De eikelvreters door Els Pelgrom

Schrijfster: Els Pelgrom. Vertelsituatie: het verhaal is verteld in de ik situatie. Titelverklaring: curro en zijn familie aten wel eens eikels en worden daarom de eikelvreters genoemd. Ondertitel: er is geen ondertitel. Hoofdpersonen: Santiago: bijnaam Curro is de hoofdpersoon en goed in rennen Santiago\'s vader: vanzelfsprekend de vader van Santiago. Manolo en Diego: Santiago\'s broertjes. Santiago\'s moeder: de moeder van Santiago. Juan: een vriend van santiago Thema: Of Santiago en zijn familie genoeg te eten hebben Motieven: Honger Werk Dagarbeiders School Plaats: Het vehaal speelt zich waarschijnlijk  af in spanje maar er wordt geen duidelijke plaatsnaam genoemd. Andere belangrijke plaatsen in het verhaal zijn: De woongrot: de grot waarin ze leven Het cafe: waar ze wel eens wat gaan drinken La mona\'s winkel: de dorps winkel Het dorp: het dichtstbijzijnde dorp Tijd: het verhaal is chronologisch verteld en speelt in de jaren na de tweede wereldoorlog De tijd die voorbij gaat is ± 8 jaar. Inhoud: Santiago is een arme jongen die in spanje woont, in het dorp Andalusie. Het is de dag na oudjaar dat zijn vader tegen hem zegt dat hij niet meer naar school mag. In plaats daarvan moet hij gaan werken omdat ze de rekening van de winkel niet meer konden betalen. Santiago moest toen voor de dieren gaan zorgen en dan ontmoet hij Juan. Ze raken bevriend. En gaan ook samen eikels zoeken die ze opeten (zie titel). Santiago had een handeltje bedacht waarbij hij in de stad sinasappelen inkocht en ze vervolgens bij da winkel van La Mona verkocht met winst. Vervolgens stierf Santiago\'s oma. En de hele grot zat vol met familie en vrienden om haar een laatste eer te bewijzen en vervolgens te begraven. Een paar dagen later kwam Santiago\'s vader thuis met de mededeling dat hij in een klooster in de buurt kon gaan werken. En hij had ook werk voor Santiago geregeld. Santiago kon gaan geitenhoeden. Want de oude geitenhoeder was aan rust toe. Hij moest van tijd tot tijd ook wel eens in de keuiken werken of werd als loopjongen in gezet. Maar er kwam nog steeds niet genoeg geld binnen om te overleven en daarom moest Santiago op een boerderij 30 km van huis gaan werken. Hij kon daar eten en slapen en 1 keer in de 6 weken kon hij naar huis toe. Dat bleek niet nodig want hij hield het maar een week uit omdat hij  daar niet kon slapen. En ging daarom met de bus naar huis toe. Op de terugweg kwam hij een aannemer tegen die hem werk als knecht aan bood. Hij moest onder andere specie aanmaken en stenen sjouwen. Van zijn eerste weekloon kocht hij twee vogeltjes die hij al heel lang wilde hebben. Toen hij thuis kwam met de vogeltjes kreeg hij een pak slaag om hem af te leren om zijn loon in een keer op te maken. Na dit voorval deed Santiago veel verschillend werk dat hij zelf op zocht hij hielp mee in de bouw en ploegde  enzovoorts. Een keer in het jaar was er een dag dat de hele familie bij de rivier goud ging zoeken. De keer die beschreven wordt vinden ze ongeveer 2 gram goud. Het gevonden goud wordt weer ingewisseld voor geld. Na weer een paar maanden werken had Santiago weer een handeltje bedacht: hij kocht aardewerk in de stad en ruilde die voor patroonhulzen bij afgelegen boerderijen. Die patoonhulzen leverde weer geld op. Dat ging goed totdat hij op een dag door de guarda civil (een soort politie) werd aangehouden. Hij werd ondervraagd en moest zijn zakken leegmaken. Hij raakte bevriend met Gorrino wiens moeder een soort cafe had. Daar moest hij samen met met Monalo een W.C. aanleggen. Nadat de W.C. was aangelegd ging Santiago werken op het land van Don Severino. Hij moest daar olijven rapen en dat was hard werk. Het was ook nog extra koud omdat het winter was. Hij werd daar verliefd op een meisje. Toen hij na drie weken klaar was ging hij haar nog een keer opzoeken. Informatie over de schrijfster: Els Pelgrom ( die eigenlijk Else koch heet) is in Arnhem geboren op 2 april 1934. Haar vader was een socialist en werkte bij een rubber fabriek. Eind 1944 moet het gezin de stad verlaten. Toen els 12 was liep haar vader weg. Dat heeft zo\'n indruk op haar gemaakt dat ze in die tijd is blijven hangen en daarom boeken voor kinderen van die leeftijd schrijft (zegt ze zelf) Genre: Streekroman Motto:Voor Salvador Ik ging brondhout zoeken op de berg, Blote voeten, klappertandend, En nog hongeriger dan een hond. Eigen mening: ik vond het een saai boek omdat er geen verhaal op gang komt. En hij heeft het steeds over later maar het boek komt niet zo ver.