De grote zaal door Jacoba van Velde

Beoordeling 5.9
Foto van een scholier
Boekcover De grote zaal
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 4e klas havo | 688 woorden
  • 25 maart 2003
  • 166 keer beoordeeld
Cijfer 5.9
166 keer beoordeeld

Boek
Auteur
Jacoba van Velde
Genre
Psychologische roman
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
1953
Pagina's
126
Geschikt voor
bovenbouw havo/vwo
Punten
2 uit 5
Oorspronkelijke taal
Nederlands
Literaire thema's
Dood,
Doodsangst,
Eenzaamheid,
Ernstige ziekte,
Moeder-dochterrelatie,
Ouderdom
Prijzen
Nederland Leest (2010 Winnaar)

Boekcover De grote zaal
Shadow
De grote zaal door Jacoba van Velde
Shadow
ADVERTENTIE
Zo weet je precies wat je nog moet leren voor je examens! 📚✅

Al aan het stressen voor je eindexamens? Niet met Examenbundel! Maak per vak de gratis quickscan en check hoe je ervoor staat. Zo krijg je direct inzicht in wat je al beheerst en wat je nog moet leren en oefenen.
 

Naar de quickscan

Auteur: Jacoba van Velde
Titel: De grote zaal
7de druk
Em. Querido’s Uitgeverij B.V., Amsterdam, 1976
Eerste druk: 1953
159 pagina’s Ingedeeld in 3 grote hoofdstukken
Geen motto

Samenvatting Geertruida van der Veen heeft een attaque gehad, waardoor ze in een rusthuis terecht is gekomen. Na vier dagen kwam ze eindelijk bij en maakte ze kennis met de vrouwen die bij haar in de zaal lagen. Haar dochter, Helena, was uit Parijs, waar ze woont, naar haar moeder toegekomen en verbleef in haar huis. Mevrouw van der Veen huurde voor zij in het rusthuis kwam een kamer. Haar man Willem was jaren geleden overleden, dus haar dochter was nog de enige die ze had. Door de attaque was Mevrouw van der Veen erg verzwakt en kon ze haar linkerbeen niet voelen. Het koste haar ook veel pijn en moeite om uit bed te komen. Er waren in het hele rusthuis 25 vrouwen, maar 9 konden nog hun bed uit. De ziekste mensen lagen op de grote zaal. Als je daar lag wist je eigenlijk al dat het afgelopen was met je. De 9 vrouwen waren elke dag in de zitkamer te vinden. Ze hadden elkaar niet veel te vertellen, omdat ze alles al verteld hadden. Helena kwam 3 keer in de week bij haar moeder langs en moest haar moeders financiële zaken regelen, wat erg moeilijk voor haar was. Helena besloot haar moeder mee te nemen naar de zee, omdat ze daar beiden van hielden. Zonder het te weten was dit haar laatste uitje. Na een korte tijd kwam mevr. van der Veen op de grote zaal terecht. Ze stierf zodra haar dochter er was.

Thema De dood, eenzaamheid en moeder- dochterliefde. De grote zaal staat voor de dood. Ook al is mevr. van der Veen omringd door de andere vrouw, voelt ze zich toch heel eenzaam. Je ziet hier ook heel goed de relatie tussen mevr. van der Veen en Helena.

Titelverklaring De grote zaal heeft een grote betekenis in het verhaal. De meeste die op de grote zaal lagen konden niks meer. Ze wachtten op hun dood. Uiteindelijk moest Mevrouw van der Veen ook naar deze zaal, wat voor haar heel moeilijk was, maar toch ook weer een verlossing.

Analyse Het verhaal zou echt gebeurd kunnen zijn. Ik kan hier natuurlijk niet helemaal over oordelen, omdat het verhaal 50 jaar geschreven is en misschien ging het er toen anders aan toe. Maar het komt heel realistisch over.

Personages Geertruida van der Veen is een onzekere stille weduwe die zichzelf altijd opoffert voor andere mensen. Ze is erg gesteld op haar privacy. Ze is een round character.

Helena is de dochter van Mevr. van der Veen. Ze woont in Parijs met haar man Jean. Ze zijn beiden kunstenaar, maar verdienen er niks mee. Helena was heel jong volwassen en heeft een hele goede mensenkennis. Ze is een round character.

De vrouwen uit het rusthuis zijn bemoeizieke vrouwen die niks anders doen dan over hun verleden praten. Ze zijn flat characters.

Perspectief Het is een meervoudig ik-perspectief. Mevrouw van der Veen en Helena vertellen allebei hun kant van het verhaal.

Ruimte en tijd Het verhaal speelt zich rond 1950 af. Dit is niet te zien aan de schrijf- en spreektaal en hoe er met ouderen wordt omgegaan in dit boek. Als het boek er niet zo oud uit had gezien, zou ik denken dat het zich afspeelde in deze tijd. Het verhaal begint in het rusthuis en daar blijft ze ook. Er zijn veel flashbacks. De vertelde tijd is ongeveer een half jaar. De verteltijd is ongeveer 4 uur. Het verhaal loopt in chronologische volgorde.

Beoordeling Ik vond het een erg realistisch, saai boek. Er gebeurt niks spannends in het boek. Het doet me denken aan een dagboek van een oude vrouw. Ik wou voor de verandering iets heel anders lezen, maar dat viel me toch erg tegen. Het is gewoon het dagelijks leventje van een persoon en niet eens een boeiend leven. Ik vond het wel een emotioneel einde. ‘Wilde ze vluchten? Nog eenmaal ademde ze diep en kort. Ze lag roerloos. Haar gezicht werd vreemd en star. Ze was aan het einde gekomen.’

REACTIES

J.

J.

bedankt voor dit verslag. Ik heb het mede gebruikt als begeleing voor mijn leesgroep bij de boekbespreking

14 jaar geleden

N.

N.

Goede samenvatting, was erg bruikbaar, het geeft echt antwoorden op dingen wat ik gwn totaal niet snapte in dat saaie boek. :)

14 jaar geleden

M.

M.

het is trouwens Geertruide ipv Geertruida.
zeer bruikbaar!! ;)

14 jaar geleden

Z.

Z.

dit is echt handig. bedankt voor deze pagina

14 jaar geleden

C.

C.

het is juist niet chronologisch omdat er veel flashbacks in staan maar voor de rest toppie

14 jaar geleden

L.

L.

het is juist wel chronologisch als er falshbacks in het verhaal zitten wil niet zeggen dat het gelijk niet chronologisch is. dus ik vind dit heel bruikbaar!

13 jaar geleden

N.

N.

bruikbaaaar!

13 jaar geleden

P.

P.

het is juist niet-chronolgisch. Er wordt veel gebruik gemaakt van flashbacks.

12 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.