Manou > Manou is niet een type loverboy zo als men hem zou verwachten, hij is donkerbruin, dik, lelijk, en heeft een ringbaardje waar twee strakke lijnen op aansluiten. Hij rijdt in dure auto’s, draagt meestal een blauw, badstoffen pak en hij houdt ervan mensen pijn te zien lijden. Hij is gemeen, onverwacht, maar in dit monster zit toch nog een mens met gevoel. (zie punt 15)

Bijpersonen:

Nikki > Nikki is een vriendin van Maria. Ze is kleiner qua bouw en voorzichtiger dan Maria. Ze gaat niet zomaar met  jongens mee en ze heeft niet de attitude van een meisje. Maar ze wil wel stoer zijn.

Juanez > Juanez is een van de jongens die werkt voor Manou. Hij is klein en in het echt heet hij Tapia, maar iedereen noemt hem Juanez. Hij is gemeen en sluw. Maar als hij een goede bui heeft kan je ook wel lol met hem hebben. Hij heeft een gouden tand.

Jayson > Jayson werkt ook voor Manou. Hij is erg gespierd en heeft een gouden tand. Dit is echt een goed voorbeeld van een loverboy zoals men hem kent. Hij is nooit aardig, hij zoekt veel ruzie.

Maria’s moeder; Rosie > Maria’s moeder is gescheiden, werkt heel hard en heeft weinig aandacht voor haar kinderen. Ze is aardig, maar kijkt niet echt wat er gebeurt met Maria. Terwijl ze er wel iets van ziet.

1. Is de hoofdpersoon volgens jou een heldin?

Nee, ik vind Maria geen heldin.

Ze gaat met foute jongens om, vind ik. Ze denkt zelf niet meer na over waar ze mee bezig is. Ze durft niet meer weg van het circuit waar ze in zit. Ik zou niet zomaar met alle jongens meegaan die mij dat vragen. Als ik meer spanning in mijn leven zou willen hebben zou ik dit op een andere manier gaan zoeken.

Ook Manou vind ik geen held. Hij laat meisjes voor hem werken, doet mensen pijn, gebruikt drugs, geweld, wapens. Dat is niet echt iets voor mij.

1. Aan welke persoon uit het boek zou je een vraag willen stellen?
   Ik zou wel een vraag willen stellen aan de leraren van Maria’s school. Namelijk: Je merkt toch wel dat er een leerling mist in je les? En als deze er dan wel is zie je toch wel of de leerling stoned is?                                                                                                                            

Ik wou deze vraag wel willen stellen omdat Maria vaak onder schooltijd naar Manou ging. En als ze wel in de les zat merkten de leraren niet dat ze stoned was.

Ze merkten er misschien wel iets van, maar deden niets. Terwijl dat wel beter geweest zou zijn.

1. Wat is het belangrijkste probleem in het boek?

     Het belangrijkste probleem in het boek is dat Maria in handen is gevallen van een

    loverboy. Niemand heeft door wat er gebeurt met Maria en niemand wil het weten. Ze

    zit dus lang bij Manou en maakt heftige dingen mee. En dat vier jaar lang.

1. Samenvatting.

Maria Mosterd vindt het maar saai thuis. Ze is twaalf jaar als ze naar de middelbare school gaat. Met haar vriendin Nikki besluit ze aandacht te trekken van een groepje jongens vlak bij haar school. Haar droom lijkt werkelijkheid te worden. Een van de jongens spreekt haar aan. Ze komt bij de loverboy Manou terecht. Ze moet met mannen naar bed, ziet hoe mensen mishandeld worden en ziet verkrachtingen. Ook zelf doet ze geen goede dingen. Ze brengt wapens en drugs rond en ronselt meisjes voor Manou. Als een van de leraren na vier jaar merkt dat er iets aan de hand is met Maria, moet ze haar verhaal vertellen aan haar moeder en aangifte doen bij de politie. Er word besloten dat ze tijdelijk word opgevangen in een internaat. Daarna zou ze - als ze het zelf wou – voor zes maanden naar India gaan om weer ritme te krijgen. Of ze mocht weer terug naar Manou. Maar dan zou niemand haar meer helpen of steunen, en  dan wilde haar moeder haar nooit meer zien. Ze koos voor India. In het vliegtuig had ze het idee dat ze een vriend had verraden. Ze dacht dat als ze terug kwam, ze toch weer naar Manou zou gaan. Maar dit heeft ze uiteindelijk toch niet gedaan.

1. Schrijf een stukje uit het boek over dat veel indruk op je heeft gemaakt.

Dit stukje heeft veel indruk op mij gemaakt:

Ik weet nog een keer in de auto, dat moment vergeet ik nooit meer: voor het eerst, en meteen ook voor het laatst, zag ik een mens met gevoel. We waren onderweg naar Zandstad en hij stopte langs de kant van de weg. Hij keek me aan en zijn ogen stonden heel echt.

  Ik kon aan hem zien dat hij verdrietig was.

‘Ik ben kindsoldaat geweest,’zei hij en kreeg tranen in zijn ogen.. ‘Ik ben gek geworden toen, daarom doe ik dit allemaal met jou en die andere meisjes en jongens die voor me werken. Ik ben gek, alleen nog niet gek genoeg. Niet zo gek dat ik niet meer weet wat ik doe.’

   Ik keek hem aan en zei niets. Het was een paar minuten stil. Opeens werd hij weer Manou zoals ik hem kende.

Zijn ogen veranderden. Hij keek weer zoals altijd, gevoelloos en leeg. Hij begon op het stuur te slaan, de hele auto trilde er van. Ik werd bang en keek naar buiten, naar de koeien die in het weiland stonden.

  Manou stapte uit en liep naar de benzinepomp, honderd meter terug.

Ik zat in de auto en keek via de spiegel hoe hij erheen liep. Voor mij was hij een monster, een dik zwart monster met veel gezichten en weinig of eigenlijk geen geweten of gevoel, maar nu hij had laten zie dat er ergens in dat monster ook nog een mens zat, een jongen opgesloten in het lichaam van deze man, gaf me dat op een of andere manier toch hoop. Ik dacht dat hij misschien aardiger zou zijn als hij ging inzien waar hij mee bezig was. Maar dat gebeurde natuurlijk niet.

 Ik zag Manou terugkomen, hij leek al wat minder boos.

Blz. 81-82

Ik vond dit een mooi, indrukwekkend stukje. Omdat je hier goed kunt zien hoe het verleden ervoor zorgt, hoe je je in het heden en toekomst gedraagt.

Het verleden heeft veel invloed op hoe je bent, wat je doet en hoe je je gedraagt.

Want als je het verleden niet goed kunt verwerken, ga je een manier zoeken om het te vergeten, of een manier zoeken om je pijn niet te voelen. Het verleden vormt je.

Verder terug in het boek staat ook:

Hij zei dat hij het leuk vond om mensen pijn te doen, om te zie hoe mensen pijn hebben, dat hij daar blij van werd, omdat hij dan zijn eigen pijn niet hoefde te voelen. Blz. 38

Manou vindt het leuk om andere mensen pijn te zien lijden. Omdat hij zijn eigen pijn dan niet voelt.

Zelfs gemene mensen hebben een gevoel. Meestal hebben ze een reden waarom ze iets doen.

Het is niet zo dat door die reden, alles wat ze doen goed te praten is, helemaal niet zelfs, het is echter zo dat ze meestal geen goede jeugd hebben gehad.

Daarom maakt dit stukje zoveel indruk op mij. Dit stukje kan je, volgens mij, heel erg aan het denken zetten. Erg mooi, zielig en indrukwekkend.

1. Probeer de titel van het boek uit te leggen.

De titel van het boek is moeilijk uit te leggen. Maar op een van de laatste bladzijden stond de titel er letterlijk in:

Ik dacht aan Manou, aan de manier waarop hij liep, hoe hij elke keer zijn ringbaardje netjes bijhield. Hoe hij zijn thee dronk, hoe hij lachte, hoe zijn stem klonk, hoe hij elke keer zei dat je, als je een echte man was, geen kaas kon eten en geen karnemelk mocht drinken en hoe hij de telefoon opnam, dan zei hij:’Met mij, Manou.’ Blz. 187

(Hoe hij elke keer zei dat je, als je een echte man was geen kaas kon eten.) Blz. 187

De titel zelf staat er letterlijk in, door Manou gesproken. Het kan ook zijn dat het met zijn culturele achtergrond te maken heeft.

1. Bedenk zelf een goede titel voor het boek en leg uit waarom je die titel passend vindt.

Er zijn meerdere mooie, goede titels te bedenken.

Hier zijn er een aantal:

• In jouw handen
• Ik ben jij
• Uitvlucht
• Kanaries en kamelen
• Marionet

De uitleg bij deze titels:

• In jouw handen. > Maria Mosterd wist dat ze vast zou blijven zitten aan Manou. Hij had haar in zijn macht. Als ze hem zou aangeven zou hij haar familie wat aandoen, maar Maria hield toch nog teveel van haar familie om ze dat aan te doen.
• Ik ben jij. > Maria had geen eigen mening meer. Ze was al zo gehypnotiseerd door Manou dat ze alles wat hij leuk vond, ook leuk vond.

Ik was een marionet die door Manou werd bespeeld. Als hij wou dat ik ging zitten, deed ik dat, als hij wou dat ik ging lachen, deed ik dat, als hij wou dat ik ging dansen voor hem en zijn vrienden, deed ik dat. Ik kon niet meer zelf nadenken, ik had geen eigen mening, ik wist niet eens welke kleur ik mooi vond, wat voor eten ik lekker vond, wat voor muziek ik leuk vond, als Manou een kleur mooi vond, vond ik dat ook.  Blz. 59

• Uitvlucht. > Altijd als Maria ruzie had, ging ze naar Manou. Hij was een uitvlucht voor haar. Ze kon altijd bij hem terecht, en was eigenlijk ook altijd bij hem.
• Kanaries en kamelen. > Als er iemand stoned is, zeggen ze ook wel: Hij is zo stoned als een kameel, of, hij is zo stoned als een kanarie. In het boek wordt veel geblowd en drugs gebruikt, ze waren vaak stoned. Ik vond dit wel een passende titel. Hij is ook wel origineel, vind ik.
• Marionet > Er werd in het boek geschreven: Ik was een marionet die door Manou werd bespeeld. Blz. 59

De beste titel vind ik:

Ik ben jij.

1. Geef je mening over het boek.
   Mijn mening over het boek:

Interessant > Ik vind het een interessant onderwerp omdat je er niet vaak echt iets over hoort. Niet over hoe het in het echt gebeurt. Nu kon je goed lezen wat er allemaal gebeurt in het loverboy circuit.

Heeft mij aan het denken gezet > Ik vind het boek erg goed, omdat ik door dit boek na ging denken dat er meer dingen gebeuren dan wat je ziet, hoort en denkt. Ook heeft dit boek mij alert gemaakt op het gebied van jongens. ‘Niet zomaar met iemand meegaan!’

Uit het leven gegrepen > Ik vind het boek uit het leven gegrepen omdat loverboys er nou eenmaal zijn. Het is echt een probleem van deze tijd.

Spannend > Er zijn veel spannende momenten in het boek, vind ik. Er zijn vaak momenten waar ik dacht: Wat gaat er nu gebeuren? Ik vond het erg spannend omdat Maria slachtoffer word van een loverboy, Manou. Ook vond ik het boek spannend, omdat ik het einde wou weten.

Aangrijpend > Ik vind het wel een aangrijpend boek, omdat er verschrikkelijke dingen gebeuren, waar je zelf niets van meekrijgt.

Droevig > Ik vind het boek soms zo droevig. Hoe Maria Mosterd er op terugkijkt is zeer ontroerend. Ze heeft veel meegemaakt en hoe ze het schrijft is erg mooi, vind ik.

Op dat moment knapte er iets in mijn hoofd, ik stopte met huilen en keek naar de jongen alsof ik een Tv-serie aan het kijken was, het raakte me niet meer dat die jongen pijn had, dat Manou hem stond uit te lachen en dat de andere jongens het leuk vonden om Manou zo vrolijk te zien en de jongen zo in paniek te zien. Ik zag ze lachen, ik zag de jongen op de grond pijn hebben, maar ik was zo ver weg in mijn eigen hoofd dat ik ze nog nauwelijks hoorde. Blz. 57

Adembenemend > Ik vind het boek adembenemend omdat er zo erg spannende stukjes in het boek zaten. Dat ik er stil van werd, ik hield mijn adem in.

1. Hoe vond je het taalgebruik in het boek?
   Vertel iets over de woordkeus, de zinsbouw, lengte van de zinnen.

Het boek bevatte veel korte zinnen. Maar er zaten ook lange zinnen tussen.

Er zat soms grof taalgebruik in het boek. In het boek zaten bijna geen moeilijke woorden en het boek was goed te begrijpen, er zaten wel soms buitenlandse woorden in het boek, en er word ook wel straattaal gebruikt. De zinsbouw van de zinnen was goed. Er zaten ook geen flashbacks in het boek.

1. Geef hiervan een voorbeeld door woorden/zinnen uit het boek op te schrijven.

Hij begon te lachen.. Blz. 49 > Korte zin.

Ik dacht nog aan zijn ogen, hoe lief die konden kijken, hoe mooi ze konden zijn als hij lachte, hoe gemeen en vals ze konden zijn als hij boos was, hoe leeg en gevoelloos ze waren, ik ben nooit verliefd op hem geweest, maar ik ben van hem gaan houden, ik moest wel, anders zou ik het nooit zolang kunnen volhouden..  Blz. 188 > Lange zin.

‘Ey swa,’zei de jongen. Blz. 15 > Buitenlands taalgebruik.

‘Je gaat met ze ballen, schat,’zei Manou. Blz. 25 > Straattaal.

‘Ik heb haar gezegd dat we gaan doekoes maken, dus dat lijkt me wel duidelijk, of niet?’ Zei Manou.. Blz. 25 > Straattaal / Buitenlands taalgebruik.

1. Komt het verhaal langzaam op gang of zit er meteen vaart in?
   Er zit meteen vaart in het boek., maar het begint  niet gelijk met actie, iedereen word ook niet eerst voorgesteld. Op de tweede bladzijde ontmoet Maria al de jongens en manou, en op de vierde bladzijde besloot Maria hun aandacht te trekken. En vanaf dan is ze al bij Manou. Bij het begin zit ze dus al bij de loverboy. Er gebeuren niet meteen spannende dingen.
2. Wat vind je van het einde van het boek?
   Het verhaal is niet afgerond. Ze gaat naar India om weer een normaal leven te krijgen. Daarna stopt het verhaal. Dit vond ik erg jammer. Ik zou graag willen weten of Maria daardoor echt een normaal leven krijgt, hoe het verder gaat met manou, of hij wordt opgepakt en wat er verder met Maria gebeurt. Er is nog wel een vervolg boek op echte mannen eten geen kaas; Bindi. Die zou ik graag willen lezen. Daarin staan waarschijnlijk de antwoorden op mijn vragen.
3. Heb je weleens een ander boek gelezen of een film gezien over hetzelfde onderwerp?

Ik heb wel eens een boek gelezen en een film gezien over hetzelfde onderwerp. Namelijk lover of loser, de film en het boek, van Carry Slee. Dat was ook een heel mooi boek en een mooie film. Maar ik vond dit boek mooier. Want in dit boek kun je pas echt goed lezen wat er allemaal gebeurt in het loverboy circuit. In dit boek kun je pas echt goed lezen hoe gemeen, sluw en verschrikkelijk dat wereldje is. Om die reden prak dit boek mij meer aan.

1. Wat waren je verwachtingen van het boek?
    

De verwachtingen van dit boek zijn gewekt door mijn vorige boek, lover of loser van Carry Slee, dat boek gaat over het zelfde onderwerp, waardoor ik wist dat dit onderwerp mij aansprak, en door mijn moeder, die het boek aan het lezen was. Ik zag het boek liggen. Ik vond de titel heel raar. De kaft sprak me wel aan. En toen mijn moeder vertelde dat het over loverboys ging, wou ik het boek ook wel lezen.

Ook vertelde mijn moeder dat het waar gebeurt was, waardoor het mij nog meer aansprak. Ik dacht dat het verhaal wel eens heel spannend kon zijn. En dat is waar. Want toen ik het boek had uitgelezen, was ik er stil van. Het is zo onwerkelijk allemaal. Mijn verwachtingen van dit boek zijn echt uitgekomen. Ik vond het een spannend boek.. Echt een aanrader, voor man en vrouw, jong, en oud.

1. Sprak het onderwerp je aan?

Het onderwerp vond ik interessant, omdat het in het echt gebeurt en ik het een spannend onderwerp vind. De titel sprak mij wel aan, ook al was hij raar, want ik dacht: wat voor een boek zal dit zijn? Waarom mogen mannen geen kaas eten? Ook ben ik het boek gaan lezen door mijn vorige boek voor een boekverslag. Lover of Loser door Carry Slee.

Vergelijking:

Mij vergelijking van de 2 boeken:

1 > Lover of loser, Carry Slee

2 > Echte mannen eten geen kaas, Maria Mosterd.

Bij het boek lover of loser doen Eva’s vrienden er alles aan om haar weg te houden bij de loverboy, Ricardo. Uiteindelijk komt ze wel in het bordeel terecht. Maar ze word gered door Mees en Julia. Eva wist niet dat Ricardo een loverboy was.

Bij echte mannen eten geen kaas merken sommige mensen wel dat er iets aan de hand is, maar ze doen helemaal niets. Ze laten het maar gebeuren en doen net alsof ze niets zien. Maria wist wel dat ze niet goed zat bij Manou, maar ze zat zo aan hem vast, dat ze niet meer terug kon. Ze zat aan hem vast.

Perspectief:

het verhaal word uit de ik-persoon geschreven, je leest alles wat ze denkt en zegt.

De ondertitel.

De ondertitel is vier jaar in handen van een loverboy.

Motieven:

• Liefde > De onvoorwaardelijke liefde voor manou
• Seks > Ze moet met verschillende mensen naar bed
• Geweld > De vele mishandelingen die voorkomen
• Drugs > Er word veel drugs gebruikt in het boek
• Onderdrukking > Maria kan niks meer zelf bedenken. Ze is compleet afhankelijk van manou.

Motieven:

• Liefde > De onvoorwaardelijke liefde voor manou
• Seks > Ze moet met verschillende mensen naar bed
• Geweld > De vele mishandelingen die voorkomen
• Drugs > Er word veel drugs gebruikt in het boek
• Onderdrukking > Maria kan niks meer zelf bedenken. Ze is compleet afhankelijk van manou.