Belledonne kamer 16 door Anke de Vries

Belledonne kamer 16

Naam: Yoëlle Wisselo

Klas: 3m1

Schrijfster: Anke de Vries

Uitgever: Lemniscaat

Jaar uitgave: 1977

Hoeveelste druk: 11^e druk in 2000

Samenvatting:

Als Robert Reurling tijdens het opruimen van het appartement van zijn overleden opa, die vroeger arts was, een geheimzinnig boekje uit 1944 en een kogel tegenkomt, wordt hij nieuwsgierig. Robert leest het zakboekje door en vindt het allemaal maar een beetje vreemd. Er staan veel namen in en ook wordt het café/pension Belledonne vaak genoemd. De naam Robert Macy valt het meest op en hij besluit op onderzoek uit te gaan. In de zomer vertrekt Robert naar Frankrijk om te gaan zoeken naar de eigenaar van het namenboekje.. Na een week zoeken komt hij in een plaatsje Nizier aan. Eenmaal aangekomen bij het pension vraagt Robert aan de pensioneigenaar of hij een kamer kan huren. Eigenlijk is het geen pension meer maar nu heet het La Taverne wat ‘de herberg’ betekent. Het pension was oud en er werden geen kamers meer verhuurd, maar omdat Monsieur Mons Robert meteen al vertrouwt, maakt hij een uitzondering en mag Robert een kamer huren. Op weg naar de kamer vraagt Monsieur Mons al gelijk om een gunst of Robert de volgende dag naar een  begrafenis wil gaan en een roos op het graf van madam Gireauld (Pauline) wil leggen. De volgende dag kwam Robert zoals afgesproken op de begrafenis. Toen hij de roos op het graf wilde leggen zag hij naast het graf de naam Robert Macy staan. Na de begrafenis loopt Robert weer naar La Taverne en ziet voor zijn ogen een ongeluk gebeuren. Het slachtoffer, Christine, blijkt de dochter van Pauline te zijn(net begraven). Zo kwam Robert in contact met Monsieur Gireauld (de vader van Pauline en de opa van Christine). Robert vroeg aan Monsieur Gireauld of hij Robert Macy kende. Toen Monsieur Gireauld de naam Robert Macy hoorde begon hij te wankele. Hij wilde er niet over praten en vroeg Robert om weg te gaan.

 Als Robert op een dag in een storm terecht komt gaat hij naar het café van Lucette. Lucette heeft hij ontmoet voor de begrafenis van madam Gireauld. Daar helpt hij haar met haar geestelijk gehandicapte oom. Omdat hij bang is voor het onweer is hij in de kelder gekropen en bleef maar schreeuwen: “Monsieur Moustache, paf paf! Dood!” Het was een hele klus om heb eruit te halen. Toen Robert weer in het pension aan kwam hoorde hij van Monsieur Mons dat dokter P. (een naam uit het boekje) wel eens dokter Pascal kon zijn. Hij vertrok naar de dokter om informatie te vragen over Robert Macy. Dokter pascal vertelde dat Robert Macy een jood was die uit een concentratiekamp was gevlucht. De rest van zijn familie was daar allemaal gestorven. Robert Macy dook onder in Nizier en werd daar verliefd op Pauline Gireauld. Robert besluit om weer naar Monsieur Gireauld te gaan, omdat hij meer wil weten.

Toen Robert was aangekomen bij het huis van Gireauld zag hij niemand en het was donker. Robert dacht dat hij maar beter aan de achterkant van het huis kon gaan kijken. Daar zag hij Monsieur Gireauld een boek pakken en sloeg het open. Er zat een sleutel in waarmee hij een la in zijn bureau opende. Uit de la haalde Monsieur Gireauld een pistool. Robert dacht dat hij misschien zelfmoord wou plegen en besloot het pistool te stelen en het te onderzoeken. Hij nam het pistool mee naar het pension en keek naar de kogel die hij had meegenomen uit zijn opa’ s appartement. Robert ging naar een wapenhandelaar.  De wapenhandelaar vertelde dat de kogel van zijn opa uit het pistool van Monsieur Gireauld kon komen. Robert denkt dat Monsieur Gireauld misschien Robert Macy heeft neergeschoten. Als Robert zijn bevindingen aan Monsieur Gireauld voorlegt wordt hij boos maar geeft wel toe dat hij Robert Macy heeft vermoord In kamer 16 in pension Belledonne. Monsieur Gireauld vraagt zich af hoe Robert aan het zakboekje en de kogel komt. Een rijke dame uit het dorp, Madam Befort weet te vertellen dat Robert’s grootvader vroeger arts was geweest en dat  hij de kogel en het zakboekje moet hebben gevonden toen hij het lijk van Robert Macy moest onderzoeken. Uiteindelijk bleek dat Monsieur Gireauld joden haatte en omdat Robert Macy met zijn dochter om ging heeft hij hem neergeschoten.

De oom van Lucette is in het ravijn gevallen omdat hij Robert Macy wilde helpen. Door de val is hij gek geworden (handicap in zijn hoofd). Alleen als hij bang was kon hij het zich nog herinneren. De oom van Lucette riep altijd als hij bang was:” paf! paf! Dood! Monsieur Moustache!” Monsieur Moustache is de bijnaam van Monsieur Gireauld. Nu Robert het allemaal wist heeft hij verder niks meer te zoeken in het dorpje Nizier en vertrok hij weer naar huis.

Mening:

Ik vind het best een leuk en spannend boek maar ook wel ingewikkeld. Er zijn best veel momenten in het boek waar je nieuwsgierigheid word gewekt maar ook dat ik mijn aandacht er goed moest bij houden om het boek te kunnen volgen omdat er zoveel personages voorbij komen. Vaak kon ik deze namen niet goed uit elkaar houden en moest ik even nadenken of teruglezen om te weten wie nou wie was. Leuk vind ik het dat het geheim pas later in het boek uitkomt en dat je niet van te voren al kan raden wat er gaat gebeuren. Het einde vond ik wel leuk omdat Robert er achter kwam waar hij voor naar Frankrijk was gekomen., Het is een gesloten einde waarin alles opgelost is.

Verhaalaspecten:

• Spanning:

  • het is een truc om spanning te creëren er is een omgeving aangegeven. Een beetje een rare omgeving.
  • Het heeft ook een beetje een lokale spanning, want het is niet altijd spannend.
  • Het is ook wel wekken van verkeerde vermoedens, want ik dacht dat iemand anders hem had vermoord. Eerst zijden ze de Duitsers maar uit eindelijk was het iemand die die man niet mocht.

• Personages:

Robert Reuling

• Hij is het hoofdpersonage
• Behulpzaam, gaat voor Monsieur Mons naar de begrafenis, helpt Christine na haar ongeluk en Lucette met haar gekke oom. 
• Nieuwsgierig, wil alles weten wat er met die Robert Macy is gebeurd.
• Liefdevol, want hij vond Lucette wel aantrekkelijk.
•  Sociaal, praat met iedereen en helpt Lucette in het restaurant.
• Robert heeft een Nederlandse vader en een Franse moeder.
• Hij denkt over veel dingen na, dat komt denk ik doordat hij iets wil uitzoeken en is nooit boos en altijd vriendelijk

Monsieur Mons

• Monsieur Mons is heel oud, loopt slecht en kan niet zo goed uit zijn woorden komen.
• Hij zweet heel erg en daardoor stinkt hij ook.
• Hij is eigenaar van La Taverna en verhuurd een kamer aan Robert (de hoofdpersoon) en raakt met hem bevriend.
• Een beetje teruggetrokken.

Pauline

• Pauline leeft niet meer als Robert in de stad aan komt, ze werd net begraven.
• Pauline gaf om niks en niemand .
• Tijdens de oorlog kwamen Pauline en Robert Macy in het geheim bij elkaar.
• Na de dood van Robert Macy is Pauline nooit meer normaal geworden.
• Ze wilde naast Robert Macy begraven worden.

Christine

• Ze is in de war.
• Ze kende haar moeder(Pauline) niet zo goed, dus was ook niet zo onder de indruk van de begrafenis.
• In het begin was ze niet zo aardig tegen Robert.  Later bespreekt ze haar problemen met hem.
• Vriendelijk, want ze liet zich helpen door Madam Mons .

Lucette

• Ze is heel aardig, want ze deed altijd heel aardig tegen Robert en haar klanten.
•  Lucette werkt in een café en is een aantrekkelijke serveerster.
•  Behulpzaam, ze helpt Robert als hij in de problemen zit.

Robert Macy

• Was verliefd op de moeder van Christine (Pauline).
• Was een jood, wist te ontsnappen aan de Duitsers in de 2^e wereld oorlog. Werd al jong vermoord.
• Zijn karakter wordt niet zo uitgebreid besproken in het boek.

Monsieur Gireauld

• Is een ouwe man, vader van Pauline en opa van Christine
• hij is sterk en nooit ziek.
• Hij deed fel tegen Robert , omdat Robert begon over Robert Macy.
• Agressieve man, kan zijn angst en vroegere gebeurtenissen niet verwerken.

Madam Befort

• Ze komt ongeïnteresseerd over.
• Ze is oud.
• heeft Robert Macy geholpen met onderduiken.

• Thema/ onderwerpen en motieven :

  • het thema is ontmaskeren.
  • de dood van Robert Macy .
  • het onderzoek van (andere) Robert.

• Opbouw:

  • de opbouw van het verhaal is in chronologische tijdvolgorde.
  • het is een beetje en droevig einde, want Robert mag Christine niet meer zien. Maar toch is het ook wel een Happy end, want Robert weet wat er  met Robert Macy is gebeurd.

• Tijd:

  • Het verhaal speelt zich af in 1980, ongeveer 35 jaar na de 2^e wereld oorlog.
  • Het verteltempo van het verhaal is heel chronologisch .
  • De hoeveelheid tijd verstrijkt ongeveer 1 maand want dat is de vakantie van Robert.

• Vertelsituaties:

  •  Wordt verteld in de ik-form.
  • Niet echt gebeurd verhaal, had wel zomaar waar kunnen zijn zo echt wordt het verteld.

•  Plaats en ruimte:

  • De plek waar het verhaal zich afspeelt is in Frankrijk in Nizier,een klein dorpje in het dal.

• Taalgebruik/beeldtechniek:

  • Taalgebruik heeft effect op het lezen, want als je leest en je weet niet wat het betekent is dat heel vervelend. Na een tijdje wordt het dan saai
• Leg de titel van het boek uit:
  • De titel “Belledonne kamer 16” is de plaats waar  de moord is gepleegd. De moord op Robert Macy. In het pension Belledonne, kamer 16.

Informatie schrijfster

Het boek “Belledonne kamer 16” is geschreven door Anke de Vries.

Anke de Vries is nu 78 jaar, geboren op 5 december 1936 in Sellingen         (Groningen). Ze woont met haar Franse man in Den Haag. Heeft 3 volwassen kinderen, 1 zoon en 2 dochters. Vroeger werkte ze mee aan een aantal tijdschriften. Ze heeft veel gereisd en in het buiten land gewoond, zoals in Pakistan, Frankrijk en Griekenland. Ze is een Nederlandse kinderboekenschrijfster en schrijft vooral boeken voor kinderen vanaf  0 tot en met 12 jaar. Haar boeken zijn vooral geliefd door kinderen vanaf 10 jaar. Ze heeft al 79 boeken gepubliceerd en er zijn al meerdere boeken van haar bekroond door de kinderjury. Haar boeken gaan meestal over dingen die zij zelf heeft meegemaakt of iets bij voelt. Haar boek zal nooit gaan over een ruimteman of zo want dan weet ze dat het zeker niks wordt. Dit boek “Belladone kamer 16” is een niet waar gebeurd verhaal, 

Andere bekende boeken van haar  zijn Blauwe plekken, de rode handschoen, Medeplichtig.

Dit boek (Belladone kamer 16)is een niet echt gebeurt, maar ze had er wel iets mee.