Encore du Nicolas door René Goscinny & Sempé

Titel: Encore du Nicolas
Auteur: Goscinn & Sempe
Uitgeverij: Wolters-Noordhoff

Informatie over de auteurs:
Goscinny heeft enkele stripverhalen gemaakt, waaronder Oumpah-Pah, dat in het tijdschrift Tintin verscheen. Hij heeft ook verhalen geschreven voor de strip Lucky Luke. Hij heeft ook een serie kinderboeken geschreven: Le petit Nicolas, die geïllustreerd zijn door Jean-Jacques Sempé.

2 Genre
Het zijn eigenlijke allemaal kleine/korte verhaaltjes, die gaan over hoe een klein Frans jongetje tegen het leven aankijkt en hoe hij dingen over het leven leert. Het is dus eigenlijk sociaal/filosofisch.

3 Volgens mij is er niet echt sprake van een literaire stroming.

4 Thema / motieven:
Geluk, verdriet, maatschappij, opvoeding, relaties tussen verschillende ‘klassen’ in de samenleving.
Toelichting: Geluk, omdat Nicolas altijd cadeautjes krijgt van zijn oma, en omdat hij wel eens een beloning van zijn ouders krijgt als hij iets goeds gedaan heeft op school, dat is toch wel geluk hebben. Verdriet omdat Nicolas nogal veel huilt als er iets stuk gaat of als hij zijn vader niet zo ver kan krijgen om iets voor hem te doen, zoals die kreeft kopen op de markt. Maatschappij omdat Nicolas in hoofdstuk 2 de waarde van het geld moet leren kennen, en dat vind ik toch wel iets maatschappelijks. Opvoeding, omdat alle verhaaltjes gaan over lessen die Nicolas leert op school en door zijn ouders en omgeving. Relaties tussen de verschillende klassen, omdat in een bepaald hoofdstuk de baas van Nicolas’ vader op visite komt met diens vrouw, en Nicolas’ moeder doet dan ontzettend haar best om alles goed te laten verlopen en iedereen moet zich netjes gedragen. Zijn ouders doen zich dus netter/anders voor dan dat ze eigenlijk zijn.

5 Hoofdpersoon:
De hoofdpersoon is Nicolas.
Karakter: sympathiek, eerlijk, sociaal en gul, omdat hij vaak begint te huilen als hij boos wordt, hij niet liegt tegen andere mensen, ook niet om eigen bestwil en hij deelt ook van alles met zijn vrienden zoals chocola, ook ruilt hij een kapotte zaklamp voor een fluitje, terwijl dat fluitje toch eigenlijk veel minder waard is.

Andere personen:
Zijn ouders, van hen leert hij om te gaan met bepaalde dingen uit het dagelijkse leven.
Zijn vrienden: Alceste, Maixent, Eudes, Agnan, Clotaire, Geoffroy, Rufus, met hen beleeft hij van alles, zoals het besluiten wat hij met tien franc zou kunnen doen, het ruilen van spullen en allerlei dingen die op school gebeuren.

6 Vertelperspectief:
Het verhaal wordt verteld door de ogen van Nicolas, dus door een ik- persoon.

7 Plaats van handeling:
Het speelt zich af ergens in Frankrijk, de plaatsnaam is niet bekend, plaatsen waar het verhaal zich afspeelt zijn bijvoorbeeld school, thuis, op straat.

8 Tijd van handeling:
Volgens mij beslaat elk hoofdstuk 1 dag van het leven van Nicolas. Het is niet echt duidelijk in welk seizoen het afspeelt.

9 Opbouw van het boek:
Het verhaal is opgebouwd uit verschillende korte verhaaltjes met elk een eigen onderwerp. De verhaaltjes worden elk op chronologische volgorde verteld. Elk verhaaltje heeft ook zijn eigen titel, wat ook direct het onderwerp is. Het boek is zelf al in delen gehakt…

10 Sociaal milieu:
De personen die in het boek voorkomen zijn bijna allemaal gewone burgers, een enkeling is rijk (Mr. Moucheboume).

11 Persoonlijke mening:
Ik vond sommige verhaaltjes wel grappig om te lezen, vooral in het begin, maar na de eerste paar hoofdstukken was de lol er al snel van af en werd het een beetje vervelend, vooral omdat de hoofdpersoon zo’n beetje de hele tijd hetzelfde op alles reageert.
De passage op de markt met de kreeften: – Oui, bon, a dit papa. Combien coûte la grosse là, celle qui remue les pattes ? Le marchand lui a dit le prix et Papa a ouvert des yeux gros comme tout. – Et l’autre, là, la plus petite ? a demandé Papa. Le marchand lui a dit le prix de nouveau et Papa a dit que c’était incroyable et que c’était une honte. – Dites, a demandé le marchand. Vous voulez acheter des langoustes ou des crevettes ? Parce que ce n’est pas de tout de même prix. Votre femme ne vous a pas prévenu ? – Viens, Nicolas, a dit Papa, nous allons chercher autre chose. Mais moi j’ai dit à Papa que ce n’était pas la peine d’aller ailleurs, que ces langoustes me paraissaient terribles, avec leurs pattes qui remuaient. – Ne discute pas Nicolas, m’a dit Papa. Nous n’achèterons pas de langouste, voilà tout. – Mais Papa, ai-je dit, Maman fait chauffer de l’eau pour les langoustes. Il faut en acheter. – Nicolas, m’a dit Papa, si tu continues, tu iras m’attendre dans la voiture ! Alors, j’ai trouvé que ce n’était pas juste et je me suis mis a pleurer. – Bravo, a dit le marchand, non seulement vous affamez votre famille, mais en plus, vous martyrisez ce pauvre gosse.
Ik vind dit een leuke passage, omdat vader wel even gedacht had dat hij goedkoop eten kon kopen op de markt en dat dat dus niet zo blijkt te zijn. Hij wil dus geen kreeften meer kopen die hij eerst wel beloofd had, en dat vind Nicolas niet eerlijk en die zet het (zoals gewoonlijk) weer op een huilen, en dan gaat ook de marktkoopman zich nog met de situatie bemoeien, waardoor de hele bedoeling nog meer uit de hand loopt. Ik vind het leuk om te lezen hoe er met deze situatie wordt omgegaan door verschillende personages.
Leuk
Dat Nicolas wel altijd probeert om de juiste beslissing te maken, maar dat dat toch ook wel eens fout wil gaan.
Dat ‘Papa’ altijd eigenwijs doet.
Dat Papa en Maman het niet zo heel vaak eens lijken te zijn,
Dat oma haar kleinzoon verwent maar dat zelf niet zo vindt.
Dat Nicolas zijn ganzenbord cadeau wil ruilen voor iets beters.
Dat Papa en Maman zich anders gedragen als Mr. Moucheboume in het verhaal verschijnt.
Niet leuk
Dat Nicolas zo vaak huilt.
Dat hij bijna altijd zijn zin probeert door te drijven bij zijn vader.
Het hele hoofdstuk over de loterij.

Alceste doet me wel wat aan Wim denken, vooral in het hoofdstuk over het geld, omdat Alceste vindt dat hij er maar heel veel chocola van moet kopen en dat met hem moet delen. Zo is Wim ook wel een beetje.

In het verhaal over dat wapen krijgen ze onenigheid over het feit dat het wapen van Eudes veel groter is en Eudes zegt dat het zwaard van de leider altijd groter is en omdat hij de wapens gemaakt heeft. Ze worden dan allemaal boos en geven hun zwaarden terug, op een na, want die wordt kapot gemaakt. En dan is Eudes opeens geen vriend meer en hoort hij er ook niet meer bij. Ik vind dat je het gewoon moet uitpraten en gewoon af en toe van leider moet ruilen.

Dat Nicolas voor tien franc aan chocolade wou kopen, maar dat de winkeljuffrouw dacht dat die francs gestolen waren. Dat papa ruzie kreeg met de marktkoopman. Dat zijn ouders zich anders voordoen bij belangrijke mensen. Dat papa ruzie krijgt met de directeur van de school over de hoogte van de prijs van lootjes. En dat Nicolas en zijn vriendjes ruzie krijgen over de grootte van een zwaard. Deze momenten zijn me het meest bijgebleven, omdat deze me het meest aanspraken, deze hoofdstukjes waren ook het leukst om te lezen.
Alors moi je me suis mis à pleurer. Nicolas gaat altijd huilen als er iets fout gaat.

12 Taalgebruik:
Er wordt het meeste gebruik gemaakt van korte, begrijpelijke zinnen, zonder al te veel moeilijke woorden. Er komen veel dialogen voor in alle verhaaltjes. Er is meer populair dan literair taalgebruik. En het taalgebruik moet humoristisch overkomen.
De zinnen worden gemaakt zoals een klein jongetje ze zou maken, omdat het verhaal vanuit het oogpunt van Nicolas geschreven is. Hierdoor komen er ook veel dialogen in, want een kind verteld meestal na wat een ander al gezegd had. Omdat het een boek voor kinderen is wordt er niet echt gebruik gemaakt van lange, moeilijke zinnen, en daarom wordt er ook geprobeerd om de tekst zo leuk/humoristisch mogelijk te maken.

13 Titel:
Ik vind de titel wel passen bij de inhoud; nog meer van Nicolas  alle verhaaltjes gaan over verschillende belevenissen van Nicolas.

14 Samenvatting van het werk:
Hoofdstuk 1:
Nicolas krijgt een cadeau van Mr. Moucheboume omdat zijn vader werk had gedaan dat hij normaal niet hoeft te doen. Nicolas wil het cadeau ruilen voor iets beters en wil daarom bellen naar meneer M. Maar vader vindt dat ze een brief moeten sturen. Dus doen ze dat. En als de brief klaar is belt meneer M. Vader neemt op en doet alsof hij niets van de net gemaakte brief weet.

Hoofdstuk 2:
Nicolas is vierde van de klas met geschiedenis, hiervoor krijgt hij van zijn ouders tien francs, omdat hij de waarde van het geld moet leren kennen. Op school laat hij het aan zijn vrienden zien en die komen met allerlei voorstellen over wat hij er mee zou moeten kopen. Hij besluit op het idee van Alceste in te gaan en chocola te kopen. Maar de winkeljuffrouw denkt dat hij het geld gestolen heeft. Nicolas gaat naar huis en verteld het verhaal. Hij krijgt dat 50 centimes en daar koopt hij dan chocola van.

Hoofdstuk 3:
Nicolas gaat met zijn vader naar de markt. Deze denkt dat hij wel even goedkoop aan eten kan komen. Maar de markt blijkt heel duur te zijn en hij krijgt ruzie met een marktkoopman die kreeften verkoopt. Vader zegt dat ze wel ergens anders eten gaan kopen. Ze gaan naar huis en omdat ze geen eten hebben neemt vader ze mee uit eten. Vader eet niks en moeder en Nicolas eten kreeft.

Hoofdstuk 4:
Nicolas was zevende van de klas met spelling en daarom kreeg hij geld om iets te kopen. Hij kocht een zaklampje zodat hij detective kon spelen. Al zijn vriendjes vinden het een goede keus. Ook zijn moeder vond het een leuk idee. Op zijn kamer ging hij in het donker spelen met zijn zaklamp. Hij ging ook zijn huiswerk maken, onder zijn bed, met de zaklamp. Toen vader thuis kwam liet hij het meteen zien, en ook papa vond het een leuk ding. Nicolas vraagt of de gordijnen dicht mogen zodat hij met zijn zaklamp kon spelen, maar dat mocht niet. Op een gegeven moment is de batterij leeg, hij vraagt aan zijn pa of die nog een batterij heeft, maar die heeft hij niet. De volgende dag ruilt hij zijn zaklamp met het fluitje van Rufus, die het nog wel doet.

Hoofdstuk 5:
Oma komt een paar dagen op bezoek, en ze neemt altijd cadeaus mee. Vader gaat oma van de trein halen, maar die had al een taxi genomen. Moeder wordt daarom boos omdat vader op het station staat te wachten. Nicolas vraagt waar zijn cadeaus zijn en oma zegt dat die nog in het bagagedepot staat. Vader komt thuis met de koffer van oma. Nicolas krijgt een rode bal, een kleine auto, een brandweerauto en een tol met muziek. Ze eten lekkere dingen omdat oma er is. Die nacht worden Nicolas en zijn vader ziek door het te veel aan eten. Nicolas hoeft de volgende dag niet naar school van oma .

Hoofdstuk 6:
Nicolas moet hard naar school fietsen omdat hij te lang in de etalages had gekeken. ’s Middags moeten hij en zijn vrienden weer naar school. Ze steken over waar een agent het verkeer regelt. Die zegt dat je niet zomaar over moet steken omdat dat gevaarlijk is. Op school komt de directeur in de klas. Hij zegt dat een politieman had gezegd dat zijn leerlingen niet goed overstaken. Dan krijgen ze les in verkeer. Ze legt dingen uit en vraagt ook dingen aan leerlingen. Later die dag steken ze weer bij die agent over en nu doen ze het goed.

Hoofdstuk 7:
Er wordt een bijzondere les gehouden op school. Iedereen moet een souvenir mee nemen naar school. Nicolas neemt een schelp mee naar school. Joachim heeft een briefopener mee, maar een surveillant neemt het in beslag omdat hij vindt dat het een wapen is. Iedereen laat aan elkaar hun souvenir zien. Geoffrey had een gouden horloge. Hij raakte die kwijt, maar later werd het weer gevonden in de voering van zijn vest. Het was een les om nooit meer te vergeten.

Hoofdstuk 8:
De baas van vader komt samen met zijn vrouw eten bij de ouders van Nicolas. Moeder doet erg haar best om alles goed te laten verlopen en daarom mag Nicolas in eerste instantie ook niet aan tafel mee eten, omdat hij misschien iets uit zou kunnen halen. Dit vindt hij niet eerlijk en zegt dat ook. Als meneer en mevrouw M. er zijn moet Nicolas zich netjes gedragen. Nicolas ouders scheppen op dat ze altijd een kok hebben, maar dat is niet zo. Ze gedragen zich alsof ze andere mensen zijn.

Hoofdstuk 9:
Er wordt een loterij gehouden voor een nieuw sportveld op school. Iedereen krijgt 25 loten mee naar huis die ze moeten verkopen voor een franc per stuk. De hoofdprijs is een bromfiets. Nicolas wil die bromfiets graag hebben. Hij vraagt zijn vader om ook loten te kopen. Die wil weten hoe duur dat is; 1 franc. Vader schrikt en zegt dat ze vroeger goedkoper waren. Vader wil met de directeur spreken om erachter te komen of de loterij wel legaal is. Vader en de directeur krijgen ruzie en Nicolas begint (wat een verrassing) te huilen. De bromfiets belandt uiteindelijk in de kelder.

Hoofdstuk 10:
Nicolas en zijn vrienden willen een wapen voor hun bende. Tijdens aardrijkskunde ontwerpt Eudes het wapen in zijn schrift. Eudes zegt dat hij thuis alle wapens wel zal maken en morgen mee naar school nemen. De volgende dag neemt hij de wapens mee naar school, maar Geoffroy ziet dat het wapen van Eudes groter is. Die zegt dat hij de leider moet zijn omdat hij het gemaakt heeft, en leiders hebben grotere wapens. Ze krijgen allemaal ruzie en geven de wapens terug aan Eudes. Dan zeggen ze dat hij geen vriend is en niet meer bij de bende hoort.

Hoofdstuk 11:
Tijdens een geschiedenis proefwerk kijkt er iemand af; Geoffroy. Hij krijgt een 1 en moet naar de directeur. De juf zegt dat hij een grote fout heeft gemaakt. Hij heeft afgekeken en het vervolgens ontkent en dus gelogen. Geoffroy wordt twee dagen geschorst. Nicolas en zijn vrienden bedenken een plan om Agnan terug te pakken voor het klikken, want Geoffroy is hun vriend. Ze gaan een brief schrijven die altijd door een gemaskerde bandiet geschreven werd. Ze gaan hun handschrift onherkenbaar maken door allemaal letters uit de krant te halen. Daar maken ze een brief mee en leggen deze op de bank van Agnan. De brief wordt doorgegeven, en als het bij Nicolas is moet hij het aan de juf geven. Zij vindt het maar dom gebrabbel, en Nicolas en nog een paar leerlingen moesten nakomen.