Belledonne kamer 16 door Anke de Vries

Ik heb ‘Belledonne kamer 16’ met plezier gelezen. De schrijfster van dit boek is Anke de Vries.
Het boek kwam op de erelijst van de Europese jeugdboekenprijs.
Ik heb dit boek gekozen omdat het me is aangeraden.

Anke de Vries werd geboren op 5 december 1936 in Nederland.
Ze reisde veel en woonde in verschillende landen.
Vooral in Frankrijk voelde ze zich meteen thuis. In 1957 trouwde ze met een Fransman.
Haar man moedigde haar aan te gaan schrijven.
In 1972 verscheen haar eerste boek, ‘De vleugels van Wouter Pannekoek’. Dit is bestemd voor jonge kinderen. Daarna schreef ze boeken voor de oudere jeugd.
De laatste jaren schrijft ze weer veel voor kinderen. Veel van haar boeken spelen zich af in Frankrijk. Ze houdt van de sfeer van het Franse platteland en probeert die sfeer in haar verhalen te beschrijven wat ook in dit boek lukt.

Het verhaal handelt over een jongen, Robert Reuling. Wanneer hij en zijn moeder samen het huis van zijn grootvader opruimden nadat hij was gestorven, vond Robert een zakboekje en een kogel. Ze waren van een Fransman, Robert Macy. In het zakboekje werden er een aantal mensen genoemd. Alle namen waren alleen maar met de beginletter opgeschreven. Robert kreeg een mysterieus gevoel bij het boekje en de kogel en besluit zijn zomervakantie in Frankrijk door te brengen, in pension Belledonne.
Na een lange zoektocht kwam hij in Nizier aan, waar het pension was. Daar ontmoette hij Monsieur Mons, en zijn vervelende vrouw, die hem een kamer gaven.
De volgende dag zat Robert op een terrasje te wachten, waar hij kennis maakte met Lucette. Wanneer de begrafenis van Madame Gireaulds was afgelopen, ging hij op het kerkhof een kijkje nemen, zag hij plotseling het graf van Robert Macy. Op weg naar Belledonne vloog er een brommer uit de bocht, de bestuurster bleek Christine te heten en zij was de dochter van de pas begraven vrouw.
Robert bracht haar naar Belledonne waar ze goed verzorgd werd.
Daarna brachten Robert en Monsieur Mons haar naar huis, daar ontmoetten zij Monsieur Gireaulds, de opa van Christine.
Weer in Belledonne aangekomen vroeg Robert aan Monsieur Mons wie madame B. zou kunnen zijn, die in het boekje zo genoemd werd. Het enige wat Monsieur Mons kon bedenken was madame Béfort.

De volgende dag ging hij een wandeling maken. Na een tijdje kwam hij in een vreselijke hagelstorm terecht, hij rende naar het café van Lucette om te schuilen.
Toen Robert weer in Belledonne was aangekomen, vertelde Monsieur Mons hem over ene dokter Pascal die in Nizier gewoond had tijdens de Tweede Wereld oorlog. Robert bedacht dat hij de Monsieur P. wel eens zou kunnen zijn en besloot hem op te gaan zoeken. Dokter Pascal vertelde hem dat Robert Macy was gevlucht uit een concentratiekamp en kwam daarna bij madame Béfort terecht, waar hij kon onderduiken. Daar ontmoette hij een meisje, Pauline Gireaulds, die daar vaak kwam. Ze ontmoetten elkaar op een geheime plek en uiteindelijk hadden de Duitsers Robert Macy te pakken. Hij is doodgeschoten en Lucien die de enige getuige was, hadden ze in het ravijn gegooid.
Toen Robert weer in het café zat, werd hij gebeld door Christine. Ze vertelde hem dat ze ging verhuizen omdat haar opa dat graag wilde. Net toen ze haar nieuwe adres wilde doorgeven, werd de verbinding verbroken. Robert vertrouwde het niet en ging naar haar huis. Daar zag hij door een raam Christine ’s grootvader zitten die met een pistool zat te spelen. Robert was bang dat hij zelfmoord wilde plegen, maar gelukkig legde hij het pistool weer in een la en verliet de kamer. Robert vertrouwde het niet en besloot het pistool te stelen. Hij ging via de achterdeur het huis binnen, haalde het pistool uit de la en nam het mee. De volgende dag werd hij uitgenodigd door madame Béfort, zij vertelde hem over Robert Macy In zijn kamer bekeek hij het pistool nog eens en vergeleek de kogels die erin zaten met degene van het zakboekje. Ze waren precies hetzelfde. Het vervolg van het verhaal moeten julie zelf maar gaan lezen.

Het verhaal van Robert Reuling speelt zich af in 1977. Maar het ‘verhaal’ van Robert Macy dat in het boek steeds verder verduidelijkt wordt, speelt zich af in 1944, tijdens de Tweede Wereld oorlog.
Omdat er eigenlijk twee verhalen zijn, loopt het boek niet chronologisch. Hierdoor zijn er nogal veel flashbacks.

De plaats van het verhaal speelt zich af in Frankrijk. In het kleine bergdorpje Nizier, gelegen aan de voet van de Bellebonne, verplaast het hoofdpersonage, Robert, zich bijna uitsluitend.

Ik vond ‘Belledonne Kamer 16’ een erg leuk boek. Het verhaal is erg boeiend en soms ook wel spannend. Alle emoties zijn er ook goed in verwerkt, de dialogen zijn afwisselend, niet te lang en door de Franse woordjes krijgt het juist een beetje een Frans sfeertje.
Omdat er een mysterie wordt opgelost, ontdek je steeds iets nieuws waardoor je nieuwsgierig wordt. Het is ook erg handig dat het hoofdpersonage, Robert, af en toe alles even op een rijtje zet, waardoor je het beter kunt volgen.

In het boek staan heel wat stijlfiguren, bv. vergelijkingen, climaxen, enz.
Ik zal tenslotte nog een stukje voorlezen uit het boek.
(blz. 76 –77)