Titel Afblijven

Auteur Slee, Carry

Uitgever Van Holkema Warendorf

Jaar van uitgave 1998

Genre Het boek is een jeugdroman en gaat over vriendschap, liefde en drugs.

Onderwerp/ Thema Het onderwerp van het boek is drugs en vriendschap. Melissa raakt verslaafd aan drugs en haar vrienden proberen haar ervan af te helpen. Ik vind dat de schrijver deze onderwerpen op een goede manier heeft uitgewerkt, omdat het denk ik een heel echt beeld geeft. Het komt voor een groot gedeelte over met de werkelijkheid, denk ik. Ze schrijft veel over de emoties die erbij komen en dat vind ik \"leuk\" om te lezen. Dit boek kan je zeker aan het denken zetten, als je tenminste van plan ben om aan drugs te beginnen of het een keertje te proberen. Melissa neemt een keer een trekje van een joint en nog geen maand later is ze verslaafd aan XTC en andere hard-drugs. Je raakt er dus makkelijk verslaafd aan. Het andere verhaal dat er in het boek gebeurt gaat over Fleur, die verkering krijgt met Toine. Later in het boek gaat het uit omdat hij de vriendin van Fleur, Debby verkering gevraagd zou hebben. Dat is niet zo, want Debby heeft dat alleen maar verzonnen omdat ze zelf met Toine verkering wilde. Van dit verhaal kan je niet echt iets leren. Mijn mening is tijdens het lezen verandert, omdat ik aan het begin nooit had gedacht dat Melissa aan drugs zou beginnen. Daar leek ze me te verstandig voor, maar dat bleek later dus niet zo te zijn.

Perspectief Het verhaal is vanuit een personaal perspectief verteld. Het is vanuit Jordi, de beste vriend van Melissa.

Voorbeeld 1: Dit is het eerste stuk uit het boek en hier zie je wat Jordi denkt.

Met een glimlach op zijn gezicht trekt Jordi de brede houten deur achter zich dicht. Het is hem gelukt, hij heeft het baantje! Maandag kan hij beginnen. Driehonderd gulden per maand krijgt hij en daarvoor hoeft hij alleen een paar uurtjes per dag schoon te maken. Hij heeft er wel voor moeten zweten. Al die vragen die hij moest beantwoorden. ‘Ben je handig?’ ‘O, heel handig, meneer.’ Hij heeft maar niet verteld dat hij bijna altijd iets breekt als hij de afwasmachine vult. En dat hij in zijn eigen emmer met sop is gestapt toen hij thuis de vloer moest schrobben. Voorbeeld 2: Melissa is naar de directeur van de school om te vertellen dat zij verslaafd is aan drugs en dat zij ook de enige is uit hun groepje. Jordi en zijn andere vrienden werden er namelijk van verdacht dat zij ook aan de drugs zouden zijn en dan zouden ze allemaal in een andere klas komen.

Jordi hoopt dat van Tongeren een beetje redelijk is. Met die man weet je het nooit, het hangt helemaal van zijn bui af. En misschien zit hij wel in een vergadering en kan Melissa helemaal niet bij hem terecht. Als Melissa na tien minuten nog niet bij hem terug is, weet hij zeker dat ze bij de directeur zit. Jordi vraagt zich af hoe het zal aflopen.

Gebeurtenissen De belangrijkste problemen in het verhaal gaan over Melissa en over haar verslaving aan drugs en over Debby die haar vriendin Fleur bedriegt door te zeggen dat de vriend van Fleur, Toine, verkering aan haar zou hebben gevraagd. Dit is helemaal niet waar, maar ze wil zelf verkering met Toine. Dit probleem wordt opgelost door Jordi, die een briefje krijgt van Toine om aan Debby te geven. Als een van zijn andere vrienden dat briefje leest, staat erop: Debby, ik wil geen verkering met je, omdat ik nog steeds verliefd ben op Fleur. Zo komen ze achter de waarheid en krijgen Fleur en Toine weer verkering. Het probleem van Melissa komt doordat ze wordt gevraagd in een videoclip te dansen. Ze kan erg goed dansen, omdat ze al jaren op jazzballet zit. De andere dansers gebruiken ook drugs en een van hen is zelfs een dealer. Melissa laat zich overhalen om ook eens wat te proberen. Eerst neemt ze een trekje van een joint, maar nog geen week later is ze ook aan de hard-drugs. Het probleem wordt opgelost als ze in het ziekenhuis komt te liggen nadat ze uitgedroogd is na het slikken van pillen. Als ze uit het ziekenhuis komt, gaat ze weer thuis wonen en stopt ze met de drugs. Bij het laatste probleem, over drugs, weet ik niet precies wat ik zou doen. Ik denk niet dat ik de hoop zou opgeven, maar ik zou het er wel erg moeilijk mee hebben. Zoals ik al zei weet ik niet wat ik ermee aan zou moeten, omdat ik er ( gelukkig) nog nooit mee in aanraking ben gekomen. Bij het andere probleem is dat niet zo moeilijk, daar zou ik het wel weten. Ik zou die Debby nooit meer aankijken. Ik denk dat allebei de gebeurtenissen echt gebeurd zouden kunnen zijn. Je hoort de laatste tijd zoveel over drugs en dat mensen hun hele leven ermee verknallen, dat laat het boek ook zien. En in de liefde gebeuren dit soort dingen ook wel, alleen had ik het allang doorgehad. In het boek was het namelijk niet zo moeilijk te raden dat Debby erachter zat. Het boek bleef me tot het eind boeien, omdat je er pas aan het einde achterkomt of ze echt van de drugs af is en of Jordi en Melissa nog iets krijgen met elkaar ( ze waren het hele boek door verliefd op elkaar en op de allerlaatste bladzijde zoenden ze elkaar)

Personen naam: Jordi
leeftijd: ong.14 jongen
thuis: vader, moeder, geen broers of zussen
opleiding: 2e klas van middelbare school
talenten en vaardigheden: - interesse: archeologie, muziek
karaktertrekjes: - snel bezorgd, als Melissa ( nadat ze in het ziekenhuis heeft gelegen) een paar minuten te laat thuis komt en Melissa’s moeder hem belt gaat hij gelijk de hele stad doorfietsen om haar te zoeken. - geen meeloper, iedereen uit het vriendengroepje rookt behalve hij. - veel over voor zijn vrienden, hij doet er alles voor om Melissa terug te krijgen. - vriendelijk, iedereen op school mag hem en hij mag iedereen.

naam: Melissa de Raaf
leeftijd: ong. 14 meisje
thuis: vader, moeder, geen broers of zussen
opleiding: 2e klas van middelbare school
talenten en vaardigheden: dansen
interesse: muziek, later alleen nog maar geïnteresseerd in drugs
karaktertrekjes: - bijna altijd vrolijk ( voor het gebruik van drugs) - tijdens de drugs extreem vrolijk of juist depressief - staat niet stevig in haar schoenen, ze begint aan de drugs omdat anderen dat ook doen. Ze durft niet te zeggen wat ze vind. - tijdens de drugs onverschillig, als ze net met de drugs begint, komt haar oma in het ziekenhuis te liggen alleen kan het haar allemaal niets schelen.

Ik vind het vrij moeilijk om karaktertrekjes van Melissa op te schrijven, omdat ze in het boek dus verslaafd raakt en daardoor een heel ander mens wordt met dus ook een ander karakter.

Fragment Fragment 1:

Melissa en Jordi zijn samen naar de studio gegaan. Melissa moet voordansen voor de producer en als ze dat gedaan hebben gaan ze naar de zogenaamde relaxruimte.

‘Heeft er iemand iets bij zich?’ vraagt Katy. ‘Wat dacht je?’ Jim haalt een pakje shag uit zijn zak en een kokertje. ‘Deze wiet is helemaal te gek, jongens.’ Jordi ziet hoe Jim een joint draait. Hij is er zo handig in, dat het vast niet de eerste keer is. Als Jim een trekje heeft genomen, geeft hij de joint door. ‘Hmm,’ zegt Ron. ‘Dat is zeker een goeie, zeg. Waar heb je die vandaan?’ ‘Van mijn hofleverancier,’ lacht Jim. Ron en Katy schijnen hem te kennen, want ze schieten beiden in de lach. Ron wil de joint aan Jordi doorgeven, maar die bedankt. Hij heeft nog nooit een stickie gerookt. ‘Jij Melissa?’ vraagt Ron. Melissa krijgt geen tijd om te weigeren want Jim pak de joint uit Rons hand en geeft hem aan Melissa. ‘ Kom op meid, je bent nu een artiest. Niet zo truttig, neem een hijs.’ Jordi ziet hoe Melissa de joint tussen haar vingers houdt, ernaar kijkt en hem dan langzaam naar haar mond brengt. En als de joint weer langskomt, neemt ze twee halen achter elkaar. Jordi heeft het gevoel dat Melissa hem in de steek laat. Er ontstaat een melige sfeer. Iemand hoeft maar iets te zeggen of ze brullen van het lachen. Jordi voelt zich buitengesloten. Kon hij maar weggaan, maar hij wil Melissa niet in de steek laten. Zeker nu niet. Ze is zo stoned dat ze niet eens zou weten hoe ze thuis moest komen. Het lukt haar niet eens om het adres van Jim op te schrijven. Bij elke letter ligt ze dubbel.

Ik heb dit stukje uitgekozen, omdat het me niet zozeer op het moment dat ik het las, maar wel een paar hoofdstukken later, aan het denken heeft gezet. Dat zo’n hele verslaving begint, omdat je niet durft te weigeren als er een joint langs komt. Ik denk dat ik het wel zou kunnen weigeren, maar je wordt dan toch wel een beetje buitengesloten wordt. Toen ik dit boek las en vooral dit stukje, had ik totaal niet het vermoeden dat Melissa een junkie zou worden. Ik denk dat ik best wel wat van dit stukje geleerd heb, omdat de erop volgende gebeurtenissen heel logisch zijn en makkelijk echt zouden kunnen gebeuren. Daarom heb ik er best wel wat van geleerd, omdat ik nu weet dat je nooit aan drugs, ook al is het \"maar\" wiet, moet beginnen.

Fragment 2:

Melissa is al twee weken weg van huis. Jordi en Fleur hebben een tip gekregen van een jongen die Melissa had gezien. Ze zou naar een houseparty gaan. Jordi en Fleur gaan er naar toe om Melissa te zoeken.

‘Ik heb de ambulance moeten bellen,’ zegt een man. ‘Alweer?’ vraagt de portier. ‘Dat is de derde keer vanavond.’ Nu komt er nog iemand bij. Het is duidelijk dat hij de leiding heeft. Hij valt uit tegen de portier. ‘Zit jij hier te maffen ofzo?’ ‘Het hoeft er maar een te zijn,’ zegt de portier. ‘Ik kan toch niet iedereen fouilleren.’ ‘Ze zeggen dat er iemand met een handeltje uit Oost-Europa binnen is,’ zegt weer een ander. De mannen schrikken. ‘Dat gif!’ Jordi wil horen wat de mannen nog meer te zeggen hebben, maar het geluid van een sirene overstemt hen. De portier wijst in het donker. ‘Daar zal je hem hebben.’ Met zwaailicht giert de ambulance de hoek om. Hij stopt vlak voor hen. Twee ziekenbroeders springen eruit. Ze rennen naar de achterkant van de auto, tillen een brancard naar buiten en lopen haastig langs de portier naar binnen. ‘Opzij allemaal!’ De portier duwt een aantal jongens en meisjes naar achteren. ‘Zo meteen kunnen ze er niet door’ Iedereen praat erover. ‘Misschien valt het wel mee,’ zegt een meisje. ‘Denk dat maar niet,’ horen ze een jongen zeggen. ‘Ik kom er net vandaan. Ze hebben haar in de WC gevonden, helemaal bewusteloos. Er was geen leven in te krijgen. Ze hebben het zelfs met emmers water geprobeerd.’ Als de deur open gaat, gluurt Jordi naar binnen of hij Melissa ziet. ‘Aan de kant!’ wordt er geroepen. De broeders komen er weer aan. Jordi en Fleur draaien hun hoofd weg, maar als de brancard vlak langs hem komt, kijkt Jordi toch. ‘Opgepast,’ zegt de broeder die voorop loopt. Jordi ziet eerst alleen een wit laken. Maar als de achterste broeder naast hem is, ziet hij een spierwit gezicht boven het laken. Tegelijkertijd geeft hij een gil. ‘Melissa!’ schreeuwt hij. ‘Het Melissa!’

Ik heb dit stukje uitgekozen, omdat dit de belangrijkste gebeurtenis in het boek is. Hier kom je te weten hoe het afloopt met Melissa, alhoewel het nog wel spannend is of ze het overleeft of niet. Het heeft me natuurlijk ook aan het denken gezet, want in dit stukje laat de schrijver pas echt goed zien hoe gevaarlijk drugs is. In het begin is Melissa een hele vrolijke, gezonde meid en in dit stukje is ze bijna dood. En dat alleen maar door die drugs. Haar hele leven staat op z’n kop.

Tijd Er zijn wel een aantal flash-backs. Dat is dan meestal na een tijdsprong en in die flash-back wordt dan verteld wat erin die tussentijd gebeurd is. Aan het eind zit er een grote tijdsprong van 6 weken. Ik denk dat ik niet echt hoef uit te leggen waarom het verhaal zich in deze tijd afspeelt, want het onderwerp, drugs, is toch wel een hedendaags onderwerp. Verder komen er ook dingen in voor als scooters, televisies en andere moderne apparaten.

Keuzeopdracht Ik kies opdracht 2 en dus maak ik drie dagboekfragmenten van Jordi.

Dagboekfragment 1: 1 mei 1999
Lief dagboek
Er is vandaag iets verschrikkelijks gebeurd. Ik ging mee met Melissa naar de studio. Ze moest namelijk dansen, want de clip werd vandaag opgenomen. Ze zei dat ze nog een pil moest nemen omdat ze anders niet kon dansen, maar volgens Jim moest je van Rob Houtenbos helemaal clean zijn. Melissa durfde ziet meer te dansen en toen het opgenomen werd kon ze het niet. Ze kon wel dansen, maar het zag er heel gespannen uit. Rob zei dat ze kon ophoepelen. Ze was helemaal overstuur. Toen we de studio uitliepen kwam Jim naar haar toe en zei dat er wat bestond tegen dit soort gevoelens. Melissa ging met hem mee. Ik ben haar kwijt, ik weet het zeker. Er werd net gebeld, het was Melissa. Ze zei dat ze niet meer thuis kwam. Ik ben haar kwijt, dagboek. Als ik haar niet ga zoeken komt ze nooit meer terug. Dan zal ze nooit weten hoe verliefd ik op haar was. Ik moet het haar vertellen en dus moet ik haar vinden. Ik wil haar niet kwijt. Liefs, Jordi

Dagboekfragment 2: 11 mei
Lief dagboek
Wat een dag! Ik ben vandaag naar en coffeeshop geweest om te vragen of iemand Melissa kende en of ze wisten waar ze nu was. Er was een jongen die haar inderdaad kende, omdat ze een nacht in een kraakpand had geslapen waar hij ook was. Ik dus naar dat kraakpand, maar niemand was er. Een vrouw uit het huis ernaast vertelde me dat er een naar het ziekenhuis was gebracht en dat ze allemaal meewaren. Ze zei dat het een meisje was van mijn leeftijd, dus ik dacht gelijk dat het Melissa was. Ik dus naar het ziekenhuis rijden. Daar kreeg ik te horen dat ze dood was. Ik kon het niet geloven, Melissa was dood? Dat kon toch niet. Ik was helemaal in paniek. Toen zei een ander meisje uit dat kraakpand: ‘ Erg he? Het was zo’n lieve meid, die Mette. Ik keek natuurlijk helemaal verbaasd. Het bleek Melissa niet te zijn. Ze leeft nog, godzijdank. Tenminste, dat hoop ik.. Liefs, Jordi

Dagboekfragment 3:

15 mei Lief dagboek

Het is gebeurd, Melissa is terug. Ik ben zo blij, zo ontiegelijk opgelucht. Het is nu half 9 ‘s avonds en ik kom net terug uit het ziekenhuis. Ja inderdaad, ze ligt in het ziekenhuis. Frank uit het kraakpand belde om te zeggen dat hij Melissa had gesproken en dat ze die avond, gisteravond dus, naar een houseparty zou gaan. Ik en Fleur hadden afgesproken om erheen te gaan. Toen we daar aankwamen werden we er niet ingelaten, maar ze hadden het erover dat er een meisje ziek was geworden. Toen kwam de ambulance kwam en ze haalde het meisje. Ik keek op de brancard en daar lag Melissa. Ik ben mee gegaan naar het ziekenhuis en heb de hele tijd Melissa’s hand vast gehouden. Toen deed ze opeens haar ogen open en ze keek me aan. Ze is zo mooi, ook al zag ze er ontiegelijk wit en ongezond uit. Het levensgevaar was geweken. Ze is weer terug, ik ben zo blij. Nu komt alles weer goed, ik weet het zeker.

Liefs, Jordi