The wonderful story of Henry Sugar door Roald Dahl

Boekverslag

Schrijver: Roald Dahl
Titel: Het wonderlijke verhaal van Hendrik Meier
Uitgever: Fontein
Datum: 1977, 1978
Aantal: dertiende druk 1993
Originele titel: The wondeful story of Henry Sugar

Hoofdpersonen: Hendrik Meier, Imhrat Khan.

Het verhaal in 1 zin: Hendrik ontdekt een bijzondere manier om snel veel geld te verdienen.

De inhoud:
Hendrik Meier is een alleenstaande rijke man. Hij was rijk, omdat zijn vader ook rijk was. En hij was alleenstaand, omdat hij te egoïstisch was om zijn geld te delen met een vrouw. ’s Zomers woonde hij in Londen, maar zodra het kouder werd in Londen vertrok hij naar Zuid-Frankrijk of de West Indische eilanden. Hendrik had alleen maar rijke vrienden waar hij dan ook vaak naar toe ging en logeerde.

Op een Zaterdag ochtend ging Hendrik naar een van zijn rijke vrienden, om te golfen, maar toen hij aankwam goot het van de regen. Dus besloten de vijf vrienden maar Canasta te gaan spelen met lekkere hogen inzetten, want ze hadden toch allemaal bakken met geld, maar Hendrik kon niet meedoen, omdat je Canasta altijd met zijn vieren hoort te spelen. Dus besloot Hendrik maar een beetje rond te gaan wandelen in het huis. Hoewel Hendrik haast nooit las kwam liep hij naar de bibliotheek, hij liep er een beetje rond en op het moment dat hij net weer weg wilde gaan, viel zijn oog op een klein dun boekje, het was eigenlijk een dik schrift. Hendrik sloeg het open en op de eerste bladzijde stond met hand geschreven: Verslag van een vraaggesprek met Imhrat Khan de man die kon zien zonder ogen door dr. John F. Cartwright Bombay, India, december 1934. Het leek Hendrik wel interessant om te lezen, dus las hij verder.

Hendrik las een verhaal over man die kon zien zonder ogen, deze man, genaamd Imhrat Khan, had dit zichzelf, met behulp van Yoga krachten, geleerd. Hij vertelde wel dat maar weinig mensen dit konden, nouja om het snel te kunnen, bijna iedereen kon het wel leren, maar dat zou járen duren, sommige speciale mensen, leerden deze gave, het zien zonder ogen, binnen een paar jaar. Imhrat Khan had het geoefend door zichzelf op dingen te concentreren en door naar een kaars te kijken.

Toen Hendrik klaar was met lezen, kreeg hij een idee, een misschien zelfs wel briljant idee. Hij wilde zichzelf, net als Imhrat Khan, de gave van het zien zonder ogen te gaan leren. En dan zou hij naar Casino’s kunnen gaan en verschrikkelijk veel geld kunnen winnen, nog meer dan hij al had! Hij zou met kaart spelen, de kaarten kunnen raden en zo kunnen winnen. Zijn vrienden waren nog steeds Canasta aan het spelen. Hendrik stond op en stopte het schrift in zijn jaszak en liep regelrecht naar zijn logeer kamer, toen ging hij weer naar beneden om een kaars en een kandelaar bij de butler te halen. Toen Hendrik weer boven kwam en ging zitten, concentreerde hij zich op zijn eigen gezicht en keek naar de kaars, zijn hoofd werd volkomen leeg en zijn hersens kwamen tot rust. Hendrik concentreerde zich op zijn eigen gezicht, dit lukte hem zo’n 15 seconden. Toen hij het voor de tweede keer probeerde, lukte het hem langer. Van die dag af, waar hij ook was, oefende hij elke ochtend en avond met een de kaars.

Na drie jaar en drie maanden was het Hendrik gelukt, om door een kaart heen te kijken. Hendrik ging meteen naar een Casino toe, maar toen hij er rond liep realiseerde hij zich dat als hij elke avond heel veel geld won, dat verdacht werd, dus besloot Hendrik ook vaak naar andere casino’s te gaan. Op zijn eerste avond won Hendrik fl 23100,-. Hendrik ging weer naar huis, en toen hij de volgende ochtend wakker werd, dacht hij weer aan de vorige avond, hij was zó blij dat hij op het balkon van zijn appartement ging staan en wat biljetten naar beneden gooiden. Voorbijgangers raapten het op en vroegen aan Hendrik of ze het mochten houden, Natuurlijk mogen jullie het houden riep Hendrik, kort daarna kwam er een politieagent en vroeg waar Hendrik mee bezig was, Hendrik antwoordde dat hij geld aan de mensen wilde geven. De politieagent zei dat hij, als hij toch zo veel geld had, het beter aan kindertehuizen kon geven, want die hadden hard geld nodig. Hendrik vond dit een goed plan en besloot de wereld rond te gaan reizen om in allerlei casino’s te gaan spelen en zo veel mogelijk geld te gaan winnen om kindertehuizen geld te geven, maar op een gegeven moment ging het mis, het werd te verdacht dat Hendrik zoveel geld won, dus ging Hendrik naar Hollywood, om daar de beste grimeur te vinden die er was en om hem dan te vragen om met Hendrik mee te reizen.
Hendrik kon nu ongemerkt heel veel geld winnen, want hij was elke keer iemand anders. Er waren nu al drie kindertehuizen gesticht, één in Frankrijk, één in Engeland en één in de Verenigde staten. Nog vijf andere waren in oprichting.

Hendrik stierf toen hij drieënzestig was, hij had toen zijn doel bereikt en hij had er bijna twintig jaar aangewerkt. Hendrik heeft bij elkaar zo’n fl 504000000,- verdiend.
En liet eenentwintig weeshuizen na.

Waar speelt het verhaal zich af: Voornamelijk in Engeland, maar daarna ook in de rest van de wereld.

In welke tijd speelt het zich af: Vlak na de tweede wereldoorlog.

Mijn mening: Ik vond het een verbazingwekkend verhaal om te lezen, maar eigenlijk wel heel interessant om te lezen, want in het begin van het verhaal is Hendrik maar een rijke man die niks voor iemand anders over heeft, maar zodra hij het boekje heeft gelezen wordt hij een totaal ander mens en gaat zelfs geld winnen voor andere mensen.

De bedoeling van de schrijver: Dat wij er wat van opsteken en iets dat hij heeft meegemaakt.

Informatie over de schrijver: Roald Dahl werd op 16 september 1916 in Llandoff, Engeland, geboren. En moest toen hij 8 jaar oud was naar een kostschool, iets wat hij vreselijk vond, dat vertelt hij in zijn boek ‘Boy’ wat over zijn kinderjeugd gaat. In het boek ‘Solo’ verteld hij meer over hoe het was na zijn jeugd, hij gaat dan als soldaat naar Oost-Afrika. Waarom hij eigenlijk ooit is begonnen met schrijven, weet ik jammer genoeg niet, ik heb hier niks over kunnen vinden.