Fantoompijn door Arnon Grunberg

Titelverklarig: De titel Fantoompijn, slaat op de pijn die er wel degelijk is maar niet zichtbaar is.

Perspectief: Ik-perspectief, verteld door Harpo.

Plaats/ruimte: America, New York, Atlantic City

Genre: Tragische roman

Thematiek: De thema’s in dit boek zijn ontrouw en geldproblemen.

Stroming: Moderne Nederlandse Literatuur

Personages: Robert G. Mehlman, man van rond de 50, schrijver (mislukt), ontrouw en heeft een hekel aan alles. Harpo Saul Mehlman, zoon van Robert. Moeder van Saul, bekend psygoloog. Rebecca (het lege vat), jonge vrouw, lelijke handen, gaat er met Robert vandoor, geen toekomst. Capano, de regelneef van Robert. Mevrouw Fischer, oude dame die veel weet over de pools-joodse keuken. Evelien, de sexpartner van Robert voor een bepaalde tijd, werkte in een cafe.

Samenvatting: Het verhaal begint als Harpo Saul Mehlman verteld over zijn vader Robert G. Mehlman. Over hoe hij daar is opgegroeit en over de verhalen over zijn vader die bekent schrijver is. Verder nog over Rebecca, Het Lege Vat zoals de moeder, de sprookjesprinses, haar noemde. Verder behandeld Harpo nog verschillende brieven die zijn vader naar hem geschreven heeft toen hij klein was en later verkocht omdat hij geen geld meer had. De heer Melhlman heeft doet zich voor als succesvol schrijver. Hij heeft namelijk het boek 268 op de wereldranglijst geschreven. Dit gaat over zijn vader die een succesvol schaatser is/was volgens zijn moeder en als hij erachter komt dat hij maar 268ste op de wereldranglijst is, vindt hij zijn vader een mislukkeling (als hij zelf niets berijkt met schrijven en dik in de schulden zit vind ik hem net zo’n mislukkeling). Als Mehlman dus dik in de schulden zit moet hij snel een nieuw boek gaan schrijven maar hij heeft geen flauw idee wat. Als zijn schoorsteen vegers op bezoek komen overweegt hij zelfs een boek te schrijven genaamd: brieven aan mijn schoorsteen vegers. Uiteindelijk komt hier niets van terecht. Wel wordt er een pakje bezorgt met een telefoonnummer, en de tekst of hij dit nummer wil bellen. Als hij dat doet krijgt hij een meisje aan de lijn die hem graag wil spreken en of hij naar het Museum of Natural History wilde komen. Dat doet hij en treft daar een jonge dame aan die hem een pakeje overhandigd. In dat pakje schijnt een beeldje van hem te zitten die een vriendin van haar voor hem gemaakt had. Hij nodigt haar uit voor een etentje. Onder het eten bespreken ze vanalles en Mehlman probeert bij elk onderwerp een nieuwe titel voor zijn nieuwe boek te verzinnen. Later zorgt hij voor een auto die voorgereden word met champange enzovoorts, dit word allemaal verzorgd door Capano, een vriend van Mehlman. Ze zijn op weg naar Atlantic City om te gokken, zoder succes! Ondertussen komen er steeds herinneringen op aan hoe hij zijn vrouw heeft leren kennen. Namelijk hij werkte in een avondwinkel waar zijn vrouw steeds langs kwam en waar ze steeds in gesprek kwamen. Uiteindelijk bespreken ze steeds meer en komt ze natuurlijk steeds meer lang in de avondwinkel waar hij steeds groente quich verwarmt voor zijn toekomstige vrouw. Mehlman en Rebecca blijven nog een tijd in Atlantic City gokken waardoor de schulden van Mehlman steeds verder op lopen. Zelfs zijn vrouw kan niet meer een hotel betalen in Berlijn waar zij op bezoek is voor haar beroep. Ze is namelijk psygoloog en behadelt veel mensen die afentoe zelfmoord plegen waar ze zelf heel erg mee zit maar haar man helemaal geen aandacht aan besteed. Ook wordt Mehlman regelmatig opgebeld door Visa en Amarican Express omdat hij een ‘wanbetaler’ is. Mehlman gaat zich steeds meer durk maken over geld en over het boek dat hij moet schrijven. Ook komen er herinneringen boven over Evelien. Evelien is een vrouw die in een cafe werkte en waar Mehlman een seksuele relatie mee had. Hij wordt nog vaak herinnert aan Evelien. Als Rebecca sneeuw wil zien huren ze een auto en gaan naar het Noorden. Tegen zijn vrouw zegt hij dat hij op onderzoek voor een nieuw boek en elke keer gebruikt hij een gebeurtenis van de dag om dat te ondersteunen. Als hij een duitse uitgever opbelt voor weer een voorschot verteld die dat hij een kookboek moet gaan schrijven. Dus hij zet een advertentie in de krant om mensen te zoeken die verstand hebben van de Pools-Joodse keuken. Verschillende mensen bellen op maar een in het algemeen trekt zijn aandacht. Mevrouw Fischer. Er wordt een afspraak gemaakt en mevrouw Fischer is een hele lieve oude dame die alles van haar moeder geleerd had die ook een ster in koken was. Ze heeft zelfs alle recepten bewaard! Mehlman begint meteen over een zogenaamde stichting die hij wil oprichten om die recepten veilig te stellen zodat iedereen die nog jaren kan gebruiken ter herinnering aan haar moeder! Mevrouw Fischer vind dat een geweldig idee en geeft meteen tienduizend dollar om mee te beginnen. Verder laat Mehlman haar een heel verhaal vertellen over haar moeder. Dit gebruikt hij om een kookboek te schrijven met na elk stuk een heerlijk Pools-Joods recept. Zo trochelt hij ook nog geld van haar af voor de zogenaamde stichting Karper in Gelei wat mevvouw Fischer nog steeds geweldig vind! Ondertussen maakt iedereen zich zorgen om Mehlman en hij wil ook zijn vrouw verlaten omdat hij niets meer met haar te maken wil hebben. Rebecca begint ondertussen te denken dat ze zijn vrouw is en van zichzelf vind dat ze op Mata Hari lijkt... Uiteindelijk word het boek De Pools-joodse keuken in 69 recepten een grandioos succes en kan hij al zijn schulden terug betalen. Het boek gaat de hele wereld over en hijzelf reist samen met Rebecca. Zijn vrouw vind dat hij weg moet be het Lege Vat maar dat kan hij maar niet. Verder vind ze dat hij haar een kind verschuldigd is en dat komt er ook. Genaamd Harpo. Als Mehlman weg gaat bij Het Lege Vat en uiteindelijk ook bij de sprookjes princes trekt hij naar de standen. Na een mes stelen in een restaurant en gasten te bedreigen wordt hij neergeschoten en beland in het ziekenhuis. Daar komt Harpo hem nog opzoeken. Hij wil nog dat zijn magnum opus gedrukt word, wat uiteindelijk niet gebeurt, omdat er kwetsende dingen in staan voor de mensen die nu nog leven. Hij heeft daar een hele tijd aan gewerkt omdat hij niet wilde dat een of andere derede rangs journalist dat voor hem schreef.Hij sterft in het ziekenhuis. Hij heeft altijd volgehouden dat hij een beroemd schrijver is en dat hij als een koning behandeld moet worden. Dit deed dus zijn vader ook altijd waar hij een hekel aan had en hij heeft zijn eigen vader er heel belachelijk mee gemaakt. Zo vader zo zoon.

Arnon Grunberg: Arnon Grunberg (Amsterdam 1971) werkte na zijn verwijdering van het Vossius Gymnasium onder meer als jongste bediende bij een apotheek, als bordenwasser en als uitgever. Hij schreef toneelstukken in opdracht van Toneelgroep Amsterdam. Op dit moment woont en werkt hij in New York. Op 23-jarige leeftijd debuteerde Grunberg bij uitgeverij Nijgh & Van Ditmar met Blauwe maandagen. Het boek werd een internationaal succes: in Nederland bekroond met de Anton Wachter-prijs voor het beste debuut en het Gouden Ezelsoor voor het best verkochte debuut en vertaald naar het Engels, Duits, Deens, Italiaans, Frans, Spaans, Zweeds en Japans. Met zijn tweede roman, Figuranten, bevestigde hij zijn talent. De Stichting CPNB nodigde Grunberg uit om het Boekenweekgeschenk 1998 te schrijven. Dit boek, De heilige Antonio, verscheen in maart 1998. Tegelijkertijd kwam Grunbergs essaybundel De troost van de slapstick uit. Dit boek werd bekroond met het Charlotte Kšhler-stipendium 1998. In het najaar van 1998 kwam de film Het veertiende kippetje uit, waarvan Grunberg het scenario heeft geschreven. En ook op dat moment werd het toneelstuk You are also very attractive when you are dead, geschreven door Grunberg, opgevoerd in DŸsseldorf, door een groep jonge Duitse en Israelische acteurs. In het voorjaar van 1999 verscheen Grunbergs dichtbundel Liefde is business. In april 2000 verscheen zijn derde roman, getiteld Fantoompijn. Met Fantoompijn won hij de AKO-Literatuurprijs 2000. Grunberg is columnist (Yasha) in de VPRO-gids en medewerker van NRC Handelsblad.