Chagrin de passage door Françoise Sagan

Boekverslag - Frans
Un chagrin de passage – Een korte pijn

Zakelijke gegevens:

· Auteur: Françoise Sagan
· Titel: Un chagrin de passage – Een korte pijn
· Uitgever: Manteau
· Plaats van uitgave: Antwerpen
· Jaar en uitgave van druk: 1995, 1e druk
· Aantal bladzijden: 140 blz.
· Jaar van eerste uitgave: 1994, Parijs
· Land van herkomst: Frankrijk
· Genre: Kanker

Eerste reactie

· Dit boek heb ik gekozen omdat, ‘toen ik de achterkant van het boek las’ mij de heftigheid van het onderwerp mijn nieuwsgierig maakte. Ik was benieuwd wat ik zou lezen over iemand die weet dat hij nog maar een half jaar te leven heeft.
· Mijn eerste indrukken van het boek zijn niet positief. Ik vind het een net iets te saai verhaal om te lezen. Er zijn wel stukjes waarbij ik even lekker door kan lezen maar al snel gaat het verhaal weer over in het “saaie” denkproces van Matthieu.

Verdieping

· Perspectief: personaal perspectief (hij/ zij perspectief). Heeft als effect dat je neerkijkt op het leven van een persoon. Je leeft niet heel direct mee (wat wel het geval zou zijn bij een ik – perspectief)
· Personages:
o Matthieu: de man waar het verhaal over gaat. Je leest zijn denkproces en wat er in hem omgaat. Je leeft mee met een man die weet dat hij nog maar een paar maanden te leven heeft.
o Sonia: een geliefde van Matthieu. Bij haar brengt hij delen van zijn tijd door. Hij is wel verliefd op haar maar heeft toch niet veel bewondering voor Sonia en vindt haar zelfs dom.
o Mathilde: een ex – vrouw van Matthieu. Ook aan haar verteld hij zijn verhaal.
o Hélène: De vrouw van Mattieu, hij voelt zich niet echt op zijn gemak bij haar.
o Gaubert: vriend van Matthieu. Naar hem gaat hij als eerste toe om het slechte nieuws te vertellen. Maar deze man toont weinig begrip voor de situatie en zegt dat de dokter het wel fout zal hebben.
o De dokter: De man die hem verteld dat hij nog maar een half jaar te leven heeft. Matthieu noemt hem in gedachten “hamster”. Regelmatig in het verhaal denkt hij terug aan deze dokter die hem zijn toekomst voorspeldde.
· Gebeurtenissen: de veertigjarige Matthieu krijgt van zijn dokter te horen dat hij over een halfjaar door longkanker zal worden geveld. Hij probeert zijn draai te vinden in hoe hij met deze weet moet omgaan. In dat proces komen verschillende mensen aan bod die allemaal op een verschillende manier op zijn boodschap reageren. Toch ziet het ernaar uit dat hij alleen staat in zijn gevecht. Voordat hij sterft wil hij nog één keer een grote liefde beleven.
· Rode draad: de weet van Matthieu dat hij nog maar een halfjaar te leven heeft.

Thematiek

· Hoofdgedachte: Hoe ga je om met de weet nog maar kort te leven te hebben? Je volgt de gedachten van iemand die zich daar bewust van is.
· Tekstgedeelten typerend voor thema:
o Blz. 7: Matthieu heeft hier maar één wens. Jongetje van elf zijn en naar zijn ouders toe rennen. Hier wil hij dus wegkruipen bij de ouders voor de harde boodschap van de dokter. Ontkenning dus “ik wil er niks van weten”.
o Blz. 30: Matthieu is een kroeg binnen gegaan en geeft daar rondjes. Opeen vraagt iemand: ‘waar klinken wij eigenlijk op?’. ‘nou, op uw gezondheid, op de mijne, op alles’. Hier gaat Matthieu al heel anders om met de weet nog maar heel kort te hebben te leven. Hij probeert er wat van te maken.
o Blz. 66: ‘Sonia’s reacties, en vooral het feit dat hij er schik in had, verbaasden hem’. Hier heeft Matthieu aan Sonia zijn geliefde het schokkende bericht verteld. Zij schrikt heel erg en moet hard huilen. Hij geniet een beetje van deze situatie. Hier gaat hij dus weer op een andere manier om met de weet nog maar kort te leven te hebben.
· Verband titel - thema: hij heeft nog maar kort te leven en zal dus niet een erg lange lijdensweg hebben. Verder hoeft hij ook niet extreem lang met het idee rond te lopen dat hij zal gaan sterven. Het is dus zowel lichamelijk als geestelijk ‘een korte pijn’.

Literatuurgeschiedenis

· Het boek is voor het eerst gepubliceerd in 1994.
· De naam Françoise Sagan is een pseudoniem voor de naam Françoise Quoirez (1935 –2004). Zij wordt beschouwd als schrijfster binnen de nouvelle vague stroming. Er zijn ook filmproducties van haar hand. In 1954 publiceerde ze op 18 jarige leeftijd haar eerste roman, bonjour Tristesse. Voor een tijdschrift schreef ze artikelen die allemaal begonnen met bonjour. ‘Bonjour’ werd dan ook haar handelsmerk. Haar favoriete thema’s waren een gemakkelijk leven, snelle wagens, villa’s en herenhuizen, de zon, onverschilligheid en nutteloosheid. Zij maakte buitensporig veel gebruik van drugs en alcohol en belandde daardoor ook in de gevangenis.
· Het verhaal is dus niet zo heel lang geleden geschreven. De stroming waar haar stijl onder gerekend wordt nouvelle vague is eigenlijk een filmstroming waarin de filmploeg mensen wil laten zien ‘dat het maar een film is’. Eigenlijk dat wat er gebeurd dus heel echt en puur is. Misschien wil Françoise dit ook in haar boeken naar voren brengen. Pure situaties, en hoe mensen daarop reageren. Heel natuurlijk allemaal.
· Ik vind dit werk behoorlijk kenmerkend voor de schrijfster. Een gemakkelijke leven komt naar voren. Matthieu neemt urenlange lunchpauzes en gaat met veel vrouwen tegelijk. Verder komt er ook onverschilligheid en nutteloosheid naar voren. Bijvoorbeeld wanneer Matthieu naar de kroeg gaat en daar zijn tijd gaat zitten verdoen. Verder vind ik de snelle auto’s en villa’s wel in het sfeertje passen van het verhaal. Er wordt alleen niet uitvoerig over gesproken.
· Voor de tijd waarin dit verhaal is geschreven is het niet heel kenmerkend. Dat komt ook doordat er tegenwoordig vele stromingen door elkaar heen lopen.