Bruidsvlucht door Marieke van der Pol

Bruidsvlucht / Bride Flight

Informatie
Boek informatie
Auteur:  Marieke van der Pol
Titel:  Bruidsvlucht
Genre:  Drama, Romantiek
Literaire stroming:  (Post) moderne roman
Uitgeverij: De Arbeiderspers
Plaats en jaar uitgave:  Amsterdam 2007
Druk:  Twintigste druk, juni 2011
Aantal bladzijden:  412
Aantal delen: 1
Aantal hoofdstukken:  27
Jaar eerste uitgave: 2007

Film informatie
Filmtitel:  Bride Flight
Genre: Drama
Regisseur:  Ben Sombogaart
Namen v. belangrijkste acteurs en hun rol:
Waldemar Torenstra - Frank
Anna Drijver - Esther
Karina Smulders - Ada
Elise Schaap - Marjorie
Datum van uitkomst:  15 oktober 2008
Medium:  DVD

Titelverklaring
De titel van het boek is ‘Bruidsvlucht’ en die van de film ‘Bride Flight’. De titel van het boek is Nederlands en die van de film Engels, maar het betekent wel hetzelfde.
Het boek heet ‘Bruidsvlucht’, omdat er in het vliegtuig naar Nieuw-Zeeland vooral bruiden zitten die naar hun bruidengommen gaan om daar een nieuw leven te beginnen.

Samenvatting
Samenvatting boek
In 2003 krijgen Ada, Marjorie en Esther een rouwbrief. Frank is overleden. Daarna blikt Ada terug naar de vlucht in 1953. Hier ontmoeten Ada, Marjorie, Esther en Frank elkaar. Ada en Frank zitten in de twee stoelen voor Esther en Marjorie. Ada heeft nog nooit eerder gevlogen en is bang, Frank kalmeert haar. Tijdens de vlucht worden zij verliefd op elkaar. Als het vliegtuig geland is gaat Ada met Derk, haar verloofde mee, omdat dit zo moet volgens haar strenge geloof, want ze is zwanger van Derk. Dan is er weer een tijdsprong naar 2003, waar de vrouwen in hun hotel arriveren in Nieuw-Zeeland voor de begrafenis. Daarna word er verteld wat er met Esther gebeurde na de vlucht. Ze laat haar verloofde in de steek en kiest voor een vrijgezellenleven, zodat ze meer tijd kan besteden aan haar droom als modeontwerpster. Hierna is er een tijsprong naar 2003 waar de vrouwen bij de geopende kist staan van Frank. Vervolgens vertelt Marjorie over haar huwelijk met Hans in 1953. Marjorie krijgt een miskraam en Esther blijkt zwanger te zijn van Frank. Marjorie weet niet dat het kind van Frank is. Esther geeft haar kind aan Marjorie in het geheim. Hierna is er een tijdsprong naar 2003 waar Esther haar zoon, Bob weer ziet tijdens de condoleance. Bob weet niet dat Esther zijn moeder is. Dan is er een terugsprong naar Ada die een briefwisseling heeft met Frank. In diezelfde tijd ontmoet Marjorie Esther in Christchurch. Hierna worden de brieven tussen Ada en Frank ontdekt door de man van Ada. Hij is razend en knipt Ada’s haar af, hierna vlucht Ada naar Frank. Daarna verteld Marjorie over het bezoek aan het geiserpark met Ada, Esther, Frank en Bob. Frank is goed bevriend met Bob, want ze spelen samen rugby. In het geiserpark verliest Bob zijn rugbybal en gaat hem zoeken. Hij raakt gewond door de geisers en moet naar het ziekenhuis. Hierdoor moet Ada aan haar drie kinderen denken en gaat terug naar huis. Als Bob weer thuis is zoekt Esther hem tegen de zin van Marjorie op om hem te vertellen over haar Joodse verleden. Daarna gaat het verhaal weer terug naar het nu, hier staan de drie vrouwen om het graf van Frank heen.  Ze komen tot de conclusie dat ze allemaal mooie dingen met Frank hebben beleefd en dat het leven nu goed is zoals het is.

Samenvatting film
Frank is op zijn terugweg van een wijnproeverij als hij de controle over het stuur verliest. Hij rijd zijn wijngaard in en stapt uit. terwijl hij in zijn wijngaard zit krijgt hij een hardaanval. Gelijk daarna is er een tijdsprong naar de luchtrace in 1953. Hier ontmoeten de hoofdpersonen elkaar en vertellen waarom ze naar Nieuw-Zeeland willen. Daarna is er en weer een tijdsprong en krijgen Ada, Marjorie en Esther een rouwbrief van Frank. Ze besluiten alle drie heen te gaan en vertrekken. Daarna zie je weer hoe het tijdens de luchtrace in het vliegtuig ging. Ada en Frank worden verliefd op elkaar. Als het vliegtuig geland is gaat Ada met Derk, haar verloofde mee, omdat dit zo moet volgens haar strenge geloof, want ze is zwanger van Derk. Frank, Marjorie en Esther gaan met de bus naar een stad toe. Vervolgens zie hoe Ada, Marjorie en Esther zijn aangekomen op de begrafenis van Frank en elkaar weer zien na een hele lange tijd. Daarna ga je weer terug naar 1953 en zie je hoe Ada’s verloofde Ada de bunker laat zien waar ze in gaan wonen. Kort daarna trouwt Marjorie en laar Esther haar verloofde in de steek, omdat ze geen Joden op de wereld wilt zetten. Marjorie komt erachter dat ze zwanger is, maar kort daarna krijgt ze een miskraam. Esther vertelt Marjorie dat zij zwanger is, maar dat zij het kind niet wilt. Ze besluiten dat Esther Marjorie’s kind krijgt en dat niemand er wat vanaf mag weten. Ada bevalt inmiddels van haar eerste dochtertje. En Marjorie van haar kind voor Esther. Daarna is er een tijdsprong naar de begrafenis van Frank in 2003. Hier ziet Esther haar Bob, de “zoon Marjorie”. Dan is er weer een tijdsprong naar vroeger. Ada’s briefwisseling met Frank is ontdekt en hier wordt ze voor gestraft. Ze vlucht naar Frank en denkt het allemaal te kunnen vergeten totdat haar man terug komt en haar eist terug te komen. Frank accepteert dit niet en jaagt hem met een geweer weg. De volgende dag gaan Esther, Marjorie, Ada, Frank en Bob naar een geiserpark. Hier raakt Bob gewond en moet naar het ziekenhuis. Hierdoor moet Ada denken aan haar drie kinderen en besluit naar huis te gaan. Als Bob weer thuis is zoekt Esther hem tegen de zin van Marjorie op om hem te vertellen over haar Joodse verleden. Daarna gaat het verhaal weer terug naar het nu, je ziet hoe Frank begraven wordt. Marjorie twijfelt of ze het wel goed gedaan heeft door niks aan Bob te vertellen en deelt dit met Esther. Esther vindt dat ze het goed gedaan hebben.

Overeenkomsten/Verschillen
In de film is de volgorde van de gebeurtenissen, maar er gebeurd wel hetzelfde. Het enige verschil is dat aan het begin van het boek wordt verteld waar iedereen woont en waarom. In de film komt er gewoon een tekst in beeld en wordt er niet uitgelegd waarom ze daar wonen. Wel zie je dat Marjorie met haar man en zoon weer naar Nederland toe gaat. In het boek wordt zoveel uitgelegd in de details, dat de regisseur eigenlijk zijn script al heeft.
Ik denk dat de regisseur hiervoor gekozen heeft, omdat het lastig is om uit te beelden waarom sommige personages verhuisden. In het boek is dit veel makkelijker, omdat je het helemaal kan uitleggen.

Personages en perspectief
Personages en perspectief boek
De hoofdpersonen:
Frank: Hij wordt omschreven als een jonge, lange man die erg zorgzaam is. Hij is in Jakarta geboren en na de tweede wereldoorlog naar Nederland verhuisd. Frank heeft een heel actief leven gehad. Het is hem gelukt een wijngaard te starten. Frank is een echte charmeur en heeft daardoor veel relaties gehad, maar hij is altijd verliefd geweest op Ada. Hun hebben nooit samen kunnen zijn door het geloof van Ada. Frank maakt in het boek geen grote verandering door. Hij blijft de persoon die hij is, een aardige behulpzame man.

Ada: Zij wordt omschreven als een mooie jonge vrouw met een lief gezicht. Ada is in 1953 ongewenst zwanger geworden. Vanwege haar strenge geloof moet ze met de vader van haar kind trouwen, Derk. Ook Ada raakt verliefd op Frank tijdens de reis. Ada kiest er toch voor om met Derk verder te gaan. In totaal krijgen zij drie kinderen. Ada en Frank zien elkaar na 8 jaar weer terug en hebben samen de week van hun leven. Ada maakt in het boek een grote verandering door. Frank verandert Ada op veel gebieden. Dankzij hem verandert ze van het gelovige naïeve meisje naar een volwassen vrouw.
Esther: Zij wordt omschreven als een echte diva. Ze ziet er heel chique uit, haar kleding tot in de puntjes uitgewerkt. Ze is modeontwerpster en wil haar eigen modezaak in Nieuw-Zeeland beginnen. Aan het eind van het boek heeft zij twee winkels. Esther is joods en heeft haar hele familie in de tweedewereldoorlog verloren. Ze wil zich absoluut niet aan iemand binden. Esther heeft meerdere relaties gehad, maar met Frank heeft zij een speciale band vanwege hun verleden. De eerste nacht in Nieuw-Zeeland raakt zij zwanger van Frank. Esther besluit het kind in het geheim weg te geven aan Marjorie en haar man Hans, omdat zij geen joods kind op de wereld wil zetten. Niemand weet van deze deal, behalve Marjorie en Hans. Esther is in 2003 niet veranderd, naast het feit dat ze ouder is geworden.

Marjorie: Haar echte naam in het boek is Margot, maar omdat ze naar een Engelstalig land verhuisd noemt ze zichzelf Marjorie. Marjorie is heel bazig, perfectionistisch en een lange, slanke vrouw. In Marjorie’s familie heeft iedereen veel kinderen en daarom vindt ze het slecht van zichzelf dat zij een kind heeft verloren. Marjorie ondergaat maar een grote verandering en dat is dat ze meer last heeft van hormonen, omdat haar eierstokken zijn weggehaald tijdens haar miskraam. Hierdoor is ze snel aangebrand en wat onzekerder. Ze is onder andere onzeker over het feit dat ze Esther’s kind opvoedt.

De andere belangrijker personen:
Derk: Derk is de man van Ada. Hij is heel strenggelovige, bazige man en hij vindt dat hij de baas is over Ada. Al zijn familie is omgekomen tijdens de waterramp in Nederland, hierdoor kreeg Ada medelijden met hem en gaaf hem haar maagdelijkheid.

Bob(by): Dit is de zoon van Esther, die zij aan Marjorie geeft. Bobby is een verlegen jongetje die van rugby houdt. Dit speelt hij vaak met Frank. Hij wordt Bobby genoemd als hij nog klein is. In 2003 heet hij Bob. Bob is nu heel behulpzaam en getrouwd met een joods meisje, hierdoor wordt hij joods tegen de bedoeling van Esther in. Hier kan zij niks meer aan doen.

Het perspectief verandert tussen Frank, Ada, Marjorie en Esther. Dit wordt vertelt in de hij/zij vorm. Hierdoor weet je alleen wat zij denken en niet de andere personages.

Personages en perspectief film
Frank: Hij is precies dezelfde persoon als in het boek, alleen heb je nu een echt beeld voor je hoe hij er uit ziet. Een lange, knappe man.

Ada: Ada is iets anders dan in het boek. In het boek staat er dat ze een lief gezicht heeft, maar in de film heeft ze een gezicht dat lijkt alsof ze elk moment in huilen kan uitbarsten.

Esther: Esther is in de film precies hetzelfde. Haar passie voor mode wordt goed uitgebeeld door de kleding die ze draagt. Allemaal op elkaar aangepast.

Marjorie: Is ook in de film hetzelfde als in het boek. Alleen vind ik haar in de film een beetje tuttig. Ik denk dat dit door haar korte kapsel komt.

Derk: In het boek staat dat hij soms lacht, maar ik heb hem in de film niet een keer zien lachen. Voor de rest is hij hetzelfde als in het boek.

Bob(by): Zijn uiterlijk is in het boek heel erg omschreven wanneer Esther hem voor het eerst ziet. Dit maakt het moeilijk in de film om een jongen te vinden die heel erg op hem lijkt. Ik vind dat dit goed gelukt is. Bobby uit het boek lijkt erg op de Bobby uit de film.

Het perspectief in de film ligt nog steeds bij Frank, Ada, Esther en Marjorie. Wel krijg je als kijker meer informatie dan de personages zelf, omdat je gebeurtenissen ziet plaatsvinden waar andere personages niets van af weten. Zoals de deal tussen Esther en Marjorie en haar man. Frank weet niet dat Esther zwanger is, maar jij als kijker wel.

Overeenkomsten/Verschillen
Het innerlijk van de personages komt hetzelfde tot zijn recht als in de film. Ik denk dat dit komt omdat het boek heel gedetailleerd is en daardoor weten de acteurs hoe zij zichzelf moeten uiten. Het uiterlijk wordt in het boek goed beschreven dus kreeg ik al snel een plaatje voor mij. Ik had de film al een keer eerder gezien dus ik wist hoe de personen eruit zagen. Toch vind ik dat de personages in het boek een beetje anders worden uitgelegd.

Tijd en Ruimte
Tijd en Ruimte boek
Het verhaal speelt zich in 2003 af, 50 jaar na de vluchtrace in 1953. De gebeurtenissen in 1953 worden uitvoerig beschreven. Daarna is er een tijdsprong naar 1961 tot 1963. Hierna wordt tot aan 2003 niets meer verteld. Er spelen zich twee verhaallijnen af, namelijk wanneer de personages jong zijn, in 1953 en 1961, en wanneer de personages ouder zijn in het jaar 2003. Er wordt veel gebruik gemaakt van flashbacks. In de flashbacks wordt je meegenomen naar de jeugd van ieder personage. De flashbacks zorgen ervoor je met de personages meeleeft.
In het hele boek verstrijkt in totaal 50 jaar, maar hier wordt maar 3 jaar van beschreven in het boek. Namelijk de jaartallen 1953, 1961 tot 1963 en 2003.
Marieke van de Pol speelt met de tijd door het gebruik van tijdsprongen en flashbacks. Hierdoor krijgt het verhaal spanning en wil je verder lezen. Het verhaal begint in 2003, waardoor je niet weet wat daarvoor gebeurd is.

Bijna het hele verhaal speelt zich af in Nieuw-Zeeland. Een klein deel van het boek speelt zich af in Nederland, Londen en het vliegtuig. De omgeving in het boek is het landschap van Nieuw Zeeland. Door de grote leegte van de landschappen ontstaat er heimwee bij de personages. Ook spelen er gebeurtenissen af bij de personages thuis. Bij Ada thuis is het allemaal heel sober en koud, omdat ze in een bunker woont. Hierdoor zijn de gebeurtenissen bij Ada thuis ook ongezellig. Bij Frank thuis is het daarentegen gezellig en warm, hierdoor zijn de gebeurtenissen bij hem thuis leuker dan bij Ada thuis.

Tijd en Ruimte film
De film speelt zich af in 2003 en heeft flashbacks naar het verleden. De film begint in 2003 en als Ada, Marjorie en Esther eenmaal vertrokken zijn naar Nieuw-Zeeland voor de begrafenis beginnen de flashbacks. Het verleden is daarna eigenlijk het hoofdverhaal en ondertussen ga je terug naar het de begrafenis in het nu. In welke tijd je zit tijdens de film wordt duidelijk gemaakt doordat het jaartal in beeld verschijnt.
In de film verstrijkt net als in het boek 50 jaar, maar ook hiervan wordt maar 4 jaar verteld. Er is sprake van korte scènes, omdat je het steeds vanuit een ander perspectief ziet.  Je kan je kort maar krachtig in de personages inbeelden
De regisseur speelt met tijd door de tijd te laten versnellen, en met chronologie door flashbacks te gebruiken. De tijd wordt bijvoorbeeld versnelt in de autoritten maar ook worden de jaren 1963 tot en met 2003 overgeslagen. De film is ook niet chronologisch, omdat de film begint bij het einde en daarna terug gaat naar het verleden. Ik vond de film hierdoor niet moeilijker te volgen, omdat je de verschillende personen ziet, oud en jong.

De film is vrolijk en somber. Aan het begin van de film is hij somber, omdat Frank is overleden. Maar ook midden in de film zijn er sombere momenten, zoals bij Ada thuis, Bobby die gewond raakt bij het geijserpark en de heimwee momenten. Natuurlijk is de film ook vrolijk, zoals de aankomst in Nieuw-Zeeland, wanneer Ada bij Frank is en Esther die haar zoon Bob voor het eerst weer ziet na bijna 35 jaar. Je merkt of het vrolijk of somber is aan de muziek op de achtergrond. Op de plekken waar de sfeer vrolijk is, is het vaak warm, gezellig en druk. Maar de sfeer is ook vrolijk wanneer Ada in haar eentje op weg is naar Frank. Waar de sfeer somber is, is het meestal koud en rustig.
De gebeurtenissen spelen zich af in Londen, Nederland en Nieuw-Zeeland. Dit zie

Overeenkomsten/Verschillen
In het boek zijn meer tijdsprongen dan in de film, ik denk dat de regisseur hiervoor gekozen heeft omdat het anders moeilijk te volgen is. In de film zie je eerst hoe Frank overlijd, in het boek is dit stuk weggelaten, er wordt alleen verteld dat hij een hardaanval heeft gekregen. Zonder deze scene zou je de oude Frank alleen dood zien en die zou misschien iets te schokkerend zijn, dus laat de regisseur de oude Frank ook nog even zien.  In het boek en de film zijn de vrolijke en sombere momenten hetzelfde en dit wordt hetzelfde duidelijk gemaakt, ik denk dat de regisseur hiervoor heeft gekozen omdat het verhaal anders niet meer klopt.

Stijl
Stijl boek
Het boek heeft een normale schrijfstijl. Wel viel er mij op dat de terugblikken schuin gedrukt zijn, ik denk dat de schrijfster hiervoor heeft gekozen zodat je makkelijk begrijpt dat het een terugblik is en je niet in de war raakt. Het taalgebruik verandert per personage. Zo is Franks taalgebruik vrij grof, Ada’s taalgebruik heel vriendelijk en beleefd, Marjorie’s taalgebruik netjes, beleefd en Esther's taalgebruik grof maar toch ook wel vriendelijk en beleefd als het moet.
Omdat het geloof een belangrijke rol speelt in het boek worden er veel gelovige woorden gebruikt, waar ikzelf nog nooit van gehoord had. Er wordt niet veel beeldspraak gebruikt, maar 2 of 3 keer.

Stijl film
De muziek speelt een hele belangrijke rol in deze film, wanneer het spannend of leuk wordt verandert de muziek. Ook is het licht heel erg belangrijk, wanneer het licht duister is wordt het spannend en wanneer het licht is gebeurt er iets vrolijks. De cameratechnieken vindt ik uiterst goed in deze film, wanneer er iets spannends in de verte aankomt zie je eerst wat eraan komt en daarna zoomen ze in op de voorgrond zodat je het niet meer ziet, dit creëert spanning. De aandacht wordt vastgehouden door de scènes niet te lang te laten duren. Er is meer actie dan dat er gepraat wordt. Soms snap ik hierdoor niet wat er aan de hand is maar in deze film snapte ik dit prima. De flashback zijn in het zwart-wit, hierdoor begrijp je dat het een flashback is.

Overeenkomsten/Verschillen
in het boek wordt veel meer gepraat dan in de film, omdat het moeilijk te begrijpen is als er niet veel wordt uitgelegd. In de film gaat dit veel makkelijker je ziet een plaatje en je begrijpt het meteen, terwijl je er in het boek twee pagina’s uitleg voor nodig hebt totdat je het begrijpt. Het taalgebruik in het boek is hetzelfde als in de film. In het boek wordt net zoals in de film goed duidelijk gemaakt wanneer er een terugblik is, in het boek merk je dit doordat het cursief gedrukt is en in de film doordat het zwart-wit beeld is.

Thematiek boek en film
In de roman zitten een aantal motieven:
Oorlog:
Ze hebben schade overgehouden aan de oorlog. Esther heeft haar hele familie in een concentratiekamp verloren en Frank heeft zijn familie in jappenkampen verloren en Marjorie ging failliet en heeft erg geleden door de Hongerwinter.
Emigratie:
Ada, Frank, Marjorie, Esther en de rest van de passagiers emigreren allemaal naar het buitenland voor een nieuw en hopelijk een beter leven.

Geloof:
Ada is streng gelovig en dat bepaald haar hele leven. Bij alles wat ze doet denkt ze of het mag van haar geloof.

De thematiek is het leven van vier personen naar Nieuw Zeeland zijn verhuizen om een nieuw bestaan op te bouwen. Bij toeval ontmoeten ze elkaar in het vliegtuig en blijken veel met elkaar gemeen te hebben. Vanaf dan hebben hun levens met elkaar te maken, elk op een andere manier. Deze reis veranderd hun hele leven. Dit wordt heel erg duidelijk gemaakt in het boek, omdat het hier allemaal om draait.

Ontvangst
Boekontvangst
Yvonne Stengs, 30 september 2007, http://recensieweb.nl/recensie/van-der-pol-als-karakterpsychologe/ 

‘Het bericht van de dood van Frank bereikt de drie vrouwen min of meer gelijktijdig. Even lijkt de wind de geur van een bloedrode wijn aan te voeren, zodat ze duizelig om zich heen grijpen voor steun. Ik moet naar de begrafenis, denken ze alle drie, ik hoor daar te zijn. Misschien van alle mensen ik het meest.’
Bruidsvlucht, de debuutroman van Marieke van der Pol begint met deze zinnen. Ze valt met de deur in huis: Frank is dood. Maar wie is Frank? En wie zijn de drie vrouwen, en waarom grijpt de dood van Frank hen zo aan? Welke rol speelde Frank in hun leven? Van der Pol zal het verhaal vertellen en doet dit op verbluffende en pakkende wijze.
Het begint allemaal in 1953 met een gebeurtenis, die gestoeld is op de historische werkelijkheid. In dit jaar werd The Last Great Air Race Londen-Christchurch gehouden. Nederland doet mee met een KLM-vliegtuig en wint. In het vliegtuig zitten bijna alleen maar vrouwen, bruiden op weg naar hun aanstaande mannen die al vast vooruit zijn gegaan. Marjorie, Esther en Ada zijn drie van deze vrouwen. Mannen zitten er in het vliegtuig amper, behalve wat journalisten en natuurlijk Frank. Frank, op wie geen vrouw wacht in Nieuw-Zeeland. Frank, die het leven van de drie vrouwen ingrijpend zal veranderen. En die Frank is nu dood.
De kracht van dit boek zit hem niet in de stijl. Van der Pol schrijft leuk, grappig en vlot. Zo laat ze ‘haar vrouwen’ het volgende denken:
‘Ze is sinds vier jaar weduwe en weigert eraan te wennen. Het was niet de afspraak. Hans zorgde voor haar en zij was het prinsesje, de diva zo je wilt, zo lagen de verhoudingen, daar was iedereen tevreden mee. ’s Morgens dood in je bed liggen hoorde daar niet bij.’
‘“Wij hebben niet zo veel zon,” zei ze, en trok het broekje naar beneden langs haar dijen en kuiten, tilde een voor een haar voeten uit de pijpjes, schoof het naar de jurk, hou elkaar gezelschap, wacht op mij, ooit kom ik terug, al kan ik niet zeggen wanneer.’
Een glimlach verschijnt op je gezicht, maar stilistisch is het niet overweldigend. Het zit hem ook niet in het goed gekozen onderwerp – een ander onderwerp had net zo boeiend kunnen zijn. De kracht van dit boek zit hem in de uitwerking van de personages, Van der Pol verdiept zich in de achtergronden en levens van haar vrouwen en man. Elk personage komt aan bod, en Van der Pol bouwt dit goed op. In flashbacks wordt het perspectief steeds verlegt, en beetje bij beetje kom je alles te weten. De geheimen worden niet meteen prijsgegeven, maar er wordt ook niet naar één groot geheim toegewerkt, zoals bij een (literaire)thriller het geval is. Daar gaat het ook helemaal niet om. Het gaat om Marjorie, Esther, Ada en Frank. Hun achtergronden zijn allesbepalend voor hun beslissingen, hun gedachtes en gevoelens. Van der Pol laat op verbluffende wijze zien hoe iemands karakter gevormd wordt door zijn verleden, en hoe iemand moet leven met de beslissingen die hij – vanuit datzelfde karakter – gemaakt heeft.
Van der Pol bedrijft niet alleen geweldige karakterpsychologie, ze weet haar verhaal ook echt tot leven te brengen. De personagetekening speelt daarbij natuurlijk een grote rol. De drie vrouwen en Frank worden bijna vrienden van je, zo goed leer je ze kennen. Maar naast de karaktertekening zijn daar de filmische beelden, die Van der Pol oproept. Het verbaast mij niets dat het scenario voor dit boek al klaar ligt. Bride Flight, natuurlijk ook geschreven door Marieke van der Pol, die al jarenlang schrijft voor verschillende televisieseries. Ook het scenario van De Tweeling is van haar hand. De Tweeling kreeg een Oscarnominatie. Van mij mag ze voor Bride Flight een Oscar krijgen. Of misschien eerst maar eens een prijs voor dit boek.

De schrijfster van deze recensie vindt het boek heel erg goed, omdat ze zegt dat het boek een prijs verdient. Ook vindt ze het realistisch en esthetisch, maar niet stilistisch. Dit verteld ze letterlijk in haar recensie. Ik ben het met haar eens, ik vindt het boek ook een prijs waard, het is een heel mooi boek.

Filmontvangst
Kita van Slooten, http://www.film1.nl/recensies/24962-Bride-Flight.html#review_start
Na de Tweede Wereldoorlog en de Watersnoodramp had Nederland voor veel jonge mensen weinig meer te bieden. Onder hen ook Ada, Frank, Marjorie en Esther. Alle vier hebben ze om eigen redenen besloten om te emigreren naar Nieuw-Zeeland en daar een mooier en beter leven op te bouwen. In het vliegtuig ontmoeten ze elkaar en vanaf dat moment zijn ze voor de rest van hun leven met elkaar verbonden.
Tijdens de vlucht slaat de vonk over tussen Frank (Waldemar Torenstra) en Ada (Karina Smulders). Maar Ada is getrouwd en wordt in Nieuw-Zeeland opgewacht door haar starre echtgenoot. En dus gaat iedereen na de landing in hun nieuwe thuisland zijn eigen weg. Het leven in Nieuw-Zeeland biedt niet alles wat ze gehoopt hadden. Voor sommige problemen valt nou eenmaal niet weg te lopen en er komen ook weer nieuwe obstakels op hun pad. Terwijl ze proberen er het beste van te maken komen ze elkaar telkens weer tegen.
Producent Anton Smit kwam op het idee voor Bride Flight toen hij het originele polygoonmateriaal zag van de luchtrace tussen Londen en Nieuw-Zeeland in 1953. Aan boord van deze vlucht waren zo'n dertig vrouwelijke emigranten die hun verloofden achterna reisden om in het nieuwe land hun dromen waar te maken. Regisseur Ben Sombogaart reisde vervolgens ook met cast en crew de wereld over om in het mooie Nieuw-Zeeland dit romantische drama te filmen.
Het verhaal wordt vanuit het heden verteld. Pleuni Touw, Petra Laseur en Willeke van Ammelrooy geven gestalte aan de oudere versies van Ada, Marjorie en Esther. Ze denken terug aan hun avontuur in Nieuw-Zeeland en de flashbacks maken duidelijk dat het leven hen geen van allen gebracht heeft wat ze ervan verlangden.
Nederlands eigen Brad Pitt
De belangrijkste verhaallijn is die van Frank en Ada. De vrijgevochten Frank heeft alles wat Ada's strenggelovige man niet heeft. Hij zit vol passie en spontaniteit, waar Derrick zich door de kerk laat leiden. Als Ada Frank na een aantal jaar weer terugziet verandert ze dan ook snel weer in het giechelende meisje waar hij in het vliegtuig naast zat. Maar zou niet elke huisvrouw zich gewillig overgeven bij de aanblik van een gespierde, bezwete Waldemar Torenstra die haar vanonder zijn cowboyhoed zwoel aankijkt. De rol van Frank is Nederlands eigen Brad Pitt letterlijk en figuurlijk op het lijf geschreven.
Degenen die worden aangetrokken door de naam van Rutger Hauer op de filmposter komen bedrogen uit. Hij speelt de Frank anno nu en sterft in de openingsscène. Maar de rest van de cast is ook zeker de moeite waard. Karina Smulders maakt indruk als de verlegen en kwetsbare Ada. Elise Schaap speelt Marjorie, de knusse huiskat die ineens kan omslaan in een strijdvaardige leeuwin als het om haar kind gaat. En Anna Drijvers venijnige blik past perfect bij haar rol van de verleidelijke, gedreven Esther.
Met het uitgestrekte, indrukwekkende Nieuw-Zeelandse landschap op de achtergrond komt het ontroerende verhaal over de zoekende personages nog beter tot zijn recht. Cameraman Piotr Kukla heeft bovendien gedraaid in mooie tinten met veel oog voor detail. Dit is een film die de Oscar jury zeker zal bevallen, dus wie weet mag Ben Sombogaart nogmaals de wereld overvliegen voor zijn film. Ditmaal om het befaamde gouden beeldje in ontvangst te nemen

Ik vond dit een top film, want je wordt vanaf het begin tot het eind vastgehouden in de film.
De scene die mij het meest aansprak was de scene waar Derk Ada komt halen bij Frank en heel boos wordt, ik vond dit heel spannend. De scene die mij het minst aansprak was die bij het geijserpark, ik snap niet waarom deze scene in de film zit, want het voegt er niks toe.
 Ik zou deze film zeker aanraden, omdat je er misschien nog iets van leert.

Expressie
Lied
Ilse De Lange – Miracle
Ik vind dit lied bij deze film passen, omdat dit de titelsong is van de film. De tekst van het lied doet mij ook denken aan de boodschap van deze film. Wat de hoofdpersonen met elkaar hadden is een ‘miracle’. Ik denk dat dit lied vooral gaat over wat Ada en Frank met elkaar hadden.

Gedicht
Jou vergeet ik nooit – www.liefdesgedichten.org
Als ik vergeten ben hoe je eruit ziet,
dan kijk ik naar een foto

Als ik vergeten ben hoe je klinkt,
dan bel ik je op

Als ik vergeten ben hoe je schrijft,
dan lees ik jouw brief

Alles aan je kan ik vergeten,
maar jou…vergeet ik nooit !

ik vind dit gedicht bij dit boek passen, omdat alle vrouwelijke hoofdpersonen eigenlijk wel een oogje hadden op Frank. Ada was als enige echt verliefd. Dit gedicht heeft te maken met de dood van Frank; ze gaan allemaal verder met hun eigen leven, maar vergeten Frank nooit.