Gloriant door Onbekend

Over de schrijver is niks bekend behalve dat met enige zekerheid gezegd kan worden dat het dezelfde schrijver is als het boek “de Esmoreit” en dus van een Brabantse of Vlaamse schrijver. De bewerker is H.Adema, het boek is oorspronkelijk uitgegeven in 1355. De gelezen versie is uitgegeven in 1986.

Genre

Een liefdesverhaal (/toneelstuk).

Motto

Er is geen duidelijk motto.

Verhaalaspecten

1. Thema en Motieven

Het thema is het vinden van een echtgenote.
Enkele motieven: koppig zijn in het niet trouwen met een vrouw (Gloriant).

2. Gebeurtenissen

Gerard en Godevaart zijn het er over eens dat het beter is dat hun hertog gaat trouwen.
Gloriant (de hertog) is koppig en zegt dat geen enkele vrouw even hoog staat als hij zodat hij met niemand kan trouwen. Hij zegt geen enkele vrouw ooit bemind te hebben.
Florentijn die hetzelfde vindt als Gloriant weet dit van Gloriant en stuurt hem een portret van haar zelf. Gloriant is meteen verkocht en wil haar opzoeken, maar haar vader (de Rode Lioen) haat de hertog uit de christelijke wereld. Omdat zijn oom (Gerard) zijn vader heeft vermoord en de hertog’s vader de vader van de Rode Lioen. Gloriant wordt verraden door Floerant en vervolgens opgepakt in het land van de Rode Lioen en zal samen met Florentijn vermoord worden. Rogier (de bode van Florentijn) offert zijn leven voor die van zijn meesteres wie zijn leven ooit gered heeft en laat Gloriant vrij. Die op zijn beurt Florentijn bevrijd vlak voor dat zij door de beul onthoofd wordt.

3. De bouw (compositie, structuur, samenhang)

Het verhaal is precies opgebouwd zoals de Gebeurtenissen hierboven. Deze gebeurtenissen volgen zich in duidelijke scènes op.

4. Personages

Gloriant – De hertog van Bruuijswijc
Gerard – De oom van de Hertog
Godevaart – De raadsman van de hertog
Florentijn – Dochter van de hertog van Abelijn
Rogier – Bode van Florentijn
Floerant – Neef van de Rode Lioen
De beul – Beul

5. Taalgebruik

De tekst is geschreven in het Hulthemse handschrift.

6. Plaats en Tijd

Het verhaal is eigenlijk een tijdloos verhaal maar vindt wel duidelijk plaats in de middeleeuwen, in de tijd van de hertogen.

7. Symboliek

In het verhaal is geen sprake van symboliek, het is een duidelijk verhaal dit omdat het eigenlijk een toneelstuk is.

8. Achtergronden

Over deze tekst is bekend dat hij in het Hulthemse geschreven is 50 jaar voor dat dit handschrift werd samengesteld (in 1405). De tekst is dus ongeveer in 1355 geschreven. In deze periode was er veel haat tussen de christelijke en niet-christelijke wereld. In deze tijd was trouwen zeer belangrijk en bijna een verplichting. De gebieden werden geregeerd door hertogen. Het verhaal is vrij standaard, namelijk twee mensen zijn hopeloos verliefd maar ze kunnen niet trouwen door dat hun iets in de weg staat. In dit geval Florentijns vader: de Rode Lioen.
De bedoeling van de schrijven was waarschijnlijk het schrijven van een amuserend toneelstuk met als onderliggende gedachte dat trouwen heel belangrijk is (vooral als hertog), dit blijkt vooral in de eerste scéne.

9. Tekstbeleving
Onderwerp

Het is heel duidelijk welk onderwerp het boek heeft, namelijk het vinden van een vrouw en om het verhaal spanning te geven levert dit problemen op.
Het onderwerp is eigenlijk interessant en er zijn ook veel teksten met dit onderwerp geschreven, maar omdat het in toneelvorm is geschreven en ook heel kort is met het onderwerp bijna het hele verhaal al verteld. Het enige wat het verhaal interessant en langer maakt zijn de uitgebreide dialogen.
Het verhaal ligt volledig buiten mijn belevingswereld omdat de wereld zo veranderd is dat verhalen zoals deze niet meer voor kunnen komen, maar alleen verhalen met alleen het onderwerp als overeenkomst. Het verhaal heeft niet veel diepgang.

De gebeurtenissen

De nadruk ligt duidelijk op de gedachten en gevoelens van de personages. In de tekst bestaat maar uit een paar scènes, die alle uitgebreide dialogen bevatten waarin de gedachten en gevoelens goed naar voren komen.
De gebeurtenissen volgen elkaar heel logisch op. De gebeurtenissen zijn niet spannend maar wel interessant verteld, namelijk door het Middelnederlandse taalgebruik. Het moment waarop Gloriant eindelijk bij Florentijn aankomt is al vrij dramatisch, maar direct daarna worden ze verraden door Floerant. Dit moment is heel dramatisch doordat Gloriant en Florentijn eindelijk hun geluk gevonden hebben, maar dat ze dan toch uit elkaar worden gehaald.
Het verhaal loopt af zoals zulke verhalen altijd aflopen en dit was dus ook volledig volgens verwachtingen. Er zijn veel boeken en films gemaakt met dit onderwerp, maar ik heb er zeer weinig gelezen of gezien.

De bouw

Het verhaal begint vrij rustig en komt na de eerste scène meteen opgang. De opbouw is niet ingewikkeld opgebouwd en ook heel logisch, de gebeurtenissen volgen elkaar logisch op. Het verhaal verloopt heel snel en is nergens saai of heel spannend. Terugblikken vinden niet plaats in dit verhaal.

De personages

De personages en de banden tussen de personages duidelijk, maar omdat het een vrij kort verhaal is zijn de personages niet tot in de details beschreven.
In de al eerder beschreven scène raak je erg betrokken bij de personages, omdat deze scène zo dramatisch is voor de twee hoofdpersonen. De personages reageren vaak alles behalve voorspelbaar, dit komt ook doordat de personages niet tot in de puntjes beschreven zijn.
Zo had ik bijvoorbeeld niet gedacht dat Gloriant zo zou reageren als hij deed op de raad van zijn oom Gerard en Godevaart.
Ik had veel sympathie voor Gerard omdat hij Gloriant met veel respect behandelt als hertog zijnde terwijl hij eigenlijk zijn oom is. Ook had ik sympathie voor Rogier, die zijn leven opofferde voor het leven van Florentijn (en Gloriant). De problemen en de emoties van de personages zijn simpel en daardoor is het makkelijk om je bij de personages in te leven.

Het taalgebruik

Het taalgebruik vond ik zeer interessant en mooi. Ik had weinig moeite met het begrijpen van het Middelnederlands behalve bij de eerste twee bladzijden omdat ik er toch nog in moest komen. Ook dacht ik soms dat bepaalde dingen anders bedoeld werden dan ik dacht, maar als ik dan in het Nederlands las bleek het vaak toch zo te zijn. De gedachten van de personages worden niet uitvoerig beschreven, maar zijn wel heel duidelijk. In het verhaal komen veel dialogen voor. Er komt geen symboliek of beeldspraak in voor.