1. Titelbeschrijving. Joost Zwagerman. Gimmick. 1989.

12. Samenvatting Het boek bestaat uit drie delen en een proloog.

In de proloog bezoekt de hoofdpersoon een peepshow in New York, samen met een vriend. Eigenlijk kan dit stukje het beste geplaatst worden aan het einde van deel twee.

In de loop van deel één wordt duidelijk dat Walter van Raamsdonk -die Raam wordt genoemd- lijdt aan liefdesverdriet om zijn ex-vriendin Susan, die Sammie wordt genoemd. Hij doet daardoor bijna niets meer. Hij kijkt snuift coke, kijkt videofilms (meestal porno), MTV en draait muziek. Iedere nacht gaat hij uit gewoonte naar de Gimmick. Raam is kunstenaar, maar heeft al tijden geen kwast meer aangeraakt. Zolang de buitenwereld blijft geloven dat hij een aanstormend talent is, krijgt hij subsidie van de overheid, waarvan hij goed kan rondkomen. Raam is zodanig geobsedeerd door Sammie dat hij haar gaat stalken. Elke dag spreekt hij iets in op haar antwoordapparaat en af en toe staat hij zomaar bij haar voor de deur. Het is duidelijk dat zij niets meer met hem te maken wil hebben.

In deel twee gaat Raam op reis. Eerst bezoekt hij in Florence zijn tienerliefde Pet. Hij vindt haar absoluut niet leuk meer. Ook in Florence is voor hem weinig te beleven. Vervolgens gaat hij met zijn vrienden Groen en Eckhardt naar Tenerife. Daar hebben veel kunstenaars zich gevestigd. Ze praten alleen over sex, drugs en geld. Raam slaapt met een meisje (Rosita), maar denkt aan Sammie. Hij denkt dat Groen ooit met Sammie naar bed is geweest. Nadat Raam op Tenerife is geweest, gaat hij met Groen naar New York. In het vliegtuig verzekert Groen hem ervan dat hij niet met Sammie naar bed is geweest, maar Sammie dat wel graag wilde. Groen spoort Raam erop aan om Sammie eindelijk eens te vergeten.

In deel drie gaat Raam met Groen naar New York. Groen gaat op pad om contacten met kunstenaars te leggen. Raam ontmoet een gescheiden vrouw en trekt bij haar in. De vrouw denkt dat hij homo is. Terwijl zij werkt, doet hij het huishouden en kijkt hij tv; hij leeft als een kamerplant. Na een tijdje besluit hij weer te vertrekken. Als hij thuiskomt, bezoekt hij een feestje bij zijn ouders. Zijn moeder zegt dat hij niet moet treuren om Sammie. Als hij bij een vriend thuiskomt, is Sammie daar toevallig ook. Ze gaan samen naar een café. Raam zegt dat hij nog steeds verliefd op haar is. Zij zegt dat ze hem echt niet meer wil. Ze vertelt dat Groen haar probeerde te versieren. Ze heeft Alex, een vriend van Raam, ontmoet. Misschien wordt het wel wat. Raam gaat naar een opening van een grote tentoonstelling in het Stedelijk Museum, waar werk van hem en zijn vrienden hangt. Hij vindt steeds meer dat zijn vrienden opgeblazen kunstenaars zijn en alleen maar aan geld denken. Hij vindt de opening maar één grote poppenkast, iedereen zit onder drugs en loert naar mooie vrouwen. Hij neemt te veel drugs en wordt onwel. Op het laatst komt Raam in de Gimmick terecht, voor het eerst sinds tijden. De Gimmick is overgenomen door een student en is dus erg veranderd. Als Raam coke gaat snuiven op het toilet, wordt hij eruit gegooid. Hij gaat met een meisje mee naar huis. Hij voelt zich vreemd en in bed is hij heel wild. Zij wordt boos. Hij gaat video\'s van haar kijken. Het meisje vraagt wat hij wil. Hij wil een taxi.

5. Oordelen Eigen oordeel
Ik vond dit een erg leuk boek om te lezen en ik kon me redelijk goed inleven in de hoofdpersoon. Zijn obsessie voor zijn ex-vriendin is voor mij herkenbaar, omdat ik zelf ook een obsessie voor iemand heb. De kunstwereld interesseert me niet zo, maar daar wordt ook niet veel over verteld. Er had van mij wel iets minder sex in het boek mogen voorkomen, maar ik begrijp waarom dat erin zat. Raam wilde op die manier proberen Sammie te vergeten. Ik vind het leuk dat het verhaal zich in verschillende landen afspeelt; daardoor gaat het verhaal meer ‘leven’. Het verhaal zit goed in elkaar, al worden de personages niet erg goed beschreven. Wel werden alle gebeurtenissen duidelijk beschreven in begrijpelijke taal.

Tegenovergestelde mening
Ik vond dit boek erg saai. De kunstwereld interesseert me totaal niet en de hoofdpersoon is te veel bezig met zijn ex-vriendin. Hij kan haar niet uit zijn hoofd zetten, maar ondertussen doet hij wel van alles met elke vrouw die hij maar kan krijgen. Het einde vond ik onduidelijk, omdat het verhaal voor mijn gevoel nog niet afgesloten is. Ook vind ik het verhaal eentonig, omdat er weinig spannende dingen gebeuren. Die hoofdpersoon is een mietje, want hij durft erg weinig te ondernemen.

6. Mening Niet van toepassing.

9. Tekstbeleving De opbouw
Het boek is verdeeld in drie stukken: oktober, januari en april, voorafgegaan door een proloog. De opbouw is goed, maar het is wel verwarrend dat de proloog eigenlijk aan het einde van deel twee thuishoort. Vanaf deel één wordt het verhaal in chronologische volgorde verteld, met af een toe een flashback die met Sammie te maken heeft.

11. Argumenten Het onderwerp
Het hoofdthema van dit verhaal was de obsessie van de hoofdpersoon voor zijn ex-vriendin. Dit onderwerp vond ik erg interessant, vooral omdat ik het herkende. Ik weet hoe het is om een obsessie voor iemand te hebben en hoe moeilijk het is om daar vanaf te komen. Ook de gesprekken die ze voeren zijn herkenbaar. Door middel van flashbacks kom je als lezer steeds meer te weten over het gezamenlijk verleden van Raam en Sammie. De situatie wordt naar mijn mening mooi geschetst op deze manier.

De werkelijkheid
De hoofdpersoon leeft een beetje als een student. Ondanks het feit dat hij nogal wat problemen heeft, denkt hij niet veel na en doet hij waar hij zin in heeft. Hij snuift veel coke en daardoor vergeet hij zijn problemen. Hij denkt veel aan zijn ex-vriendin, maar toch is hij altijd het meest met zichzelf bezig. Zijn leven bestaat uit sex, drugs, geld en Sammie. Hij is kunstenaar, maar besteedt daar weinig tijd aan. Het verhaal is geen fictie, maar dit soort mensen kom je niet elke dag tegen. Raam heeft een aparte levensstijl. De schrijver weet de dingen ook zeer realistisch te verwoorden en alles is makkelijk te begrijpen.