Een Spaans hondje door Rascha Peper

Titel: Een Spaans hondje.
Auteur: Rascha Peper
Jaar van uitgave: 2000
Druk: 8e
Aantal bladzijden: 304
Uitgelezen op: 8 september 2003
Leestijd: 15 uur (denk ik vergeet er altijd naar te kijken)

Verantwoording van keuze:

Ik heb dit boek gekozen, omdat we een boek van Rascha Peper moesten lezen. Ik had eerst een ander boek van haar, maar daar kon ik niet inkomen en toen heb ik dit boek maar gekozen. Dit boek leek me het leukste van alle boeken die er op dat moment in de bieb waren van haar.

Reactie achteraf:

Ik vind het een leuk boek. Best wel verrassend, aangezien ik niet verwacht had dat het een leuk boek zou zijn en ik eigenlijk begon te lezen met zo’n idee van het moet maar. In het begin is het wel even inkomen, wennen aan de eigenaardige personages, maar als je er dan eenmaal inzit ben je ook zo door het boek heen. Ik vind dat het een origineel boek is, veel dingen verwacht je niet en zul je ook niet zo snel in een ander boek vinden. Alleen al dat het over een bedrijf gaat dat zandkastelen maakt is al vrij origineel dacht ik zo. Dit boek heeft mij best wel aan het denken gezet. Over wat mensen beweegt om bepaalde dingen te doen. Voor sommige dingen komen geen verklaringen en dan ga je daar toch automatisch over nadenken, wat er dan aan de hand was.

Samenvatting:

Het boek begint dat de moeder van de drie broers, Victor, Felix en Jasper net is overleden. Ieder van hun verwerkt de dood op een eigen manier. Victor droomt over zijn moeder en keert in zichzelf, Jasper probeert zijn leven weer op te pakken waar het gebleven was en Felix doet pogingen om zijn tikken in bedwang te houden. Felix lijdt aan het syndroom van Gilles de la Tourette.
De drie broers kijken een paar weken na de dood van hun moeder naar een paar filmpjes uit de tijd dat zij nog klein waren. Victor ziet zichzelf weer terug als de mislukte zoon van een beroemde vader. Iedereen verwachte van hem dat hij net zo’n beroemde architect zou worden als zijn vader, maar dat was een mislukking.
Victor vind zijn leven maar waardeloos. Hij is somber en depressief. Als hij de krant leest trekt een advertentie zijn aandacht. Een ex-monnik, Vicente Arduro, die in opdracht van de Heilige Maagd Maria een kathedraal bouwt.
Wat later belt Victor zijn broer Felix en sluit af met de woorden: Nou, dag dan. Tot ziens. Het beste. Felix vindt het afscheidachtig klinken, maar heeft de hoorn al neergelegd.
Later is de familie radeloos na de verdwijning van Victor. Niemand weet waar hij heen is. Hij zei dat hij naar het water en de brug bij Zaltbommel ging kijken, maar is toen niet meer terug gekomen. Knak heeft hij meegenomen. Er komen wel enkele tips binnen over Knak, maar die blijken allemaal niet op iets goeds uit te komen. Felix en Pleuntje gaan nog wel langs Bregstein, waar Victor ook langs ging voor zijn verdwijning, maar daar komen ze ook verder niets te weten.
In het ouderlijk huis is er een bijeenkomst van de twee overgebleven broers, Felix en Jasper. Ook de rest van de familie is van de partij. Iedereen maakt verwijten tegenover elkaar over de verdwijning van Victor.
Jasper troost zichzelf door heel erg vaak vreemd te gaan. Zijn vrouw, Lilian, accepteert dat echter niet en zegt hem dat hij zich moet bezig houden met zijn kinderen.
Felix is na de verdwijning van Victor weer Haldol gaan gebruiken. Dat is een middel om zijn tikken te onderdrukken. Victor had een speciale band met Felix. Veel meer dan met Jasper, het zakenmannetje.
Felix en Pleuntje zijn toe aan een adempauze. Ze besluiten er even tussenuit te gaan, naar Spanje. Ze huren daar een huisje in het plaatsje Guada Oriva (Sierra Nevada). Als ze daar een reisje maken komen ze bij een opmerkelijk gebouw. Het is een halfafgebouwde kathedraal die door allemaal verschillende dingen is gemaakt. Door bouwafval, stenen, tegels en ga zo maar door. Op het bouwterrein ziet Pleuntje plotseling een hondje lopen dat wel heel veel van Knak weg heeft. Ze weet zeker dat het hem is, maar ze wil het niet geloven. Zou Victor hier dan ook in de buurt zijn? Ze besluit het nog niet aan Felix te vertellen, maar ze schrijft een briefje en bindt die met een sjaaltje om de nek van het hondje. Victor, die ook op het bouwterrein aanwezig was had Pleuntje ook gezien. Hij kon het niet geloven, maar wist zeker dat zij het was. Hij probeert ongezien weg te komen en als hij ’s middags na de lunch weer terug komt ziet hij dat Knak een briefje om heeft. Hij besluit om een briefje terug te schrijven.
Zo komen de broers Felix en Victor weer bij elkaar. Het boek eindigt dat het drietal op een terrasje in het dorpje zit.

Tijd en ruimte:

Het is een chronologisch verhaal. Er komen wel flashbacks in voor. Deze flashbacks zijn herinneringen van mensen aan vroeger, het is niet zo dat het echte verhaal terug gaat. Ze zijn nooit erg lang, maximaal van een paar bladzijden. Tussen het begin en het eind van het boek zot een jaar en drie maanden. Dit is niet zo moeilijk na te gaan want boven elk hoofdstuk staat een datum.
Het boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel gaat over de tijd dat Victor er nog is en het tweede deel is hij verdwenen. Tussen deze twee delen zit een tijdsbestek van ongeveer tien maanden. Verder zit er tussen de hoofdstukken een tijdsbestek van een paar dagen tot een paar weken.
In het boek komen veel verschillende plekken/plaatsen voor. Aangezien het boek meerdere personen “volgt” is dit ook niet zo raar. Het verhaal begint in het kantoor van Victor, een vrij belangrijke plek, want daar trekt Victor zich graag in terug. Verder komt het huis van Felix ook nog wel redelijk vaak voor in het boek en dan vooral de plek waar hij altijd achter zijn laptop zit. Dan is er nog de SandArt vestiging. Spanje speelt ook een hele grote rol, want daar speelt een heel groot gedeelte van het tweede deel zich af. Vooral de kathedraal en de dingen daar omheen. Ook het landgoed van meneer Bregstein komt een paar keer terug in het verhaal. Dit zijn er zo een aantal, als ik ze allemaal op zou moeten noemen ben ik een hele tijd bezig dus ik hou het hier maar bij.

Vertelwijze:

Het verhaal is uit de ogen van meerdere personen. Het is dan op een personale manier. Je krijgt van die mensen te weten wat ze dan denken en hoe zij kijken op de dingen en dat geeft soms wel meer duidelijkheid. Het zorgt ook voor wat afwisseling en je blijft alert. Het meest kijk je door de ogen van Victor en Felix. Verder kijk je ook eens door de ogen van de vrouw van Victor, Pleuntje, meneer Bregstein, de hospita van Victor in Spanje, ook nog even en dan ook nog door de ogen van Jasper.

Thema en motieven:

Ik denk dat het thema de toevlucht is uit het hier en nu, hierbij komt het verlangen naar wat buiten hier er nu is. In het boek is het Victor die letterlijk vlucht, hij vlucht van zijn geestelijke wanorde, dat denk ik tenminste. Hij gaat dus naar Spanje. Dit is voor deels een vlucht weg van de dood van zijn moeder die hem achtervolgt. Ook probeert hij te vluchten van de eenzaamheid, hij belt hiervoor naar een escortbedrijf. Hij heeft liefde, nodig, een belangrijk motief in dit boek. Verder is er dan Felix, hij probeert dagelijks te vluchten aan zijn tics, als het kan zonder medicijnen, maar vaak zijn die wel nodig. Dan hebben we nog Jasper, die zoekt zijn toevlucht tot een andere vrouw, terwijl hij wel veel van zijn vrouw houdt, waarom hij met die andere vrouw naar bed gaat kom je niet echt te weten.
Zoals ik al zei is liefde in dit boek een belangrijk motief. De liefde tussen man en vrouw is belangrijk, de liefde tussen de broers, de liefde voor aangetrouwde familie, zo hebben Victor en Pleuntje een vrij bijzondere relatie. Verder houdt Victor nog steeds van zijn ex-vrouw.
Ook de dood is een belangrijk motief. Het begint al met de dood van de moeder van Victor, Felix en Jasper. Haar dood achtervolgd vooral Felix, want hij ziet haar steeds voor zich. Later komt het motief dood weer terug als iedereen denkt dat Victor dood is. Hij wordt al dood gewaand omdat ze hem niet meer kunnen vinden.

Personages

Victor Clarijs: De centrale persoon in. Een gescheiden veertiger. Een nogal teruggetrokken man. De oudste broer van de gebroeders Clarijs. Hij is van beroep eigenlijk architect, maar hij oefent dit beroep niet meer uit, hij is gestopt nadat hij bijna verdronken was. Door deze bijna verdrinkingsdood heeft een geestelijk tik gehad. Victor werkt in het bedrijf van zijn jongere broer Jasper. Sommige mensen zien hem als een mislukte opvolger van zijn vader, zijn vader was namelijk ook architect en heel veel gebouwen zijn van zijn hand. Van Victor is er op een nagemaakte ruïne niks gemaakt. Hij heeft een obsessie voor follies en heeft ook wat met moederlijk vrouwen, eerst de vrouwen van de escort en daarna in Spanje de vrouw bij wie hij inwoont. Hij is gescheiden en heeft een dochter.
Felix Clarijs: De jongste van de drie broers. Een charmante geestige man. Heeft het syndroom van Gilles de la Tourette. Dit syndroom zorgt voor een paar tics, hij probeert ze zo goed mogelijk in bedwang te houden. Felix is wiskunde en heeft iets met het getal 69, dat is volgens hem het ideale getal. Felix heeft een hechte band met Victor.
Jasper Clarijs: Ontwerper van zandkastelen en directeur van het bedrijf SandArt. Hij treed niet heel erg op de voorgrond in het verhaal. Jasper is getrouwd maar gaat vreemd met een andere vrouw. Ook heeft hij twee kinderen. Komt nogal koel over en lijkt helemaal niet te zitten met de dood van zijn moeder. Is snel bang dat zijn reputatie eraan gaat.
Verder komen er nog meer personen in het verhaal voor, waarvan Pleuntje de meest belangrijke. Ze gaat met Felix mee opzoek naar Victor en dan kom je ook te weten wat zij denkt, dat is trouwens wel vaker het geval. Pleuntje is een beetje het beschermengeltje van Felix, ze houdt van hem en weet als enige echt goed hoe Felix in elkaar zit.

Recensies:

Ik heb twee recensies bekeken. Eentje van het NRC en een van Trouw. De recensie van het NRC is niet zo heel erg lovend maar ook weer niet erg negatief over het boek. Het eerste wat hij over het boek zegt is dat het een dulle titel heeft. Er staat in dat Peper een huis van verbeelding bouwt en dat zij haar boeken schrijft als vlucht uit het bestaan. Aan het eind van de recensie worden enkele positieve en enkele negatieve punten genoemd. Het positieve is dat de boeken haardvuurwarm, omarmend en een papieren feelgood movie. Negatief is volgens de schrijver van de recensie de boeken van haar nooit echt groots zijn, het hakt er nooit echt in, en het wordt af en toe wel wat wijdlopig, met de realistische beschrijvingen.
De recensie van Trouw is vrij lovend. Het boek wordt een nu eens ontroerend, dan weer humorvolle, lichtvoetig boek genoemd. Peper heeft volgens de schrijver een groot verteltalent, ze heeft een feilloos gevoel voor ritme en melodie en kan goed hoof- en neventhema’s tot een groot geheel maken. Wel zegt de schrijver dat het boek aan het eind spanning verliest en sentimenteel eindigt.

Citaat:

En toen gebeurde het: in de driehoek tussen wal en voorsteven was hij door het ijs gezakt.

Ik heb dit citaat gekozen omdat het eigenlijk voor het hele boek bepalend is. Victor is zo geworden door deze gebeurtenis. Toen zijn mijn moeder overleed kreeg hij weer last van hetzelfde. Hij wilde alleen zijn en begon weer een beetje raar gedrag te vertonen net als hij toen deed. Hij is toen ook opgenomen is een inrichting.