Waarover gaat het verhaal?

(flaptekst)

"Drie maanden had ze gezegd. Het was lang wachten om haar te mogen zoenen. Ik nam me heilig voor dat het géén dag langer zou duren. Ik zou een stuk van m'n tong bijten en in plaats van te boksen alleen nog fluwelen handschoenen dragen."
Senne is 17 en stapelverliefd. Op Noor, het nieuwe meisje in zijn klas, ze was bloedmooi en sexy. Een engel...mààr met een eigen willetje! Noor ziet Senne wel zitten, alleen...zijn driftbuien en zijn agressief karakter hoeft ze niet. Pas als Senne erin slaagt om 3maanden zichzelf te beheersen zou hij haar mogen zoenen.Géén seconde wil Senne verliezen, maar goede wil is niet alles! Als de waanzin in de wereld te véél word, is het soms héél moeilijk om niet door het lint te gaan...

Waarover het verhaal gaat (nadat ik het gelezen had)

Eigenlijk vind ik dat het verhaal gaat over een jongen in dit geval Senne die eigenlijk op zoek ik naar zichzelf. Hij wil graag véél tijd doorbrengen met Noor, maar om haar te mogen zoenen wordt hij wel zwaar op de proef gesteld.
Eerst dacht ik...Waarvoor is dat nu nodig? Dat zou je toch langzaamaan kunnen bewerken. Maar nee! Fout gedacht van me. Het was goed van Noor om er ineens een punt achter te zetten, zo onthoudt hij (hopelijk) het voor altijd en zou hij nog véle mooie (en driftbuiloze) dagen tegemoet kunnen gaan met Noor.

verklarig van de titel:

"Engel in rood

Verklaring van de schrijfster zelf:
Noor is Sennes ‘reddende engel’, zoals ze dat ook voor de andere klasgenoten probeert te zijn door hen te prijzen, of hen te helpen om een beter te mens te worden… Het is haar manier om met haar vroegere machteloosheid te leren omgaan: ze vindt het immers verschrikkelijk dat ze niets voor haar broertje heeft kunnen doen. Ze weigert om zich neer te leggen bij absolute machteloosheid: waar ze iets kan veranderen, zal ze dat proberen. Daarnaast is 'engel' ook een ander woord voor lieveling, schat… Rood verwijst dan weer naar het strakke truitje dat Noor draagt die eerste keer dat ze bij Senne thuis komt. Normaal draagt een engel een lang, wit, wapperend gewaad, maar Noor is een engel op aarde, een engel in de 21ste eeuw. Tot slot komen daar nog de rode laarsjes bij (aardse vleugeltjes?)

Wat ik "zelf dacht:
Ik dacht dat het rode te maken had met zijn driftbuien, je weet wel dat alles 'rood voor je ogen wordt' niet meer weet wat je eigenlijk aan het doen bent, zijn driftbuien dus... en de engel dacht ik eigenlijk gewoon het zelfde, Noor is een 'engel' die hem probeert te helpen om van zijn driftbuien en agressief karakter af te geraken.

Personage's:

Senne:

Senne is 17 en hopeloos verliefd op Noor, maar ze stelt een moeilijke/zware eis: hij moet drie maanden lang zijn driftbuien beheersen voor hij haar mag zoenen...Het lukt hem niet altijd even best, maar hij is eerlijk met haar telkens als hij een driftbui zou hebben dan zou hij het tegen haar zeggen en dan zou hij weer eens drie maanden langer zichzelf onder controle moeten houden. Maar Noor wil niet dat het bij die drie maandne blijft, tijdens hun relatie moet hij er zéker even hard zijn best voor doen om geen driftaanvallen te krijgen, anders zou ze het weer voor drie maanden uitmaken...

Noor:

Noor is Senne's engel. Haar broertje is op zeer jonge leeftijd overleden aan een enorm zware ziekte en sindsdien heeft ze een soort 'machteloosheid' over haar hangen. Ze probeert echter iedereen te helpen, zelfs degene die dat eigenlijk niet willen en het maar lastig vinden, maar Noor kan het ook niet alleen en probeert iedereen aan te sporen om hetzelfde als haar te doen...

Moeder Senne:

Eigenlijk vind ik haar maar een beetje laf. Ze zei telkens dat het nooit haar schuld was, maar meestal hoor ik wel het 'gezegde': "ruzie maak je niet alleen" . En ze wist ook héél goed dat haar man het énorm lastig had...Misschien had hij gewoon een beetje ruimte voor zichzelf nodig terwijl zij die hem niet gaf.

Vader Senne:

Hij maakte het zijn familie héél zwaar, maar dat deed Senne's moeder al évenveel. Ik weet niet wat ik in zo'n situatie had gedaan, maar misschien zou ik wel blij zijn geweest dat ze uit elkaar gingen, zoals in het boek gebeurt. Wat ik niet begrijp, is dat de vader van Senne plots wel goed overeen kan komen met die Liesbeth, misschien had hij ook een beetje meer moeite kunnen doen!

Oordeel:

Ik vond het écht een prachtig boek en zou het zeker nog eens een keertje kunnen lezen. Je kunt dan beter begrijpen soms wat er in mensen omgaat, ookwel denk je dat je dat al weet, want dat is zéker niet altijd zo.