Leesverslag “een liefde in Parijs” door Remco Campert.
1. Samenvatting.
1
Richard Sanders is schrijver. Hij is net aangekomen in Parijs en staat voor een hotel op Place du Panthéon. Terwijl hij daar staat loopt een vrouw langs. Ze herkent hem. Richard herkent haar niet. Richard is getrouwd. De vrouw op straat spreekt hem aan. Ze heet Sacha Lefort van Munsteren. De vrouw verteld dat Richard en zij elkaar hebben ontmoet in Antwerpen op straat. Een beetje zoals nu weer gebeurt. Richard moet weg want zijn taxi staat te wachten. Hij gaat naar Editions Mondial, een uitgeverij. Richard denkt terug aan de tijd dat hij nog in Antwerpen woonde. Hij was altijd zat en zijn vrienden ook.
2
Editions Mondial is een kleine uitgeverij van reisgidsen, die zo goed liep dat ze ook enkele boeken uit konden geven. Alain Mitron is de uitgever. Hij geeft de franse vertaling van 'de kunst van het vergeten', L'art d'oublier uit. Dat is een gedichtenbundel die Richard heeft geschreven. De presentatie hiervan is tegelijkertijd met een opening van Ton Verstrijden. Hij heeft een artiestennaam: Tovér. Tovér is een vroegere vriend van Richard. In het boek, de kunst van het vergeten, komt ook een vrouw voor. Dat was Richard ook al vergeten. Richard bladert het boekje door en vindt het eigenlijk niet echt mooi. Hij had veel liever een roman geschreven, maar die verkochtten niet goed genoeg. Nu wil hij eerst naam maken met dit boekje om dan in 2000 een romanreeks te starten. Richard vindt het vergeten eigenlijk geen kunst maar juist een zwakte. Op de WC komt hij een dronken engelsman tegen die zegt dat hij zijn creditcard verloren is. Richard leest altijd de rouwadvertenties in de krant. Steeds vaker sterven er mensen jonger dan hij. Alain kent de dronken engelsman. Dat is ook een autheur van hem. Hij heet Christopher Burns. Richard gaat weer naar huis, maar omdat hij geen taxi's vindt besluit hij te lopen. Hij komt lopend langs een kleine bioscoop en gaat een film kijken. De film gaat over een kind dat zijn vader gaat zoeken en een vader die zijn kind gaat zoeken. Ze komen elkaar onderweg tegen maar weten niet dat ze elkaar gevonden hebben. Richard is erdoor geroerd.
3
Toen Richard twintig jaar was heeft hij samen met Tovér een jaar in Parijs gewoond. Ze woonden in een klein kamertje en sliepen samen. Tovér verkocht zijn tekeningen steeds beter. Tovér brak mede door relaties van zijn vader door in de kunstenaarswereld.
Toen Tovér en Richard, die zich toen hij jonger was Rik noemde, een keer uit eten gingen met de vriend van de vader van Tovér, probeerde die vriend Richard te kussen. De vriendschap tussen Richard en Tovér wordt steeds minder. Tovér gaat naar Normandië met een franse schilder. Richard blijft in Parijs. De vriend van de vader van Tovér belt hem dan weer op. Richard heeft niet echt iets te verliezen en heeft, halfdronken, seks met die vriend van de vader van Tovér. Tovér zegt dat Richard eigenlijk ook eens geld moet gaan verdienen. Richard gaat terug naar Nederland, met de gedachte snel terug te keren. Dat gebeurt niet en hij blijft lange tijd in Nederland, toch altijd met idee om terug te keren naar Parijs.
4
Richard wil dat zijn levenservaring doorschijnt in zijn poëzie, maar dat gebeurt niet. Hij heeft alleen een diep gevoel van tekortschieting. Richard loopt nog even een café in, waar iemand een kat kwijt wil. De man zegt tegen Richard dat hij gewoon een tourist is. Richard realiseert zich dan dat hij inderdaad altijd een tourist is gebleven in Parijs. Terwijl hij probeert te slapen, denkt hij terug aan de tijd in Antwerpen in de hoop te herinneren waar hij Sacha van kent. Hij was een zware drinker. Zijn poëzie had in Nederland succes. Hij had geld omdat hij voor tijdschriften stukjes schreef. Hij gaf alleen om het schrijven. Daardoor verlieten vriendinnen hem altijd na kortere of langere tijd. Hij verkoopt een roman en keert terug naar Amsterdam waar hij Gerda Stelbos leert kennen. Daar is hij later mee getrouwd. Richard kan Sacha niet meer herinneren. Hij had veel vriendinnen in zijn tijd in Antwerpen. Hij valt zo denkend in slaap. 's Ochtends wordt hij wakker van zijn wekker, maar is vergeten dat hij Gerda nog wilde bellen en slaapt weer verder.
5
Richard belt het Ritz hotel 's ochtends. Tovér en Richard spreken af. Richard zoekt het telefoonboek na voor Lefort. S, maar er zijn er te veel. Richard gaat op een terras zitten en leest een reportage over Tovér. Hoewel het logisch is, vindt Richard het toch jammer dat hij niet eens genoemd is. Toen Richard en Tovér voor het laatst ontmoette, enkele jaren geleden, ontbeten ze samen. Richard merkte op dat Tovér in zijn manieren erg Amerikaans is geworden.
6
Toen Richard zeventien jaar was schreef hij op zijn kamer zijn eerste gedicht. Het ging over een bloem, maar hij zag dat het ook over zijn moeder, die overleden was toen Richard zeven jaar oud was, ging. Daarvoor was hij nog onzeker over zijn toekomst, maar nu wist hij het opeens. Hij ging schrijven. Zijn vader was toneelspeler en heeft hem nooit echt opgevoed omdat hij altijd aan het werk was. Richard stopt met school en gaat zich concentreren op schrijven. Zijn vader is zelfs wat trots op hem. Hij stelt hem voortaan voor aan vrienden als 'mijn zoon, de dichter'. Richard zit 's avonds vaak in een café waar hij de pianist kent. Daar zit hij dan na sluitingstijd mee te praten. Richard vond altijd dat hij eerst verliefd moest zijn voor hij seks met iemand zou willen hebben, maar op een dag neemt de vriendin van de pianist een vriendin mee, antoinette, en Richard laat deze gedachte varen. 's Avonds brengt hij haar naar huis en ze hebben seks. Het is anders dan Richard zich voorgesteld heeft, want Antoinette is erg wild en bijt en krabt Richard tot bloedens toe. Hij had altijd gedacht dat het rustig en sensueel zou zijn. Hierna ontloopt Richard haar een tijdje. Als hij de vriendin van de pianist weer ziet, zegt ze dat Antoinette alweer een andere vriend heeft. Dat vindt Richard toch jammer. In dat café kwam ook een tekenaar. Richard en hij, Tovér, raakte bevriend. Tovér wilde naar Parijs gaan. De pianist was daar ook al heen gegaan. Antoinette werkt bij een reisbureau. Richard belt haar weer op, ze hebben weer seks, en Antoinette regelt een goedkope reis naar Parijs.
7
Richard zijn afspraak met Tovér is pas in de namiddag en Richard heeft tot dan niks te doen, dus besluit hij om als een ware toerist naar de eiffeltoren te gaan. In de metro probeert iemand hem te beroven, maar Richard schreeuwt in het Nederlands dat hij op moet sodemieteren. De berover schrikt, laat de beurs vallen, en rent weg. Bij de Eiffel ziet Richard Christopher weer en realiseert zich dat pas een dag voorbij is. Richard verzinkt weer in gedachten. Toen hij terug kwam uit Antwerpen en naar Amsterdam ging, verkocht zijn eerste roman verbazend goed. Hij werd geïnterviewd door een brutale interviewer. Daar ontmoette hij Gerda. Die liep gewoon weg toen ze vond dat de interviewer te ver ging. Daar begint hun relatie. Ze komen wel ooit bij Richard zijn vader, maar die is verbitterd geworden sinds hij niet meer toneel kan spelen. Richard heeft wel wat andere vriendinnen gehad in die tijd, maar dat is tot nog toe altijd goed gekomen. Gerda heeft twee miskramen gehad. Na de tweede leefde ze een tijdje apart, maar volgens Richard is de relatie er daarna wel sterker op geworden.
8
Richard wil naar de Galerie Delano lopen, maar hij wordt moe en het gaat regenen, dus gaat hij even in een café zitten. Daar denkt hij weer aan Sacha en Antwerpen. Hij vermoedt dat hij een slechte rol heeft gespeeld en het daarom weggestopt heeft in zijn geheugen. De deur was nog gesloten. Richard klopt aan en Brigitte Danmark doet open. Ze is heel intiem en streelt hem meteen al over zijn wang. Daarna ziet Richard Tovér weer terug. Tovér is met een assistente, Irene, schilderijen op aan het hangen. Tovér vertelt Richard dat iedereen al aan Brigitte heeft moeten geloven. 's Avonds loopt Richard samen met Tovér door de stad. Dat vindt hij wel iets vertrouwds hebben. Tovér vertelt over Muriëlle, een meisje waar ze samen, omste beurt seks mee hadden gehad. Toen ze haar later op straat tegenkwamen groette ze niet eens.
9
Op de vroege avond gaan Tovér en Richard weer terug naar hun hotels. Daar belt Richard Gerda op. Hij vertelt niet over Sacha, wel dat zijn zak bijna gerold was. Iets waar hij niet eens meer aan gedacht had. Hij kon niet slapen ook al was hij moe. Hij had een schuldgevoel tegenover zijn vader. In de laatste jaren van zijn leven had hij hem gewoon genegeerd. Na het ontbijt loopt Richard naar een park. Hij verlangt weer terug naar jeugd en opnieuw beginnen met een onbeschreven blad. Richard gaat naar het Nederlands Cultureel Instituut. Daar ziet hij Ernst Louwerts. Die vertelt dat Sacha een vertaler is en aanwezig zal zijn op de opening. Richard krijgt het idee dat hij niet zelf zijn leven bestuurd. Richard gaat daarna naar Alain. Christopher is er ook weer, weer zat. Alain voelt zich een beetje verantwoordelijk tegenover hem. Alain vraagt Richard nog of hij hem wil helpen door een boekje te schrijven voor zijn reeks 'Un amour à'. Richard gaat nog naar een voorstelling, de kale zangers. Dat was vroeger een stuk geweest dat regels brak, maar nu was er niks meer aan. Net als aan Richard, zo bedenkt hij.
10
Het is avond en de presentatie van het boek is bezig. Richard komt binnen en wordt meteen kort geïnterviewd. Hij wordt weer binnengelaten door Brigitte. Alain en Christopher zijn er ook. Richard ziet Sasha Lefort staaan. Ze staat bij een jonge man, die haar zoon, Bruno, blijkt te zijn. Richard gaat wordt geïnterviewd. Richard leest zijn eigen boeken eigenlijk nooit. Soms leest hij ze jaren later en als hij geluk heeft denkt hij dan dat het meeviel. Ernst stelt Richard en Sacha aan elkaar voor. Terwijl Bruno wordt voorgesteld denkt Richard eraan terug hoe hij vroeger door zijn vader werd voorgestelt. Richard en Sacha gaan praten. Zij had posters van Richard boven haar bed gehangen. Toen ze hem in Antwerpen tegenkwam hadden ze een relatie, die voor Richard niks voorstelde, maar voor Sacha erg belangrijk was en is. Richard hoopt nog misschien met haar naar bed te gaan op het einde van de avond, maar zodra Sacha verteld dat ze nog altijd aan hem bleef denken is dat niet meer zo. Daarna vertelt ze dat Bruno zijn zoon is. Richard weet meteen dat zoiets niet verzonnen wordt.
2. Tijd
A) 1. Het verhaal is chronologisch verteld. Er zijn wel veel flashbacks. Dat komt omdat de gebeurtenissen in het verhaal veel te maken hebben met het verleden van Richard: Hij ontmoet zijn vroegere vriend weer en hij komt zijn vroegere vriendin weer tegen. Er zijn veel flashbacks nodig om informatie te geven over de tijd waarin hij en Tovér vrienden waren en de tijd waarin hij en Sacha een relatie hadden gehad.
A) 2. Het verhaal speelt zich vooral in het heden af, maar heeft tripjes naar het verleden/verre verleden.
B) 1. Aan de ene kant is het verwarrend omdat je er als het ware “zo in valt”. Je begint van niets met een hele hoop informatie, maar als je dan eenmaal wat verder in het boek komt is het steeds meer duidelijk wat er zich afspeelt.
B) 2. Het boek geeft me hele betrouwbare beelden van het tijdperk waarin het zich afspeelt. Ik had namelijk al gezien/gelezen dat in dat perk bijvoorbeeld de emancipatie van vrouwen erg omhoog kwam. Dat werd in dit boek alleen maar versterkt.
3. Perspectief
A) 1. Het perspectief ligt volledig vanuit Richard.
A) 2. Een ik-belevend perspectief.
B) 1. Hij maakt alles mee alsof het nú gebeurd.
B) 2. Je krijgt het gevoel dat jij ook alles mee maakt wat de ik-persoon mee maakt.
B) 3. Zie vraag B2.
4. Personages
A)1,2
Hoofdpersonage:
Richard Sanders alias Rik
Innerlijk:
Het is een man die niet heel zelfverzekerd is, hij twijfelt aan zijn vaardigheden. Hij is daadkrachtig in wat hij wil, dit is terug te zien in de drang naar het waar maken van zijn droom om schrijver te worden. Hij vervaagt wanneer mensen hem bekritiseren en durft op die momenten niet goed voor zichzelf op te komen. Het radioprogramma waar hij Gerda heeft leren kennen is daar een goed voorbeeld van. Hij is zeer vergeetachtig, voornamelijk als het gaat over de tijd die hij in Parijs en Antwerpen heeft doorgebracht.
Uiterlijk: Een grijzende steeds ouder wordende man van een jaar of 60.
Hij is een karakter.
Ton Verstrijden alias Tovèr
Innerlijk:
Tovèr is de zelfverzekerde, succesvolle, ver-Amerikaniseerde kunstenaar. Bluf, bravoure en glamour typeren zijn levensstijl. Hij pocht op zijn rijkdom en zijn succes en op zijn nonchalante omgang met de ene vriendin na de andere. Hij weet hoe je de zaken moet aanpakken om vooruit te komen. Bij hun laatste ontmoeting zegt hij daarover: 'Kijk, ik ken een trucje en dat trucje ken ik heel goed. Dat ben ik nog altijd aan het vervolmaken en dat bevredigt me.' De typerende reactie van Richard: 'Ik ken ook een trucje, maar dat probeer ik altijd af te leren' (p. 114). Als personage komt Tovèr wat beter uit de verf dan Richard, vooral omdat hij zich binnen de vriendschap nadrukkelijker ontwikkelt
Uiterlijk:
Zijn zwarte haar in een lange vlecht, dik maar wel gespierd en een gebruinde huid. En een welvarend uiterlijk zoals Richard het zegt.
Hij is een karakter.
Sacha Lefort (Sacha van Munster)
Interlijk:
Het meeloop type, ze geloofde in de liefde voor de onbereikbare Richard. Goedgelovig toen hij een week niet kwam opdagen heeft ze nog lang op hem gewacht thuis.
Uiterlijk:
Goed geklede, elegante vrouw, kort zwart haar, mooi bleek gezicht met een kleine aantrekkelijke mond
Bruno Lefort
Innerlijk:
Een nadenkend iemand, hij studeert filosofie. Aandringen en niet op zijn gemak in grote gezelschappen.
Uiterlijk:
Rockachtig aangezien hij in een rockband speelt.
Hij is een type.
Alain Mitron
Innerlijk:
Goed aardige man met zijn hart op de juiste plaats, en zakelijke man die graag geld ziet. Ondernemend zo wil hij een nieuwe boekenreeks uitbrengen: Un Amour à…
Uiterlijk:
Jong, lang, mager, kalend, maar toch modern met een zonnebril op z’n hoofd.
Hij is een type.
Christopher Burns
Innerlijk:
Depressief, omdat hij het niet heeft gered in Parijs. Alcoholist geworden die niet meer goed weet wat hij allemaal doet.
Uiterlijk:
Modieus, met een klein beetje en homo-uiterlijk, stoppelbaardje met roze blossen op z’n wangen en lang blond haar dat in slierten voor zijn gezicht hing.
Gerda Stelbos
Innerlijk:
Geëmancipeerd en vol vertrouwen in Richard. Een lieve vrouw die altijd goed is geweest voor hem.
Uiterlijk:
Een mooie vrouw met lang donker haar met een kleine glimlach die hem later nog vaak zou irriteren.
B) 1. Zie bovenstaand schema.
B) 2. Met eigenlijk niet een uit dit boek, het zijn nogal excentrieke figuren.
5. Ruimte
A) 1. Place de la Panthéon: hier staat het hotel waar Richard logeert.
Amsterdam: hier is Richard samen met zijn vader opgegroeid.
Antwerpen: hier heeft Richard een tijdje gewoont. Hier hebben Sacha en Richard elkaar ook ontmoet.
Parijs: hier kwamen Richard en Tovér elkaar tegen en hier is Richard ook nu weer (min of meer samen met Tovér). Hier ontmoet Richard Sacha opnieuw.
Kamer van Tovér en Richard: in dit kamertje woonden Richard en Tovér toen ze nog jong waren samen in armoede.
Het kantoortje van Editions Mondial: dit is de uitgeverij waar Richard zijn boekje uit laat brengen en waarvoor hij naar Parijs is gekomen.
Galerie Delano: hier is de presentatie van het boek van Richard.
B) 1. Ja, het geeft het de puntjes op de i. Het is een mooi verhaal met het betoverende Parijs als middelpunt.
B) 2. Zie B1.
6. Spanning
A) 1. Het begint heel vaag, daarna kom je steeds meer te weten en uiteindelijk blijft die drang. Het bouwt dus als het ware een spanning op, het wordt steeds intenser.
B) 1. Tot een degelijk niveau. Want door het begin moet je even heen bijten, helaas.
7. Stijl
A) 1. N.v.t.
A) 2. Het is een makkelijk geschreven boek. Alleen zijn er stukjes frans en engels. Het frans is vaak een gedicht en niet echt belangrijk voor het verhaal zelf, dus was het goed te volgen ook al begreep ik dat niet allemaal. Ook wordt er in het Nederlands soms nog uitleg bijgegeven waarvan je kan afleiden wat er in het Frans staat.
B)1,2. Ja, dat komt ook omdat mijn stijl wel aardig in dezelfde richting ligt als die van Remco Campert.
8. Genre
A,B) 1. Psychologische Roman. De gebeurtenis is niet echt heel belangrijk. Het gaat meer over de gedachten van Richard en de contrasten en gelijkenissen tussen zijn verleden en zijn heden. Je ziet ook dat hij in die tijd erg veranderd is.
9. Thema en motieven
A) 1. Iemand die in Parijs kennissen uit zijn verleden tegenkomt en nu de verschillende personen die ze geworden zijn weerziet (en daarmee de verschillen en de gelijkenissen tegenover vroeger) en leert weten dat hij een zoon heeft bij een vrouw.
A) 2. Vergeten herinneringen. De belangrijkste gebeurtenis is dat Richard Sacha tegenkomt. Hij wil weten wie ze ook alweer is. Dat is hij vergeten. Hij is wel meer vergeten, zoals de verhalen die Tovér hem vertelt.
Veranderende en constante relaties. Vroeger was Richard een heel goede vriend van Tovér, maar toen Richard terug is gegaan naar Nederland is die vriendschap verdwenen. Nu ziet hij dat de vriendschap inderdaad weg is. Relaties die hetzelfde zijn gebleven zijn bijvoorbeeld dat Richard zich nog steeds aangetrokken voelt tot Sacha.
kunstenaarsmilieu. Tovér en Richard zijn kunstenaars, net als de vader van Richard, veel vrienden van hun etc. Het gaat dus ook over dit milieu, want ze zitten er duidelijk in.
Queeste. Richard wil weten waar hij Sacha van kent.
B) 1. Ik ben benieuwd hoe zoiets afloopt om er iets van op te steken.
B) 2. Nee.
10. Titel
A,B) 1. Titel:'Een liefde in Parijs'.
Richard Sanders komt in Parijs een vrouw tegen. Ze heet Sacha Lefort. Hij kan haar niet meer herinneren. Zij kent hem nog van toen hij vroeger in Antwerpen woonde, zij heette toen nog Sacha van Munsteren. Richard blijft erover nadenken wie dit is en aan het blijkt dat Sacha verliefd was op hem, dat zij een korte relatie hadden gehad, en dat Bruno de zoon van Sacha en Richard is
11. Vergelijking
A) 1. Overeenkomsten:
- Liefde: Heel veel boeken die ik gelezen heb gaan over de liefde.
- Eenzaamheid: Ook meerdere boeken die ik heb gelezen gaan over eenzaamheid. (Neem bv Meeuwen)
Verschillen:
- Schouwspel: Hier speelt zich heel veel af in weinig bladzijde.
- Duur van het verhaal: Nog nooit zo’n lange speeltijd in het verhaal gehad.
B) 1. De onverschilligheid in het boek, het boeit Richard niet heel veel allemaal.
12. De eindwaardering
Als ik dit boek een cijfer op de schaal van 1 tot 10 zou moeten geven zou ik het boek een 8 geven. Ondanks de rare vertelwijze vond ik het een leuk boek.
Argumenten:
Structurele:
De structuur vond ik op sommige punten erg verwarrend. Er zijn veel flashbacks in verwerkt en het was voor mij niet altijd goed duidelijk of iets flashback was of niet. Ik heb meerdere keren moeten terugkijken in welke tijd het nu eigenlijk bezig was. Dat vind ik slecht, maar misschien is het wel de bedoeling geweest. Richard denkt ook zoveel over zijn verleden dat je misschien wel moet zien dat de verschillen tussen vroeger en nu soms klein zijn. Soms had ik wel goed door dat er een flashback kwam. Dat was dan misschien om te laten zien dat deze verschillen ook groot kunnen zijn. Ik denk echter van niet.
Emotionele:
Emotief gezien vind ik het verhaal niet zo goed. De personages worden, volgens mij, niet erg uitgewerkt. Er zijn ook maar een paar echte karakters, eigenlijk leer je alleen Richard echt een beetje kennen. Er komt ook weinig emotie in voor. Zelfs in het laatste gesprek bijvoorbeeld, waarin Sacha vertelt dat Bruno de zoon is van Richard, merk je niks van emotie. Hierdoor roept het bij mij ook weinig emotie op.
Intentionele:
Ik heb geen idee wat de intentie geweest zou kunnen zijn. Ik denk dat Remco gewoon een goed boek wilde schrijven. Ik heb geen mening over de intentie.
Morele:
Eigenlijk ben ik het niet eens met de moreel die Richard uitdraagt over zijn huwelijk en relaties. Deze duren allemaal maar erg kort. Zelfs al is hij getrouwd, hij heeft geen problemen met seks hebben met een andere vrouw. Dat blijkt uit zijn gedachtes over Brigitte en Sacha op het laatst. Ik vind eigenlijk, heel ouderwets natuurlijk, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik in een dorpje woon, dat je dan gewoon niet moet trouwen. Toch ziet hij zijn huwelijk als een stevig geheel, dus het lijkt van de andere kant toch sterk.
Realistische:
Het boek is vind ik erg realistisch, hoewel toeval wel een grote rol speelt. Sacha loopt net over straat als hij op zijn taxi staat te wachten bijvoorbeeld. Sacha blijkt ook net de vertaler te zijn die Ernst kent. Afgezien van zulke toevalligheden, wat ik wat minder realistisch vind, is het wel goed op dit vlak. De personages reageren realistisch op elkaar vind ik. Ik kan me voorstellen dat ze reageren zoals ze doen, al laten ze weinig emotie blijken. Het is goed mogelijk denk ik dat je, als je zoveel vriendinnen hebt gehad in je verleden, dat je een vroegere vriendin en haar zoon, die ook van jezelf is, tegenkomt.
Stilistische: Het boek is vrij simpel geschreven en daar houd ik wel van. Toch worden er ook wat franse elementen door heen gehusteld en laat hij ook wat namen van bekende kunstenaars, zoals Rubens vallen. Dat is niet erg lastig omdat ze zo bekend zijn, maar het voegt wel een iets grotere dimensie toe. Als er een stukje frans staat, kan ik dat vaak niet meteen lezen of begrijpen. Daardoor lijkt het moeilijker, maar het valt eigenlijk mee. Je komt wel woorden tegen die je (ik) bijna niet meer in spreektaal ziet, zoals 'schamperen'. Maar omdat dit geen moeilijk woord of begrip is, vind ik het goed te volgen.
1. Samenvatting.
1
Richard Sanders is schrijver. Hij is net aangekomen in Parijs en staat voor een hotel op Place du Panthéon. Terwijl hij daar staat loopt een vrouw langs. Ze herkent hem. Richard herkent haar niet. Richard is getrouwd. De vrouw op straat spreekt hem aan. Ze heet Sacha Lefort van Munsteren. De vrouw verteld dat Richard en zij elkaar hebben ontmoet in Antwerpen op straat. Een beetje zoals nu weer gebeurt. Richard moet weg want zijn taxi staat te wachten. Hij gaat naar Editions Mondial, een uitgeverij. Richard denkt terug aan de tijd dat hij nog in Antwerpen woonde. Hij was altijd zat en zijn vrienden ook.
2
Editions Mondial is een kleine uitgeverij van reisgidsen, die zo goed liep dat ze ook enkele boeken uit konden geven. Alain Mitron is de uitgever. Hij geeft de franse vertaling van 'de kunst van het vergeten', L'art d'oublier uit. Dat is een gedichtenbundel die Richard heeft geschreven. De presentatie hiervan is tegelijkertijd met een opening van Ton Verstrijden. Hij heeft een artiestennaam: Tovér. Tovér is een vroegere vriend van Richard. In het boek, de kunst van het vergeten, komt ook een vrouw voor. Dat was Richard ook al vergeten. Richard bladert het boekje door en vindt het eigenlijk niet echt mooi. Hij had veel liever een roman geschreven, maar die verkochtten niet goed genoeg. Nu wil hij eerst naam maken met dit boekje om dan in 2000 een romanreeks te starten. Richard vindt het vergeten eigenlijk geen kunst maar juist een zwakte. Op de WC komt hij een dronken engelsman tegen die zegt dat hij zijn creditcard verloren is. Richard leest altijd de rouwadvertenties in de krant. Steeds vaker sterven er mensen jonger dan hij. Alain kent de dronken engelsman. Dat is ook een autheur van hem. Hij heet Christopher Burns. Richard gaat weer naar huis, maar omdat hij geen taxi's vindt besluit hij te lopen. Hij komt lopend langs een kleine bioscoop en gaat een film kijken. De film gaat over een kind dat zijn vader gaat zoeken en een vader die zijn kind gaat zoeken. Ze komen elkaar onderweg tegen maar weten niet dat ze elkaar gevonden hebben. Richard is erdoor geroerd.
Toen Richard twintig jaar was heeft hij samen met Tovér een jaar in Parijs gewoond. Ze woonden in een klein kamertje en sliepen samen. Tovér verkocht zijn tekeningen steeds beter. Tovér brak mede door relaties van zijn vader door in de kunstenaarswereld.
Toen Tovér en Richard, die zich toen hij jonger was Rik noemde, een keer uit eten gingen met de vriend van de vader van Tovér, probeerde die vriend Richard te kussen. De vriendschap tussen Richard en Tovér wordt steeds minder. Tovér gaat naar Normandië met een franse schilder. Richard blijft in Parijs. De vriend van de vader van Tovér belt hem dan weer op. Richard heeft niet echt iets te verliezen en heeft, halfdronken, seks met die vriend van de vader van Tovér. Tovér zegt dat Richard eigenlijk ook eens geld moet gaan verdienen. Richard gaat terug naar Nederland, met de gedachte snel terug te keren. Dat gebeurt niet en hij blijft lange tijd in Nederland, toch altijd met idee om terug te keren naar Parijs.
4
Richard wil dat zijn levenservaring doorschijnt in zijn poëzie, maar dat gebeurt niet. Hij heeft alleen een diep gevoel van tekortschieting. Richard loopt nog even een café in, waar iemand een kat kwijt wil. De man zegt tegen Richard dat hij gewoon een tourist is. Richard realiseert zich dan dat hij inderdaad altijd een tourist is gebleven in Parijs. Terwijl hij probeert te slapen, denkt hij terug aan de tijd in Antwerpen in de hoop te herinneren waar hij Sacha van kent. Hij was een zware drinker. Zijn poëzie had in Nederland succes. Hij had geld omdat hij voor tijdschriften stukjes schreef. Hij gaf alleen om het schrijven. Daardoor verlieten vriendinnen hem altijd na kortere of langere tijd. Hij verkoopt een roman en keert terug naar Amsterdam waar hij Gerda Stelbos leert kennen. Daar is hij later mee getrouwd. Richard kan Sacha niet meer herinneren. Hij had veel vriendinnen in zijn tijd in Antwerpen. Hij valt zo denkend in slaap. 's Ochtends wordt hij wakker van zijn wekker, maar is vergeten dat hij Gerda nog wilde bellen en slaapt weer verder.
5
Richard belt het Ritz hotel 's ochtends. Tovér en Richard spreken af. Richard zoekt het telefoonboek na voor Lefort. S, maar er zijn er te veel. Richard gaat op een terras zitten en leest een reportage over Tovér. Hoewel het logisch is, vindt Richard het toch jammer dat hij niet eens genoemd is. Toen Richard en Tovér voor het laatst ontmoette, enkele jaren geleden, ontbeten ze samen. Richard merkte op dat Tovér in zijn manieren erg Amerikaans is geworden.
6
Toen Richard zeventien jaar was schreef hij op zijn kamer zijn eerste gedicht. Het ging over een bloem, maar hij zag dat het ook over zijn moeder, die overleden was toen Richard zeven jaar oud was, ging. Daarvoor was hij nog onzeker over zijn toekomst, maar nu wist hij het opeens. Hij ging schrijven. Zijn vader was toneelspeler en heeft hem nooit echt opgevoed omdat hij altijd aan het werk was. Richard stopt met school en gaat zich concentreren op schrijven. Zijn vader is zelfs wat trots op hem. Hij stelt hem voortaan voor aan vrienden als 'mijn zoon, de dichter'. Richard zit 's avonds vaak in een café waar hij de pianist kent. Daar zit hij dan na sluitingstijd mee te praten. Richard vond altijd dat hij eerst verliefd moest zijn voor hij seks met iemand zou willen hebben, maar op een dag neemt de vriendin van de pianist een vriendin mee, antoinette, en Richard laat deze gedachte varen. 's Avonds brengt hij haar naar huis en ze hebben seks. Het is anders dan Richard zich voorgesteld heeft, want Antoinette is erg wild en bijt en krabt Richard tot bloedens toe. Hij had altijd gedacht dat het rustig en sensueel zou zijn. Hierna ontloopt Richard haar een tijdje. Als hij de vriendin van de pianist weer ziet, zegt ze dat Antoinette alweer een andere vriend heeft. Dat vindt Richard toch jammer. In dat café kwam ook een tekenaar. Richard en hij, Tovér, raakte bevriend. Tovér wilde naar Parijs gaan. De pianist was daar ook al heen gegaan. Antoinette werkt bij een reisbureau. Richard belt haar weer op, ze hebben weer seks, en Antoinette regelt een goedkope reis naar Parijs.
Richard zijn afspraak met Tovér is pas in de namiddag en Richard heeft tot dan niks te doen, dus besluit hij om als een ware toerist naar de eiffeltoren te gaan. In de metro probeert iemand hem te beroven, maar Richard schreeuwt in het Nederlands dat hij op moet sodemieteren. De berover schrikt, laat de beurs vallen, en rent weg. Bij de Eiffel ziet Richard Christopher weer en realiseert zich dat pas een dag voorbij is. Richard verzinkt weer in gedachten. Toen hij terug kwam uit Antwerpen en naar Amsterdam ging, verkocht zijn eerste roman verbazend goed. Hij werd geïnterviewd door een brutale interviewer. Daar ontmoette hij Gerda. Die liep gewoon weg toen ze vond dat de interviewer te ver ging. Daar begint hun relatie. Ze komen wel ooit bij Richard zijn vader, maar die is verbitterd geworden sinds hij niet meer toneel kan spelen. Richard heeft wel wat andere vriendinnen gehad in die tijd, maar dat is tot nog toe altijd goed gekomen. Gerda heeft twee miskramen gehad. Na de tweede leefde ze een tijdje apart, maar volgens Richard is de relatie er daarna wel sterker op geworden.
8
Richard wil naar de Galerie Delano lopen, maar hij wordt moe en het gaat regenen, dus gaat hij even in een café zitten. Daar denkt hij weer aan Sacha en Antwerpen. Hij vermoedt dat hij een slechte rol heeft gespeeld en het daarom weggestopt heeft in zijn geheugen. De deur was nog gesloten. Richard klopt aan en Brigitte Danmark doet open. Ze is heel intiem en streelt hem meteen al over zijn wang. Daarna ziet Richard Tovér weer terug. Tovér is met een assistente, Irene, schilderijen op aan het hangen. Tovér vertelt Richard dat iedereen al aan Brigitte heeft moeten geloven. 's Avonds loopt Richard samen met Tovér door de stad. Dat vindt hij wel iets vertrouwds hebben. Tovér vertelt over Muriëlle, een meisje waar ze samen, omste beurt seks mee hadden gehad. Toen ze haar later op straat tegenkwamen groette ze niet eens.
9
Op de vroege avond gaan Tovér en Richard weer terug naar hun hotels. Daar belt Richard Gerda op. Hij vertelt niet over Sacha, wel dat zijn zak bijna gerold was. Iets waar hij niet eens meer aan gedacht had. Hij kon niet slapen ook al was hij moe. Hij had een schuldgevoel tegenover zijn vader. In de laatste jaren van zijn leven had hij hem gewoon genegeerd. Na het ontbijt loopt Richard naar een park. Hij verlangt weer terug naar jeugd en opnieuw beginnen met een onbeschreven blad. Richard gaat naar het Nederlands Cultureel Instituut. Daar ziet hij Ernst Louwerts. Die vertelt dat Sacha een vertaler is en aanwezig zal zijn op de opening. Richard krijgt het idee dat hij niet zelf zijn leven bestuurd. Richard gaat daarna naar Alain. Christopher is er ook weer, weer zat. Alain voelt zich een beetje verantwoordelijk tegenover hem. Alain vraagt Richard nog of hij hem wil helpen door een boekje te schrijven voor zijn reeks 'Un amour à'. Richard gaat nog naar een voorstelling, de kale zangers. Dat was vroeger een stuk geweest dat regels brak, maar nu was er niks meer aan. Net als aan Richard, zo bedenkt hij.
Het is avond en de presentatie van het boek is bezig. Richard komt binnen en wordt meteen kort geïnterviewd. Hij wordt weer binnengelaten door Brigitte. Alain en Christopher zijn er ook. Richard ziet Sasha Lefort staaan. Ze staat bij een jonge man, die haar zoon, Bruno, blijkt te zijn. Richard gaat wordt geïnterviewd. Richard leest zijn eigen boeken eigenlijk nooit. Soms leest hij ze jaren later en als hij geluk heeft denkt hij dan dat het meeviel. Ernst stelt Richard en Sacha aan elkaar voor. Terwijl Bruno wordt voorgesteld denkt Richard eraan terug hoe hij vroeger door zijn vader werd voorgestelt. Richard en Sacha gaan praten. Zij had posters van Richard boven haar bed gehangen. Toen ze hem in Antwerpen tegenkwam hadden ze een relatie, die voor Richard niks voorstelde, maar voor Sacha erg belangrijk was en is. Richard hoopt nog misschien met haar naar bed te gaan op het einde van de avond, maar zodra Sacha verteld dat ze nog altijd aan hem bleef denken is dat niet meer zo. Daarna vertelt ze dat Bruno zijn zoon is. Richard weet meteen dat zoiets niet verzonnen wordt.
2. Tijd
A) 1. Het verhaal is chronologisch verteld. Er zijn wel veel flashbacks. Dat komt omdat de gebeurtenissen in het verhaal veel te maken hebben met het verleden van Richard: Hij ontmoet zijn vroegere vriend weer en hij komt zijn vroegere vriendin weer tegen. Er zijn veel flashbacks nodig om informatie te geven over de tijd waarin hij en Tovér vrienden waren en de tijd waarin hij en Sacha een relatie hadden gehad.
A) 2. Het verhaal speelt zich vooral in het heden af, maar heeft tripjes naar het verleden/verre verleden.
B) 1. Aan de ene kant is het verwarrend omdat je er als het ware “zo in valt”. Je begint van niets met een hele hoop informatie, maar als je dan eenmaal wat verder in het boek komt is het steeds meer duidelijk wat er zich afspeelt.
B) 2. Het boek geeft me hele betrouwbare beelden van het tijdperk waarin het zich afspeelt. Ik had namelijk al gezien/gelezen dat in dat perk bijvoorbeeld de emancipatie van vrouwen erg omhoog kwam. Dat werd in dit boek alleen maar versterkt.
A) 1. Het perspectief ligt volledig vanuit Richard.
A) 2. Een ik-belevend perspectief.
B) 1. Hij maakt alles mee alsof het nú gebeurd.
B) 2. Je krijgt het gevoel dat jij ook alles mee maakt wat de ik-persoon mee maakt.
B) 3. Zie vraag B2.
4. Personages
A)1,2
Hoofdpersonage:
Richard Sanders alias Rik
Innerlijk:
Het is een man die niet heel zelfverzekerd is, hij twijfelt aan zijn vaardigheden. Hij is daadkrachtig in wat hij wil, dit is terug te zien in de drang naar het waar maken van zijn droom om schrijver te worden. Hij vervaagt wanneer mensen hem bekritiseren en durft op die momenten niet goed voor zichzelf op te komen. Het radioprogramma waar hij Gerda heeft leren kennen is daar een goed voorbeeld van. Hij is zeer vergeetachtig, voornamelijk als het gaat over de tijd die hij in Parijs en Antwerpen heeft doorgebracht.
Uiterlijk: Een grijzende steeds ouder wordende man van een jaar of 60.
Ton Verstrijden alias Tovèr
Innerlijk:
Tovèr is de zelfverzekerde, succesvolle, ver-Amerikaniseerde kunstenaar. Bluf, bravoure en glamour typeren zijn levensstijl. Hij pocht op zijn rijkdom en zijn succes en op zijn nonchalante omgang met de ene vriendin na de andere. Hij weet hoe je de zaken moet aanpakken om vooruit te komen. Bij hun laatste ontmoeting zegt hij daarover: 'Kijk, ik ken een trucje en dat trucje ken ik heel goed. Dat ben ik nog altijd aan het vervolmaken en dat bevredigt me.' De typerende reactie van Richard: 'Ik ken ook een trucje, maar dat probeer ik altijd af te leren' (p. 114). Als personage komt Tovèr wat beter uit de verf dan Richard, vooral omdat hij zich binnen de vriendschap nadrukkelijker ontwikkelt
Uiterlijk:
Zijn zwarte haar in een lange vlecht, dik maar wel gespierd en een gebruinde huid. En een welvarend uiterlijk zoals Richard het zegt.
Hij is een karakter.
Sacha Lefort (Sacha van Munster)
Interlijk:
Het meeloop type, ze geloofde in de liefde voor de onbereikbare Richard. Goedgelovig toen hij een week niet kwam opdagen heeft ze nog lang op hem gewacht thuis.
Uiterlijk:
Bruno Lefort
Innerlijk:
Een nadenkend iemand, hij studeert filosofie. Aandringen en niet op zijn gemak in grote gezelschappen.
Uiterlijk:
Rockachtig aangezien hij in een rockband speelt.
Hij is een type.
Alain Mitron
Innerlijk:
Goed aardige man met zijn hart op de juiste plaats, en zakelijke man die graag geld ziet. Ondernemend zo wil hij een nieuwe boekenreeks uitbrengen: Un Amour à…
Uiterlijk:
Jong, lang, mager, kalend, maar toch modern met een zonnebril op z’n hoofd.
Hij is een type.
Christopher Burns
Innerlijk:
Uiterlijk:
Modieus, met een klein beetje en homo-uiterlijk, stoppelbaardje met roze blossen op z’n wangen en lang blond haar dat in slierten voor zijn gezicht hing.
Gerda Stelbos
Innerlijk:
Geëmancipeerd en vol vertrouwen in Richard. Een lieve vrouw die altijd goed is geweest voor hem.
Uiterlijk:
Een mooie vrouw met lang donker haar met een kleine glimlach die hem later nog vaak zou irriteren.
B) 1. Zie bovenstaand schema.
B) 2. Met eigenlijk niet een uit dit boek, het zijn nogal excentrieke figuren.
5. Ruimte
A) 1. Place de la Panthéon: hier staat het hotel waar Richard logeert.
Antwerpen: hier heeft Richard een tijdje gewoont. Hier hebben Sacha en Richard elkaar ook ontmoet.
Parijs: hier kwamen Richard en Tovér elkaar tegen en hier is Richard ook nu weer (min of meer samen met Tovér). Hier ontmoet Richard Sacha opnieuw.
Kamer van Tovér en Richard: in dit kamertje woonden Richard en Tovér toen ze nog jong waren samen in armoede.
Het kantoortje van Editions Mondial: dit is de uitgeverij waar Richard zijn boekje uit laat brengen en waarvoor hij naar Parijs is gekomen.
Galerie Delano: hier is de presentatie van het boek van Richard.
B) 1. Ja, het geeft het de puntjes op de i. Het is een mooi verhaal met het betoverende Parijs als middelpunt.
B) 2. Zie B1.
6. Spanning
A) 1. Het begint heel vaag, daarna kom je steeds meer te weten en uiteindelijk blijft die drang. Het bouwt dus als het ware een spanning op, het wordt steeds intenser.
B) 1. Tot een degelijk niveau. Want door het begin moet je even heen bijten, helaas.
A) 1. N.v.t.
A) 2. Het is een makkelijk geschreven boek. Alleen zijn er stukjes frans en engels. Het frans is vaak een gedicht en niet echt belangrijk voor het verhaal zelf, dus was het goed te volgen ook al begreep ik dat niet allemaal. Ook wordt er in het Nederlands soms nog uitleg bijgegeven waarvan je kan afleiden wat er in het Frans staat.
B)1,2. Ja, dat komt ook omdat mijn stijl wel aardig in dezelfde richting ligt als die van Remco Campert.
8. Genre
A,B) 1. Psychologische Roman. De gebeurtenis is niet echt heel belangrijk. Het gaat meer over de gedachten van Richard en de contrasten en gelijkenissen tussen zijn verleden en zijn heden. Je ziet ook dat hij in die tijd erg veranderd is.
9. Thema en motieven
A) 1. Iemand die in Parijs kennissen uit zijn verleden tegenkomt en nu de verschillende personen die ze geworden zijn weerziet (en daarmee de verschillen en de gelijkenissen tegenover vroeger) en leert weten dat hij een zoon heeft bij een vrouw.
Veranderende en constante relaties. Vroeger was Richard een heel goede vriend van Tovér, maar toen Richard terug is gegaan naar Nederland is die vriendschap verdwenen. Nu ziet hij dat de vriendschap inderdaad weg is. Relaties die hetzelfde zijn gebleven zijn bijvoorbeeld dat Richard zich nog steeds aangetrokken voelt tot Sacha.
kunstenaarsmilieu. Tovér en Richard zijn kunstenaars, net als de vader van Richard, veel vrienden van hun etc. Het gaat dus ook over dit milieu, want ze zitten er duidelijk in.
Queeste. Richard wil weten waar hij Sacha van kent.
B) 1. Ik ben benieuwd hoe zoiets afloopt om er iets van op te steken.
B) 2. Nee.
10. Titel
A,B) 1. Titel:'Een liefde in Parijs'.
Richard Sanders komt in Parijs een vrouw tegen. Ze heet Sacha Lefort. Hij kan haar niet meer herinneren. Zij kent hem nog van toen hij vroeger in Antwerpen woonde, zij heette toen nog Sacha van Munsteren. Richard blijft erover nadenken wie dit is en aan het blijkt dat Sacha verliefd was op hem, dat zij een korte relatie hadden gehad, en dat Bruno de zoon van Sacha en Richard is
11. Vergelijking
A) 1. Overeenkomsten:
- Eenzaamheid: Ook meerdere boeken die ik heb gelezen gaan over eenzaamheid. (Neem bv Meeuwen)
Verschillen:
- Schouwspel: Hier speelt zich heel veel af in weinig bladzijde.
- Duur van het verhaal: Nog nooit zo’n lange speeltijd in het verhaal gehad.
B) 1. De onverschilligheid in het boek, het boeit Richard niet heel veel allemaal.
12. De eindwaardering
Als ik dit boek een cijfer op de schaal van 1 tot 10 zou moeten geven zou ik het boek een 8 geven. Ondanks de rare vertelwijze vond ik het een leuk boek.
Argumenten:
Structurele:
De structuur vond ik op sommige punten erg verwarrend. Er zijn veel flashbacks in verwerkt en het was voor mij niet altijd goed duidelijk of iets flashback was of niet. Ik heb meerdere keren moeten terugkijken in welke tijd het nu eigenlijk bezig was. Dat vind ik slecht, maar misschien is het wel de bedoeling geweest. Richard denkt ook zoveel over zijn verleden dat je misschien wel moet zien dat de verschillen tussen vroeger en nu soms klein zijn. Soms had ik wel goed door dat er een flashback kwam. Dat was dan misschien om te laten zien dat deze verschillen ook groot kunnen zijn. Ik denk echter van niet.
Emotionele:
Emotief gezien vind ik het verhaal niet zo goed. De personages worden, volgens mij, niet erg uitgewerkt. Er zijn ook maar een paar echte karakters, eigenlijk leer je alleen Richard echt een beetje kennen. Er komt ook weinig emotie in voor. Zelfs in het laatste gesprek bijvoorbeeld, waarin Sacha vertelt dat Bruno de zoon is van Richard, merk je niks van emotie. Hierdoor roept het bij mij ook weinig emotie op.
Ik heb geen idee wat de intentie geweest zou kunnen zijn. Ik denk dat Remco gewoon een goed boek wilde schrijven. Ik heb geen mening over de intentie.
Morele:
Eigenlijk ben ik het niet eens met de moreel die Richard uitdraagt over zijn huwelijk en relaties. Deze duren allemaal maar erg kort. Zelfs al is hij getrouwd, hij heeft geen problemen met seks hebben met een andere vrouw. Dat blijkt uit zijn gedachtes over Brigitte en Sacha op het laatst. Ik vind eigenlijk, heel ouderwets natuurlijk, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik in een dorpje woon, dat je dan gewoon niet moet trouwen. Toch ziet hij zijn huwelijk als een stevig geheel, dus het lijkt van de andere kant toch sterk.
Realistische:
Het boek is vind ik erg realistisch, hoewel toeval wel een grote rol speelt. Sacha loopt net over straat als hij op zijn taxi staat te wachten bijvoorbeeld. Sacha blijkt ook net de vertaler te zijn die Ernst kent. Afgezien van zulke toevalligheden, wat ik wat minder realistisch vind, is het wel goed op dit vlak. De personages reageren realistisch op elkaar vind ik. Ik kan me voorstellen dat ze reageren zoals ze doen, al laten ze weinig emotie blijken. Het is goed mogelijk denk ik dat je, als je zoveel vriendinnen hebt gehad in je verleden, dat je een vroegere vriendin en haar zoon, die ook van jezelf is, tegenkomt.
REACTIES
1 seconde geleden