Boy is een autobiografie van het leven van Roald Dahl. Het is niet de precieze geschiedenis van Roald, maar een samenvatting van de momenten van Roald zijn leven.

Het boek begint wanneer Dahl nog niet geboren is, maar met het deel van zijn vader en oom Noorwegen verlieten, en hoe Harald in Groot-Brittannië Roald zijn moeder leerde kennen, Sophie.

Tegen de tijd dat Dahl 3 jaar is overlijd 1 van zijn zusjes. Paar weken later overlijd zijn vader. De vader van Roald wilde graag dat zijn kinderen naar Engelse scholen gingen dus was er geen andere optie dan naar Engeland te verhuizen. Dit kon niet geregeld worden in 3 seconden dus moest Roald eerst naar een basisschool in Wales.

In Wales op zijn basisschool haalde Roald een keer een grap uit. Op een gegeven moment kwam de directeur erachter dat Roald en een paar van zijn vrienden de grap heeft uitgehaald en moet naar het kamertje van de directeur komen. Ook wel het Hoofd genoemd. De straf die de jongens kregen waren slagen met de stok van het hoofd. Roald gaat naar zijn moeder na school en verteld wat er is gebeurd. De moeder van Roald heeft hem uiteindelijk op een school in Engeland gezet.

Roald zelf hield van Noorwegen. Hij kwam er oorspronkelijk vandaan en ook in de vakanties gingen ze erheen. Altijd als hij in Noorwegen was voelde hij zich thuis en op zijn gemak.

Vanaf zijn 9^e tot en met zijn 13^e ging Roald naar een kostschool. Deze school was erg streng en Roald miste zijn familie veel. Roald wilde graag naar huis en deed daarom alsof hij ziek was. Hij ging naar de dokter en de dokter gaf hem de toestemming om naar huis te gaan.

Roald had een bloedhekel aan de leraar latijn. Vanaf de eerste dag dat hij Roald kende had hij al een hekel aan hem. Toen zag meneer Captain Hardcastle zijn kans. Roald zijn pen was kapot en vroeg aan de persoon naast hem of hij een pen mocht lenen. Zijn leraar latijn zei tegen Roald dat hij zijn klasnoot om hulp vroeg bij zijn verslag. Roald zei dat dit niet waar was. Toen vond zijn leraar latijn dat hij ook nog loog, en hierdoor kreeg Roald weer zijn stokslagen.

Op zijn 13^e heeft hij weer van scholen gewisseld en ging hij naar Repton en Shell. Op Repton was het verplicht om een uniform te dragen. Dit vond Roald helemaal niks aan. Hij schaamde zich dood toen hij voor het eerst zijn uniform naar school moest dragen. Het wende later en het feit dat iedereen hetzelfde droeg hielp hem ook. De oudere kinderen op zijn school pestte hem veel. Hij werd weer geslagen als ze iets deden wat de oudejaars niets aan vonden. Roald vond het maar niks op Repton.

Roald ontwikkelde rond deze leeftijd ook zijn hobby’s. Hij hield van spelletjes en fotografie. Fotografie deed veel met het leven van Roald. Hij voelde zich beter en op een gegeven moment werd hij er zo goed in dat hij er een prijs mee won.

Na zijn tijd op school en hij eindelijk is geslaagd krijgt hij de vraag van zijn moeder naar welke universiteit Roald wil. Roald dacht na en had besloten niet naar een universiteit te gaan. Hij wilde naar een plek ver van zijn huis. Roald deed zijn best en heeft uiteindelijk een baan gekregen in een afdeling bij Shell. Shell wilde Roald bij een baan in Egypte. Maar dit zag Roald niet zitten. Hij moest nu wel de volgende optie kiezen en dat was Afrika. Roald was veel langer weg dan dat hij had gezegd dat hij zou zijn. Dit kwam omdat de tweede wereld oorlog was begonnen. Hij was toen aan het werk gegaan als piloot.

Hierna stopte Roald met zijn verhaal omdat de rest niks meer te maken had met zijn kindertijd.

 Boek: Boy - Roald Dahl