Belledonne kamer 16 door Anke de Vries

Ik houd mijn boekbespreking over Belledone kamer 16.
De schrijfster is Anke de Vries, en het boek is geschreven in 1977 de uitgeverij is Lemniscaat.

Eerst ga ik iets vertellen over de hoofdpersonen, daarna geef ik een samenvatting, en dan geef ik mijn eigen mening, en dan vertel ik iets over de schrijfster, daarna geef ik de bronnen.

De hoofdpersonen zijn Robert Reuling, hij is ongeveer 16 jaar verder kom je niet zoveel over zijn uiterlijk te weten, hij heeft een aardig karakter en maakt snel vrienden, de andere hoofdpersoon is Robert Macy hij was joods en leefde in Frankrijk tijdens de 2e wereldoorlog hij was ongeveer 22 jaar toen hij stierf, tijdens het verhaal kom je steeds meer over zijn dood te weten.

De belangrijkste bijpersonen zijn:
Monsieur Mons: hij is de eigenaar van het café La Taverne wat vroeger Belledone heette.

Lucette: zij is de eigenares van een ander café in het plaatsje waar het verhaal zich afspeelt, en zij helpt Robert heel vaak

Het verhaal speelt zich af in de Franse Alpen in het plaatsje Nizier, en het kan zich nu afspelen.

En nu de samenvatting:

Als Robert tijdens het opruimen van het appartement van zijn overleden opa een geheimzinnig zakboekje en een kogel vindt wordt hij nieuwsgierig. Op de eerste bladzijde staat de naam van de eigenaar: Robert Macy, verder staan er maar weinig dingen in.
Na een jaar besluit Robert op onderzoek uit te gaan en die zomervakantie gaat hij naar Frankrijk. Na een week zoeken komt hij in het plaatsje Niezier aan en daar vindt hij ook het pension dat in het boekje stond, maar nu heet het La Taverne wat ‘de herberg’ betekent, eigenlijk verhuren ze geen kamers meer maar voor Robert maakt monsieur Mons (de eigenaar) een uitzondering.
Die avond vraagt Mons of hij de volgende dag naar een begrafenis wil gaan, en een roos op het graf van de dode vrouw wil leggen. Dat doet hij en als hij bij het graf staat ziet hij dat het graf ernaast van Robert Macy is, toch wil hij verder gaan met zijn onderzoek, langzaam komt hij achter de afgekorte namen uit het boekje.
Als hij op een dag tijdens een wandeling in een storm terecht komt gaat hij naar het café van Lucette, daar helpt hij haar met haar oom die gek is, en omdat hij bang is voor het onweer in de kelder is gekropen, hij bleef maar schreeuwen: monsieur Moustache, paf paf! Dood!
Toen Robert weer in het pension kwam hoorde hij van Mons dat dokter P. (een naam uit het boekje) Wel eens dokter Pascal kon zijn, hij gaat naar de dokter toe, en die vertelt hem dat Robert Macy een jood was die uit het concentratiekamp was gevlucht, hij dook onder in Niezier en werd daar verliefd op Pauline Gireauld, dat is de vrouw die werd begraven.
Robert komt er achter dat de vader van Pauline nog leeft en besluit hem op te zoeken, als hij daar is kijkt hij door een raam naar binnen, en ziet de man een pistool uit een la pakken en langzaam weer terug leggen, Robert denkt dat hij zelfmoord wil plegen dus die avond steelt hij het pistool. Als hij de volgende dag toch het pistool terug komt brengen ontdekt hij dat de kogel hetzelfde is als de kogel die hij een jaar geleden bij zijn opa had gevonden, hij denkt dat monsieur Gireauld misschien Robert Macy heeft neergeschoten, en als hij het aan Gireauld vraagt wordt hij eerst kwaad, en dan geeft hij het toe.
Geschrokken gaat Robert terug en de volgende dag hoort hij dat Gireauld dood is, hij heeft zelfmoord gepleegd.
Uiteindelijk bleek dat monsieur Gireauld joden haatte en daarom had hij Robert Macy die jood was en met zijn dochter ging neergeschoten en de oom van Lucette had hij in het ravijn geduwd omdat hij Macy wilde helpen. Maar de oom leefde nog steeds, maar hij was gek geworden. Alleen als hij bang was kon hij het zich het herinneren. Monsieur Moustache was de bijnaam van monsieur Gireauld.

Mijn eigen mening:
Ik vond het een heel mooi boek maar soms wel ingewikkeld doordat er verschillende verhalen door elkaar heen lopen, en omdat er veel Franse woorden in zitten.
De titel vind ik goed gekozen, omdat het verhaal zich daar meestal afspeelt.
Ik vond allebei de Roberts heel sympathiek, omdat ze mensen hielpen terwijl ze zelf ook veel problemen hadden.
Het einde vond ik wel goed, een gesloten einde waarin alles opgelost is.

De schrijfster:
De schrijfster is dus Anke de Vries, ze is geboren op 5 december 1936 in Sellingen dat ligt in Groningen, ze is getrouwd met een Fransman en ze woont nu in Den Haag, ze heeft 2 dochters en een zoon.
Haar eerste boek ‘de vleugels van Wouter pannenkoek’ schreef ze op een cursus creatief schrijven.
De prijzen die ze heeft gewonnen zijn voor:
*het geheim van Mories Besjoer een zilveren griffel
*belledone kamer 16 een eervolle vermelding Europese jeugdboekenprijs
*kladwerk en blauwe plekken de prijs van de Nederlandse kinderjury

de bronnen die ik heb gebruikt zijn: natuurlijk het boek zelf, en ik heb op altavista naar belledone kamer 16 gezocht en dan kwam je op verschillende sites met info over de schrijfster.

Dit was mijn boekbespreking.