1. Zakelijke gegevens

Titel: Blokken, Knorrende Beesten, Bint, Nijgh&van Ditmar, Amsterdam, 2000-31, (eerste druk 1931, 1933, 1934)

2. Eerste reactie

a. Keuze: Ik moest een verhalenbundel lezen en nog een werk uit de Nieuwe zakelijkheid en daar was deze verhalenbundel geschikt voor.
b. Inhoud: De eerste twee verhalen waren niet erg leuk om te lezen. Ik was niet gewend aan deze schrijfstijl. Bint was meer een echt verhaal wat beter te volgen was, en dat vond ik leuker.

3. Verdieping

a. Samenvatting:
1. Aantal verhalen: 3; Blokken 38 blz,; Knorrende beesten 30 blz.; Bint 80 blz.
2. Vormkenmerken die de verhalen gemeen hebben:
Blokken en Knorrende Beesten hebben ongeveer evenveel bladzijden.
De verhalen beginnen allen meteen met het onderwerp, niet eerst een vage inleiding.
In Knorrende Beesten en Bint komen beide enkele hoofdpersonen in voor.
In alle boeken komen over het algemeen niet veel menselijke figuren voor.
3. Overeenkomst van de thematiek tussen de verhalen:
Die is er niet. In blokken is het thema de overdrevenheden (ook gruwelheden) van een nationalistische staat. In Knorrende Beesten is het thema de auto’s die worden beschreven als menselijk. En in Bint is het thema de invloed van het strenge scholsysteem van Bint op de leraren (in het speciaal de Bree).
Deze thema’s zijn dus compleet verschillend.
b. Onderzoek van de verhaaltechniek:
1. Kies vijf verhalen en leg uit waarom deze: De bundel bevat slechts drie verhalen: Blokken Knorrende Beesten en Bint. Deze kies ik dus, omdat ik hier alleen de keuze uit heb.
2. Korte inhoudsbeschrijving:
Blokken
Dit verhaal gaat over de Staat. Het is een nationalistische staat. Het bestuursorgaan van de Staat, is de Raad. Deze bestaat uit tien leden; vijf mannen en vijf vrouwen. Mannen en vrouwen zijn namelijk geheel gelijkwaardig in de Staat. De Raad bepaald alle regels en iedereen moet zich eraan houden. Het is bijvoorbeeld verboden om ’s nachts op straat te komen en er zijn bepaalde kledingvoorschriften.
De hoofdstad bestaat uit blokvormige gebouwen, behalve de stadskern. Hier zijn ook de meeste opstandelingen van de regels van de Staat, groep A genoemd. De Raad besluit alle opstandelingen uit te roeien. Dit gebeurd. Hierbij wordt de hele stadskern vernietigd, behalve het stadsplein. Hier is de Raad niet blij mee. De vijf leiders van de opstandelingen die zijn opgepakt, worden daarom hier geëxecuteerd. Om dit te vieren wordt er tien dagen later een feestdag georganiseerd.
Tot diepe teleurstelling van de Raad is de stadskern nog steeds een plaats van zonden, zoals drank, prostitutie en juwelenhandel.
Zoals als elk jaar wordt de wapenschouwing gehouden. De Staat vindt zichzelf onafhankelijk van andere landen, ze hebben bijvoorbeeld hun eigen, geweldige wapens. De Raad kijkt vanuit de lucht toe op de stadskern en ziet dat er bepaalde ronde vormen zijn, in tegenstelling tot de vierkante en rechthoekige vormen. Op deze dag vieren in de, normaal lege, nachttunnels de bevolking feest, tot de nieuwe, harde dag weer begint.

Knorrende Beesten
Bobsien is parkwachter in de zomer op een parkeerplaats. Deze ligt bij de pier en twee cafeetjes, waar bezoekers ook vaak overnachten. Bij de parkeerplaats is ook een garage, waar de ‘knorrende beesten’ naartoe worden gebracht wanneer er iets fout is, wat nog wel eens gebeurd met de hitte. In de garage werkt Sofia Eufemia.
Op sommige dagen is het op de parkeerplaats drukker dan normaal, bijvoorbeeld wanneer er een conferentie wordt gehouden.
De allerdrukste dagen, zijn de dagen wanneer de rennen worden gehouden. De eerste dag houden de knorrende beesten wedstrijden op de pier, om te kijken wie het snelst is. Hierbij overleven lang niet alle knorrende beesten het. Er zijn veel toeschouwers aanwezig. Op de tweede dag worden alle knorrende beesten zo mooi mogelijk versierd en wordt er gekeken welke het mooist is.
Als de twee dagen zijn afgelopen, vertrekken de knorrende beesten weer. Het hoogseizoen is afgelopen en de parkeerplaats is weer leeg.

Bint
De Bree gaat voor een jaar lesgeven op de school van directeur Bint. Hij krijgt te maken met het systeem van Bint. Dit systeem bestaat vijf jaar, sinds Bint op eens een omslag kreeg. Het systeem is een systeem van stalen tucht. Zo worden de leerlingen hard en zijn ze klaar voor de grote wereld.
De Bree gaat vier vierde klassen les geven. Hij geeft elke klas een naam: de hel, de bloemenklas, de bruinen en de grauwen. De eerste les die hij geeft is aan de hel. Deze klas heeft hun vorige leraar weggepest. Meteen in de eerste minuten verklaard hij de oorlog aan de klas.
De bloemenklas is op zich een redelijke klas, op een leerling na, Jérome Fléau.
De Bree kan met de leraren goed opschieten, op een na.
Wanneer er rapport vergaderingen zijn, leert de Bree dat Bint alleen het eerste rapport belangrijk vindt. Als deze niet goed is, moet je van school. Bij Van Beek, een leerling van de grauwen, is dit het geval. Hij is alleen een speciaal geval, omdat hij het moeilijk heeft en op het punt staat zelfmoord te plegen. Bint interesseert het niet.
Na de kerstvakantie blijkt Van Beek inderdaad zelfmoord gepleegd te hebben en er komt een opstand op het schoolplein. Alleen de hel doet hier niet aan mee. Het blijkt dat Fléau Van Beek heeft opgestookt en hij heeft hulp gekregen van de conciërge, die Bint al een tijd niet vertrouwde. Ze worden van school gestuurd.
Een tijd later gaan alle klassen op stap. De hel wordt in tweeën gedeeld en De Bree mag met het beste deel van de klas mee. Hij leert goed met de klas om te gaan en is ook veel minder streng dan in de klas. Hij heeft zelfs lol met ze.
Wanneer het schooljaar is afgelopen, neemt De Bree geen afscheid van zijn collega’s, omdat hij daar een hekel aan heeft en ze toch niet weten dat hij weggaat. Bint vraagt hem te blijven, maar hij zegt nee. Wanneer De Bree thuis zit, besluit hij dat hij toch les wil blijven geven.
Wanneer hij het volgend schooljaar terug komt, hoort hij dat de Bint weg is en niet meer terug komt. Hoewel het eerst wordt ontkent, is het om Van Beek. De Bree gaat gewoon les geven en het blijkt dat de leerlingen een stuk volwassener te zijn geworden. Vooral de hel zijn. Hij beseft dat de hel “de klas” van Bint was.
Later gaat De Bree nog een paar keer bij Bint langs. Maar hij krijgt hem nooit te spreken en beseft dat dit is wat Bint wil. Ook begint hij in te zien dat Bint ten onder is gegaan aan zijn eigen systeem. Hij wilde het systeem handhaven, maar kon het uiteindelijk zelf niet meer aan.
3. Overeenkomsten en verschillen tussen de verhalen:
Schrijfstijl: De hoofdstukken zijn in alle boeken meestal klein. Alle verhalen zijn echt op een manier geschreven van nieuwe zakelijkheid. Zo wordt niet alles tot in de details geschreven, maar alleen waar het echt om draait en belangrijk is voor het onderwerp. Een goed voorbeeld hiervan is in het verhaal Bint, dat over de leraar De Bree niet wordt verteld wat voor vak hij geeft, omdat dit niet van toepassing is in de rest van het verhaal.
Ruimte: In Blokken en Knorrende Beesten is de tijd waarin het wordt afgespeeld ongeveer even lang. In Knorrende Beesten is het de zomer. In Blokken is het niet duidelijk hoelang het verhaal zich afspeelt, maar ik heb het idee dat het veel korter is dat een jaar.
Bint speelt zich af in een jaar. De Bree begint in november en het verhaal eindigt in een tijd na de zomervakantie.
Verder is de overeenkomst tussen Knorrende Beesten en Bint is, dat het verhaal zich over het algemeen op één plaats afspeelt. Bij Knorrende Beesten de parkeerplaats en in Bint de school, op uitzondering van de reis met de klas naar België. In Blokken gaat het over een heel land waarbij het het meest over de hoofdstad gaat, maar dat is op zich ook een breed begrip.
Verhaalfiguren: In Blokken is er niet een bepaalde hoofdpersoon, maar gaat het meer over de Raad. In Knorrende Beesten is er ook niet een bepaalde hoofdpersoon. Hooguit kan je Bobsien of Sofia als hoofdpersoon zien, maar het gaat toch meer over de parkeerplaats in het algemeen en over de auto’s.
In Bint is De Bree de echte hoofdpersoon en Bint komt op de tweede plaats.
Situaties: In Blokken en Bint komt er allebei een opstand voor. Voor de rest zijn de situaties best verschillend. In Blokken gaat het om de Staat, waarin de Raad ervoor zorgt dat alles goed verloopt; in Knorrende Beesten gaat het over de parkeerplaats en de redenen waarom het er vol staat met auto’s; en in Bint wordt gewoon een verhaal verteld vanuit de Bree, die met z’n klassen en directeur van alles meemaakt.
Vertelwijze: In alle verhalen wordt er verteld vanuit iets of iemand. In Blokken meestal vanuit de Raad, in Knorrende Beesten vanuit Bobsien en soms Sofia en in Bint vanuit De Bree. Toch is het verschil, dat in Bint het hele verhaal door vanuit De Bree verteld wordt en in de twee andere boeken wordt er soms ook meer over de personen gepraat, zodat het lang niet altijd positief is.
Verder wordt er in de verhalen nooit in de ikvorm gepraat, maar altijd in de
hij/zijvorm.
Motieven en thema’s: De thema’s heb ik al genoemd bij punt 3 van onder-
deel a. De thema’s zijn verschillend en hiermee de motieven ook.

4. Beoordeling

Voor mijn is het absoluut duidelijk dat ik Bint het boeiendste verhaal vond. Dit was een verhaal wat twee keer zo lang was als de anderen en het is meer wat ik gewent ben te lezen.
Blokken vond ik niet echt verschrikkelijk om te lezen, maar het onderwerp sprak me niet aan en dan is het sowieso saaier dan wanneer een onderwerp je wel aanspreekt. In Blokken was het ook niet echt duidelijk wat nou het ‘doel’ was van het verhaal. Misschien de opstandelingen tegen het communisme, maar ze behalen nou niet bepaald een overwinning hierin. Als het doel was om de Staat communistisch te maken, zonder enig verzet, is dit ook niet gelukt.
Ik vond dit dus allemaal een beetje vaag. Als ik dit verhaal zou hebben gelezen, wanneer ik er geen verslag van zou hoeven maken, had ik het absolute tijdverspilling gevonden.
Knorrende Beesten vond ik al iets minder saai. Dit speelt zich ook in de zomer af en dat heeft al een positievere werking op me. In dit verhaal gebeurd al iets meer. Zo wordt er bijvoorbeeld beschreven dat mensen op de parkeerplaats binnenkomen, autopech hebben en er vinden wedstrijden plaats. Alsnog geldt ook voor dit boek, dat ik het nooit zelf zou hebben gelezen, als ik er geen verslag over zou moeten maken.
Bint vond ik dus het leukste verhaal, dat heb ik al uitgelegd. Misschien zou ik dit verhaal ook wel zelf hebben gelezen. Toch kreeg ik bij het verhaal een beetje depressief gevoel. Ik had namelijk het idee dat alles negatief was geschreven.

M’n eindoordeel van de verhalenbundel luidt, dat ik het op zich best goede verhalen vond, maar wel vrij saai. Je moet er echt van houden en mij spreken positieve verhalen meer aan.

De verhalenbundel is prima om te lezen voor school, dat is wel aan te raden. Maar ik zou het niet aanraden aan iemand die het voor de lol in z’n vrije tijd wil lezen. Persoonlijk vind ik de verhalen daar net iets te saai voor. Ik zou hooguit Bint aanraden.