Eva door Carry van Bruggen

Eerste reactie Ik heb het boek gekozen omdat mijn lerares Nederlands mij dat aanraadde. Ik verwachtte niet erg veel van een boek dat zou lang geleden is geschreven maar tot mijn verrassing vond ik het een erg mooi en interessant boek. Ik heb het met veel plezier gelezen.

Samenvatting

De nieuwe eeuw Eva heeft samen met haar tweelingbroer David afgesproken bij de haven. Samen denken ze over het feit dat de nieuwe eeuw is begonnen en over hoe snel en hoe langzaam de tijd soms kan gaan. David schrijft ook gedichten. Hij doet alsof ze van een verzonnen vriend, Theo, komen. Het einde van een gedicht gaat zo: ‘staat hij voor het raam. In zijn witte hemd alleen.’

Naar huis Eva is inmiddels lerares. Ze is goede vrienden met een paar collega’s. Andy is ook een collega. Ze vertelt aan Eva de erge dingen die haar zijn overkomen. Ze is misbruikt door mannen. Ze vertrouwt nu zelfs de dokter niet meer. Andy vindt dat Eva op een jongen lijkt omdat ze kort haar heeft, Ze lijkt op een ideale jongen, want de echte mannen zijn allemaal gemeen. Dan kust Andy haar op de mond. Eva schrikt hier heel erg van om het onzedig is. En wat Eva juist zo graag wil is zo rein mogelijk zijn.

Stemmen Eva woont op een zolderkamertje bij Bertha en Saar. Zij is heel anders dan die meisjes en ze houdt helemaal niet van die meisjesdingen. Arjen is een college van haar en Bauk is met hem verloofd. Ernestien is ook een vriendin van haar.

Ontmoeting De directeur van de school waar Eva lesgeeft ging vreemd met een schoonmaakster. Hierdoor liep zijn dochter weg. Op een moment als Eva bij het concertgebouw staat, staat ze naast een man die ze heel erg interessant vindt. Ze heeft het gevoel dat ze een band met hem heeft maar ze kan niet met hem praten omdat je doorvoor aan elkaar voorgesteld hoort te worden. Eva besluit om bij Ernestien en Dora in te gaan wonen.

Meidag Bauk is zwanger en ze praat daar openlijk over met Arjen terwijl Eva erbij is. Deze kan er helemaal niet tegen om dat te horen. Ze wordt boos op Bauk. Dan ontmoet Eva Ben bij vrienden, terwijl ze discussiëren over het socialisme. Op het eind is ze met Ben alleen en voelt ze zich tot hem aangetrokken.

De nacht Eva is bevallen van haar eerste kind van Ben. Eva heeft er nooit plezier in om met Ben naar bed te gaan. Ze schaamt zich alleen maar, ook al verlangt ze er wel naar. Eva vraagt zich af waarom mensen zich zo sterk moeten hechten aan anderen. Dat doet alleen maar verdriet zodra diegene sterft.

David Eva heeft inmiddels twee kinderen. Eddy, de oudste en Claartje. David gestorven. Eva gaat een vriendin van hem, Heleen, ontmoeten. Ze laat haar alle plekken zien waar ze vroeger met hem geweest is. Het enige wat David wilde in zijn leven was lijden en boeten. Hij wilde ook dat zijn gedichten niet uitgegeven werden omdat hij daarmee ‘onsterfelijk’ werd.

Aan zee Eva is inmiddels gescheiden van Ben. Deze is hertrouwd met Nora. Eva is inmiddels bijna veertig jaar. Op een ochtend gaat ze naar het strand. Daar ontmoet ze de man die ze in het hoofdstuk ‘de ontmoeting’ ook heeft gezien. Hij herkent haar ook. De man heet Marius. Ze zoenen met elkaar. Ook vertelt Eva hem alles over haar leven. Ze heeft het gevoel dat ze eindelijk compleet is. Ze zal nu nooit meer schaamte voelen. Ze ziet Marius nooit meer maar dat is niet nodig. Ze weet dat het einddoel van alle wijsheid het rustig tegemoet zien van de dood is, en dat kan ze nu ook.

Onderzoek naar de verhaaltechniek 1. De schrijfster gebruikt meestal lange zinnen met veel streepjes erin. Ze schrijft ook heel erg beschrijvend en een beetje filosofisch. Ik vind het een speciale schrijfstijl. Dit zijn de eerste twee regels van het verhaal: “Gisteravond laat hing hij al boven de daken klaar, de rosse lantaarns sloegen er hun gloed tegen aan en vannacht heeft hij zich laten zakken -, de sneeuw. Het is de eerste sneeuw van het nieuwe jaar, het is de eerste sneeuw van de nieuwe eeuw -, sneeuw die de wereld vernieuwt.” 2. De plaats waar het verhaal zich afspeelt is vooral in het geboortedorp van Eva en de stad waar ze woonde toen ze ouder was. Het verhaal wordt niet-chronologisch verteld met veel flashbacks naar haar jeugd. Tussen de hoofdstukken in zitten tijdsprongen van minstens een jaar. De beschrijving van ruimte is erg belangrijk voor het verhaal omdat het lijkt dat dit ook effect heeft op de gevoelens van de hoofdpersoon. 3. Eva is de hoofdpersoon. Van haar kan je haar gevoelens lezen. Het verhaal begint als ze ongeveer zestien is en eindigt als ze ongeveer veertig jaar oud is. Niet vaak wordt haar uiterlijk beschreven maar als ze achttien is heeft ze kort haar waardoor ze een beetje op een jongetje lijkt. Ze is en voelt zich heel anders dan de andere mensen. Ze houdt helemaal niet van de dingen waarmee meisjes van haar leeftijd zich bezighouden. Ook vindt ze mannen erg moeilijk te begrijpen en ze ziet ze hen een beetje als een heel ander ras. Ze kan zich dan ook helemaal niet geven aan haar man Ben, waardoor hun relatie stukloopt. Het lijkt of ze het niet helemaal eens is met ‘hoe het hoort’ in de maatschappij. “Maar je moet niet met zo’n strakke aandacht naar ze kijken, dat maakt ze verlegen, dat maakt ze zelfs boos-, de anderen doen het ook niet, neen, ze doen het geen van allen. Iedereen kijkt voor zich uit, of praat of groet. Je moet als de anderen zijn… denk eraan, dat je als de anderen bent…” Over de andere personen is erg weinig te zeggen. Ze komen niet vaak voor in het verhaal. Toch spelen ze wel een belangrijke rol in Eva’s leven. Ben is een vriend van Eva, later haar man met wie ze twee kinderen heeft, namelijk Eddy en Claartje, en vervolgens is hij haar ex-man. Ernestien is ook een bijpersoon. Ze is erg goedaardig en lelijk. Verder is er nog een aantal goede vrienden van Eva namelijk Arjen, Bauk, Ebner, Jaap en André. 5. De schrijfster vertelt in een personaal perspectief. Je kan de gedachten van alleen de hoofdpersoon Eva lezen. De rest zie je alleen vanuit haar perspectief.

Op zoek naar de thematiek 1. Het thema is de moeilijke innerlijke groei van een gevoelige, naar vrijheid verlangende jonge vrouw. 2. Een tekstgedeelte dat hier wel over gaat is als Eva bedenkt dat ze samen met David een lange puberteit heeft meegemaakt waarin ze ervaren dat ‘de macht van anderen niet geëvenredigd is aan hun waarde en hun waardigheid of aan hun eigen waarde en waardigheid.’ Kortom een moeilijke tijd. 3. Het thema gaat over de titel.

Plaats in de literatuurgeschiedenis 1. In 1927
2. Carolina Lea de Haan werd op 1 januari 1881 geboren te Smilde, in een gezin dat uiteindelijk 16 kinderen zou tellen. Carry was het derde kind, haar broer, de later bekende schrijver Jacob Israël de Haan het vierde kind. Nadat het gezin naar Zaandam verhuisd was, volgde Carry in deze plaats de ULO en later een opleiding tot onderwijzeres. In 1900 is ze daarmee klaar. Ze wordt dan onderwijzeres te Amsterdam. Vier jaar later trouwt ze met Kees van Bruggen en vertrekt met hem naar Indië, om precies te zijn Medan, op Sumatra. Dat had een scandaleuze achtergrond. Kees had voor Carry zijn echtgenote verlaten, werd ontslagen en dacht in Nederland geen voet meer aan de grond te krijgen. De oplossing bood zich aan: het hoofdredacteurschap van de (I>Deli-Courant. Het paar scheepte zich in. Indië was voor hen een desillusie. \"We hadden het land niet lief en zouden er geen vrienden maken\" schreef Carry later. Zo was het. Terwijl haar echtgenoot zich door conflicten bij de krant worstelde, probeerde zij tevergeefs zich thuis te voelen. Maar zij paste er niet, eigenzinnig als ze was met haar zelfstandige opinies en haar corsetloze reformjaponnen. Het eerste artikel dat ze schreef, \"Aankomst in Indië\" werd bepaald niet gewaardeerd door de omgeving. Men nam de inhoud voor autobiografisch en probeerde die met argumenten te weerleggen. In de Deli-Courant had Carry haar eigen rubrieken. Op woensdag verscheen \'Iets voor onze dames\', ondertekend met het pseudoniem May; later heette deze rubriek \'Brieven van May\'. Op zaterdag schreef ze als \'M.\' een boekrecensie. Ook deze rubrieken boden de kleine Europese samenleving te Medan stof voor discussie. Ondanks deze vernederende ervaringen, publiceerde ze drie titels over Indië, waarin echter niet al haar Indische werk werd opgenomen. Met haar latere werk verwierf Carry van Bruggen haar grootste faam. Titels als Een coquette vrouw (1915) Prometheus (1919), Hedendaagsch fetischisme (1925) en Eva (1927) verwierven faam en afkeur. Haar productie was groot, net als haar energie zoals Annie Salomons getuigde. Zij schreef romans, columns, journalistieke artikelen, filosofisch werk en diende de kritiek van repliek. Gemakkelijk was haar leven niet. Na de tijd in Indië volgde een woelige tijd in Nederland. Depressies, tegenslag waren volop aanwezig. Ook de liefde die zij met Frans Coenen beleefde, deed daar niets aan af. De laatste jaren van haar leven moest zij voortdurend verpleegd worden in instellingen. Ze schreef: \"Ik lijd dagelijks. Om de verbroken contacten. Om de hersenvermoeidheid, die toeneemt. Om de lange, lange maanden voor mij.\" In 1937 was het lijden voorbij. 3/5. Er waren drie literaire stromingen, namelijk het literaire expressionisme, het literaire dadaïsme en het literaire surrealisme. Het werk van Van Bruggen lijkt op geen van deze drie stromingen
4. Andere werken van Van Bruggen (zoals Prometheus en Hedendaags fetisjisme) zijn nog filosofischer dan Eva. Ik heb geen andere werken van Van Bruggen gelezen.