Het beloofde land door Adriaan van Dis

Onderwerp:Afrika Uitgeverij:Meulenhoff Amsterdam Jaar van uitgave:1990 Vertaling:Geen Genre:Reizen Bijzonderheden:Geen Samenvatting Dit verhaal speelt zich af in Zuid-Afrika, waar Adriaan van Dis naartoe reist om een oude vriendin, genaamd Eva Landman, te bezoeken. Eva en Adriaan kennen elkaar nog van de tijd dat ze samen studeerden. Zij werkte in Leiden aan haar proefschrift, waar ze samen met Adriaan Afrikaanse poëzie vertaalde naar het Nederlands. Na haar promotie is ze teruggegaan naar Kaapstad. Ondanks haar vertrek zijn ze goede vrienden gebleven en schreven elkaar regelmatig. Na meerdere malen geprobeerd te hebben om een visum te krijgen, heeft hij die uiteindelijk na 17 jaar toch nog gekregen. Adriaan reist af naar de Karoo in Afrika, waar hij geconfronteerd wordt met de verschillen tussen de standen van de blanken en de zwarten. De zwarten worden al jaren gediscrimineerd en zijn minderwaardig ten opzichte van de blanken. Tijdens de reis naar Eva\'s oudste broer Uys, zien en beleven ze veel. Zo is Adriaan volgens de blanken veel te beleeft tegen de zwarten. Uys heeft het familielandschap van z\'n overleden vader overgenomen. Ze blijven een tijdje bij Uys logeren (wiens huis 20 kamers telt) en praten veel over de familie Landman. Hierna volgen ook nog andere bezoekjes aan familie en (oud)kennissen, die allemaal hun mening laten horen over de politiek en hoe zwarte mensen behandeld zouden moeten worden. Deze meningen verschillen nogal van elkaar. Het verhaal eindigt als Eva en Adriaan terug naar huis rijden van een laatste familiebezoek. Als de Tafelberg in zicht is zegt Eva: \"Nu heb je het hart van mijn land gezien.\" Eigen mening Nadat ik \'Een Barbaar in China\' had gelezen, besloot ik nog een reisverhaal van Van Dis te lezen omdat ik me wel amuseerde door de manier waarop Van Dis met allerlei cultuurverschillen te maken kreeg. Ik had ook ongeveer dezelfde verwachtingen over dit boek. Deze zijn absoluut niet uitgekomen. In tegenstelling tot \'Een barbaar in China\' beleeft Van Dis weinig of niets maar zijn het de familieleden en de kennissen van Eva die alles hebben beleefd. Deze belevenissen zijn eigenlijk alleen maar ervaringen met het kleurverschil tussen de mensen in Afrika. Het boek gaat alleen maar over hoe mensen in Afrika, zwarten en blanken, over elkaar denken en wat ze van de politieke situatie in het land vinden.