Auteur: Simon Vestdijk
Aantal bladzijden: 272
Uitgeverij: Nijgh & Van Ditmar
Eerste druk: 1950 Samenvatting van de inhoud: Nol is het zoontje van een advocaat, en heeft een goed leven. Hij heeft een oudere broer, Chris, waarmee hij niet zoveel omgaat. Hij komt uit een welvarend gezin. Op een dag neemt zijn moeder hem mee naar de Tuin, een groot park, waar een orkest speelt. Als hij gaat luisteren wordt hij helemaal betoverd door de muziek, en danst zelfs met een ouder meisje, dat hij helemaal niet kent. Ook is hij zwaar onder de indruk van de dirigent, die de vader van het meisje blijkt te zijn. Deze gebeurtenis zal hem altijd bijblijven. De dirigent heet Henri Cuperus, en zijn dochter Trix. Er wordt gezegd dat Cuperus aan de drank is. Dan besluit Nol, dat hij pianoles wil, en wel van Henri Cuperus. Hoewel zijn moeder het er niet helemaal mee eens is stemt zij toch toe. Maar Cuperus wordt verliefd op Nols moeder maar wordt afgewezen. Als een soort wraak zoent hij daarom het dienstmeisje en neemt ontslag. Een tijd later komt Nol Cuperus weer tegen, hij heeft geldnood en Nol zamelt met zijn vrienden honderd gulden in en brengt het naar Cuperus. Ook willen ze allemaal weer les hebben. Dan ziet hij Trix heel eventjes. Op straat komt hij Trix nog wel eens tegen, hij ziet haar dan vechten met een aantal jongens. Maar dan verhuist Trix naar haar tante en ziet hij haar lange tijd niet meer. Maar jaren later als ze een opera willen opvoeren, komt hij Trix weer tegen, ze speelt ook mee. Ze hebben even een kort gesprek op de ijsbaan maar daarna verliest hij haar weer uit het oog. Dan ziet hij pas in dat hij verliefd op haar is, en altijd al geweest is. De opera loopt een beetje mis, en Cuperus geeft zichzelf er de schuld van. Hij raakt nog meer aan de drank. Als Nol hem weer eens op wil zoeken staat Trix voor de deur en hij bekent dat hij van haar houdt, dan zoenen ze elkaar. Later komt Nol haar nog twee keer tegen, ze werkt als serveerster. Ze praten met elkaar en de tweede keer vertelt zij hem wat ze allemaal heeft gedaan en dat ze er spijt van heeft. Nol vraagt haar ten huwelijk. De volgende ochtend heeft Trix zelfmoord gepleegd. Mijn mening: Het verhaal is heel uitgebreid beschreven. Er worden heel veel details genoemd, en de situaties worden erg nauwkeurig voorgesteld. Zo kun je je wel heel goed een voorstelling maken van wat er gebeurt, en je een beeld vormen van de omgeving, en van de personen, maar ik vind dat hierdoor het verhaal erg langdradig wordt. Het verhaal is wel realistisch, er gebeuren geen dingen die in het echt niet zouden kunnen. Wel vond ik het vreemd dat Nol als klein jongetje onbewust verliefd kon worden op Trix, en dat zijn hele leven bleef. Toch vind ik dat wel een mooie gedachte, dat zo’n ervaring op jonge leeftijd onbewust je hele verdere leven bepaalt. Ook werd mij niet echt duidelijk waarom Cuperus nou aan de drank was. Eigenlijk had hij daar helemaal geen reden voor omdat het in het grootste deel van zijn leven wel goed ging, en dat de opera mislukte was niet zijn schuld maar hij deed alsof dat wel zo was. Het verhaal zelf vond ik niet echt geweldig. Er gebeurt niks spannends, of onverwachts. Het is eigenlijk heel voorspelbaar. En er zijn niet echt interessante personen. Het taalgebruik is een beetje ouderwets, net als de gebruikte namen, en de manier waarop de personen elkaar aanspreken. Dit leest niet prettig. Ook stelt Nol zich een paar keer voor hoe een gesprek met een persoon zal gaan en dat wordt op de manier van een toneelstuk dialoog opgeschreven. Maar dan zonder op een nieuwe regel te beginnen. Dit is erg onoverzichtelijk en moest ik een paar keer lezen om te begrijpen wat er stond. Ook waren er nog een paar erg langdradige gesprekken tussen twee personen. Verder vond ik het verhaal niet moeilijk te begrijpen.
REACTIES
1 seconde geleden