1.
Rascha Peper
Een Spaans hondje
Amsterdam/Antwerpen 1998
L.J. Veen
302 pagina’s
Roman
2.
Ik heb dit werk niet zelf gekozen om te lezen, maar de leraar Nederlands heeft dit boek uitgezocht.
Ik vond het wel een leuk boek om te lezen, maar soms was het nogal langdradig.Verder is het goed en duidelijk geschreven.
3.
Samenvatting
Als moeder Clarijs op vrijdag 1 maart wordt begraven, maakt dit een onverwachte indruk op haar drie overgebleven zoons. Ieder van haar zoons gaat geheel op eigen manier met het verlies van moeder om.
Victor, de oudste van het stel, keert in zichzelf en laat zijn verdriet niet te veel merken aan zijn ex-vrouw en dochter. Jasper daarentegen laat wel degelijk blijken hoeveel verdriet het overlijden van zijn moeder hem doet. Felix gaat er redelijk koel mee om, ondanks zijn ziekte, het syndroom van Gilles de la Tourette. Deze ziekte maakt het dat Felix erg dwangmatig is en de raarste (scheld)woorden uitkraamt.
Op de dag van de begrafenis leest Victor een artikel over een ex-monnik in Spanje die al 25 jaar in een dorpje in de Sierra Nevada bezig is met de bouw van een kathedraal. Zonder goede bouwmaterialen, zonder goed bouwplan. Dit alles in opdracht van de heilige Maria, die hem deze opdracht gaf in een visioen.
Victor, als mislukte opvolger van zijn vader, de bekende architect Clarijs, werkt samen met zijn broers in het bedrijf SandArt. Een welvarend, commercieel bedrijf dat zandsculpturen maakt. Victor voelt zich niet echt op zijn plaats in het bedrijf en dat laat hij ook duidelijk merken aan zijn beide broers.
Op een zekere dag krijgt Victor een aanbieding om een follie (schijnruïne) te ontwerpen voor een rijke landheer. Victor gaat kijken op het landgoed van de rijke landheer en verteld deze er eerst over na te moeten denken. Op hetzelfde landgoed heeft Victor overigens zijn eerste en enige follie gebouwd.
In het tweede deel van het verhaal is Victor plotseling verdwenen. Zijn ex-vrouw en dochter zijn zeer ontsteld, evenals de beide broers en hun vrouwen. Er wordt gedacht dat Victopr in de Maas verdronken is, omdat hij daar samen met zijn geërfde hond Knak, als laatste naartoe ging. Victor wordt echter niet opgedregd en iedereen tast in het duister.
Felix draait door het verlies van zijn broer redelijk door en zijn vrouw Pleuntje besluit dat een vakantie naar Spanje nodig is voor het herstel van Felix. Daar aangekomen wordt in alle rust genoten van de vakantie. Op een uitje met de auto ziet Pleuntje in een klein dorpje een hond die sprekend op Knak lijkt. Pleuntje is er zo zeker van dat de hond dezelfde is als die van Victor dat ze enkele dagen later terug gaat naar het dorp. In hhar eentje komt ze aan bij een kathedraal in maak. Daar gaat ze op een muurtje zitten en wacht tot ze de hond weer ziet. De hond komt opdagen en Pleuntje haalt het beest aan en bind een briefje om de nek van de hond met een boodschap aan Victor. Victor zit in de kathedraal, waaraan hij overigens zelf meebouwt, en leest het briefje. Zonder na te denken beantwoordt hij hij de vraag van Pleuntje en geeft zo dus zijn aanwezigheid prijs.
Het verhaal eindigt in een dorpje waar Victor, Felix en Pleuntje samen op een terrasje zitten.
Het verhaal wordt verteld door een verteller. Alles wordt beschreven vanaf een buitenstaande positie. Verder wordt het verhaal soms vertelt door de hoofdpersonen zelf, zodat je te weten komt wat hun gevoelens zijn en kom je hun gedachten te weten.
De hoofdpersonen uit dit boek zijn Victor, Felix en Jasper. Verder komt Pleuntje vaak naar voren.
De ruimtes die in dit boek voorkomen worden nauwkeurig beschreven. Er komen veel verschillende ruimtes voor, waar dan weer verschilllende gebeurtenissen zich afspelen. Bijvoorbeeld de flat van Felix, kantoor van Sandart, de villa van Bregstein en de kathedraal in Spanje.
De vertelde tijd van dit boek is van vrijdag 1 maart tot en met zaterdag 7 juni een jaar later. Dit is gebaseerd op de indeling van de hoofdstukken.
Het boek wordt in chronologische volgorde verteld en er wordt gebruik gemaakt van flashbacks. Wel zit er een tijdssprong in het boek tussen het eerste en tweede deel en deze tijdssprong is ongeveer een jaar.
Het thema van dit boek is vooral liefde en relaties. Bijvoorbeeld liefde voor broers, moeder, echtgenote, schoonzussen, maar ook voor de hond, het werk en jezelf zoals bij Victor dit het geval was
Motieven in dit verhaal zijn met name de gevoelens van mensen. Het verhaal is telkens uit iemands anders perspectief te lezen, die allemaal iets met elkaar van doen hebben. Ook architectuur is een leidraad in dit verhaal. Het bedrijf van Jasper, SandArt, is gespecialiseerd in zandsculpturen, een vorm van architectuur. Victor heeft architectuur gestudeerd en heeft één bouwwerk op zijn naam, een schijnruïne in een bos. Victors vader was een beroemd architect, die een beroemd warenhuis ontworpen heeft. En dan de kathedraal van Vicente Arduro in Alhama, waar Victor gaat helpen. Een zwak fundament en meer van zulk soort technische foutjes. Alles heeft dus indirect met architectuur te maken. En de familiebanden zijn natuurlijk een motief, deze banden lopen nogal eens door elkaar. Victor voelt zich af en toe aangetrokken tot Pleuntje, Pleuntje op haar beurt zo best wel eens willen weten hoe een leven met Victor eruit zou zien en Felix heeft een speciale band met Lilian, de vrouw van Jasper.
De titel “Een Spaans hondje” is vrij makkelijk te verklaren. Er wordt hierbij gedoeld op Knak, die in Spanje door Pleuntje als Spaanse hond wordt aangezien, terwijl zij toch zeker weet dat het Knak is. Maar ze wil het niet geloven, en dus denkt ze: “Het is een Spaans hondje die op Knak lijkt”. Maar uiteindelijk geeft ze toch toe aan de gedachte dat het Knak is, een bindt een briefje aan zijn halsband. Victor leest dit briefje en zo is er weer contact tussen Victor, Felix en Pleuntje. De hond is een leidraad in het verhaal. Het is de hond van Victors overleden moeder, en eigenlijk wil hij het dier niet, maar aan het eind van het verhaal kan hij bij de gedachte aan het verliezen van Knak zich niet goed houden. Victor leert van Knak te houden.
Jaartallen worden niet genoemd, maar gezien de aanwezigheid van computers en verrijdbare vloerpanelen waar Sand Art mee wil gaan werken, kunnen we de gebeurtenissen zonder meer in de jaren tachtig of negentig plaatsen
Rascha Peper (pseudoniem van Jenneke Strijland) werd op 1 januari 1949 in Driebergen geboren. Ze studeerde Nederlands, met als hoofdvak Middelnederlandse literatuur, en werkte enige tijd als lerares. In 1983 verhuisde ze naar Wenen en daar begon ze met het schrijven van romans. De eerste versie van Oesters ontstond daar en na plaatsing in enkele bladen herschreef ze de roman tot de huidige versie. De reden tot herschrijven was volgens haar zelf, omdat ze in alle valkuilen van een beginnend schrijver was getuind.
Ze verzon haar pseudoniem toen ze een manuscript wilde opsturen naar een uitgeverij waarvan haar buurman directeur was. Als het manuscript afgekeurd werd, zou het minder genant zijn om hem in de Albert Hein tegen te komen.
Citaat: “De essentie van schrijven is schrijven tegen de dood. Je schrijft om te blijven bestaan. Kennelijk gaat daar voor mij een therapeutische werking van uit, want sinds ik schrijf ben ik een stuk vrolijker.”
Ander werk: De waterdame (1990, verhalen) Russisch blauw (1995, roman), Alle verhalen (1997, verhalen).
4.
Het verhaalelement dat wel een positieve werking had, was dat Victor naar Spanje gaat om daar aan de kathedraal te gaan werken. Er zit daar een diepere betekenis achter ( de monnik die een bericht heeft ontvangen om een kerk te bouwen) en het idee om en een kerk te maken zonder dat je geld hebt. Ook vind ik het bijzonder wat voor materialen ze gebruiken.
De passage die me ook het sterkst aanspreekt heeft hier wel een beetje mee te maken. Als Pleuntje Knak ziet en door middel van een briefje contact zoekt met Victor vind ik wel mooi.
Het verhaalelement dat voor mij een negatieve werking had, is het gedeelte wanneer Victor naar Meneer Bregstein gaat vanwege de opdracht om een follie te ontwerpen. Dit gedeelte vond ik nogal saai, langdradig en er gebeurde niks spannends.
Het boek kan ik niet vergelijken met een ander boek of film.
Mijn oordeel over het thema van dit boek is dat het een herkenbare situatie is. Iedereen heeft met liefde en relaties te maken en dus kun je je zo wel goed in het verhaal verplaatsen. De gebeurtenissen en gedachtes die in het boek voorkomen zetten je, denk ik, ook wel aan het denken.
Het taalgebruik van het boek vond ik goed. Alles werd duidelijk verteld en geschreven, zodat het goed te begrijpen was. Het verhaal kon je gewoon lekker lezen zonder moeite.
Mijn eindoordeel is dat ik het over het algemeen wel een leuk boek vond. Al was het wel een erg dik boek en was het soms wat saai en langdradig. Toch was het niet vervelend om te lezen, want er zaten leuke en interessante stukken in het boek verwerkt. Verder was het boek makkelijk om te lezen en dat maakt het ook een stuk prettiger.
Ik zal het boek misschien wel aanraden aan anderen om het te lezen.
REACTIES
1 seconde geleden