De voorspelling door Evert Hartman

Zakelijke gegevens

Titel: De voorspelling
Auteur: Evert Hartman
Uitgever: Lemniscaat
1ste druk: 1993

Keuze:

Ik kreeg dit boek van mijn ouders voor kerst. Ik lees nooit dit soort boeken, daardoor leek het mij leuk om mijn boekverslag eens over een ander soort boek te doen.

Mijn eerste reactie:

Het is een heel leuk boek. Er zitten heel veel spannende stukjes in dus je blijft echt geboeid. Het is wel jammer dat het boek een open einde heeft.

Verklaring van de titel:

De titel De voorspelling slaat op de voorspelling van Hadek dat Sander (de hoofdpersoon) binnen veertien dagen dood gaat.

Het soort verhaal:

Het is een roman. Door de gebeurtenissen uit het boek veranderen de personages. Vooral de hoofdpersoon Sander verandert sterk. Er zijn ook meerdere verhaallijnen.

Personages

Sander: is de hoofdpersoon van dit verhaal. Hij is een eerstejaars student en zijn favoriete bezigheid is feesten. Hij is eigenlijk een beetje verlegen en denkt altijd goed na voor hij iets doet. Hij is heel erg verliefd op Marijn maar hij durft dat niet tegen haar te zeggen. Hij schrikt heel erg van de voorspelling van Hadek en durft daarna niets meer.
Lodewijk: is ook een eerstejaars student en hij is de beste vriend en tegenpool van Sander. Hij durft namelijk bijna alles en denkt niet goed na. Dit helpt Sander erg om van zijn angst af te komen.
Daniëlle: is een praatgraag meisje van een jaar of elf. Sander komt haar voor het eerst tegen in de trein en vanaf dat moment is zij er telkens samen met haar tante Angela om hem uit de problemen te halen, zij is zijn beschermengel. Ook zij zegt net als Lodewijk vaak teveel maar heeft het geluk dat ze nog zo jong is en daarom neemt niemand haar dat kwalijk. Op de laatse bladzij van het boek komt Sander erachter dat niemand Daniëlle kent en dat ze niet bestaat.
Marijn: Het wordt al snel duidelijk dat Sander verliefd op haar is. Na een tijdje hebben ze ook wat samen. Daarvoor komt Sander een paar keer bij haar op bezoek.

De tijd:

- In het boek verlopen maar 12 of 13 dagen.
- het verhaal speelt zich af in deze tijd.
- Er zijn wel flashbacks in het verhaal, bijvoorbeeld als hij denkt aan toen hij Hadek de eerste keer zag, maar ze hebben niet echt gevolgen in het verhaal.
- Het verhaal wordt verteld in de chronologische vorm

Het thema:

Het thema van dit boek is dat je in je leven niet veilig moet wachten tot je dood bent maar dat je gewoon moet leven. Dit wordt nog extra duidelijk als hij maar blijft wachten met Het vertellen van zijn gevoelen aan Marijn.

Vertelsituatie:

De vertelsituatie in dit boek is de personale vertelsituatie . Je kijkt in dit verhaal eigenlijk de hele tijd naar de hoofdfiguur maar je kijkt niet door zijn ogen. Door deze vertelsituatie weet je niks van de gedachten of gevoelens van de andere personen.

Ruimte:

Het grootste deel van het verhaal speelt zich af in Zwolle, daar heeft Sander een kamer en daar is ook de kroeg en de universiteit waar hij altijd heen gaat. Hij gaat ook een keer op bezoek bij zijn ouders in Amersfoort.

Samenvatting

Sander Dijkhuizen komt na een avond drinken en feesten in het café thuis. Als hij op zijn bed neerploft klopt er iemand op de deur. Wanner hij de deur opendoet staat daar een man van een jaar of dertig die zich voorstelt als Hadek. Hij vertelt Sander dat Sander dood zou gaan in de komende 14 dagen. Zo had hij de tijd om fatsoenlijk afscheid te nemen. Sander denkt eerst dat het een grap was van de studentenvereniging omdat hij nog in de ontgroeningperiode zit. Daarom stuurt hij Hadek weg. Maar vanaf dat moment voelde hij zich nergens meer veilig.
Als hij dit de volgende dag tegen zijn beste vriend Lodewijk zegt, lacht die hem vierkant uit. Hij vindt het namelijk een geweldige grap die vast en zeker bij de ontgroening hoorde. Sander vertelde ook Marijn van dit incident. Marijn had een kamer naast die van hem in het studentenhuis. Behalve dat is Sander ook smoorverliefd op haar. Zij toont meer begrip, maar ook zij denkt dat het een grap was van de leden van Aliquando.
Ondanks dat iedereen om hem heen denkt dat het een grap is, is hij er nog niet gerust op. Sander draait een beetje door en begint overal Hadek te zien. Zo denkt hij bijvoorbeeld op een gegeven moment zelfs dat een leraar op de universiteit die H. A. Dekkers heet Hadek was vanwege zijn voorletters en het eerste stuk van zijn naam.
Een paar dagen na de voorspelling zit de ontgroeningperiode erop voor de nieuwe studenten. Voor de meeste van hen betekent dit dat ze nu eindelijk volwaardig lid zijn van hun studentenvereniging, maar niet voor Sander. Hij kreeg een speciale opdracht. Die was dat hij ‘s nachts voor twaalf uur terug moest zijn in het stamcafé vanaf een plaats waar hij niet van wist waar die lag en waar hij met een auto naar toe werd gebracht. Normaal gesproken zou dit onmogelijk zijn, maar Sander had het geluk dat Angela en Danielle de auto die hem weg had gebracht hadden gevolgd en zo kon hij ruim op tijd terug zijn. Iedereen bij Aliquando wist dat hij nooit te voet terug kon zijn gekomen, maar ondanks dat werd hij toch benoemd tot erelid.
Maar in de paar dagen nadat Hadek langs was gekomen is Sander een paar keer bijna aangereden door een auto. Hij dacht elke keer dat hij Hadek in de auto zag zitten.
Lodewijk geeft later die week een feest voor een stel vrienden. Als iemand bitterballen wil gaan maken ontdekt hij dat de hele beneden verdieping in brand staat. Iedereen probeert dan via boven het huis uit te komen. Ze gaan via een raam en komen op het dak te staan. Ze willen met een regenpijp naar beneden tot een meisje van beneden roept dat er verderop een raam open staat van een huis. Dat meisje was Danielle. Ze was weer op de goede plek op de goede tijd. Iedereen had de brand overleefd en als dank wilde Sander een cadeautje voor Danielle kopen, daarom ging hij naar de school waar Danielle zei dat ze op zat. Maar niemand kende haar daar en ze hadden nog nooit van haar gehoord.

Het onderwerp:

- Het onderwerp spreekt mij niet zo heel erg aan. Ik hou toch iets meer van verhalen die zo zouden kunnen gebeuren. Dit vind ik net iets te vreemd.
- Ik ben door dit boek wel een beetje na gaan denken over wat ik zou doen als dit mij zou overkomen, maar ik heb er niet echt iets van geleerd.

Gebeurtenissen:

- Er gebeuren veel dingen in het verhaal die spannend zijn en het bleef mij ook boeien.
- De gebeurtenissen hebben mij wel een beetje aan het denken gezet.

Personages:

- De hoofdpersoon is een gewone jongen, die niet iets speciaals heeft. Daardoor zou ik niet speciaal op heb willen lijken.
- Sander lijkt wel echt een gewoon mens, dat was wel leuk. Als ze normaal zijn gaan ze ook voor mij eerder leven. Dat gebeurde bij Sander.

De opbouw:

- Het verhaal (alle gebeurtenissen) hangen goed met elkaar samen.
- Ik vind het verhaal wel spannend.

Het taalgebruik:

- Ik vind het verhaal niet moeilijk om te lezen. Er worden niet zulke moeilijke woorden gebruikt en ook de zinnen zijn niet zo lang.
- Het zijn vooral studenten die in het verhaal voorkomen. De taal past daar wel bij, want het zijn geen moeilijke woorden maar het is ook niet allemaal kinderachtig.

Informatie over de auteur

Evert Hartman is geboren op 12 juli 1937 in Dedemsvaart. Evert groeide de eerste tien jaar van zijn leven op in zijn geboorteplaats om vervolgens naar Kampen te verhuizen. Hij heeft eerst de HBS gedaan, vervolgens ging hij het leger in en toen dat erop zat ging hij sociale geografie studeren. Toen hij deze studie in 1965 afsloot was hij al een tijdje bezig met lesgeven in aardrijkskunde op een middelbare school, waar hij les zou blijven geven tot 1992. Zijn eerste roman was voor volwassenen en kwam in 1973 uit. Het was getiteld: Signalen in de nacht . Hij schreef eerst nog drie romans en debuteerde in 1979 met een jeugdboek genaamd Oorlog zonder vrienden. Dit boek was een groot succes en werd door vele kinderjury’s in heel Europa bekroond.
Op 7 april 1994 overleed hij in Hoogeveen en liet zijn vrouw en twee zonen hier achter.

De boeken van Evert Hartman zijn spannend en zitten vol actie. De onderwerpen liggen dicht bij de belevingswereld van zijn doelgroep en vaak is het onderwerp het gevecht naar de vrijheid. Meestal raken de hoofdpersonen in de problemen en staan ze dan voor de keuze om het gezag of hun geweten te volgen. Ook heeft hij nog een aantal oude verhalen in zijn stijl verteld.

Andere boeken van Evart Hartman:

1979 Oorlog zonder vrienden (Lemniscaat / 25e druk 1999)
1980 Vechten voor overmorgen (Lemniscaat / 13e druk 1997)
1982 Het onzichtbare licht (Lemniscaat / 15e druk 1998)
1984 Gegijzeld (Lemniscaat / 14e druk 1999)
1986 Buitenspel (Lemniscaat / 7e druk 2000)
1987 Morgen ben ik beter (Lemniscaat / 13e druk 1998)
1988 Het bedreigde land (Lemniscaat / 7e druk 1997)
1989 De droom in de woestijn (Lemniscaat / 4e druk 1990)
1991 Niemand houdt mij tegen: een avontuur in de 22ste eeuw (Lemniscaat / 7e druk 1995)
1993 De voorspelling (Lemniscaat / 7e druk 1997)
1994 De vloek van Polyfemos (Lemniscaat / 6e druk 1998)

Bekroningen voor zijn boeken:
1988 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Morgen ben ik beter
1989 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Het bedreigde land
1990 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor De droom in de woestijn
1992 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Niemand houdt mij tegen: een avontuur in de 22ste eeuw
1994 Prijs van de Kinder-en Jeugdjury Limburg 14 t/m 16 jaar voor De voorspelling
1994 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor De voorspelling
1995 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor De vloek van Polyfemos.