De virtuoos door Margriet de Moor

Beschrijving van het boek:
De titel van het boek is De virtuoos en het is geschreven door Margriet de Moor. Het boek heeft geen ondertitel. De eerste druk verscheen in 1993 bij de uitgeverij Contact te Amsterdam. Ik heb de vierde druk gelezen, deze is uitgekomen in oktober van 1994. Dit is een Bulkboek uitgave en is in Amsterdam uitgegeven. Het valt onder de categorie Penta pockets. Het omslagontwerp is gemaakt door Mayleen de Hoog. De fotografie door Carmen Kemmink. Er zijn geen motto en een opdracht aanwezig.

Titelverklaring:
De virtuoos is letterlijk: Iemand die een kunst technisch volmaakt beheerst.

In het boek betekent dit: Gasparo de beroemde sopraanzanger beheerst de techniek van het zingen erg goed. Het slaat dus op hem.

Korte samenvatting:
Charlotta woont als klein kind in een dorpje in Italië en verloor op erg jonge leeftijd haar moeder. Haar vader was uit Napels verbannen omdat hij tegen de Habsburgers gevochten en toen hij in Napels terugkeerde was Napels ingenomen door de Habsburgers. Daarom woonden ze in dit dorpje. Toen zijn vrouw, Charlotta’s moeder dus, ook nog stierf raakte hij verslaafd aan dobbelen en kaarten. Daardoor moest Faustina, een kindermeisje voor Charlotta zorgen. In het dorp woonde ook een jongen die erg goed kon zingen, Gasparo Conti. De vader van Charlotte hield erg veel van muziek en toen hij op een dag weer eens met de vader van Gasparo aan het gokken was, dit deed hij vaker, was hij aan de winnende hand. Op een gegeven moment was de vader van Gasparo al zijn bezittingen kwijt en besloten ze om de stem van Gasparo te spelen. Als Charlotta’s vader won moest Gasparo zich laten castreren zodat hij altijd die mooie sopraanstem zal houden. Hij won en zo moet Gasparo naar Norcia om zich te laten castreren. Vanaf het moment dat Gasparo verdween had Charlotta het gevoel dat ze iets mistte. Dit bleek de stem van Gasparo te zijn.Toen ze 15 jaar was werd ze ten huwelijk gevraagd door Berto. Hij was een huisvriend van de familie. Ze zei ja omdat ze net zoals haar zuster Angelica magherita rijk en onafhankelijk te zijn. Toch deed ze waar ze zin in had. Ze kwam op het landgoed Altavilla te wonen en krijgt twee dochtertjes. Ze weet echter dat ze hem meer plezier zal doen met een zoon. De verbanning van haar vader is afgelopen maar voordat hij naar Napels terug kan keren overlijdt hij. Charlotta wilde heel erg graag naar Napels en heeft met haar man besloten zij als ze van Napels terugkeert opnieuw zwanger zal worden. Als ze daar aankomt gaat ze met haar man (die ze meer als vriend beschouwt en die zelf af en toe ook een relatie heeft met een jonge silicaan) en haar zuster naar de opera. Op een gegeven moment is daar Gasparo. Mooier dan ze hem ooit had voorgesteld. Ze is op slag verliefd. In de pauze spreekt ze even met hem. Na de voorstelling wil ze hem weer zien. Haar zus heeft door wat er aan de hand is en ze wwet waar hij naartoe gaat na de voorstelling, ze gaan er vervolgens ook heen. Ze spreekt hem aan en verteld hem dat ze uit hetzelfde dorp komen. Daardoor krijgt ze steeds meer aandacht van hem. Maar ze wordt wanhopig als ze erachter komt dat hij de volgende dag naar Genua vertrekt. In de tijd dat ze op hem wacht verveelt ze zich. Ze heeft eventjes een relatie met een Franse markies en verder zoekt ze naar informatie over Gasparo’s liefdesleven. Gasparo komt weer terug. Hij heeft een optreden Charlotta is daar ook. Hij wordt kwaad op de organist en gaat naar huis. Hij vraagt of Charlotta of ze met hem meegaat naar zijn huis. Hij is haar dus nog niet vergeten. Thuis aangekomen bedrijven ze de liefde en tijdens het vrijen verteld Gasparo over zijn zangkunst en levenservaringen. Charlotta heeft het erg naar haar zin. Charlotta bezoekt hem vaak. Zij wil liever vrijen maar hij praat liever. In februari heeft hijn een leerling op bezoek. Ze heet Guiseppe. Onder zanglessen is ze een beetje aan het dromen en opeens komen er mannen binnen stormen die Gasparo ontvoeren. Charlotta gaat mee in de koets waarin hij ontvoerd wordt want ze wil hem niet alleen laten. Opeens begrijpt Gasparo waarom hij ontvoerd is, hij moet optreden voor de hertog D. Elbeuf. Hoe verder de tijd vordert voelt Charlotta dat hij erg veel met Guiseppe bezig is. Ze brengt nu veel tijd door met de franse markies om over Gasparo te praten. Gasparo geeft een afscheidsconcert en hij vertrekt met Charlotta naar Rome want daar heeft Guiseppe haar eerste optreden. Charlotta heeft door dat ze hem aan het verliezen is. Vlak voordat ze in Rome arriveren verteld Gasparo over hun dorp. Dan neemt hij afscheid van haar. Ze had het al aan zien komen.Gasparo gaat naar Guiseppe en Charlotta logeert bij familie en keert dan terug naar huis om daar aan Berto zijn zoon te schenken. Een paar jaar later sterft Berto, haar man maar die eigenlijk meer haar intiemste vriend is. Nu is Charlotta 35 jaar. Ze trekt zichzelf terug. Later sterft ook het kindermeisje Faustina.

Opbouw:
Het boek bestaat uit 181 bladzijden en is opgebouwd uit:

Een proloog die tot en met bladzijde 21 duurt. Dit gaat over de jeugd van Charlotta tot en met het moment dat ze naar Rome vertrekt.

Hoofdstuk 1 tot en met 5 wordt de liefde die tussen Charlotta en Gasparo heerst beschreven.

In het intermezzo wordt kort de levensgeschiedenis van de kindermeid Faustina verteld en ook is dit een terugblik op de liefdesgeschiedenis van Charlotta en Gasparo.

Hoofdstuk 6 tot en met 8 gaat weer over de liefde tussen Gasparo en Charlotta.

Perspectief:
Het verhaal wordt verteld vanuit het ik-perspectief, je beleeft het verhaal door de ogen van Charlotta. Alleen in het intermezzo is het een vertellers perspectief. Dan beleef je het verhaal niet meer alleen door de ogen van Charlotta.

Motieven:
Belangrijke motieven in het verhaal zijn:

*Muziek: Het hele verhaal gaat over de muziek. Gasparo is een erg goede zanger. Charlotta is verliefd op zijn stem. Daarom ook het motief zang.

*Seks: Charlotta vind seks de kern van de levensvraag en wil het ook telkens met Gasparo doen. Ik denk dat er ook sprake is van verwarring van de seksuele voorkeur. Iedereen doet het met iedereen en ongeacht of het nu mannelijk of vrouwelijk is.

*Virtuositeit, het technisch erg goed kunnen beheersen van een kunst: Gasparo beheerst erg goed de techniek van de zangkunst.

Thema:
Het adoreren van iemand om wat hij doet maar niet om wat hij werkelijk is.

(Charlotta is verliefd op zijn zangkunst, niet op zijn karakter.)

Eigen oordeel:
Ik vond het een heel erg moeilijk boek, dit door het taalgebruik. Er kwamen namelijk erg veel vaktermen uit de muziek in voor en deze vond ik erg moeilijk te begrijpen. Dit maakte dat ik het boek niet echt lekker kon doorlezen en ik deed er dan ook wel een tijdje over. Dat vond ik niet zo heel erg fijn want het liefst lees ik een boek aan een stuk door uit. Er was niet erg veel spanning in het boek aanwezig dit kwam in mijn geval ook door het moeilijke taalgebruik. Als je, je constant moet concentreren op die moeilijke woorden kun je, je minder goed op de verhaallijn concentreren. En ik vond ook niet dat er echt spanning werd opgebouwd. Het was niet zo dat het boek zo saai was dat ik het niet meer wilde lezen want ik wilde af en toe toch wel weten hoe het verder ging. Ik vond de stukjes dat ze het met elkaar deden niet zo heel erg leuk want die Gasparo zat maar een beetje over muziek te praten. Ik kan me wel wat beters indenken als je aan het vrijen bent. Ik zal het zeker niet over mezelf gaan hebben zoals Gasparo deed, dit vind ik erg arrogant van hem. Volgens mij denkt hij ook alleen maar aan zichzelf. Hij is door zichzelf geobsedeerd en Charlotta door zijn mooie stem. Dit kan ik mij dan eigenlijk niet goed voorstellen, je wordt toch verliefd op iemand om wie die is en niet om wat hij doet? Ik kon me dan ook niet zo heel goed inleven in het verhaal. Door de manier waarop Charlotta met mannen omging en het verhaal ging voor een heel erg groot deel natuurlijk over muziek. En in het bijzonder natuurlijk de sopraanzang. Ik persoonlijk hou niet zo van dat soort muziek en dus kon ik mij niet zo heel goed in leven. De dingen over de liefde vond ik natuurlijk wel leuk en in sommige aspecten kon ik mij dan ook wel inleven. Aan de sfeer in het boek kun je duidelijk merken dat het verhaal in de geschiedenis speelt. Op de manier waarop het verteld wordt, en dat bijvoorbeeld Charlotta’s vader had gevochten tegen de Habsburgers. Daar had ik nog nooit van gehoord dus moet het wel een hele tijd geleden zijn dat dit verhaal speelde. Ik denk trouwens dat het verhaal wel echt gebeurd zou kunnen zijn. Er is niet iets wat echt niet in de werkelijkheid zou kunnen gebeuren. De opbouw vond ik wel goed, alles werd wel in een logische volgorde verteld en af en toe werd er even teruggeblikt naar eerdere passages. Ik denk niet dat ik het verhaal weer zal kiezen want het is niet echt mijn steil en ik vond het niet leuk dat er zo veel moeilijke termen uit de muziek in voorkwamen. Ik zal het boek dan ook afraden om voor je lijst te lezen. Maar voor iemand die veel van muziek houdt en het ook zelf speelt kan het boek leuk zijn. Ik weet eigenlijk niet veel meer over het boek te vertellen. Maar een ding. Iemand die het boek nu nog aanspreekt moet het gaan lezen.