Een mond vol dons door Lydia Rood

Sophie en Marjan tot de zesdeklas dikke vriendinnen. Ze woonden naast elkaar en ze hielden alle twee van avonturen, vooral klimmen. Omdat de slaapkamermuur tussen de twee hartsvriendinnen dun was, hadden ze een kloptaal bedacht. Als Soof (zo noemt Marjan haar) een keer straf had, ging Marjan via het dak naar haar raam en klom naar binnen. Marjan heeft alleen nog een moeder, Merel. Als ze boos op haar is noemt ze d’r ook wel Merel Verdriet. Haar vader is bij de geboorte van Marjan, weggegaan. Nu heeft Merel een nieuwe vriend. Harko. Hij wordt later ook de gymleraar van Marjan. Soof weet dat Marjan het best wel moeilijk ermee heeft en ze zegt iedere keer tegen Marjan dat ze haar vader op gaat zoeken. Sophie leeft thuis met een oudere zus, Famke en haar moeder Lilian en haar vader Kasper. Kasper heeft geen benen meer. Hij zit in een rolstoel.
Soof en Marjan waren een leuk stel. Totdat Soof iedere keer huisarrest kreeg en alleen nog met haar zus Famke mocht spelen. Soof had vaak huisarrest. Marjan snapte dat niet. Als Soof geen straf had beleefden ze veel. Ze gingen bijvoorbeeld op het schoolplein op de muren schilderen. Toen de ouders van Soof daarachter kwamen waren ze behoorlijk kwaad en had ze weer eens straf. Soof mocht de hele zomer alleen nog maar met Famke spelen. Het was ook echt een rotzomer voor Marjan. Toen de zomervakantie af was gelopen was het weer net zo als vroeger. Ze lopen samen naar school en weer terug. Bijna alles was weer hetzelfde, alleen Soof was de oude niet meer. Ze was behoorlijk veranderd.
Op een dag hield Marjan een slaapfeestje bij haar thuis voor haar klas. Bijna iedereen kwam, behalve Soof. Ze mocht niet komen want haar oma was zojuist overleden. Ze had ook op de muur geklopt: mijn oma is dood, jullie lol, gemeen.
Marjan vond dat erg zielig en ging via het dakraam naar Soof d’r kamer. Soof was meegekomen met Marjan naar Marjans kamer. Ze hadden veel lol en het was hartstikke gezellig! Soof had toen gedroomd dat ze in een kamer was met allemaal dons! Zoveel dons dat ze het gevoel had dat ze stikte. Sinds toen werd Soof heel anders. Ze hield heel veel verborgen. Elke maandag kwam ze op school met 5 gulden. Daar ging Soof dan drop van kopen. Als Marjan dan vroeg waar ze het geld vandaan had praatte Soof er gauw overheen. Later kwam Marjan er achter dat het dus gestolen was van haar moeder. Haar ouders kwamen er ook achter en waren weer boos en ze had weer straf. Ze veranderde zo erg dat ze ook aan de drugs zat. Ze hielden allebei erg van vleermuizen. Alles van vleermuizen was helemaal geweldig. Soof kon ze ook erg goed tekenen. Marjan begon een beetje een hekel te krijgen aan Soof. Toen ze op vakantie waren in een boerderijtje met Kasper, Lilian, Merel, Harko, Soof en Marjan, was het een beetje raar. Soof deed net alsof alles van haar was. Toen begon Marjan echt een hekel te krijgen aan haar. De laatste dag van het schooljaar kregen ze hun rapport. Die van Marjan was hartstikke goed. Die van Soof was vier vijven en de rest achten, negens en zelfs een tien voor tekenen, toch bleef ze zitten omdat ze er met de pet naar gegooid had. Die avond probeerde Soof weg te lopen. Maar de volgende dag was ze er weer gewoon. Marjan had een raar gevoel over Soof, gewoon omdat ze het iedere keer heeft over ‘vrij zijn’ en weglopen. Op een dag was Soof echt weggelopen voorgoed!! Famke was helemaal gek geworden en Kasper en Lilian konden elke nacht niet slapen en belden de politie helemaal plat! Marjan had het ook erg moeilijk. Ze dacht steeds aan de herinneringen die ze had met Soof. Toen op een dag Marjan het niet meer hield ging ze met Teun, haar vriend, Soof opzoeken. Ze gingen zoeken in Amsterdam want Marjan had ontdekt dat Merel een keer een kaartje had gehad van Soof met een postzegel van Amsterdam erop. Daar zochten ze lang en vroegen ze in winkels en in opvanghuizen. Niemand kende haar en Marjan begon het op te geven. Toen gingen ze naar de broer van Teun die in Amsterdam woonde. Daar zag Marjan een sticker op de deur staan met precies dezelfde vleermuis die Soof altijd maakte! Er stond een adres onder maar die had Marjan zonder dat ze het zelf wist, eraf gekrabbeld!
Ze gaf het niet meer op en ging samen met Teun op zoek naar nog zo’n sticker!
Na lang zagen ze er weer eentje. Er stond een adres op dat niet ver weg was hier vandaan. Ze gingen er gelijk naartoe en gingen er naar binnen. Het bleek een tatoeëer zaak te zijn. Ze moesten eerst een trap op. Daar was een deur. Marjan ging naar binnen. Daar hoorden ze een stem met: Kan ik je ergens mee helpen? Het was Soof!!!! Ze herkende Marjan. Marjan was aan de ene kant wel blij maar aan de andere kant ook weer niet. Soof was vreselijk veranderd. Ze was echt de oude niet meer. Alle opmerkingen waren maar raar. Toen kwam er een man binnen. Hij stelde zich voor: Jip van Mouriks.
Ik schrok me rot!! Het was mijn vader! Soof was bij mijn vader ingetrokken zonder dat ik het wist! Ze deed er nog behoorlijk makkelijk over ook. Nu vond ik het helemaal niet leuk meer. Later gingen we weer weg. Toen ben ik nog een keertje geweest een paar dagen erna. Ik heb toen een tattoo laten zetten op mijn linkerschouderblad. Soof had namelijk een vleermuis op haar rechterborst. Dus maakte ze er voor mij ook eentje. Ik was aan de ene kant niet eens blij dat ik haar gevonden had. Ze was zo anders. Soof bleef daar wonen en haar vader ook. Hij zou nog wel een keertje langskomen. Verder ging het leven gewoon zoals het was en soms kwam ik nog wel eens langs bij Soof, maar langskomen bij mij deed ze niet……