Fidessa door Louis Couperus

Samenvatting

Fidessa, een nimf, speelt samen met haar zusters op de snaren van de harp op de heide. Ze danst met ze in het licht van de maan. Ze lachen anderen wezens uit, zoals de mens, omdat zij een beter leven hebben dan elk ander wezen. Ze spelen elke avond op de snaren van de harp. Op een nacht wordt een eenhoorn gewekt door dit betoverende geluid. Hij wil weten wat het is, en loopt er op af. Hoe dichterbij hij komt, hoe sneller hij gaat lopen. De nimfen zien hem draven op de heide. Ze lachen naar hem, en omsingelen hem. Fidessa klimt op zijn rug. Ze wil hem temmen. Maar de eenhoorn rent weg. Het diepe woud in. Fidessa durft niet van zijn rug af te gaan, en houdt zich stevig vast. De eenhoorn blijft maar rennen, en stopt maar niet. Fi-dessa wordt bang, en houdt zich nog steviger vast. Bang om te vallen, maar ook bang om ver-der te gaan. Ze weet niet wat ze moet doen. Dan komen ze op een heide, en spreidt Fidessa haar armen. Maar haar zweefkracht is zo zwak, dat ze bewusteloos in het gras viel. De een-hoorn draaft verder het woud in.
Als Fidessa weer bij bewust zijn komt, wist ze totaal niet waar ze was. Hier was ze nog nooit geweest. Maar toen zag ze een stad. Ze wist niet wat ze moest doen. Terug het enge woud in?? Of naar de stad?? Ze wist het niet. Maar toen ging de poot open, en kwamen er gepantserde mensen uit. Ze begonnen tegen elkaar te vechten. Toen zagen ze opeens allemaal Fidessa. Daar op de heide, helemaal wit, en helemaal naakt. De mannen renden gewapend naar haar toe, maar Sans-Joye helpt haar. Hij neemt haar mee de stad in. Iedereen is daar gepantserd. Iedereen kijkt Fidessa raar aan, en roepen dingen zoals: Een heks, een heks uit het donkere woud. Sans-Joye kon met moeite door de menigte komen, met Fidessa tegen zijn borst aan op het zadel. Fidessa mag bij Sans-Joye een nacht blijven. Maar nimfen slapen niet van moeheid. En als Sans-Joye slaapt, voelt ze zich bang, benauwd. Ze wil weg uit de stad. Ze voelt zich er niet veilig. Ondertussen groeit er in Fidessa een liefde voor Sans-Joye. Ze heeft hem lief, maar omdat zij een nimf is, en geen pantser heeft. De ochtend dat Sans-Joye haar terug rijdt naar de heide, en Fidessa de weg verteld, wil ze hem eigenlijk niet verlaten. Op de heide nemen ze afscheid van elkaar. Maar als ze aan het eind zijn, kijken ze beide om, en neemt Sans-Joye haar weer terug in het zadel, en gaan weer terug naar de stad. De mensen in de Stad zijn niet blij met haar komst. Maar Fidessa’s liefde voor Sans-Joye is groot, en gaat ze op een nacht zwevend naar een smid hoog in de wolken op een berg, om een pantser voor haar te laten maken. Ze zweeft langs zeer steile stukken berg, waar een mens nooit omhoog zou kunnen klimmen. De smid, een reus, wil na veel moeite wel een panster maken. Hij probeert veel om haar bij hem te houden. Maar Fidessa weigert elk aanbod die hij aan haar geeft. Ze wil dat hij het in een dag maakt, maar dat is niet mogelijk. Ze komen tot besluit van zeven dagen. Fidessa blijft, en op de laatste dag, dat het pantser eindelijk klaar is, moet Fidessa haar ogen sluiten, maar ze is nieuwsgierig, en kijkt af en toe toch. Nog voordat de helm gemonteerd wordt, vraagt de smid aan haar of ze het echt wil. Ja Fidessa heeft besloten om het echt te doen. De helm wordt bevestigd, en de smid verteld haar dat ze alleen gedood kan worden door de hoorn van de eenhoorn die op haar pantser staat. Fidessa moet via de lange weg terug. Ze is zwaar, en het lopen gaat langzaam. Ze loopt, en als ze eindelijk weer terug is in de Stad, herkent niemand haar. Ze loopt naar de burcht waar Sans-Joye verblijft. Ze klopt aan, en de lijfwacht van Sans-Joye deed open. Hij vroeg wie ze was. Ze zei dat zij het was, de nimf. De lijfwacht vertelde haar dat Sans-Joye in de gevangenis zat, omdat hij haar in de stad had gelaten. Naakt, en dat is een zonde bij de mens. Naaktheid is verboden. De kinderen groeien op met een harnas, en mensen gaan ermee dood. Fidessa loopt door de stad. Misschien ziet ze iemand. Maar niemand herkent haar door haar pantser. Maar als ze later achterom kijkt, loopt er iemand achter haar aan. Later lopen er drie mannen, dan komen er nog meer bij. Het is een hele menigte die achter Fidessa aan loopt. Ze houden haar tegen. Ze vragen aan haar wie ze is. Niemand kent haar, en ze heeft een vreemd pantser met allemaal vreemde tekens erop. De mannen denken dat ze een spion is. En spionnen moet de gevangenis in. Ze slepen Fidessa naar de gevangenis, en daar ziet ze Sans-Joye. Hij zit ook in de gevangenis zoals de lijfwacht had verteld. Fidessa blijft bij hem. Hij is zwak, en hij weet eerst niet dat het Fidessa is. Hij voelt zich zwak. Op een avond wordt het licht in de nacht. De zusters van Fidessa zijn bij gevangenis. Ze willen weten wat er aan de hand is. Ze willen haar terug. Ze missen haar. Maar Fidessa wil niet. Ze heeft lief. Ze wil bij Sans-Joye blijven. Haar zusters snappen haar niet. Wat is lief hebben? Fidessa maakt ze duidelijk dat ze niet meer zal terugkeren naar de harp en zal terugkeren om te dansen in het maanlicht. Ze vertelde haar zusters om haar te vergeten. Er was geen Fidessa. Ze vroeg haar zusters om nooit meer terug te komen. Haar zusters verdwenen, en de nacht werd weer donker. Fidessa bleef weer alleen met Sans-Joye. Dagen gingen voorbij, en de vijand veroverde de stad. Plotseling klonk er een hoop gekraak. De deur van de gevangenis werd geopend. Ze vroegen of Sans-Joye voor de koning wou vechten. Maar hij was zwak, en hij wist niet wat hij moest doen. De mannen smeekte hem. Fidessa vertelde hem dat hij het kon. Ze sprak hem moed in. Hij pakte zijn zwaard, en riep: Voorwaarts! De mannen juichten, en liepen met hem mee. Fidessa ook. Ze strijde samen met Sans-Joye, en ze had hem nog nooit zo onoverwinnelijk en zo trots zien strijden. Ze wonnen de slag, en de mannen wouden Sans-Joye naar de koning dragen, maar Sans-Joye kon niet meer, en ze legden hem neer onder een boom. Sans-Joye stierf. De mannen waren in bedroefd, en Fidessa besloot haar zwaard te pakken, en door de hoorn van haar pantser te steken. Ze stierf ook. Samen met de eenhoorn gaan ze naar een plek. De eenhoorn probeert Fidessa weg te leiden van Sans-Joye. Fidessa weigert om Sans-Joye te verlaten, en waar hij naartoe gaat, gaat zij ook.