De Vlaamse Nadia Goossens verhuist met haar vader, Kurt, naar Nederland, omdat zijn vriendin Desiree en haar zoon, Ron, daar wonen. Ron is opstandig en probeert Nadia en Kurt weg te krijgen. Nadia voelt zich bedreigd. Op school raakt ze bevriend met Violet. Ook raakt ze bevriend met Ling, maar dit vindt Violet niet leuk omdat ze gepest is geworden door Ling. Nadia wordt verliefd op de mysterieuze Bas. Helaas wordt ze ook gepest door Mark. Thuis worden de problemen steeds groter. Ron probeert Nadia van de trap te duwen, maar als Nadia het vertelt aan Kurt en Desiree geloven ze haar niet. Ze denken dat Nadia gek wordt, dus ze gaan naar een arts. Hij schrijft Nadia pillen voor. Ook op school worden de problemen groter. Nadia wordt in elkaar geslagen en krijgt pestberichten. Ze voelt zich nergens veilig.
Nadia wordt geconfronteerd met een verhuizing. Ze mist haar vriendinnen en familie in België. Ook wordt ze geconfronteerd met heftige pesterijen op school en thuis. Op school wordt ze gepest door Mark en zijn vrienden. Thuis wordt ze gepest en bedreigd door Ron.
1. Hoe moet ik samenleven met Ron?
2. Wie ben ik? / Wat stel ik voor?
3. Wat gebeurt er als ik dood ben?
1. Nadia heeft het gevoel dat ze niet kan samenleven met Ron. Ze is bang voor hem, omdat hij haar bedreigt. Als Ron niet stopt met haar te pesten en zij nog steeds bang is, is er geen mogelijkheid om samen te leven.
2. Nadia vindt dat ze niets voorstelt. Ze vindt zichzelf een minkukel en ze wil het liefst dood. Iedereen pest haar en haar vader en Desiree geloven niet dat Ron haar bedreigt. Zo kan ze niet langer leven.
3. Nadia denkt dat als ze dood is er niets zal veranderen. Niemand zal haar missen en ze zullen alleen maar blij zijn dat ze dood is. Ze ziet geen andere uitweg meer, het pesten zal nooit stoppen denkt ze. Dit is dan ook de reden dat ze uiteindelijk zelfmoord probeert te plegen. Alleen deze poging is niet gelukt.
De laatste levensvraag maakt op mij de meeste indruk, omdat Nadia uiteindelijk zelfmoord probeert te plegen. Ik vind dit erg heftig. Dat haar vader haar niet gelooft vind ik nog het ergste. Als je vader je niet gelooft en je durft niet naar de politie te gaan, dan is er eigenlijk geen andere uitweg meer mogelijk. Ik snap dat dit Nadia erg verdrietig en wanhopig heeft gemaakt.
Voor mij is ‘wie ben ik?’ / ‘wat stel ik voor?’ een echte levensvraag.
Deze levensvraag is niet echt gerelateerd aan een bepaalde bestaanservaring. Ik vind het gewoon belangrijk dat iemand zich ontwikkeld in het leven en anders is. Je moet niet hetzelfde (willen) zijn als anderen. Je moet jezelf ontwikkelen in dingen die jij belangrijk vindt en niet dingen die anderen belangrijk vinden.
Ik vond al wel dat pesten echt niet kan, maar sinds ik dit boek heb gelezen ben ik er nog meer tegen. Het was zo realistisch geschreven en je kon zo met de personages meeleven, dat het net leek alsof het in jouw omgeving gebeurde. Ook ben ik tot het besef gekomen dat je echt moet ingrijpen als er heftige pesterijen plaatsvinden in jouw omgeving. Het kan zijn dat, net zoals in dit boek, het slachtoffer zelfmoordneigingen heeft. Als je niet ingrijpt kan het dus zover komen dat het slachtoffer zelfmoord pleegt en je wilt niet op je geweten hebben dat je niet hebt ingegrepen.
De levensvraag van het verhaal is: Wat doe ik nog op deze wereld?/Heeft het leven nog wel zin voor mij?
Nadia wordt op school en thuis heel erg gepest. Ze voelt zich niet begrepen en Kurt en Desiree geloven haar niet. Deze vraag spookt steeds vaker door haar hoofd. Ze denkt dat niemand haar zal missen als ze niet meer leeft. Als Ron ineens achter haar staat met een mes is de enige uitweg een raam op 4 meter hoogte. De stemmen in haar hoofd zeggen: hij gaat je vermoorden, je enige uitweg is de dood. Ze drukte haar lichaam omhoog en de stem in haar hoofd zei: niemand gaat jou missen. En toen sprong ze. Ze heeft de sprong toch overleefd, maar hield er veel botbreuken aan over.
Voor haar was het antwoord op de vraag dus: het leven heeft geen zin voor mij, ik beteken niets, er is niemand die mij zal missen.
REACTIES
1 seconde geleden