La tête sur les épaules door Henri Troyat

Samenvatting Etienne Martin woont samen met zijn moeder, Marion. Zijn ouders zijn gescheiden en zijn vader is ondertussen overleden. Marion heeft een vriend, M. Maxime Joubert. Etienne is een slimme jongen: hij leest veel en hij wil een boek gaan schrijven. Voordat hij samen met zijn vriend Bernard Palaiseau wil gaan fietsten ziet hij een brief van de tweede vrouw van zijn vader. Ze stuurt Etienne spullen van zijn vader omdat zij ziek is. Als hij ’s avonds de brief aan zijn moeder laat lezen wordt zij boos: ze verteld dat Louis Martin geëxecuteerd is, omdat hij in de tweede wereldoorlog heeft meegeholpen met het vermoorden van anderen. Etienne is eerst boos dat zijn moeder dit zolang voor hem heeft verzwegen, hij denkt dat iedereen behalve hijzelf al wist dat hij een zoon van een oorlogsmisdadiger is. Maar uiteindelijk is hij blij dat ze het nu verteld heeft. In de bibliotheek ziet hij een boek waarin het proces van zijn vader beschreven staat. Hij leest daar ook nog iets dat zijn moeder hem niet verteld had: namelijk dat zij bij het proces was, om te getuigen. Met zijn mes snijdt hij de foto van zijn vader eruit. Etienne is met zijn gedachten alleen nog maar bij het proces. Als de volgende dag Bernard Palaiseau langskomt is Etienne van hem vervreemd. Hij voelt zich geïsoleerd door zijn geheim. Hij gaat niet mee fietsen, hij heeft geen zin in gezelschap en blijft alleen op zijn kamer. Als Etienne op zondagavond alleen thuis is, pakt hij de revolver van zijn moeder en houdt deze tegen zijn slaap. Toch durft hij geen zelfmoord te plegen. Hij was bang voor het leven, maar ook voor de dood. Hij vertelt zijn filosofiedocent, M. Thuillier, over zijn zelfmoordpoging en de andere gebeurtenissen van de afgelopen tijd. Ze gaan samen ergens eten. De volgende avond moet Etienne alleen eten, omdat zijn moeder uit eten ging met haar vriend Maxime Joubert. Etienne besluit bij zijn filosofiedocent te gaan eten, maar die is niet thuis. Als hij daarna wat door de stad dwaalt komt hij een aantal schoolvrienden, waaronder Bernard tegen. Ze gaan eten en daarna uit. Etienne danst met Yolande, maar hij gaat weg omdat hij alleen wil zijn. Hij blijft tot diep in de nacht buiten. De volgende ochtend verteld Marion dat Maxime Joubert die avond zou blijven eten. Etienne vat dit niet zo goed op en gaat, zonder het zijn moeder te vertellen, naar Maxime. Hij nam de revolver mee. Etienne verteld Maxime dat hij niet wil dat hij komt eten. Als Maxime Etienne de grond in weet te praten pakt hij de revolver. Etienne bedreigd hem en dan schrijft Maxime een brief aan Marion waarin hij schrijft dat ze hem niet meer zal zien. Thuis aangekomen durft Etienne de brief niet te geven omdat hij zijn moeder niet wil kwetsen. In een telefooncel belt hij Maxime op om te vragen of hij toch nog komt. Toen hij weer thuis aankwam stelde zijn moeder hem voor aan M. Maxime Joubert. Beiden deden alsof er niets gebeurd was… Personen De hoofdpersoon is Etienne Martin, een achttienjarige jongen, die nogal met zichzelf in de knoop zit. Eerst ontvangt hij een aantal spullen die van zijn vader zijn geweest, maar daarna krijgt hij te horen dat zijn vader is geëxecuteerd. En juist op het moment dat hij zo veel over zijn vader nadenkt, heeft hij te kampen met het feit dat zijn moeder een nieuwe vriend heeft. Etienne kropt zijn gevoelens op, en gaat zich steeds ellendiger voelen. Uiteindelijk lucht hij zijn hart bij een docent. Andere belangrijke personen zijn Marion, de moeder van Etienne; Nadat Marion aan Etienne had verteld hoe zijn vader om het leven is gekomen, ziet in dat ze eigenlijk vrij weinig tijd met haar zoon doorbracht. Ze vraagt Etienne om een keer met haar mee te gaan naar de bioscoop. M. Maxime Joubert, de vriend van Marion; Marion is gek op deze man, maar Etienne kan hem niet uitstaan omdat hij denkt dat Maxime de plek van zijn vader in wil nemen. Bernard Paleiseau, de beste vriend van Etienne; Etienne en Bernard konden het altijd goed met elkaar vinden. Maar als Etienne achter het ware verhaal van zijn vader komt, voelt hij zich geïsoleerd en vervreemd van Bernard, alsof hij niet meer kan communiceren met zijn leeftijdgenoten. Als Etienne het allemaal een beetje verwerkt heeft, zijn ze weer goede vrienden. Louis Martin, de vader van Etienne. Andere personen zijn bijvoorbeeld de weduwe van Louis Martin. Zij speelt in het verhaal geen rol, maar ze stuurt wel een brief naar Etienne, waarna zijn leven op zijn kop komt te staan. Dan is er nog M. Thuillier, de filosofiedocent van Etienne. Zijn personage heeft eigenlijk de rol van een psychiater: Etienne kan bij hem zijn hart luchten. Daarnaast komt Etienne wat klasgenoten tegen in de stad.
Schrijver De schrijver van dit boek is Henri Troyat. Hij is in 1911 geboren in Moskou. Na de revolutie van 1917 emigreerde zijn familie naar Frankrijk. Hij woonde in Parijs. Troyat heeft in Parijs gestudeerd. Hij werkte in de administratie en in diezelfde tijd publiceerde hij zijn eerste boek. Op vierentwintigjarige leeftijd ontving hij een prijs voor de populairste roman voor zijn boek ‘Faux-jour’, en op zevenentwintigjarige leeftijd voor ‘L’Araigne’. Erg bekend zijn zijn biografieën van Dostoïevski (1940) en Pouchkine (1946) Mijn Mening Ik vond ‘La tête sur les épaules’ wel een goed boek. Dat klinkt wel overdreven, want het is natuurlijk een kort en simpel verhaal. Daarom kan het ook niet al te ingewikkeld worden, maar ik vond wel dat het einde een beetje te voorspelbaar was. Etienne had de brief van Maxime nooit aan zijn moeder durven geven, en dat weet je als lezer al, omdat Etienne niet een erg sterk karakter heeft: hij durft zijn moeder niet te confronteren met wat hij in de bibliotheek gelezen had (dat zij bij Louis Martins proces getuige was), hij durft geen zelfmoord te plegen, durft niet over zijn gevoelens te praten, durft Maxime niet dood te schieten. Niet dat dat allemaal nodig was geweest, maar daar kun je uit opmaken dat hij geen sterk karakter heeft, en de brief vast ook niet zou durven geven. Kortom, ik had een wat verrassender einde wel op zijn plaats gevonden. Uiteindelijk vond ik het niet een heel moeilijk boek. Toen ik eraan begon wel, ik begreep toen echt niet waar het over ging. Maar naarmate ik verder in het verhaal kwam, begon ik het meer te begrijpen.