Een bed van rozen door Susanne Koster

Boekverslag; Een bed van rozen.

1. Korte beschrijving.

1.1 Naam schrijfster: Susanne Koster.
1.2 Titel boek: Een bed van rozen.
1.3 Eerste druk (jaar van uitgave): 2006.
1.4 Korte inhoud in twee of drie zinnen: De tweeling Lisa en Anne zijn heel erg close. Op een dag worden Lisa en Anne gestalkt, later alleen Lisa. Doordat Lisa een eigen identiteit wil hebben, ontvoert Anne haar.

2. Auteur.

2.1 Naam: Susanne Koster.
2.2 Eventueel het pseudoniem van: /
2.3 Geboortejaar: 23 november 1957, ze is geboren in Scheveningen.
2.4 Eventuele andere bekende boeken: Zwarte lieveling, Dertien, Macho’s en mietjes en De trap naar de hemel.
Hiervan heb ik Zwarte lieveling en De trap naar de hemel gelezen.
2.5 Genre: psychologische thriller.
2.6 Overige informatie:
Susanne is getrouwd en heeft drie dochters. Ook heeft ze 5 huisdieren; één kat, twee ratjes, één muis en één konijn. Tegenwoordig woont ze in een dorpje vlakbij Amsterdam. Ze werkt als stagecoördinator en mentor (navigator) aan de Hogeschool van Amsterdam. Ze ontwikkelt ook trainingen voor studenten.

Susanne schrijft al zo lang ze zich kan herinneren gedichten en verhalen. Toen haar kinderen oud genoeg waren las ze niet voor, maar verzon ze elke avond zelf een verhaal. Dat verhaal liep ook steeds door. Haar kinderen wilden niet dat Susanne voorlas, maar vonden het veel leuker als ze het verzon. Zo kwam het dus dat Susanne zelf verhalen verzon voor haar kinderen.

Susanne houdt erg veel van muntdrop. Ze kan er niet genoeg van krijgen. Wat ze ook lekker vindt is sinaasappelthee met pure chocolade. Dan neemt ze eerst een slokje thee en dan een stukje pure chocolade. Dan smelt de chocolade. Haar grootste hobby is lezen. Bridge, dansen en muziek luisteren vind ze ook leuk. Haar muzieksmaak is van Mozart tot Bon Jovi. Heel erg verschillend dus.
2.7 Contactadres:
Susanne Koster
p/a Sjaloom en Wildeboer
Postbus 1895
1000 BW Amsterdam
tel: (020) 620 62 63
fax: (020) 620 92 53
e-mail: post@sjaloom.nl
Nederland
(Bronnen: http://www.sjaloom.nl/auteurs/susanne-koster.html en Bron: http://www.kjoek.nl/schrijvers.php?schrijversid=f81a8ad855d772a0289)

3. Het boek.

3.1 Titel (toegelicht): Een bed van rozen. In het gebouwtje waar Anne Lisa heeft meegenomen speelt een liedje. In het boek staat maar één zin van het liedje; I want to lay you down on a bed of roses. (Vertaling: Ik wil je neerleggen op een bed van rozen.) In het kamertje waar Lisa straks vast gaat zitten staat een soort van altaar of bed met een dikke laag van rozenblaadjes. Anne had dus het idee gekregen om Lisa op een bed van rozen neer te leggen. Daarom de titel, omdat Lisa ongeveer een week op een bed van rozen ligt. Ook was dit een lievelingsliedje van hun overleden moeder.
3.2 Eventuele ondertitel (toegelicht): /
3.3 Eventueel motto (toegelicht):
Ik wil je neerleggen op een bed van rozen
vannacht zal ik zelf op een spijkerbed slapen
Ik wil zo dicht bij je zijn als de Heilige Geest
En je neerleggen op een bed van rozen

(Bed of roses, Bon Jovi – Vertaling S. Koster.)
3.4 Eventueel opdracht (toegelicht): Met dank aan Daan van Kooten voor zijn enthousiasme en uitstekende lezerscapiciteiten.
3.5 Namen en uitvoerige beschrijving van de hoofdpersonages:
Lisa: Ze heeft zwart lang haar met een beetje slag. Als ze zich inspant gaat ze zweten en krijgt zweetplekken onder haar oksels en haar haargrens gaat licht krullen. Lisa heeft enorm veel zelfbeheersing. Als ze kwaad, verdrietig of bang is uit ze dat niet. Ze kropt het eigenlijk op. Zelfs toen Anne, haar tweelingzus, op een rijdende motor ging staan, werd Lisa alleen maar doodstil en liep ze. Zij en Anne zijn een eeneiige tweeling. Zij wordt altijd de liefste van de twee genoemd. Op het begin is Lisa nog enorm afhankelijk van Anne, maar in de loop van het verhaal wordt ze steeds zelfstandiger.
Anne: Omdat Anne de tweelingzus is van Lisa zien ze er hetzelfde uit. Ze wil eigenlijk juist dat Lisa en zij voor altijd bij elkaar blijven en hetzelfde eruit blijven zien. Dus elke dag precies dezelfde kleren aan. Doordat Lisa dat niet wilt en zich gaat afzonderen word Anne furieus. Op het begin draait ze compleet door. Maar nadat ze er, voor de buitenwereld dan, aan is gewend, gaat het beter met Lisa en zij. Eigenlijk speelt Anne dus alleen maar dat ze het accepteert. In feite smeedt ze in haar eentje een plan om Lisa mee te nemen zodat Lisa wakker wordt. Zodat Lisa haar gedachtes weer bijstelt. Doordat Anne altijd de boef en clown van de tweeling werd genoemd denkt ze dat niemand van haar houd. Dat ze een mislukkeling is. Uiteindelijk draaide alles erom dat Anne ook eens “positieve” aandacht kreeg.
3.6 Vertelperspectief: Lisa
3.7 Waar speelt het verhaal zich af: Op hun school, bij hun thuis en in het oude restaurant van Krista, hun stiefmoeder. In het boek staat niet waar het in Nederland afspeelt. Ook komen er geen straatnamen of stadsnamen voor.
3.8 Wanneer speelt het verhaal zich af: In deze tijd.
3.9 Hoeveel tijd gaat er voorbij in het verhaal: ongeveer een half jaar.
3.10 Wat is de voornaamste thema/de belangrijkste boodschap: Hoe close tweelingen wel niet kunnen zijn. Zo close dat de ene helft helemaal door kan draaien omdat de andere helft zich losmaakt.

4. Samenvatting.

4.1 Sinds de moeder van Anne en Lisa overleden is zijn Anne en Lisa heel erg close. Dit komt omdat ze, vlak nadat hun moeder overleden was, ze aan elkaar gezworen hadden dat ze elkaar nooit alleen zouden laten. Ze zouden voor altijd bij elkaar zijn. Op de basisschool bleven ze in dezelfde klas zitten, omdat ze niet zonder elkaar konden. Zelfs op de middelbare school nog. Ze dragen altijd dezelfde kleding en ze zorgen altijd voor elkaar. Ook kunnen ze het aanvoelen als iemand van hun twee hoofdpijn heeft of verdrietig is of het koud heeft etc.

Alleen wil Lisa nu eigenlijk een eigen identiteit krijgen. Daarbij wil ze dan wel dat ze nog trouw en close zijn met elkaar. Hier is Anne het helemaal niet mee eens en snoert Lisa’s mond. Lisa besluit dan ook om er toch even mee te wachten tot Anne het heeft geaccepteerd. Maar nadat Anne zich voor heeft gedaan als Lisa, is de maat voor Lisa vol. Ze gaat haar idee van een eigen identiteit aan. Die volgende morgen gaat het plan direct in. Ze negeert de kleding die Anne voor haar klaar heeft gelegd en pakt andere kleren uit haar kast. Anne reageert hier woedend op. Als Lisa haar kamer inloopt ziet ze direct dat Anne haar kleding die ze aan zou moeten hebben gehad die dag aan stukken heeft gescheurd. Anne blijft die avond ook heel lang weg en als ze dan eindelijk thuis is loopt ze als een zombie naar haar kamer. Die nacht komt toch weer die hand van Anne op Lisa’s hand. Lisa zegt tegen Anne dat ze altijd van haar blijft houden. Anne zegt van ook. Lisa heeft dan nog een klein beetje hoop dat het toch nog goed komt. Het komt dan ook goed na een gesprek de volgende dag.

Ondertussen blijft de stalker de hele tijd briefjes sturen. Op het begin aan hen allebei, maar later alleen aan Lisa. Na het hele gedoe met Anne en de identiteitscrisis krijgt Lisa een doos met allemaal poep erin. Lisa raakt helemaal overstuur. Gelukkig kan Anne haar troosten en kalmeren. Nog steeds weet Lisa niet wie de stalker is.

Op een dag geeft Anne Lisa opdracht om een joggingpak, dikke sokken en gympen aan te doen. Anne neemt Lisa mee naar het oude restaurant van Krista, de vriendin van hun vader. Als Lisa naar het achterkamertje loopt die Anne heeft aangewezen ziet ze dat her en der waxinelichtjes staan verspreid. Om de muren hangen zwarte fluwelen doeken. Ook om een altaar of een bed hangt ook een zwarte fluwelen doek. Daar bovenop liggen allemaal rozenblaadjes verspreid. Ergens kwam er muziek vandaan. Het liedje; I want to lay you down on a bed of roses van Bon Jovi. Het lievelingsliedje van hun moeder. Anne dwingt Lisa om te liggen op het bed met rozenblaadjes. Daarna bind ze Lisa vast aan het bed met haar polsen en enkels. Lisa begrijpt er natuurlijk niets van.

Anne begint alles uit te leggen. Over de stalker, hoe zij zich voelde toen Lisa zich begon af te zetten. Uit alles blijkt dat Anne vreselijk jaloers was op alles en iedereen die Lisa’s liefde en aandacht kreeg. Ook blijkt dus dat Anne Lisa’s enge stalker was.

Anne houdt Lisa ongeveer 5 dagen gevangen. Krista en hun vader zijn natuurlijk doodongerust. Ondertussen bezoekt Anne haar toch welke regelmatig. Anne vertelt dat ze pilletjes heeft gekregen van haar vriend Rachid. 1 pilletje maakt je vrolijk, van 2 pilletjes wordt je ziek, van 3 pilletjes is er nog een kans dat je het overleeft en van 4 pilletjes ga je gegarandeerd dood. Eerst denkt Lisa dat Anne haar wilt vermoorden. Later blijkt dat Anne het zelf in gaat nemen. Vlak voor het vierde pilletje komen Rachid, Krista en hun vader binnen stormen. Rachid houd Anne tegen. Anne blijft gillen en schreeuwen, dus verteld Rachid dat die pilletjes, geen drugs is, maar gewoon snoepjes. Ze vertellen Anne en Lisa dat ze steeds achterdochtiger werden. Het zakdoekje dat eerst in Lisa’s bezit was en na een paar dagen, na Lisa’s verdwijning, had Anne het zakdoekje opeens. Rachid, Krista en hun vader hadden Anne toen achtervolgd. Met het resultaat dat ze Lisa en Anne vonden. Na dit verhaal gehoord te hebben begrijpt Anne dat ze gefaald heeft en probeert nog weg te vluchten. Jammer genoeg voor haar wacht een man bovenaan het trappetje en probeert haar tegen te houden. Aangezien Anne helemaal door is gedraaid is het toch nog moeilijker. Hij roep twee anderen erbij en één van hen geeft Anne een kalmerend spuitje. Daardoor raakt Anne bewusteloos. De vader van Anne en Lisa maakt Lisa los. In Lisa’s oren galmt nog de wanhopige schreeuw van Anne na…

Twee maanden later ontvangt Lisa een brief en een foto van Anne. Op de foto staat Anne met het huis waarin Anne verblijft. Op de achterkant van de foto staat of Lisa haar wilt vergeven. Deze vraag is niet moeilijk voor haar, zij had dat al lang gedaan.

(Bronnen: Mezelf.)

5. Eigen mening.

5.1 Omdat ik al 2 boeken van deze schrijfster had gelezen, waaronder één mijn lievelingsboek is, leende ik dit boek. Het kaft van het boek vind ik heel erg mooi. Die rozenblaadjes als regen over het plaatje getekend. Het meisje op het plaatje vind ik mooi, maar het heeft ook wat triest. Dat komt denk ik door het kleurgebruik, de achtergrond is vrij donker, haar huidskleur is grijs/wit en om haar polsen zit een steel met doorns en blaadjes. Dat maakt het droevig.

Ik vond het wel eens interessant om over tweelingen te lezen. Ook het gedoe met de stalker sprak mij aan. Van de achterkant bleek al dat de stalker behoorlijk enge dingen deed. Ook staat op de achterkant; Een superspannende psychologische thriller. Dat leek me dus ook interessant.

Het verhaal zit vol gebeurtenissen. Het boek begint direct al met Anne en Lisa die wegrennen, omdat Anne dacht dat ze bekeken werden. Niet veel later krijg je de briefjes te lezen die de stalker aan hen schreef. Het verhaal begint dus al heel spannend. Daarna wordt het alleen maar spannender. De stalker wordt gevaarlijker. Dan het gedoe er nog tussendoor met de identiteitscrisis en op het einde dus dat Anne Lisa ontvoert.

Het verhaal bevat hier en daar wel wat tijdsprongetjes van een paar dagen. Voor de rest gaat het verhaal per dag. Het verhaal was niet erg moeilijk om te lezen, het taalgebruik was ook niet moeilijk. Er komen geen woorden voor die ik niet begrijp. Tijdens het lezen snapte ik alleen één woord niet; bierfust. Dat heb ik opgezocht in het woorden. Het is gewoon een biervat.

Het einde vind ik erg mooi gemaakt. Het is een soort van dubbel einde. Eerst eindigt het met Lisa die los wordt gemaakt door haar vader en dat Anne net een kalmerend spuitje heeft gekregen. De bladzijde daarnaast staat ook nog een stukje. Dat stukje gaat over twee maanden later. Lisa heeft een brief van Anne gekregen, waarin Anne om vergiffenis vraagt. Dit boek vond dit erg leuk en heel mooi geschreven. Het verhaal was soms behoorlijk verdrietig en de andere keer juist spannend.