Achtste-groepers huilen niet door Jacques Vriens

Beoordeling 6.4
Foto van een scholier
Boekcover Achtste-groepers huilen niet
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 1e klas vmbo | 1712 woorden
  • 28 september 2007
  • 47 keer beoordeeld
Cijfer 6.4
47 keer beoordeeld

Boek
Auteur
Jacques Vriens
Genre
Jeugdboek
Kinderboek
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
1999
Pagina's
175
Oorspronkelijke taal
Nederlands
Verfilmd als
Prijzen
Kinderjury 10-12jaar (2000 Winnaar)

Boekcover Achtste-groepers huilen niet
Shadow

In de groep van juf Ina is vaak heibel, vooral over het voetballen in de pauze. Gelukkig is juf erg goed in het bedenken van originele oplossingen. Maar als Akkie ernstig ziek blijkt te zijn, kan ook juf niks meer verzinnen. Heel groep acht leeft mee. Gelukkig kan Ankie het niet laten om zich ook vanuit het ziekenhuis overal mee te bemoeien. Of het nou gaat om de afsc…

In de groep van juf Ina is vaak heibel, vooral over het voetballen in de pauze. Gelukkig is juf erg goed in het bedenken van originele oplossingen. Maar als Akkie ernstig ziek blij…

Achtste-groepers huilen niet door Jacques Vriens
Shadow

Vraag 1 De titel van mijn boek is achtste groepers huilen niet.

Vraag 2 De auteur van mijn boek is Jacques Vriens.

Vraag 3 De uitgever van mijn boek is ''van holkema & warendorf''

Vraag 4 Het boek heeft de 4e druk en in kwam in 2000 uit.

Vraag 5 Mijn boek heeft achttien hoofdstukken en is 175 bladzijdes lang.

Vraag 6 Mijn verslag

(het verhaal)
Achtste groepers huilen niet gaat over een klas. In de klas is er wel een ruzie, dat gaat meestal over voetballen op het trapveldje. Juffrouw Ina besloot naar het kringgesprek een plan te verzinnen voor het kringgesprek. Joep was zo boos naar de ruzie dat hij op een briefje schreef ”om 12 uur pakken we Akkie WRAAK”. Om 12 uur was joep in het park met zijn vriend Franklin.
Ze hadden een paar minuten gevochten, maar kleine Brammetje had juf Ina der bij gehaald. Toen hadden ze het voorlopig goed gemaakt. Na de ruzie hadden Elise de zoveelste ruzie, weer in de kring te gaan zitten. Joep was zo kwaad naar dat en Laurens hadden een woordenwisseling, ze hadden niet in de gaten dat Akkie in elkaar gekropen zat. Akkie kreeg Bijna geen lucht.
Ze vertelde dat het niet om Joep ging maar dat ze het al meer had gehad. Elise ging bij akkie eten. De moeder die het in de gaten had dat Akkie het al enkele keren benauwd heeft gehad, en ook nog eens veel blauwe plekken. Besloot ze om naar de dokter te gaan. Ze hadden voor de zekerheid bloedgeprikt. Na de dokter ging Akkie weer naar school.
Het laatste halfuurtje gingen ze in de kring want juf Ina had samen met meneer Henk een plan bedacht voor de ruzie met het voetballen. Ze gingen een schoolvoetbaltoernooi houden met alle scholen. Na school stond Akkie’s vader voor de ingang. Ze moesten naar het ziekenhuis. Ze moesten naar ede afdeling urologie, de ouders van Akkie wouwen niets zeggen over dat woord. Akkie wilde het woord perse weten wat urologie betekent. Ze vroeg het aan de zuster die voorbij kwam. Ze verzon een smoesje die zuster gaf als antwoord "urologie is voor kanker patiënten".
Na een tijdje kwamen ze bij dokter snor. Ze wisten nog niet zeker of Akkie kanker had. Dus ze had nog enkele behandelingen nodig. Daarna kwam de uitslag Akkie had leukemie (bloedkanker). De dag daar na vertelde de juf het aan de klas.
Akkie kreeg meer medicijnen, en werd zieker. Kareltjes vader vroeg aan Elise of hij Kareltje wou voeren, en dat deed ze. Akkie schreef de klas een leuke brief. Elise en Nilgun mochten naar het ziekenhuis samen met juf Ina. Na enkele weken mocht Akkie naar huis en halve dagen naar school. En als verrassing had iedereen een pet of een hoofddoek op. En zongen voor haar.
Een week later deed Akkie de proefcito-toets. En mocht misschien de eerste helft meespelen in het schoolvoetbaltoernooi.
Na een tijdje moest Akkie op controle; de kuur was niet aangeslagen. Ze kreeg haar 2de kuur, jammer genoeg kon ze niet meedoen aan de cito-toets.
Na een tijdje mocht Akkie naar schoolkamp, maar haar moeder moest wel mee. Het schoolkamp was heel leuk. Na het schoolkamp ging het mis: Akkie werd weer heel ziek. Akkie had uitzaaiingen in haar hoofd, wat normaal nooit voorkwam bij kinderen. Na een week werd het steeds slechter en slechter.
Na enkele dagen overleed Akkie. Juf Ina vertelde het in de klas een klas vol verdriet. Voor de begrafenis hadden ze een groot portret opgehangen, elke dag namen kinderen bloemen mee. Er stond ook een doos bij waar kinderen een briefje konden indoen. Akkie werd opgebaard in haar eigen kamer.
De begrafenis werd gehouden in een aula heel groep 8 was erbij, en juf Ina vertelde ook iets over Akkie. De kinderen zaten nog 2 maanden bij juf Ina voor de zomervakantie. Iedereen legde elke dag wel een bloem bij Akkie's portret. En gingen ook naar samen naar het kerkhof.
Op het einde van de musical zongen ze het lied nog 1 keer voor Akkie.

Vraag 7 Het verhaal hoort bij een abc verhaal.
Dat komt het gaat over een school.
Het gaat ook om een groep 8, daarom de naam "achtste groepers huilen niet".

Vraag 8 Op de kaft zie je een klas wie allemaal een hoed dragen, voor Akkie dat ze zich niet alleen voelt.
Ik vind dat het boek meer kleur in de plaatjes.
De omslag van het verhaal past erbij omdat het ook zo voorstelt in het boek.

Vraag 9 "Dag lieve stoere Akkie" ik vind dat het boek zo moet heten omdat ze eerst gezond was en binnen een jaar heel ziek zelfs dood.

Vraag 10

Akkie
Haar karakter is: Sterk en gevoelig. De wil om te leven en beter te worden is erg groot en komt grotendeels door haar sterke karakter. Ze wil graag anderen helpen. Ze is ook best een bemoeial en een vechtersbaasje.

Elise: Een lief meisje uit Limburg dat er zich niks van aan trekt als Joep weer een of andere domme opmerking maakt. Ze is Akkies beste vriendin en helpt haar door de verschrikkelijke strijd heen.
Laurens: De beste vriend van Akkie. Hij is een beetje verliefd op Akkie en zij ook op hem. Zij laten dat ook duidelijk merken. Hij heeft niet zo'n sterke wil en is een beetje een schijtertje. Het is een aardig jongetje dat het eigenlijk altijd goed bedoeld.
Joep: Hij houdt van pesten, maar is diep van binnen toch wel aardig. Hij doet alsof het hem niets kan schelen dat Akkie ziek is, maar hij vindt het eigenlijk verschrikkelijk.
Juf Ina: Zij is een gezellige, gevoelige dame van 60. Zij is de juf van groep acht. Ze leeft erg mee en kan zich goed bedenken wat er in de ouders van Akkie omgaat. Haar eigen man is namelijk gestorven aan kanker.
Brammetje: Een klein jongetje wat door iedereen Brammetje word genoemd. Hij heet eigenlijk Ibrahim. Maar niemand noemt hem zo behalve zijn moeder als hij weer eens de fiets van zijn pikt. Brammetje is de vriend van Laurens.
Ze vormen een klas samen en maken heel veel mee.
Behalve Kareltje dat is de kat van Akkie

vraag 11 Een belangrijke gebeurtenis in het verhaal is dat Akkie kanker krijgt in het verhaal, eerst gaat het het goed en dan steeds slechter en slechter totdat ze overlijdt.
Het is een heel mooi boek het is echt samen lachen samen huilen.
Dat is dit stukje
Eerst is Akkie heel gezond.
Daarna krijgt ze kanker.
Dan overlijd ze.
Eerst is het een heel gezellige klas, hebben veel lol.
Dan overleid Akkie.

Vraag 12

De klas: een leuke klas gewoon een normale klas.
Maar een hele gezellige klas.

Ziekenhuis: Akkie moest altijd in zo'n box liggen als ze een kuur had. De box was heel leeg maar dat werd opgevuld met kaarten tekeningen.

Vraag 13 Dit verhaal komt uit de tijd van nu.
Een gewone klas(groep 8)die de cito moeten doen.
Je ging vroeger ook niet op kamp met groep 8, nu wel.

Vraag 14 Dit verhaal is gebaseerd op en andere vergelijkbare verhaal.
Dus het kan echt gebeurd zijn.

Vraag 15 Dag lieve stoere Akkie!
Dat is een stuk waar ze op kamp is geweest en kort daarna overleed. Het is een heel zielig stukje.
het stukje
Het was de laatste keer dat Elise haar vriendin zag lachen.
Twee dagen later overleed Akkie.
Ze was opnieuw buiten bewustzijn geraakt en steeds verder weggevlogen.
Veder en verder, hoger en hoger.
Haar ouders hielden Akkie in haar armen toen ze stierf.

Vraag 16

Zielig: Een meisje dat eerst gezond is en dan overlijdt aan kanker
Laat me meeleven: dat het ook zo met jou kan gebeuren.
Zet me aan het denken: het kan je vriendinnen ook overkomen
Boeiend: het hele verhaal is zo boeiend dat je niet wil stoppen met lezen.
Interessant: wat er met de ziekte kanker allemaal kan gebeuren.

Verwerkingsopdracht nummer: 4

“een songtekst bij het verhaal”
Grad Damen- Ongelijke strijd

Als kind liep ik met je hand in hand
Je liet me zoveel dingen van het leven zien
Gedachten zitten in mijn hoofd gebrand
Het was zo fijn om jou zo gezond te zien
ik wil nog bij je zijn
Maar mijn hart doet pijn
De kans die je kreeg was veel te klein

Het noodlot heeft je weggenomen
Het was een ongelijke strijd
Je bent alleen nog in mijn dromen
Dichtbij mij

Je wou nog zoveel jaren verder leven,
en zoveel leuke dingen met me doen
Jouw ziekte heeft helaas geen kans gegeven
Je had geen kracht maar kon daar niks aan doen
Ik hoor nog steeds je naam, en zie je voor me staan
Veel te vroeg ben je heengegaan

Het noodlot heeft je weggenomen
Het was een ongelijke strijd
Je bent alleen nog in mijn dromen
Dichtbij mij

Zonder jou ben ik zo eenzaam
Gevoelens liggen overhoop
Kan m'n verdriet niet bedwingen
Hoe moet ik zeggen dat ik van je hou

Het noodlot heeft je weggenomen
Het was een ongelijke strijd
Je bent alleen nog in mijn dromen
Dicht bij mij

Ik mis je!

Afscheid nemen bestaat niet Marco borsato
Afscheid nemen bestaat niet
Ik ga wel weg maar verlaat je niet
M'n lief, je moet me geloven
Al doet het pijn...

Ik wil dat je me los laat
En dat je morgen weer verder gaat
Maar als je eenzaam of bang bent
Zal ik er zijn..

Kom als de wind die je voelt en de regen
Volg wat je doet als het licht van de maan
Zoek me in alles dan kom je me tegen
Fluister mijn naam,
en ik kom eraan

Zie wat onzichtbaar is
Wat je gelooft is waar
Open je ogen maar
En , dan zal ik bij je zijn
Alles wat jij moet doen
Is mij op mijn woord geloven

Afscheid nemen bestaat niet

Kom als de wind die je voelt en de regen
Volg wat je doet als het licht van de maan
Zoek me in alles dan kom je me tegen
Fluister mijn naam
En ik kom eraan

Kijk in de lucht
Kijk naar de zee
Waar je ook zult lopen ja, ik loop met je mee
Iedere stap en ieder moment
Waar je dan ook bent
Wat je ook doet
Waar je ook gaat
Wanneer je me nodig hebt
Fluister gewoon mijn naam
En ik kom eraan
Afscheid nemen bestaat niet

REACTIES

B.

B.

je weet toch wel dat er geen normale zinnen in zitten ?

13 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.