1.

Titelbeschrijving
De Heren van de thee, Hella S. Haasse
Amsterdam 1992, uitgeverij Querido.

2.

Motivatie
Dit boek ging ik lezen omdat ik het nog niet gelezen had en omdat het in mijn lijsters pakket zat wat ik besteld heb. Maar ook omdat een vriend van mij zei dat dit een goed boek was.

3.

Samenvatting:
Het boek draait voornamelijk om Rudolf Kerkhoven, voor wie het eigenlijk al zijn hele leven duidelijk is, wat hij later wil gaan doen. Net als zijn ouders en een heleboel andere familieleden vertrekt hij na zijn studie naar Java. Maar het lijkt wel, of Rudolf daar niet echt welkom is; hij moet bij een oom het theevak leren en als zijn ouders een opzichter aannemen, wordt het hem duidelijk dat ze hem niet nodig hebben op hun theeplantage. Dat is een grote teleurstelling, hij meent namelijk nogal wat verplichtingen te hebben als oudste zoon. Na z’n leerperiode moet hij dan maar zelf iets gaan zoeken. Hij kiest voor Gamboeng, een mooie, maar verwilderde koffieplantage midden in de rimboe. De ontginning en het planten van nieuwe theestruiken is een heel werk, maar uiteindelijk lukt het hem toch. Ondanks het teleurstellende resultaat van z’n proeftuinen, krijgt hij toch erfpacht voor 75 jaar
Op een dag ontmoet hij bij z’n zus Cateau een van haar vriendinnen, Jenny Roosegaarde Bisschop. Hij is meteen verliefd, maar de trouwerij moet nog een tijdje worden uitgesteld, omdat Jenny nog geen achttien is. Rudolf is dolgelukkig met z’n echtgenote, maar heeft helemaal niet in de gaten, dat zij zich helemaal niet zo thuis voelt op Gamboeng. Wanneer Rudolfs ouders vanwege de oogziekte van zijn vader terugkeren naar Nederland, krijgt zijn jongere broer August de leiding over de achtergebleven plantage. Rudolf voelt zich enorm benadeeld. In de loop van de tijd gaat het steeds verder bergafwaarts met Jenny, ondanks de geboorte van vier zoons en een dochter. Rudolf heeft nog steeds niks door. Als hij na de dood van zijn vader zijn aandeel in Gamboeng probeert over te nemen, voelt hij zich van alle kanten tegengewerkt. In werkelijkheid valt het allemaal nogal mee, maar dat kan hij zelf niet inzien. Daardoor verslechteren de relaties met zijn familie aldoor. Om ze eens te laten zien wat hij waard is, koopt hij een nieuw stuk land, Malabar en later ook nog Negla en Taloen. Vanaf dat moment gaat het fantastisch en het geld lijkt binnen te stromen alsof het niks is. De vier zonen hebben inmiddels hun studie in Nederland afgerond en Jenny vertrekt met haar dochter naar Europa. Pas wanneer zij weer terugkeren, wordt het Rudolf duidelijk hoe erg Jenny veranderd is. Maar dan is het al te laat, een arts stelt vast dat ze geestesziek is. Op een dag sterft ze zogenaamd aan een hartverlamming, maar in werkelijkheid heeft ze zichzelf vergiftigd.
Het laatste hoofdstuk gaat helemaal over het afscheid van Gamboeng. Pas dan realiseert Rudolf zich, dat hij alles bereikt heeft wat hij wilde, maar dat dat ten koste is gegaan van zijn vrouw, zijn huwelijk en de band met zijn familie.

4.

Titelverklaring
De Heren van de thee slaat op Rudolf en z'n collega's, die allen theeplantages bezitten, en dus "Heren van de thee" zijn.

5.

Persoonlijke reactie

Onderwerp:
Het onderwerp is erg duidelijk en het spreekt voor zich.
Maar soms is het toch wel afwijkend.
Het onderwerp zelf is niet interessant maar toch boeit het boek je.
En het is niet wat ik ervan verwacht had: wat kan je nu over thee en mannen vertellen maar het is toch wel goed. Ook omdat het onderwerp goed uitgewerkt is.

Gebeurtenissen
Wat actie betreft gebeurt er niet zo veel, maar vooral op het gebied van Rudolfs emotionele ontwikkelingen wel. Ik vind de emotionele ontwikkelingen van Rudolf best wel duidelijk, en ook interessant om te lezen. Verder gebeurt er niet zo heel veel, maar dat maakt mij eigenlijk niet zo veel uit. Maar dat doordat er zo weinig gebeurt en het je toch blijft boeien is toch wel vreemd.
En de meeste gebeurtenissen zijn logische volgorde. Maar toch alsnog is het niet een seriues boek waarvan je echt wakker blijft over wat er gebeurt.

Personages
Over Rudolf kom je best wel wat te weten( hij is dus het karakter), maar over de andere personen wat minder, behalve misschien over Jenny. Een deel van het verhaal beslaat haar dagboek, waarin je de gedachtes en emoties van Jenny voorgeschoteld krijgt. Dit deel is echter vrij beperkt. Over de andere personen krijg je alleen die informatie die Rudolf geeft, d.w.z, zoals hij ze ervaart. Dat is best wel goed want dan kan je een eigen beeld krijgen bij de personen. Dat vind ik wel prettig.

Bouw
Het boek is niet erg moeilijk geschreven. Je kan het heel goed begrijpen.
Het verhaal is niet spannend over het algemeen, want er gebeurt in feite niets wat het spannend maakt maar het verhaal is wel boeiend, komt door de manier van schrijven denk ik.

De tijd is chronologisch behalve dan voor 1 hoofdstuk dat is een flashback. Maar de tijd die verstrijkt is heel goed aan gegeven, aan het begin van elk hoofdstuk is de tijd aangegeven.
En dit de enige echte flashback die groot is. Het eind is gesloten dat is wel prettig.
En het verhaal zie je door de ogen van alleen Rudolf. Dat is wel oke, dat maakt het niet te moeilijk.

Taal.
Het taal gebruik is heel simpel gehouden. Geen moeilijke woorden enzo. Wel leuk want dat leest een stuk sneller. Maar er staan toch wel soms wat buitenlandse woorden in maar de betekenissen ervan worden verklaart in de woordenlijst achterin het boek.
En er zijn ook niet veel dialogen ook wel goed.
Het verhaal bevat bijna geen beeldspraak.