Papillon door Henri Charriere

Waarom heb ik dit boek geschreven?

Ik heb le Papillon gekozen, omdat het verhaaltje van meneer van der Heijden me wel aansprak. Verder weet ik eigenlijk niets af van de franse literatuur. Daarom heb ik dus snel genoeg de keuze gemaakt voor dit boek.

Eerste reactie

Ten eerste vond ik het heel erg vermoeiend om een boek met zoveel onbekende woorden te moeten lezen. Ik moest erg veel woorden opzoeken, en daardoor was het minder leuk om het te moeten lezen. Verder vind ik wel fijn dat het duidelijk is wie er aan het woord is. Het ik-perspectief is duidelijk aanwezig.Verder houd ik wel van avontuur en actie, dus daarmee was de inhoud wel in overeenstemming.

Beknopte samenvatting en analyse:

Het verhaal beschrijft een deel van het leven van Henri Charrière.
In de onderwereld stond hij in die tijd beter bekend als de vlinder (le papillon). Het hele boek draait om het feit dat hij ten onrechte is gearresteerd voor een moord.
De rechtszaak duurt maar kort, maar uiteindelijk verliest Papillon : door middel van valse getuigenissen wordt het vonnis toch nog levenslange gevangenisstraf. Hij wordt daarom vervoerd naar Frans Guyana/ Bagno, waar hem een leven als dwangarbeider te wachten staat. Maar Papillon is onschuldig, en wil voor geen geld in de gevangenis blijven. Hij is dan ook de hele dag met ontsnappingspogingen bezig.
Éénmaal aangekomen in Frans Guyana/ Bagno gaat hij naar het ziekenhuis. Daar leert hij twee aardige jongemannen kennen, Clousiot en Maturette. Samen met hen heeft hij een plan bedacht om te ontsnappen. Na 42 dagen is het zover. Papillon en zijn twee vrienden zijn ontsnapt en samen zijn ze met de boot naar Brits Honduras gegaan. Onderweg, in Trinidad, ontmoet Papillon weer nieuwe mensen. Daar zijn nog drie mannen, die zich bij Papillon en de andere twee aansluiten. Nu zijn ze dus met z’n zessen. Maar de laatste drie gaan in Colombia van boord. Het is een gevaarlijk moment, en het loopt slecht af; Papillon en z’n vrienden worden weer opgepakt. Deze keer worden ze naar de gevangenis gebracht van Rio Hache.
Daar leert Papillon Antonio kennen. Met hem kan hij het heel goed vinden en na een poosje in deze gevangenis te hebben gezeten bedenkt Papillon natuurlijk weer een list om te ontsnappen. Dit keer ontsnapt hij met Antonio, maar ze gaan beiden wel ergens anders heen.
Papillon komt terecht bij een indianenstam, de Guajiros. Bij deze stam heeft hij een erg gelukkig leven. Hij heeft er twee vrouwen, en kan zich goed redden in de wereld van de indianen. Toch verlangt hij wel weer terug naar het leven dat hij vroeger had; in een ‘echt dorp’ of in een ‘echte stad’. Daarom verlaat hij uiteindelijk de stam van de Guajiros en gaat hij op weg naar de wat meer ‘bewoonde’ wereld. Hiermee eindigt de verkorte versie van Le Papillon.

Titelverklaring

Papillon betekent vlinder en heeft naar mijn mening in dit boek meerdere betekenissen. Het staat voor vrijheid, vrijheid die hij wil bezitten, en vrijheid die hij verkrijgt door te ontsnappen. Maar het is vooral een naam die hij kreeg vanuit de onderwereld, en dat zal zijn vanwege zijn vele ontsnappingspogingen. Verder had Henri Charriere een tatouage, en dat was een vlinder.

Thema

Het thema is het onterecht veroordeeld zijn, en de drang die daarbij hoort om te willen ontsnappen. Hoe noodzakelijk vrijheid is voor een mens.

Motieven

Het motief is in dit boek het behalen en behouden van de vrijheid van een mens.

Personages

Ten eerste Papillon, de hoofdpersoon, die ten onrechte veroordeeld word, en daarom zo graag wil ontsnappen. Hij is best wel intelligent, en dat blijkt ook wel uit de vele geslaagde ontsnappingspogingen. Enkele andere voorkomende personen zijn; Clousiot en Maturette, twee vrienden uit de gevangenis, waarmee hij de eerste keer ontsnapt. Enkele vrienden die van de boottocht kent, en of uit de gevangenis zijn Galgani, Girando, Mokrane, Dega, Fernandez, en Chatal. Antonio, is een erg goede vriend. Die in dit boek het laatst met hem ontsnapt. Zato, is een opperman bij de indianenstam waar hij later woont. Papillon tatoueert hem. Lali, Zoraima zijn twee Indianen die later allebei zijn vrouw worden.

Perspectief en verteller

Het boek is verteld vanuit het ik-perspectief.

Ruimte

Het boek speelt zich voornamelijk af in de gevangenis, en een groter deel bij de indianen. Er komen nog veel meer anderen aan bod, maar daar ga ik niet op. Want die zijn veel minder belangrijk voor de gevoelens die Papillon erbij ervaart. In de gevangenis is hij nadrukkelijk ongelukkig, en bij de indianen juist gelukkig.

Stijl

Het boek blijft een autobiografisch boek, en dat wordt vanuit hem vertelt. Verder wisselt hij dialoog en beschrijvingen af. Het is naar mijn mening redelijk in evenwicht, al zullen de beschrijvingen de meerderheid behalen.

Tijd

Verteltijd Ik heb er ongeveer 12 uur op gelezen.
Vertelde tijd Het boek is een verkorte versie. Het is niet precies duidelijk hoe lang zijn leven al duurde vanaf de Indianen. Maar ik denk dat het boek ongeveer zes/zeven jaar verder is na de rechtszaak als Papillon bij de indianen vertrekt.

Eindoordeel

Een pittig boek, door de taal. En ik ben helaas alleen op de hoogte van de grote lijnen, en niet van de details. Want die lees je zo voorbij. Dat achterwege gelaten, was het een best spannend boek, met een goed evenwicht tussen dialoog en beschrijving. Het boek blijft onvoorspelbaar tot op het eind. En er is de hele tijd actie in het boek. De ene actie loopt over in de andere. Je blijft dus aan de gang. En dat was soms wel moeilijk. Want de overgangen waren niet altijd heel subtiel. Je moet er dus goed met je hoofd bij blijven, anders mis je een hoop. Verder blijft het een autobiografie, dat maakt het voor mij spannender. Omdat het verhaal dan veel dichterbij komt. Het is echt gebeurd. Al was het een tijdje terug. Over alles gezien dus best een goed boek!