The wonderful wizard of oz door Lyman Frank Baum

Hoofdstuk 1:

Dorothy woont in het midden van de grote Kansas prairies met haar oom Henry, hij is boer. Haar tante heet Em. Ze wonen in een klein huis. Dorothy is eigenlijk weeskind.
Ze hebben een hondje, hij is klein en zwart. Hij heet Toto.

Hoofdstuk 2:

Op een dag komt er een cycloon, ze moeten allemaal in de kelder gaan zitten.
Als Dorothy met een schok wakker wordt denkt ze dat de cycloon het huisje op een prachtige plak heeft neer gezet.
Er komen 3 mannen en een vrouw. Het zijn kabouters. Dorothy is met haar huis op de slechte heks van het oosten gekomen en nu is ze dood. De heksen van het noorden en het zuiden zijn goed.
Dorothy gaat Oz zoeken om haar terug te sturen naar Kansas. Oz leeft in de stad van de Emeralds.

Hoofdstuk 3:

Toen de kabouters Dorothy alleen hadden gelaten kreeg ze honger. Ze snijd brood voor zichzelf met boter. Haar leren schoenen zijn te oud voor de lange reis naar Oz. Ze pakt de zilveren schoenen van de heks van tafel en ze passen alsof ze voor haar zijn gemaakt.
Tijdens het lopen ziet ze hoe moor het land om haar heen is. Als het donker begint te worden mag Dorothy in een huis slapen bij andere mensen.
De volgende dag gaat ze weer verder.
Een vogelverschrikker begint tegen haar te praten, ze is verbaasd. Hij wil graag hersenen en gevoel dus gaat hij met Dorothy mee naar de tovenaar Oz, al weet hij niet wie het is.

Hoofdstuk 4:

De weg van gele stenen wordt steeds slechter. In de middag opent Dorothy haar mand voor wat brood. De vogelverschrikker hoeft niet want hij heeft nooit honger.
De vogelverschrikker is eergisteren gemaakt. Een kabouter keek naar de boer boen hij de vogelverschrikker maakte, eerst de oren, toen de ogen en daarna de rest.
In het begin waren alle kraaien en andere vogels bang voor hem maar een oude kraai zag dat hij nep was en ze aten graan op. Daarom wil de vogelverschrikker hersenen.
Dorothy, Toto en de vogelverschrikker brengen de nacht door in een bed, de vogelverschrikker is nooit moe en wacht tot de ochtend.

Hoofdstuk 5:

Dorothy en de vogelverschrikker horen een grom. Ze gaan op het geluid af en vinden een houthakker van ijzer met een bijl in zijn hand.
De houthakker was vast geroest en Dorothy oliede hem. Toen kon hij zijn bijl weer los laten en weer gewoon bewegen.
Hij wil graag een hart en hij gaat daarom ook mee naar Oz.
Vroeger was de houthakker gewoon een mens van vlees en bloed, maar een gemene heks heeft ervoor gezorgd dat hij al zijn ledematen eraf hakte en een ijzersmid maakte nieuwe armen en benen voor de houthakker. Daarna moest hij ook een nieuw hoofd en een nieuw lichaam van ijzer. Maar toen had hij geen hart meer en kon hij niet meer van het kaboutermeisje houden waar hij mee zou trouwen als hij genoeg geld had voor een mooier huis waar ze samen zouden wonen.

Hoofdstuk 6:

Als ze met zijn allen weer verder lopen komen ze bij een bos, ze horen een grom en zijn bang voor de wilde dieren.
De vogelverschrikker kan niet voelen.
De ijzeren houthakker is niet bang als hij zijn oliekan maar bij zich heeft.
Dorothy wordt beschermd door de kus van de goede heks.
Samen beschermen ze Toto.
Een leeuw heeft de vogelverschrikker en de ijzeren houthakker aangevallen en wil nu Toto aanvallen maar Dorothy houdt dat tegen.
De leeuw is niks anders dan een lafaard en hij wil graag moed, dus gaat de leeuw ook mee naar Oz.
De houthakker stapt op een beest en die gaat dood, daarom moet hij huilen en roesten zijn lippen op elkaar en de vogelverschrikker oliet ze, zodat de houthakker weer kan praten.

Hoofdstuk 7:

Ze hebben geen eten meer en de leeuw bied aan om een hert te doden maar, dat willen ze niet. De vogelverschrikker vindt een tak met noten en doet ze in de mand voor Dorothy.
Als ze verder lopen zit er een gleuf in de weg. Een voor een moeten ze bij de leeuw op de rug en die springt er dan overheen.
Kalidahs zijn beesten met het lichaam van een beer en de kop van een tijger.
Er was weer een grote gleuf en ze hadden er een boom over gedaan om zo over de gleuf te komen. Toen de kalidahs kwamen hakte de ijzeren houthakker de boom helemaal door en vielen de kalidahs naar beneden.
Ze moeten over een rivier dus gaat de ijzeren houthakker een vlot maken terwijl Dorothy lekker fruit eet.

Hoofdstuk 8:

Als ze verder willen gaan naar de Emerald city is er een rivier waar ze overheen moeten.
Het vlot is af. Ze hebben stokken om vooruit mee te gaan maar het water is te diep. De vogelverschrikker is van het vlot gevallen. De rest houdt zich vast aan de staart van de leeuw en komen zo aan de overkant. Daar is een grote vogel die de vogelverschrikker uit het water haalt.
Maar Dorothy is in slaap gevallen door de geur van de bloemen samen met Toto. De leeuw wil er nog uit rennen maar hij heeft het net niet gehaald. De vogelverschrikker en de houthakker tillen Toto en Dorothy naar een betere plek zonder bloemen.

Hoofdstuk 9:

De houthakker hakt de kop van een kat af die de muizen koningin wou vangen. Als dank helpen de duizenden muizen de leeuw uit de bloemen te halen.

Hoofdstuk 10:

Toen ze verder liepen kwamen ze aan bij Emerald city, alles is daar groen. Ze sliepen bij mensen en ze hebben daar ook gegeten.
Dan komen ze bij een muur. Ze bellen aan en er komt een groene man hij is zo groot als een kabouter. Als ze naar Oz vragen is hij verbaasd. De tovenaar sluit je voorgoed op als je een domme vraag aan hem stelt.
Als ze naar binnengaan moeten ze eerst allemaal een groene bril op zetten.

Hoofdstuk 11:

In dat land is alles groen. Een voor een mogen ze naar Oz.
Dorothy ziet een groot hoofd.
De vogelverschrikker ziet een mooie vrouw.
De ijzeren houthakker ziet een soort olifant.
De leeuw ziet een bal vuur.
Oz geeft ze allemaal de opdracht om de slechte heks van het westen te doden. Daarna gaan hun wensen pas in vervulling.

Hoofdstuk 12:

Als ze in het westen zijn ziet de heks hun met haar ene oog.
Eerst wil ze 40 wolven hun op laten eten maar de houthakker hakt hun koppen eraf. Dan stuurt ze 40 kraaien maar de vogelverschrikker draait hun nekken om. Dan stuurt ze bijen op hun af maar hun angel breekt tegen het ijzer van de houthakker. De heks roept de gevleugelde apen op maar die kunnen Dorothy niet doden omdat ze de kus van de goede heks op haar voorhoofd heeft. Dat is sterker dan het kwaad.
De heks heeft een zilveren schoen van Dorothy afgepakt en Dorothy wordt zo boos dat ze een emmer water over de heks heen gooit. De heks smelt weg.

Hoofdstuk 13:

Ze nemen afscheid van de gele winkies die daar leven en gaan weer naar Oz.
Na de aanval van de gevleugelde apen op de hout hakker en de vogelverschrikker hebben ijzersmeden de ijzeren houthakker gemaakt en ze hebben een boom omgehakt voor de kleren van de vogelverschrikker.

Hoofdstuk 14:

Ze zijn de weg kwijt en roepen de muizen op. De muizen koningin zegt dat Dorothy de golden cap moet gebruiken die ze van de slechte heks had meegenomen om de gevleugelde apen op te roepen. Ze spreekt de spreuk uit die in de cap staat en de apen brengen hun naar Oz.
Met de cap kunnen ze de gevleugelde apen drie keer oproepen.

Hoofdstuk 15:

Als ze na een paar dagen bij de tovenaar Oz naar binnen mogen zien ze niks en horen alleen een stem. Door Toto valt een soort scherm en daar staat een oud klein mannetje. Hij laat zien hoe hij zijn stem overal kan laten klinken en overal heen kan kijken. Hij kan niet toveren maar hij kwam er terecht met een ballon en iedereen dacht dat hij de tovenaar Oz was. Hij liet Emerald city bouwen en door de brillen lijkt het alsof alles daar groen is.
De leeuw heeft al moed gekregen. Hij moet nog wel wat meet zelfvertrouwen hebben .
De vogelverschrikker leert steeds weer dingen bij en heeft dus geen hersens meer nodig.
De ijzeren houthakker kan alleen maar verdrietig worden als hij een hart heeft en dus zegt Oz dat hij dat niet meer hoeft.
Maar Oz moet nog nadenken hoe hij Dorothy en Toto naar Kansas terug kan laten gaan.

Hoofdstuk 16:

De vogelverschrikker krijgt zo genaamd hersenen, de houthakker zo genaamd een hart en de leeuw wordt zo genaamd moedig als hij een drankje drinkt. Ze zijn er allemaal blij mee.

Hoofdstuk 17:

Oz heeft bedacht dat Dorothy en hij weg moeten via de lucht, zo zijn ze namelijk ook gekomen. Ze maken dus een luchtballon maar op het laatste moment moet Dorothy Toto nog zoeken. Dan is ze te laat, Oz is al weg.

Hoofdstuk 18:

Dorothy roept de gevleugelde apen op om met haar naar Kansas te vliegen. Maar dat kunnen ze niet.
Ze gaan met zijn allen naar het zuiden naar de machtigste heks.

Hoofdstuk 19:

Ze nemen afscheid en lopen door het bos. Ze slapen en het gras onder de sterren.
Als ze weer verder willen houd een boom hun tegen maar ze komen er wel langs. Dan komen ze bij een muur als in China. De houthakker gaat een ladder maken.

Hoofdstuk 20:

Ze zien als ze op de muur zitten allemaal hele kleine mensjes.
Als ze door dat landje heen zijn komen ze bij weer zo’n muur. Ze gaan op de leeuw zitten en komen er zo overheen. Met zijn staart heeft hij wel een kerk kapot geslagen per ongelijk.

Hoofdstuk 21:

Ze kwamen weer in een bos aan. Aan het einde is een opening en er komt een hele groep dieren. De tijgers vroegen of de dappere leeuw een beest wat op een hele grote spin leek (zo hoog als de bomen) wilde doden. Toen de leeuw de spin vond sliep hij. De leeuw krapte zijn hoofd eraf.

Hoofdstuk 22:

Onderweg moeten ze over rotsen maar daar zijn hamerkoppen die hun weg stoten. Daarom roepen ze de gevleugelde apen en die helpen hun over de rotsen. Ze komen nu in een rood land aan bij de beschermer van Glinda de heks.

Hoofdstuk 23:

Dorothy geeft de golden cap aan d goede heks. Dan kan zij ervoor zorgen dat de vogelverschrikker, de leeuw en de ijzeren houthakker op de plek komen waar ze willen.
Dorothy kan met haar zilveren schoenen in drie stappen terug naar Kansas maar in de wind is ze de schoenen voor altijd verloren.
Voor zich ziet ze het nieuwe huis van oom Henry en tante Em dat na de storm is gebouwd.

Hoofdstuk 24:

Dorothy en Toto ontmoeten tante Em en ze zijn blij om elkaar weer te zien!