De afgrond door Joost Heyink

Samenvatting:

Mo en Nikkie zijn allebei onderweg naar hun vakantiebestemming; Fontane. Ze ontmoeten elkaar kort in de trein maar Mo kan maar niet stoppen te denken aan Nikkie. Fontane is een vakantiecentrum voor jongeren in Frankrijk. Ze kunnen daar kanoën, bungeejumpen, parasailen en klimmen.

Wanneer ze daar aankomen, krijgen ze een korte uitleg in gebrekkig Nederlands van Roger. Daarna gaan ze uitpakken en naar een kennismaking avond. Alleen gaat Mo daar niet heen omdat hij er geen zin in heeft. Mo begint verliefd te worden op Nikkie en Nikkie twijfelt aan wat ze voelt. Ze weet het niet zeker.

De volgende dag besluiten ze te gaan parapenten. Daar komen ze elkaar tegen en Nikkie gaat in de bus naast Mo zitten. Ze probeert een gesprek te beginnen maar Mo heeft er geen zin in en antwoorde kortaf.

Die dag gingen ze nog niet vliegen, ze krijgen alleen instructies.

Op de terugweg probeert Nikkie weer een gesprek te beginnen en deze keer lukt het. Ze spraken die avond af.

Mo ging douchen en deed zijn blauwe lenzen in. Met blauwe lenzen voelde hij zich anders. Hij noemde zichzelf dan Bo en was veel stoerder en directer.

Die avond gaan ze samen naar de heide. Ze zoenen elkaar en kijken samen naar de sterren. Tot ze een lange man zien. Hij loopt richting de schuur met alle parapenten benodigdheden. Wanneer Bo niet goed oplet, struikelt de man over zijn voet. De man wordt boos en Nikkie en Bo rennen snel terug naar het kamp. De volgende dag vertellen ze wat ze gezien hebben aan Roger. Hij vraagt aan Alain, een andere instructeur, of hij bij het pakken van de spullen iets miste. Hij miste niets dus ze gaan er niet verder op in.

Die dag gaan Nikkie en Mo samen parapenten. Nikkie moet het samen met Alain voor doen. Alles gaat goed. Daarna was Mo aan de beurt. Aan het begin ging het nog goed maar later verloor Alain de controle en draaide ze rondjes in de lucht. Alain kreeg de controle terug en ze landde weer veilig.

Ondertussen verteld Roger het verhaal aan Jambon; de baas van Fontane. Roger heeft ontdekt dat er een raampje achter in de loods kapot is. Jambon vraagt dan verder of ze weten hoe die man er uit ziet. Roger verteld wat hij weet maar al snel weet Jambon wie hij bedoeld. Wilbur, een ex-medewerker van Fontane die het niet eens was met zijn ontslag. Hij wil wraak.

Die dag hadden ze gevlogen met een groene parachute. Wilbur had toegekeken maar zijn plan was mislukt. Ze hadden met een gele parachute moeten springen.

De volgende dag gaan Nikkie en Mo weer vliegen, alleen heeft Mo er niet veel vertrouwen in na zijn avontuur van gisteren. Toch gaat hij mee voor Nikkie.

Ze gingen die dag met de gele parachute vliegen. Nikkie had met Alain afgesproken dat Mo eerst ging. Maar Mo moest nog even plassen en dat duurde te lang volgens Alain. Monica, een andere vakantieganger, stond al klaar om te gaan vliegen.

Na Monica was niemand meer aan de beurt om te vliegen. Het tuigje waarin ze hing was losgeraakt. Ze werd even later gevonden in een hooischuur. Ze had het niet overleefd.

Een paar dagen later besloot Nikkie dat ze wil gaan bungeejumpen. Dus ze gaan er samen naartoe. Het gaat allemaal goed, bij het oprollen van het touw ontdekt Alain een verkleurd stukje op het touw maar hij besteedt er geen aandacht aan.

De volgende dag besluit Nikkie dat ze weer wil springen. Wanneer ze op het punt staat om te springen ontdekt Alain dat er een groter verkleurd stuk is bijgekomen. Toch gaan ze door. Wanneer Nikkie op het punt staat om te springen, wordt ze teruggehaald omdat Alain het te verdacht vindt. Hij vertrouwd het niet. Die dag wordt er niet gesprongen.

Ondertussen onder de brug op een plek die je niet vanaf boven kunt zien zit Wilbur, klaar met een 2 heupflacons met wodka en nieuwe gele bretels. Hij was boos dat ze niet zijn gesprongen.

Nikkie vond het jammer dat ze niet ging springen en ging met de late groep kanoërs mee.

Een paar dagen later gingen Nikkie en Mo samen een wandeling maken. Wanneer ze een bocht maken lopen ze bijna tegen een man aan. Hij geloofd niet dat ze verdwaald zijn. Ze vragen hoe hij heet Pierre, een van de beveiligers die Jambon heeft ingehuurd om het kamp in de gate te houden. Maar voordat hij kon rapporteren dat hij hun had gevonden viel er iets op hem. Het was een man, Wilbur. Hij had een mes in zijn handen en zei dat Nikkie en Mo gaan helpen wraak te nemen op Fontane. Ze moeten helpen met spullen tillen. Langzaam wordt het duidelijk dat ze van de brug moeten springen. En ze weten dat ze het niet gaan overleven.

Richard, het hoofd van de bewaking doet een rondje om te kijken hoe het met zijn mannen gaat. Maar tot zijn verbazing vindt hij zijn mannen 1 voor 1 bewusteloos. Hij vindt dit verdacht en gaat op onderzoek uit. Hij had een revolver bij zich en ging daarmee heel voorzichtig op onderzoek uit. Tot hij een lichtflits zag en stemmen hoorde. Hij verstopte zich achter de bosjes en zag Pierre met 2 jongelui. Hij wilde ernaartoe lopen tot hij een man op Pierre zag duiken. Hij wist dat dit de man was waarvoor Jambon hem had gewaarschuwd. Na een paar minuten zag hij ze met een wagentje met spullen richting de brug lopen. Hij besloot in te grijpen. Hij richtte zijn revolver op de man met het mes. Maar het pakte anders uit dan hij had gedacht. Wilbur liet zijn mes op de grond vallen en ging op de grond liggen. Jammerend riep hij om genade terwijl hij met zijn hand in het gras aan het zoeken was. Maar toen Richard hem wilde schoppen pakte Wilbur zijn been en sprong overeind. Van schrik liet Richard zijn revolver vallen.

Ondertussen stonden Nikkie en Mo verstijfd van schrik. Mo had het al opgegeven maar hij zag Nikkie op de grond ergens naar zoeken. Mo probeerde Wilbur af te leiden zodat Nikkie de revolver kon pakken maar helaas had Wilbur dat door. Hij pakte de revolver en ging weer verder met zijn plan.

Terwijl ze bij de brug zijn aangekomen en Wilbur de spullen uitpakt zien Nikkie en Mo een kans om even te overleggen. Ze willen wanneer hij hun moet vastmaken hun kans grijpen.

Mo springt op de rug van Wilbur terwijl hij Nikkie om hulp roept. Ze bedacht dat als ze hem wilde stoppen ze hem op een gevoelige plek moest raken. Dus ze nam een aanloop en trapte in de kruis van Wilbur. Maar toen ze wilde wegrennen kon dat niet. Hij had haar voet te pakken. Op dat moment pakte Mo de revolver en richtte op Wilbur. Hij richtte op de arm van Wilbur waardoor Nikkie loskwam en onmiddellijk wegkroop. Wilbur wankelde een beetje maar viel toen van de brug af.

Karakterbeschrijving:

Mo: Een lieve, slungelige, verlegen jongen. Hij is een vakantieganger in Fontane. Hij heeft bruin krullend haar en bruine ogen. Wanneer hij zijn blauwe lenzen in had was hij Bo. Bo is een zelfverzekerde jongen.

Nikki: Ze zegt soms zomaar dingen zonder erbij na te denken. Ze heeft donkerblond haar en bruine ogen. Ze is klein en heeft een brutale uitstraling.

Wilbur: ex-medewerker van Fontane. Vroeger mocht iedereen hem en was hij altijd te vinden bij Fontane. Tot ze hem ontsloegen wegens een beschuldiging voor het rommelen met geldzaken. Vroeger wanneer hij vrolijk was klakte hij met zijn bretels. Dat deed hij zo vaak dat hij het niet door heeft als hij dat doet.

Hij pikt het niet dat hij is ontslagen, hij verandert hierdoor heel erg. Hij verliest zijn lach, zijn grappen en zijn vriendelijke ogen. Hij wil wraak op Fontane hoe dan ook. Hij heeft rood haar.

Titelverklaring:

Je kunt de titel; De Afgrond op 2 manieren uitleggen:

• Hij slaat op het bungeejumpen bij Fontane omdat je daar in de diepte springt en je niet kunt zien hoe diep je springt omdat er een dikke laag mist tussen de brug en het riviertje beneden hangt.
• Hij slaat op de afgrond waarin allereerst Monica is gevallen tijdens het parapenten en daarna bijna Nikkie en Mo bij het bungeejumpen.

Mijn mening:

Ik vond het een erg spannend boek omdat je heel graag wilt weten wat er gebeurd met Nikkie en Mo wanneer ze bedreigd worden door Wilbur. Het begin vond ik niet heel leuk omdat er niet zoveel gebeurde. Ook vond ik het leuk geschreven omdat je steeds vanuit een ander persoon leest. Bijvoorbeeld wanneer Nikkie en Mo ‘gevangen’ zijn door Wilbur lees je vanuit hun oogpunt maar ook vanuit die van Richard die hun in de gaten houd.