A het voorwerk

1. Primaire gegevens:
Schrijver: A. Schendel
Titel: Een zwerver verliefd
Datering: 1904
Uitgelezen op: 28-11-‘03
Aantal bladzijdes: 90

2. Verantwoording keuze:
Omdat het verhaal zich afspeelt in de middeleeuwen vind ik het wel leuk om te lezen omdat het taalgebruik niet zo modern is. De titel spreekt me niet zo aan maar het boek was niet zo dik dus heb ik dit boek maar gekozen.

3. Verwachtingen vooraf:
Ik denk dat het over een zwerver gaat die allemaal dingen beleefd en op een gegeven moment verliefd word op een vrouw die hij ergens tegenkomt.

4. Eerste reactie achteraf:
Het was lastig om te lezen omdat de taal die ze gebruiken een beetje ouderwets is en je dus heel lange zinnen krijgt die moeilijk te lezen en te volgen zijn.

5. De auteur en zijn wereldbeeld:
Arthur van Schendel heeft vele boeken geschreven, de meeste neoromantisch volgens mij. Ik denk niet dat het verhaal autobiografisch is wat de gebeurtenissen betreft, maar hij zal misschien wel de zelfde gevoelens gehad hebben als de hoofdpersoon, want deze worden ook uitvoerig beschreven en omdat Van Schendel een romanticus was zal hij ook wel zo over bepaalde dingen nagedacht hebben. Misschien was hij net zo eenzaam als Tamalone
Arthur van Schendel wilde waarschijnlijk dat de wereld mooier was dan dat hij daadwerkelijk was, maar uit het boek blijkt dat hij of Tamalone wel beseft dat de wereld bij lange na niet perfect is.

B. Korte samenvatting:

1. Wie is de hoofdpersoon? En wie zijn zijn tegenspelers?
De hoofdpersoon is Tamalone. De andere personen zijn; Rogier, een kapitein in het leger van de keizer, Mevena, de dochter van Lugina, Lugina, een edelman die tegen de keizer is en voor de Paus, Carolus, de brigadier van Rogier, Walid, de Oosterse bevelhebber van Rogier, en Simon, een goede vriend van Tamalone.

2. Een korte samenvatting:
Tamalone is een stille jongen van 13 jaar en zijn vaders lieveling, maar hij komt erachter dat hij liever zwerft dan werkt. Als hij 16 is, verlaat hij zijn ouders en de stad. Hij leeft losbandig tot hij door een priester mee wordt genomen naar een klooster. Maar als een aantal broeders, onder wie zijn vriend Simon, vluchten omdat de aartsbisschop hen van ketterij verdenkt, vertrekt ook Tamelone.
Hij zwerft in monnikspij door vele streken en komt, jaren later, in Italië terecht bij de troepen van Rogier. Dit is een kapitein in het keizerlijke leger. Zij vechten tegen de troepen van de Paus en zijn volgelingen. Het keizerlijke leger neemt een stad in waar Lugina, een oude vijand van Rogier, naar toe is gevlucht.
Rogier ontmoet Lugina’s dochter Mevena en zij worden verliefd op elkaar.
Als de twee buiten de stadsmuren samen de nacht doorbrengen, worden ze bespiedt door een broer van haar. Deze wordt de volgende ochtend met doorgesneden keel gevonden. Bij de begrafenis breekt een opstand uit, waarbij Rogier ook de andere zoon van Lugina doodt. Hij vertrekt met zijn leger de stad uit. Enige tijd daarna raakt Rogier gewond tijdens een slag met de kerkelijke troepen. Zijn trouwe brigadier Carolus en de bevelhebber Walid geven Mevena de schuld van deze tegenslag. Tamalone verschijnt in het kamp met een boodschap en een bloedsteen die van Mevena waren. Rogier vraagt hem Mevena te gaan halen. Dit doet Tamalone, omdat hij wil dat Mevena gelukkig wordt. Hij beseft dat hij op haar verliefd is. Hij ontvoert haar voor Rogier, maar het leger moet al snel weer verder en Mevena kan niet mee. Tamalone neemt haar mee naar Simon in Pisa. Hier is Tamalone gelukkig samen met het meisje en zijn vrienden. Tamalone merkt, dat Mevena in verwachting is. Rogier laat na het bericht van Mevena's zwangerschap weten, niet te kunnen komen. Ook als het kind eenmaal geboren is, laat hij niets van zich horen. Mevena, steeds verdrietiger, neemt tenslotte het besluit naar hem toe te gaan; Tamalone begeleidt haar, verkleed als krijgsman, met tegenzin. Hij moet echter al snel uit het kamp vluchten omdat er een klopjacht op hem geopend is door een edelman die hem heeft beschuldigt van diefstal. Mevena probeert Rogier over te halen uit het leger te stappen, maar hij krijgt geen toestemming van de keizer en er wordt hem stadhouderschap over Toscane beloofd als hij blijft totdat de oorlog voorbij is. Mevena wordt teruggestuurd naar Pisa, zonder dat Tamalone dit weet.
Uiteindelijk gaat Rogier trouwen met de dochter van een graaf.
Tamalone verneemt dit als hij, op de vlucht voor Lugina (hij had hem de dag van Mevena's ontvoering in ruil voor geld beloofd Rogier te doden), weer in Rogiers kamp belandt. Hij hoort daar ook dat Mevena weer in Pisa is en gaat haar achterna. Daar komt Mevena er achter dat Rogier gaat trouwen met een ander en ze loopt weg. Tamalone gaat haar achterna in de richting van het kamp waar Rogier verblijft. Hij vreest namelijk dat Walid haar gaat vermoorden als ze nog een keer bij Rogier verschijnt. Onderweg ziet hij ook nog Lugina en diens zoon, samen met een aantal krijgslieden waarschijnlijk een hinderlaag voorbereiden, voor Rogier of voor Mevena. Hij ziet Mevena als ze, met het kind op de arm, uit het kamp terugkomt. Rogier heeft haar verstoten. Mevena wil nu terug naar haar vader, overtuigd dat deze haar zal vergeven. Tamalone loopt 's avonds rond op zoek naar een plek om te rusten. Hij vindt Rogier en in een opwelling doodt hij hem. De volgende ochtend gaat hij als nog Mevena achterna. Op de weg ziet hij sporen van paardenhoeven, en de muts van een oosterling. Hij holt naar de plek waar hij Lugina en zijn zoon het laatst heeft gezien en vindt Mevena, dood, met het schreiende kind naast zich. De bloedsteen ligt op haar borst. Samen met Walid begraaft hij Mevena. Dan neemt hij het kind op de arm en loopt weg.

3.Noteer twee opvallende passages:
Ik vond de passage waarin Rogier met Mevena een wandeling maakt in de stad en zij voor het eerst kussen en liefde bekennen, erg opvallend, omdat de beschrijving van details zo uitgebreid is. Het doet me erg denken aan barok, alles is prachtig en sfeervol, alle mooie elementen uit de omgeving worden genoemd en met bijvoeglijke naamwoorden ondersteund.
Een andere opvallende passage vind ik de ontmoeting van een vrouw met Rogier, wanneer hij in zijn eentje een wandeling maakt door het bos. De vrouw ziet hem en rent gillend weg. Ik vraag me af wat dit voor betekenis kan hebben, ik begrijp het niet goed.

C. De verdieping:

1. Perspectief:
Het verhaal is verteld in samengesteld personaal perspectief. Het grootste gedeelte van het verhaal is Tamalone de persoon van het vertelperspectief, en lees je wat hij doet en denkt en voelt. Wanneer Tamalone niet in de handeling aanwezig is, zijn respectievelijk Rogier, Mevena, de vrienden van Tamalone en Carolus, de brigadier van Rogier, de persoon van het vertelperspectief. Dat wil zeggen, er wordt iets verteld over hun handelingen en gedachten. Het verhaal wordt met de gebeurtenissen mee verteld, de lezer weet de afloop niet.
Doordat het verhaal door meerdere personen wordt verteld, krijg je meer inzicht in de gebeurtenissen, hoewel het niet zo is dat bepaalde handelingen door meerdere personen worden verteld, elk vanuit een ander gezichtspunt. De handelingen zijn dus wat dit betreft chronologisch: op het ene moment is de ene persoon het belangrijkst voor het verhaal en leef je dus met die persoon mee; op het andere moment speelt de andere persoon de grootste rol in de gebeurtenissen en leef je met diegene mee. Ook kan het zijn dat je bepaalde gebeurtenissen moet weten om het verhaal te volgen, waar de hoofdpersoon Tamalone niet bij aanwezig is, zodat er wel overgeschakeld moet worden naar een ander personage.

2. Personen:
Tamalone
Tamalone is de hoofdpersoon van het verhaal. Hij is een zwerver, iemand die telkens weer opnieuw de vrijheid en het nieuwe opzoekt en door Italië trekt. Over zijn uiterlijk is weinig bekend, alleen dat hij donkere ogen heeft, en afkomstig is uit Frankrijk. Zijn leeftijd is ook onbekend. Alleen in het eerste hoofdstuk wordt zijn ontwikkeling vanaf zijn 13e jaar beschreven, en verliet zijn ouders op zijn 20e. Hoe oud hij is wanneer hij Rogier ontmoet, is niet duidelijk, maar je kunt merken dat hij dan al meerdere zwerft, omdat hij op veel plekken vrienden en vijanden heeft gemaakt, en veel van het zwerversbestaan afweet.
In zijn jeugd was hij stil en zwijgzaam, en hoopte dat zijn dromen werkelijkheid zouden worden. Wanneer hij ouder is, wordt hij spraakzamer, en beseft dat dromen en verlangens mooi zijn zolang ze dromen blijven.
De naam Tamalone kan afgeleid worden van het Engelse ‘I am alone’, wat zijn manier van leven exact weergeeft. Hij is iemand die verlangt naar eenzaamheid, maar er ontstaat onrust in zijn leven, wanneer hij verlangen krijgt naar liefde, wanneer hij Mevena ontmoet. Dit wordt geuit in zijn manier van leven: hij draagt steeds mooiere, duurdere kleding en hij woont tijdenlang in een stad in plaats van in de vrije natuur.
Tamalone is vriendelijk, geduldig, altijd behulpzaam, een verhalenverteller en bovenal een levensgenieter. Hij is echter ook een dief en een schooier, wat hij nodig heeft om in leven te blijven. Hij blijkt echter ook een bedrieger te zijn, omdat hij bij de vlucht met Mevena, aan Lugina heeft beloofd Rogier te doden, terwijl hij tegelijkertijd Rogier trouw is. De moord op Rogier wordt dan ook tot het eind toe uitgesteld, wanneer Mevena al teruggekeerd is van het legerkamp waar Rogier haar heeft verstoten.
Tamalone speelt telkens een rol die hem in die bepaalde situatie het beste uitkomt. Hij doet zich voor als monnik om rustig te kunnen reizen, hij vertelt dat hij een arts is als hij de doodzieke Rogier een boodschap van Mevena moet geven (hij geneest hem dan ook), hij is een bewaker wanneer hij Mevena moet vergezellen, hij is een vriend wanneer Rogier hem nodig heeft, hij is een verhalenverteller voor zijn vrienden en zijn bekenden in de stad en hij is een huurmoordenaar voor Lugina.

Rogier
Rogier is de commandant van een Saraceens leger. Hij is trouw verschuldigd aan de Duitse keizer. In zijn jeugd verlangde hij altijd naar vechten, roem en eer, maar wanneer hij Mevena ontmoet heeft, verlangt hij ook naar haar liefde. Hij is een dappere man, bereid om zelf ook te strijden en niet alleen zijn soldaten erop af te sturen. Wanneer hij uiteindelijk moet kiezen tussen roem en eer (doorgaan met strijden voor de keizer) en Mevena, kiest hij toch voor het eerste. Roem en eer zijn alles voor hem, en hij denkt daarmee uiteindelijk Mevena een gelukkig leven te kunnen geven. Zo ver komt het echter niet, want later besluit hij om met de dochter van Lancia te trouwen. Hij is eigenlijk het tegenovergestelde van Tamalone; hij laat zijn geliefde tijdenlang in de steek en maakt haar ongelukkig, terwijl Tamalone alles voor haar zou willen geven.
Aan het eind van het verhaal wordt Rogier door Tamalone vermoord.

Mevena
Mevena is een jong meisje en de dochter van Lugina van Bologna, aanhanger van de paus en dus vijand van de keizer én van Rogier. Ze is tenger en heeft grote ogen. Ze is lief, zachtzinnig, trouw en geduldig (ze blijft eindeloos wachten op haar geliefde), soms vrolijk en uitgelaten, bij haar vriendschap met Tamalone, Simon, Josse en Baldo.
Aan het eind van het verhaal wordt ze door soldaten van Rogier vermoord, omdat zij denken dat ze Rogier heeft gedood.

Carolus
Carolus is de brigadier van Rogier, de man die hem telkens bijstaat wanneer hij problemen heeft. Wanneer Rogier ziek is, houdt hij dag en nacht de wacht over hem. Wanneer Rogier en Mevena gaan wandelen, bewaakt hij zijn meester. Carolus vertrouwt de geliefde van zijn meester niet, omdat ze de dochter van de vijand is en bovendien te veel invloed heeft op zijn meester, waardoor hij misschien zou stoppen met de strijd.

Walid
Walid is een soldaat van Rogier, die een hekel heeft aan vrouwen, omdat ze volgens hem de man belemmeren en teveel invloed op hem hebben.

Simon, Josse en Baldo
Simon, Josse en Baldo zijn drie vrienden van Tamalone. Simon en Tamalone waren vroeger monniken in hetzelfde klooster, maar door de beschuldiging van ketterij moesten ze vluchten, elk een andere kant op. Simon, Josse en Baldo zijn alledrie in Pisa gaan wonen. Simon en Josse waren broers, en Baldo was Josses zoon. Simon had een winkel in scheepsproviand, en Josse en zijn zoon waren pasteibakkers. Ze zijn alledrie zeer vriendelijk en ontvangen Tamalone en Mevena liefdevol in hun huis, waar zij nog lang wonen.

Lugina
Lugina is de vader van Mevena en een zeer belangrijke man in de stad waar zij woonden. Hij komt oorspronkelijk uit Bologna. Hij is trouw verschuldigd aan de paus, wat betekent dat hij de vijand van Rogier is. Hij en zijn soldaten doden en verjagen Rogiers leger een dag nadat ze de stad binnengetrokken zijn.

De citatenmatrix hoort bij Tamalone:
- De burgers in de steden kenden hem als een vriendelijke eerzame broeder, die talloze verhalen wist en hen aan het lachen kon maken, zodat zij hem gaarne zagen. Maar sommigen zeiden kwade dingen van hem, dat hij een bedrieglijke en sluwe dief was. (blz. 122 van het verzamelde werk)
- Walid tegen Tamalone:” Gij zijt wijzer dan ik.” (blz. 147)
- Mevena over Tamalone: …en bij het zijn gemoedelijke verhalen begon zij te zien dat hij veel beminnelijker was dan zij tevoren dacht. (blz. 159)
- Tamalone over Simon: Hij wist, dat de goede Simon al sinds hun kloosterjaren hem genegen was, dat hij de enige was die wat om hem gaf. (blz.171)
- Walid over Tamalone: “Die monnik is een slimme vogel.” (blz. 177)
- Mevena tegen Rogier over Tamalone: Zij smeekte Rogier de goede man te helpen, die hun beider beste vriend was, zij smeekte met aandrang, dat hij dadelijk moest gaan om te helpen, haar woorden waren snel van angst en het kindje huilde klagelijk mee. (blz.178)
- Over de zonnige wegen ging Tamalone, thans weer in een pij gekleed, eenzaam als voorheen en gelijk voorheen ook. (blz. 185)
- Tamalone over zichzelf: Zijn liefde was het, de liefde van een deugniet, van de onverschillige schooier, die zich om geen mens ooit bekommerde, waardoor al het ongeluk was gebeurd. (blz. 203)
Dit verteld over wat voor iemand Tamalone is en wat hij betekent voor anderen in zijn omgeving. Hieruit blijkt dat hij eenzaam is en er maar weinig mensen zijn die echt van hem houden. Hij houdt niet eens echt van zichzelf.

3. Tijd:
Net zoals de ruimte, wordt ook de tijd erg vaag gehouden. Het is in het begin nauwelijks duidelijk in welke tijdsperiode het verhaal zich afspeelt. Pas wanneer er verteld wordt over kettervervolgingen en de oorlog tussen de keizer en de paus, is het verhaal te plaatsen in de late middeleeuwen. Ook aan de belangrijke rol van de kerk (Mevena bidt veel, Tamalone komt in meerdere kloosters), het spreken over jonkvrouwen en jonkheren, het vervoer te voet of te paard, zijn allemaal tekens die verwijzen naar de late middeleeuwen, zo rond de dertiende eeuw.
De totale vertelde tijd is moeilijk te bepalen. Het eerste hoofdstuk, de jeugd van Tamalone, beslaat zo’n zeven jaar, van zijn 13e tot zijn 20e. Vervolgens wordt er een stuk in zijn leven overgeslagen, men begint te vertellen over de inname van de stad door Rogier, waarbij Tamalone achter de stoet loopt. Het is niet duidelijk hoeveel tijd hiertussen verstreken is, maar Tamalone heeft al meer ervaring in het zwerven gekregen. De tijd die hierna verstrijkt beslaat een paar jaar. In deze tijd ontmoeten Rogier en Mevena elkaar, worden een paar keer weer van elkaar gescheiden, Mevena raakt in verwachting en baart een kind (negen maanden). Dit kind is nog steeds erg jong wanneer Mevena gedood wordt, want het ligt nog te schreien.
De gebeurtenissen worden chronologisch verteld; er is geen sprake van flashback, enkel van een paar terugverwijzingen in het leven van Tamalone, die als herinneringen worden genoemd.

4. Ruimte:
Het verhaal speelt zich grotendeels in Italië af, alleen het eerste hoofdstuk (de jeugd van Tamalone) in Frankrijk. De ruimte wordt echter behoorlijk vaag gehouden in het begin. Dat Tamalone in zijn jeugd in Frankrijk woonde, wordt pas in het tiende hoofdstuk duidelijk. In het tweede hoofdstuk wordt er een stad veroverd door oosterlingen en Duitsers, maar het is niet duidelijk welke stad dit nu is of in welk land. Door de Italiaanse namen, zoals Lugina en Mevena, en de toelichting op Lugina, namelijk dat hij uit Bologna komt, begint het duidelijk te worden dat het zich in Italië afspeelt. Deze vaagheid komt overeen met het karakter van Tamalone; de verbeelding en gebeurtenissen zijn belangrijker dan realiteit en concrete feiten.
Steden en plaatsen die de ruimte vormen zijn de stad waar Lugina woont, het legerkamp van Rogier in de bergen, de stad Padua waar de soldaten later heengaan, de stad Pisa waar Mevena en Tamalone lange tijd verblijven bij Tamalone’s vrienden en Capraia, waar het keizerlijke legerkamp was.
Gesuggereerde ruimtes zijn de steden Bologna (waar Lugina vandaan komt) en Toscane (waar de boodschappen van de keizer vandaan komen).
Gedetailleerde ruimtes zijn onder andere de geboorteplaats van Tamalone, de kerk in zijn woonplaats, het klooster daar in de buurt, de binnenstad van Lugina’s stad, de kathedraal in die stad, het klooster in die stad, de bossen in de omgeving van het legerkamp, het huis van Simon in Pisa, binnenstad van Pisa en het bos vlakbij Capraia.
Deze ruimtes zijn allemaal symbolisch, ze creëren een bepaalde sfeer. Kerk, kathedraal en klooster staan voor geestelijke verstilling en rust. In kloosters vindt Tamalone tijdelijk rust in zijn leven. In de kathedraal in Lugina’s stad ziet Rogier Mevena voor het eerst. Dit is het eerste moment waarop zijn verlangen naar roem en eer getemperd wordt, en plaats maakt voor verlangen naar rust en liefde.
De stad is symbolisch voor huiselijke, familiaire gebeurtenissen. In Lugina’s stad vinden Mevena en Rogier elkaar; ze zijn van plan te trouwen. In Pisa verblijven Tamalone en Mevena lange tijd. Voor Tamalone is dit een grote tegenstelling in vergelijking met zijn gewone leven, maar hij voelt zich er wel in thuis, door zijn liefde voor Mevena. Simon, Josse en Baldo zorgen voor de hartelijkheid van een gezin in hun huis. Mevena baart daar haar kind.
Donkere bossen en een sterrenhemel roepen een romantische, maar tegelijkertijd dodelijke sfeer op. In de bossen maken Rogier en Mevena meerdere wandelingen, maar hun liefde eindigt in de dood van hen beiden, óók in een bos. Tamalone kijkt ook samen met Mevena naar de sterrenhemel, waarbij Tamalone het symbool romantiek, en Mevena het symbool dood verkondigt.
Zonnige, heuvelachtige velden zorgen voor een sfeer van vrijheid, het zwerversgevoel. Dit klopt precies als je naar de beschrijvingen van Tamalone’s zwerftochten kijkt; er staat vaak dat hij door de velden trok, door de vrijheid.
Het legerkamp staat voor eer, roem en glorie, voor oorlog, strijd en dood. Omdat Rogier een soldaat is en graag roem wil verwerven, blijft hij in het legerkamp, in plaats van naar zijn geliefde te gaan.

5. Motieven:
Eenzaamheid
Eenzaamheid is een van de belangrijkste motieven in het verhaal. Tamalone verlangt zijn hele leven naar de vrijheid en eenzaamheid. Hij is dan ook vaak eenzaam; in zijn jeugd was hij stil en in zichzelf gekeerd, hij verblijft maandenlang in een klooster waar hij in zijn eentje boeken overschrijft, hij zwerft altijd alleen. Mevena en Rogier leren beide de eenzaamheid kennen wanneer zij elkaar moeten missen.
Tamalone maakt echter wel een ontwikkeling door; wanneer hij ouder is, leert hij praten en vrolijk te zijn en hij maakt in veel steden vrienden.

Verlangen
Verlangen is enigszins in het motief eenzaamheid opgesloten, maar er zijn ook genoeg andere voorbeelden van verlangens. Tamalone verlangt naar vrijheid, maar later verlangt hij ook naar liefde van Mevena. Hij heeft dus tegenstrijdige verlangens, die het hele verhaal door ter sprake komen. Rogier verlangt ernaar, wanneer hij Mevena voor het eerst heeft gezien, haar te spreken en kussen. Op dat moment lijkt zijn vroegere verlangen naar roem en eer op te houden. Wanneer ze van elkaar gescheiden zijn, verlangen Rogier en Mevena ernaar bij elkaar te zijn. Opvallend is, dat deze verlangens het tegenovergestelde zijn van die van Tamalone. Tamalone verlangt naar eenzaamheid, Mevena en Rogier verlangen juist naar het samenzijn.

Religie
Religie is een belangrijk motief. Tamalone luisterde in zijn jeugd vaak naar de priester en het kerkkoor. Later verblijft hij enkele maanden in een klooster. Vanwege de beschuldiging van ketterij moet hij vluchten. Hij trekt als zwerver in een monnikspij rond, om onopvallend te kunnen reizen. Mevena bidt vaak. Ze is ook aan het bidden in een kerk wanneer Rogier haar voor het eerst ziet. De strijd tussen keizer en paus, die Rogier en Mevena uit elkaar scheurt omdat Rogier zijn keizer wil dienen, is ook een voorbeeld van het motief religie. Hierbij is op te merken dat de religie Mevena en Rogier bij elkaar bracht, maar hen ook weer uit elkaar scheurde. Het is mogelijk dat dit door de geboorte van hun kind wordt veroorzaakt. Rogier en Mevena waren niet getrouwd, en toch krijgt zij een kind van hem.

Dood en leven
Het motief dood is te zien in het sterven van vele mensen: de oude dievegge, die door Tamalone wordt geholpen, die naar de galg wordt gebracht; de zoon van Lugina, die vermoord buiten de stad wordt gevonden, waarna Rogier wordt beschuldigd; de doden die vallen bij de strijd in de stad tussen Rogiers leger en dat van Bologna, van Lugina; de andere zoon van Lugina, die bij de vlucht uit de stad wordt gedood; en uiteindelijk de moord op Rogier en op Mevena.
Tijdens de wandeling van Rogier en Mevena, klinkt er het geluid van een afgevallen tak: voorteken van naderend onheil en de dood (de tak is dood). Mevena laat Tamalone een boodschap brengen naar Rogier om haar te komen halen, en geeft hem daarbij een bloedsteen, een voorteken van de dood. Maar ook het verdwijnen van de liefde van Rogier voor Mevena kan worden gezien als een dood, met daarbij een ‘moord’ op de gevoelens van Mevena.
Het tegenovergestelde van de dood, het leven, komt ook duidelijk naar voren. Het leven van Tamalone, een en al vrijheid, is een beschrijving van het échte leven en het échte genieten van het leven. De beschrijving van alle mooie natuur, die nooit lelijk of verpest of vergaan kan zijn, laat ook zien wat leven is. De liefde tussen Rogier en Mevena zorgt voor een nieuw leven. Het verhaal eindigt met een nieuw leven: Tamalone neemt het kind van Rogier en Mevena mee de wereld in, op weg naar een nieuw leven.

6. Thema/grondmotief: •Het grondmotief is de onverenigbaarheid van zwerven en liefde. Tamalone wordt zijn hele leven gedreven door zwerfzucht, zijn verlangen naar het vreemde en nieuwe, maar ook, na zijn ontmoeting met Mevena, door liefde voor dit meisje. Het verlangen naar het vreemde is ook een verlangen naar eenzaamheid, onafhankelijkheid en ‘van zichzelf zijn’, wat in fel contrast staat met verlangen naar liefde: wie zich aan de liefde overgeeft en trouwt, is niet meer eenzaam, maar afhankelijk. De liefde drijft Tamalone zelfs tot daden die hij anders niet zou doen, zoals lang verblijven in de stad Pisa, het dragen van mooie, dure kleding, het vergezellen van een meisje, beloftes doen (de belofte aan Rogier om Mevena in veiligheid te brengen, de belofte aan Lugina om Rogier te doden). Deze daden laten een breuk in zijn verlangen naar eenzaamheid zien. Wanneer hij enige tijd op dezelfde plaats blijft, komen zijn verlangens naar de vrijheid naar boven en vertrekt hij weer. Zijn liefde voor Mevena zorgt ervoor dat zijn verlangens naar vrijheid omslaan in verlangens om haar te beschermen, zodat hij in een stad gaat wonen. Tamalone blijft een tijdlang twijfelen tussen zijn verlangen naar het vreemde en verre, en het verlangen naar liefde. Het is een levenshouding van iemand die verliefd is op een echt mens, maar eigenlijk nog veel meer houdt van de fantasie die van een geliefde gevormd heeft, omdat deze hem nooit kan teleurstellen.

7. Spanning:
Er ontstaat in de eerste plaats spanning door Tamalone’s manier van leven: altijd rusteloos, telkens het nieuwe verlangen naar vrijheid. Ook ontstaat er een zekere spanning door de wisseling van vertelperspectief: wanneer er gebeurtenissen van een andere persoon worden beschreven, is de lezer benieuwd wat er met de eerdergenoemde persoon zal gebeuren. Dit is vooral het geval na het eerste hoofdstuk. In het eerste hoofdstuk wordt beschreven hoe Tamalone opgroeit en hoe hij een zwerver wordt. In hoofdstuk twee wordt er ineens omgeschakeld naar Rogier, die met zijn leger de stad binnentrekt. De lezer vraagt zich af wat dit met de zwerver te maken kan hebben. Al snel wordt een vermelding gemaakt van Tamalone, die achter het leger aan de stad binnen gaat, maar deze heeft daarna lange tijd geen rol meer, het draait dan enkel om de ontmoeting tussen Rogier en Mevena.
Er ontstaat ook spanning door het gebruik van de ruimte en de zeer uitgebreide, dichterlijke beschrijving daarvan. De ruimtes roepen een bepaalde sfeer op, waaraan je al kan zien wat voor situatie het is, of zal worden. Er zijn momenten van geestelijke verstilling en rust in kloosters en kerken, een familiaire sfeer in de stad, een romantische sfeer in het bos en van de sterrenhemel, vrijheid in de velden, sfeer van roem, eer en glorie in het legerkamp.
Tijdens de eerste wandeling van Rogier en Mevena horen ze geritsel en een afvallende tak, en daarbij begint het ook nog eens te regenen en te onweren. Dit alles is duidelijk een teken van onheil, een teken dat de net opgebloeide liefde een slecht einde zal hebben. Dit klopt ook: zowel Rogier als Mevena worden aan het eind gedood.

9. Titelverklaring:
De titel vertelt precies datgene waar het in deze roman over gaat, het is tegelijkertijd het grondmotief. ‘Een zwerver’ staat voor het verlangen naar een ongebonden, onafhankelijke vrijheid, zwerfzucht, verlangen naar een andere, vreemde, verre wereld. Het woord ‘verliefd’ staat voor het verlangen naar liefde, de liefde voor Mevena. Het grondmotief is de onverenigbaarheid van deze twee begrippen, je kunt niet tegelijkertijd naar liefde én naar ongebonden vrijheid verlangen. De titel geeft dit exact weer: ‘zwerver’ en ‘verliefd’ zijn los van elkaar geplaatst; het is volgens de Nederlandse taal niet correct, het zou ‘verliefde zwerver’ moeten zijn. Daarnaast wordt de inhoud van het verhaal met de titel aangeduid. Het gaat over het zwerversbestaan en over liefde, niet alleen die van Tamalone, maar ook die van Rogier en Mevena.

10. Structuur:
Het verhaal is opgebouwd in veertien hoofdstukken.
Het begin van het verhaal is Ab ovo: het leven van Tamalone wordt beschreven vanaf zijn jeugd, vanaf zijn dertiende jaar. De tijd hiervoor is niet van belang voor het verhaal: er zijn hier dan ook nergens terugverwijzingen naar. Het tweede hoofdstuk, waar het ineens om de andere figuur Rogier draait, begint echter in medias res; Rogier en zijn leger trekken de stad binnen die ze overwonnen hebben, het is niet duidelijk wat er zich in zijn verleden heeft afgespeeld, hoe de belegering geweest is, het verhaal valt midden in de gebeurtenissen.
Het eind van het verhaal is open. Rogier en Mevena zijn dood, maar Tamalone draagt het kind van hen tweeën bij zich, terwijl hij zijn weg vervolgt. Het vervolg op ‘Een zwerver verliefd’ is ‘Een zwerver verdwaald’, waar vermoedelijk een echt einde aan zit.
Er zijn enkele terugverwijzingen naar Tamalone’s verleden in het verhaal, zoals zijn belofte aan Lugina om Rogier te doden en het feit dat zijn woonplaats in Frankrijk ligt.

11. Genre:
Het verhaal is fictioneel, hoewel het kleine historische feiten bevat. De omstandigheden in de late middeleeuwen, zoals de kettervervolgingen en de oorlog tussen de keizer en de paus zijn niet verzonnen. Het verhaal behoort tot de epiek, maar bevat ook lyrische kenmerken, omdat het in dichterlijke taal is geschreven: veel uitwijdingen en prachtige beschrijvingen. Het is een middeleeuwse roman.

D. Relatie tussen tekst en auteur:

Gegevens over Arthur van Schendel:
Geboren in 1874, gestorven in 1946.
Vader v. Schendel stierf toen Arthur zes jaar was.
Hij gaat op zijn veertiende zelfstandig wonen.
Zijn eerste vrouw en dochtertje sterven, zijn tweede vrouw wordt ernstig ziek net als zijn zoon. Hij heeft in verschillende landen gewoond, waarna hij met moeite weer wordt toegelaten in Nederland, waar hij in 1946 sterft.
Een zwerver verliefd komt uit v. Schendels ‘Italiaanse’ periode, de boeken die hij in deze periode schreef waren historische romans. De hoofdpersonen verlangen naar geluk en zijn vaak eenzaam.

Zoals eerder gezegd zitten er niet erg veel autobiografische elementen in het verhaal, maar ik denk wel dat de gevoelens van Tamalone in sommige opzichten overeen komen met de gevoelens van de auteur. Arthur van Schendel heeft veel meegemaakt in zijn leven en dat zal hem zeker beïnvloed hebben bij het schrijven van zijn boeken. Bijna al zijn boeken zijn geschreven met een dromerige fantasie. Hij had waarschijnlijk zelf het verlangen naar een mooiere wereld.

E relatie tussen tekst en context:

Het werk is duidelijk neoromantisch. Dit blijkt uit onder andere de manier waarmee alles wordt beschreven, redelijk uitgebreid en mooier voorgedaan dan het eigenlijk is. De zinnen zijn dan ook erg lang, omdat er veel bijvoeglijke naamwoorden in staan.
Kenmerkend voor deze periode is het verlangen naar geluk. Dit komt ook naar voren in het boek. Liefde is ook een belangrijk deel van de neoromantiek.
Het verhaal is nogal melancholisch en dat zal waarschijnlijk ook bij de neoromantiek hebben gehoord, omdat de auteurs zelf vaak ook eenzaam waren en misschien ook depressief