Fidessa door Louis Couperus

Samenvatting Psyche

Psyche woont in een kasteel in het Verleden met haar 2 zussen Emeralda en Astra en haar vader, de koning. Psyche is de onschuld zelve, naakt, lange blonde haren, roze wangetjes, een verlegen lachje, bescheiden en vrolijk. Emeralda haar oudere zus is ongeveer het tegenovergestelde: koud, hard; iemand om bang van te worden (wat Psyche ook is). Ze wil alleen maar diamanten en pracht en praal daar draait haar hele leven om. Astar is juist de wijze zus. Ze is de wijste van het land en is altijd bezig met bestuderen van bijvoorbeeld de sterren. Ze wil alles weten, hoe groot is het oneindige? Op een dag komt Eros koning van het Heden. Hij vraagt de koning met een van zijn dochters te trouwen. De koning zegt dat zijn dochters dat zelf moeten beslissen. Emeralda stelt als eis: zoek HET juweel (het allermooiste prachtigste juweel wat er is). Astra trouwt hem als hij het raadsel oplost: hoe groot is het oneindige hoe kan zij het zien? En Psyche bescheiden als ze is, zegt: niks. Maar toch trouwt Eros de kleine Psyche niet want haar vader zegt: vergeef haar ze is nog jong! Na een tijd gaat de vader van Psyche dood. Emeralda zal het rijk van het Verleden moeten gaan heersen. Psyche vlucht weg op een paard van vuur dat uit de wolken komt gevlogen. Het paard, de Chimera laat haar achter in de woestijn als zij nog te moe is om verder te vliegen. Psyche loopt huilend door de woestijn, want ze weet niet waar ze heen moet en haar mooie lieve Chimera is weg, zijn taak is altijd door te blijven vliegen hij weet zijn doel nog niet. Er ontstaat een riviertje door de woestijn van tranen. En Eros drinkt de rivier, hij merkt: het zijn tranen! Hij volgt het spoor en komt bij Psyche. Zij gaan samen naar het rijk van het Heden en zijn heel gelukkig samen. Psyche ligt in de wei samen met de cupido’s wanneer er een Sater uit het bos verschijnt. De Sater verleid haar ook te komen en zij verlaat Eros. Ze drinkt wijn en begaat grote zondes. Eros sterft van verdriet en met hem, zijn hele rijk. Het verandert in stof en spinnen van Emeralda’s rijk weven er webben overheen. Psyche laat haar gift (haar vleugeltjes) afknippen door de Sater (Emeralda’s gift is het juweel, Astra’s gift de star, ik weet niet precies wat ze met die 2 dingen bedoelen). Na een tijdje is Psyche het zat, ze wil geen zonde meer begaan ze is moe en bereid om alles te doen als ze maar haar zonde kwijtraakt. Ze heeft het zo verschrikkelijk heet de zonde brandt in haar, het is koud maar ze trilt van de warmte. Ze klopt aan bij een man uit Emeralda’s rijk om te bedelen om een kleed anders mag ze niet door de stad, naakt als ze is. Ze beklimt de grote trappen van het kasteel van Emeralda en ze wordt binnengelaten door de poortwachters als ze zegt dat ze juwelen voor Emeralda heeft. Ze schenkt Emeralda de robijnen tranen die ze heeft gehuild vanwege haar zonde. Ze vraagt wat ze moet doen om van haar zonde af te komen. Emeralda zegt: haal het juweel uit de onderwereld voor me en je bent je zonde kwijt. Dus Psyche daalt de onderwereld in. Ze komt grote zeemonsters tegen en ze vraagt hen: waar is het juweel? En allen blijven hetzelfde antwoorden: ijdelheid! IJdelheid Het juweel bestaat dus niet. Ze huilt van blijdschap en wat merkt ze, haar tranen zijn weer parelen! Dat betekent dat ze zonde weg is. Ze keert terug naar Emeralda en vertelt haar: het juweel bestaat niet. Emeralda wordt gek van kwaadheid ze dood alle mensen in haar rijk met haar staf en de steden verkeren tot stof. Ze rijdt zelfs haar eigen zusje dood met haar wagen met wilde paarden. Psyche zweeft naar de hemel, hier ziet ze Eros en haar vader en ze vliegt in hun armen. Eros vergeeft haar. Haar leven heeft moeten zijn zoals het was.

Samenvatting Fidessa

Fidessa is een nimf ze danst elke nacht met haar zusters in het maanlicht en ze zingen en maken muziek. Op een dag komt een nieuwsgierige eenhoorn langs. Gelokt door de muziek komt hij dichterbij. Fidessa pakt hem en uit angst rent het dier hard het bos in. Hoe verder ze komen hoe minder Fidessa hem los durft te laten. Ze wordt wakker in een weide. Mensen komen om haar heen staan. Ze zeggen: het is een heks! Want ze is zondig want ze is naakt. Een man komt voor haar op. Sans-Joye neemt haar mee naar de stad en laat haar een nacht blijven. De volgende dag brengt hij haar terug maar terwijl ze afstapt bedenkt ze dat ze niet wegwil. Ze houdt van hem. Hij zegt dat het niet kan want ze is naakt. Ze springt achterop het paard en gaat toch mee. ’s Nachts zweeft ze naar de hemel waar de cyclopen aan het smeden zijn (dat moet het onweer voorstellen). Ze vraagt de cyclopen of ze haar een pantser willen smeden net als dat van een ridder. De cycloop is zo verblind door haar schoonheid dat hij met haar wil verder leven maar ze blijft zeggen: alleen hij! Nooit een ander! Dus uiteindelijk smeed hij in een week een pantser om het lichaam van Fidessa wat er alleen af zal kunnen wanneer het door de hoorn van een eenhoorn geraakt wordt. Ze is dolgelukkig en loopt terug via het hoge gebergte naar de stad. Het zwaar met haar nieuwe pantser maar ze wil alleen hem en ze heeft er alles voor over. Eenmaal in de stad blijkt hij in de kerker gegooid te zijn. Omdat de mensen haar er zo merkwaardig vinden uitzien (een vrouw met een pantser om met hele lange blonde haren eronderuit) en gooien haar in de kerker, naast Sans-Joye. Ze is dolgelukkig. Er breekt oorlog uit in de stad en ze smeken Sans-Joye te komen helpen maar hij ziet niks meer in de stad, met zijn koude stenen muren en zijn eeuwige oorlogen. Hij weigert maar Fidessa haalt hem over het is zijn lot. Hij overwint en valt neer in het gras. Hij ligt op sterven hij voelt zichzelf wegzakken. Het is goed zegt Fidessa en hij sterft in haar armen. Zij pakt haar zwaard en steekt zichzelf in het hart (dit zwaard moet de hoorn van de eenhoorn voorstellen denk ik). Samen zweven ze naar de hemel. Fidessa moet naar een ander gedeelte, voor de nimfen maar ze weigert. Ze wil voor altijd bij hem blijven en ze gaat naar zijn hemel. Zo eindigt het boek.