The world according to Garp door John Irving

1. Zakelijke gegevens Auteur: John Irving
Titel: The world according to Garp
Genre: Dit boek is een roman met wat sociaal-realisme erin, het gaat namelijk ook over de feministische revolutie en dat was in de jaren zeventig. (www.scholieren.com)

2. Eerste reactie Keuze: Ik wou een boek van 4 sterren lezen en dit was het eerste boek dat ik tegen kwam. Ik had de achterkant van het boek gelezen (stond niet zo heel veel op) maar het leek me wel goed te lezen.

3. Samenvatting Begin jaren 40, tijdens de tweede wereld oorlog werkt Jenny fields, in een ziekenhuis. Als dochter van rijke afkomst was dit niet de toekomst die haar ouders hadden gepland. Jenny was dan ook niet een doorgaande vrouw. Ze was altijd al een buitenbeetje geweest. En nu wou ze een kind, maar geen man. Ze wou haar hart en lichaam niet delen met een man, dus wanneer de gewonde offices Garp werd binnengebracht op haar afdeling was het ideaal. Deze man had alles wat zij in een man wou, en hij zou toch niet lang meer te leven hebben dus was hij de ideale ‘vader’. Na da geboorte van haar zoon, die ze uit gemakkelijkheid Garp had genoemd, (TS Garp) had ze een baantje aangenomen als schoolverpleegster in het Steeringcollege voor Jongens. Ze vond dit de geschikte plaats voor haar zoon om in op te groeien .Garp had een beleefde een gewone kindertijd , soms waren er wel opmerkingen van het feit dat hij geen vader had, maar Jenny kwam dan tussenbeide, dus trok hij zich daar nooit niks echt van aan. Na zijn opleiding in het college, dat gratis was voor de zoons en dochters van de werknemers besloten zijn moeder en hij om naar Wenen te trekken. Want Garp had besloten om schrijver te worden. En zijn moeder had dan maar besloten om dat ook te worden. In wenen schrijft Jenny Fields haar beroemde feministische biografie/roman ‘seksueel verdacht’. Waardoor ze een grote aanhang krijgt bij vele feministisch gezinde vrouwen. In die Tijd schrijft Garp ook zijn eerste kortverhaal. Een vrij komisch stuk, met een dramatische diepgang , hotel Grillparzer. Zeer tevreden over dit verhaal, stuurt hij het op naar Helen. Helen is de dochter van zijn worstelcoach op het Steeringcollege. Ze was een beetje een raar meisje dat haar dagen vulde met het lezen van boeken in de worstelzaal. Hij wist dat hij ze alleen met een verhaal kon bekoren. Een goed verhaal. En dat was hotel Grillparzer, dus stuurde hij het haar toe. Zoals verwacht viel Helen voor zijn schrijf-charmes. En bij terugkeer in de VS, trouwde hij haar. Ze kregen vrijwel meteen hun eerste zoon. En later nog een tweede. Ze leefden een vrijwel perfect gezinsleven. Op een paar buitenechtelijke relaties na. Maar als indirect gevolg van een van die relaties verloren ze hun jongste zoon in een auto ongeluk en verloor hun oudste zoon zijn oog. Waarna ze als soort van bezinning en misschien wel redding van hun gezin bij Jenny gingen wonen, in haar groot huis aan de kust. Ze namen daar een deel van de verantwoordelijkheid van haar fonds voor feministen en verwaarloosde vrouwen. En als Jenny word vermoord door een gefrustreerde man krijgt Garp samen met Roberta een transseksuele football-speler en een fervente aanhangster van zijn moeder de leiding over het Janny fields fonds. Maar met Roberta heeft Garp een zeer goede verhouding. Hij is zowat zijn beste vriendin. En weet altijd raad. Voor hem is ze een echte vrouw. Maar kort daarop sterft ook Helen’s vader, die worstelcoach was aan het steerings college. Wanneer ze naar zijn begrafenis gaan, besluiten ze om daar te blijven. Helen kan daar les geven, en Garp kan er als worstelcoach aan de slag. In die tijd leert hij ook Ellen James kennen, een meisje dat op haar elfde verkracht is geweest en van haar tong beroofd. Ze is zeer ongewild een voorbeeld voor vele feministen die uit sympathie hun tong ook laten verwijderen. De familie Garp neemt haar in huis. Maar dan word Garp vermoord door een feministe. In zijn eigen worstel zaal. Na de shock gaat het gewone leven weer verder. Duncan zijn enige zoon word een schilder en Jenny zijn enige dochter, wordt na het voorbeeld van haar grootmoeder verpleegster. (in het boek word het verdere leven van de hoofdpersonages nog een beetje beschreven maar dat vind ik niet belangrijk genoeg om te noteren!) 4. Verdieping

Wat is de hoofdgedachte? Het thema is feministische revolutie. Daar gaat het boek eigenlijk over. En over het beschermen van je gezin.

Welke tekstgedeelten en motieven zijn typerend voor dat thema? Motieven zijn: liefde en seks, humor, dood, wraak, schrijven. Blz. 219: “You have a lovely voice, Alice, “het told her, and she cried. And they made love, of course, and despite what everyone knows about such things, it was special” (Seks) Blz. 573 “When Garp looked up at the nurse again, he saw the gun” (Dood) Blz. 92: “It’s something to read,” Garp said. “I’ve got plenty to read,” Helen said. “It’s something I wrote,” Garp told her. (Schrijven)

Wat is het verband tussen de titel en het thema? Niet heel veel eigenlijk. De titel is The world according to Garp. Garp is de hoofdpersoon van het boek en het is een soort van biografie over hem. Garp is de zoon van Jenny een feministische leidster. En het thema is feministische revolutie

5. Beoordeling Ik zou iemand die goed ik Engels is dit boek aan kunnen raden, het is best ingewikkeld af en toe. En je moet wel van lezen houden denk ik omdat het een heel dik boek is (616 blz.). Er zitten veel (voor mij) moeilijke woorden in zoals anxious (blz. 51), affiliations + simultaneous (blz. 240), prick (blz. 306), sulkily (blz. 307). Soms zijn de zinnen door die woorden voor mij ook niet echt goed te begrijpen zoals: “Oddly at the fringe of their group, but seeming to have no connection with them, was a wraithlike girl” (blz. 502). Ik vind het wel een goede passage als Garp en Helen elkaar voor het eerst spreken: “If I marry anybody, I’ll marry a writer, “Hellen said. “But I doubt I’ll marry anybody.”Garp had been trying to joke; Hellen’s seriousness made him nervous. He said, “Well, I’m sure you won’t marry a wrestler.” “You can be very sure,”Hellen said. Perhaps young Garp could not conceal his pain, because Hellen added, “Unless it’s a wrestler who’s also a writer.” Mijn oordeel over het thema van het boek: Ik vind het thema wel goed. Feministische revolutie is voor mij niet echt herkenbaar. Natuurlijk wel een beetje omdat ik veel met optrek met een groep jongens waarin ik het enige meisje ben. Maar dat is niet echt een revolutie. Ik vind het wel goed dat daar over geschreven word.