De reis naar het kind door Vonne van der Meer

Titel: De reis naar het kind
Auteur: Vonne van der Meer

Beknopte samenvatting en analyse
Julia en Max willen heel graag een kind krijgen, maar dat lukt niet. Ook adoptie is geen optie, want Max is te oud. Daarom gaan ze naar Peru toe om daar illegaal een kind te adopteren. Maar in plaats van een kind mee te nemen naar huis brengen ze een oude man mee die ze Pablo noemen. Ze zorgen voor hem tot hij doodgaat. Als hij dood is, raakt Julia alsnog zwanger.

Personages
De belangrijkste personage uit het boek is: Julia.
Julia is een vrouw van 33 jaar en ze wil heel graag kinderen hebben. Ze heeft daar heel veel voor over en liegt zelfs tegen Max zodat de kans groter is dat ze een kind kunnen krijgen. Ze heeft veel doorzettingsvermogen. Ze is ook heel zorgzaam, dit is te merken aan de manier hoe ze Pablo behandelt als ze voor hem zorgt. Ze kan het bijvoorbeeld niet laten om hem mee naar Nederland te nemen om voor hem te zorgen. Ik vind soms dat ze geobsedeerd is geraakt door haar zoektocht naar een kind. Ze vertrouwd mensen meteen als ze vertellen dat ze kunnen helpen een kind te vinden voor haar. Maar als haar man iets zegt over dat het misschien niet gaat lukken om een kind te adopteren, wordt ze helemaal boos en vertrouwd ze haar eigen man niet meer.
De belangrijkste bijpersonen zijn: Max en Pablo
Max is een man van 39 jaar en wil ook heel graag kinderen hebben. Hij wil het alleen niet doen op de manier die Julia voorstelt. Maar hij ziet ook in dat hij weinig kan doen om Julia van dit idee af te helpen. Hij gaat eerst ook mee naar Peru, maar voelt zich niet op zijn gemak. Hij voelt zich overbodig en heeft eigenlijk helemaal geen zin meer om een kind te adopteren. Na een tijdje wordt hij het zat en vertrekt hij weer naar Nederland voor zijn werk. Weer terug krijgt hij door dat hij dit heel graag wil en is ook heel erg geschokt als Julia met Pablo terugkomt. Hij schaamt zich en verlaat Julia voor een tijdje. Maar aan het eind van het boek is hij toch heel blij dat ze dit hebben gedaan.
Pablo is een oude man van ongeveer 80 jaar. Pablo is niet echt zijn naam, maar Julia heeft hem zo genoemd. Hij lijkt heel erg op het kind wat Julia wil hebben. Als Julia namelijk in het huis aankomt waar haar kind moet zitten, krijgt ze te horen dat het kind niet kan lopen, maar wel kan zitten en dat het geen gewoon haar heeft maar donshaartjes. Pablo heeft dit ook allemaal. Hij is net zo aanhankelijk als een kind en heeft dezelfde zorg nodig. Hij is eigenlijk het kind van Julia, alleen is hij 80 jaar.

Ruimte en tijd
Het verhaal speelt zich af in Nederland en in Peru. Het begint op een van de Waddeneilanden. Daar besluiten ze dat ze graag een kind willen krijgen. Later speelt het verhaal zich af in het huis van Julia en Max. Ze krijgen dan bezoek van een vrouw die beslist of een echtpaar geschikt is om een kind te adopteren. Daar merken ze al snel dat de leeftijd van Max in de weg staat, hij is namelijk al bijna 40 en dan mag je volgens de wet geen kind meer adopteren.
Daarna speelt het verhaal zich af op een informatieavond voor ouders die graag een kind willen adopteren. Hier ontmoet Julia Ronald M. Hij wil hun wel helpen om een kind te adopteren. Julia ontmoet hem even later weer om de prijs van de adoptie te bepalen. Dan vliegen Julia en Max naar Peru. Ze maken daar dan een rondreis door het land om het land beter te leren kennen en om de tijd te doden. Ze moeten namelijk heel lang wachten omdat het kind wat ze zouden gaan krijgen nog niet geboren is. Ook speelt het verhaal zich voor een groot gedeelte af in de slaapkamer van het hotel van Julia en Max. En als Julia, Pablo heeft opgehaald gaan ze weer terug naar Nederland. Het laatste deel van het verhaal speelt zich af op een begraafplaats. Pablo is dan net dood en Julia zwerft over de begraafplaats. Ze probeert dan een goede tekst te verzinnen die ze op de grafsteen gaat zetten.
Het verhaal speelt zich ongeveer af in 9 maanden. Dit kan een symbool zijn voor de zwangerschap. Het hele verhaal wordt verteld in chronologische volgorde.

Thema en motto
Het belangrijkste thema uit het boek is zwangerschap. Julia doet er alles aan om te kunnen zorgen voor een kindje, ze reist er zelfs voor naar Peru en blijft daar een hele tijd. Ze moet ook lang wachten voordat ze haar kindje (Pablo) ziet en dat is ook zo bij een zwangerschap. Ook de 9 maanden dat het verhaal duren duiden op zwangerschap. Het boek gaat over de tijd tussen dat Max en Julia weten dat ze een kind willen en de tijd dat ze ook een kind hebben. Dit kan je ook zien als een zwangerschap.
Het motto uit het boek is dat als je een goed mens bent en voor iets zorgt waarvan je weinig terugkrijgt zal je later beloont worden. Het is namelijk zo dat Julia en Max voor Pablo gaan zorgen, ze krijgen weinig terug hiervoor. En als ze netjes voor Pablo hebben gezorgd worden ze beloont doordat Julia zwanger raakt.

Perspectief, stijl en titel
Het boek is geschreven in een personaal perspectief. Het is helemaal geschreven in het perspectief van Julia. Je krijgt veel te weten over haar gevoelens, dit komt ook doordat Julia in het boek een dagboek bijhoudt.
Ik vind dat Vonne van der Meer heel goed kan schrijven. Ze krijgt het voor elkaar om de personages heel levendig neer te zetten. Ze gebuikt makkelijke woorden en er zitten niet heel veel lange zinnen in. Er zijn niet zo veel dialogen in het boek, er wordt meer tijd besteed aan de gevoelens van Julia
Je kan de titel van het boek heel letterlijk opvatten. De reis naar het kind slaat dan op de reis die Julia en Max maken naar Peru om een kind te adopteren. Je kan het ook figuurlijk opvatten. Dan slaat de reis op belevenissen in de tijd dat Julia en Max een kind willen krijgen.

Eindoordeel en evaluatie
Ik had al eerder het boek ”eilandgasten” gelezen van Vonne van der Meer. Ik vond dat een heel mooi boek en ook “de reis naar het kind” is heel bijzonder. Het einde is heel onverwacht. Ik vond het stuk waarin Julia Pablo vindt heel verwarrend. Ik moest dat stuk een paar keer doornemen voordat ik doorhad dat Pablo geen kind was maar een oude man. Ik vind het ook zo’n bijzonder boek, omdat het eerste deel van het verhaal zo geloofwaardig is. Het is heel waarschijnlijk dat twee mensen die heel graag een kind willen krijgen, een kind gaan adopteren op de illegale manier. Maar als Julia, Pablo dan vindt dan slaat dat helemaal om. Het verhaal is dan ineens heel ongeloofwaardig. Het is nogal moeilijk te geloven dat iemand zomaar een onbekende oude man meeneemt en dan net doet of dat het kind is.