The woman in black door Susan Hill

Hill, Susan. The woman in black. Plaats van uitgave onbekend, 1983 (Blackbirds 2001)

Samenvatting

Arthur kipps is een jonge accountant. Hij heeft een lieve verloofde: Stella, een goede baan, of terwijl een gelukkig leventje. Maar dan beginnen de problemen. Zijn baas, Mr. Bentley, stuurt Arthur naar het plaatsje Crynthin Giffor om daar de zaak van de onlangs overleden Mrs. Drablow af te handelen. Hij moet daar wat papierwerk uitzoeken en tevens naar de begrafenis van Mrs. Drablow. Haar huis ‘Eel Marsh’ is gelegen op een klein eilandje en is hierdoor alleen met eb te bereiken.
Nadat Arthur Kipps te horen heeft gekregen wat zijn opdracht is pakt hij zijn spullen en vertrekt met de eerste trein naar Crynthin Giffor. In de trein ontmoet Arthur een zeer rijke man, Sumuel Daily, wonend in Crynthin Giffor. Aangekomen op de plaats van bestemming krijgt Arthur nog zijn visitekaartje en gaan vervolgens ieder zijn eigen weg. Artur zoekt een hotel en na een goede avondmaaltijd gaat hij naar bed.
De volgende ochtend wordt Arthur opgehaald door Mr. Jerome, de tussenpersoon van Crynthin Giffor en gaan zij gezamenlijk naar de begrafenis van Mrs. Drablow. Daar valt Arthur’s oog een bleke vrouw helemaal gekleed in het zwart. Als hij na afloop aan Mr. Jerome vraagt wie deze vrouw was, beweert Mr. Jerome dat er helemaal geen vrouw was gekleed in het zwart. Als deze er volgens Arthur wel degelijk was, trekt Mr. Jerome helemaal wit weg.
’S Middags besluit Arthur maar eens een kijkje te gaan nemen in ‘Eel Marsh’. Hij wordt gebracht met paard en wagen door Mr. Keckwick, een bewoner uit het dorp. Aangekomen bij het huis van Mrs. Drablow besluit Arthur eerst maar eens even rond het huis te wandelen, hij stuurt Mr. Keckwick terug naar huis, hij zou anders alleen maar staan wachten en dat had toch geen zin. Vlakbij het huis ziet Arthur de helemaal zwart geklede vrouw weer lopen, maar ze lijkt wel voor hem te vluchten. Vervolgens loopt Arthur weer naar binnen en gaat aan het werk. Als Arthur aan het begin van de avond het geluid van een paard en wagen hoort, denkt Arthur dat dit Keckwick is die hem op komt halen. Wachtend op Keckwick hoort Arthur een paard en het geschreeuw van een kind. Bang blijft Arthur binnen afwachten en valt ten slotte in slaap. Zeven uur later wordt hij weer wakker van de deurbel, het is Keckwick.
Aangekomen in het hotel probeert Arthur nog wat uurtjes te slapen en brengt de volgende dag een bezoek aan Mr. Jerome, maakt hij een grote fietstocht en eet ’s avonds bij Mr. Daily, de man die hij ontmoette in de trein. Mr. Daily vertrouwd het niet helemaal dat Arthur alleen in dat huis zit en geeft hem zijn hond Spider mee.
De volgende dag vertrekt Arthur in het gezelschap van Spider richting ‘Eel Marsh’, aangezien hij nog aardig wat werk te doen heeft. Dit keer voor meerdere dagen. ’s Nachts hoort Arthur vele vreemde geluiden, hij voelt zich niet bepaald op zijn gemak.
Als Arthur op een van de avonden Spider uitlaat, komt zij vast te zitten in het drijfzand, Arthur kan haar nog net van de dood redden. Binnen aangekomen raakt Arthur buiten bewustzijn en komt pas veel later weer bij. Ondertussen is Mr. Daily al wel aangekomen en samen rijden ze terug naar het dorp.
De volgende dagen zoekt Arthur nog meer papierwerk uit, meegenomen vanaf ‘Eel Marsh’. Na aardig wat aandringen krijgt Arthur te weten hoe het nou zit met deze mysterieuze vrouw, gekleed in het zwart.
Mr. Daily vertelt hoe vele jaren geleden de zus van Mrs. Drablow, Jennet zwanger raakte van Mr. Keckwick. Hij vluchtte al snel weg en van haar ouders mocht ze het kindje niet houden. Jennet most haar zoontje afstaan aan haar zus, die hem adopteerde. Maar zij kon hem niet missen en zocht hem zo vaak mogelijk op. Als Jennet haar zoontje op een dag weer komt opzoeken en ze hem binnen opwacht, rijdt haar zoontje met paard en wagen het drijfzand in en verdrinkt. Jennet is ontroostbaar en beschuldigd Mrs. Drablow van het ongeluk. Na 12 jaar vreselijk ongelukkig te hebben geleefd overlijdt ook Jennet, alhoewel haar ziel altijd op aarde bleef, de helemaal zwart geklede vrouw. Zodra iemand de vrouw ziet overlijdt er een kindje, zo ook bijvoorbeeld het kind van Mr. Jerome.
De dagen na Arthur dit bericht heeft gehoord wordt hij ernstig ziek. Als hij uiteindelijk genezen is keert hij terug naar huis en laat de geest van Crythin Gifford achter, zo denkt hij. Het tegendeel blijkt. Als Arthur, Stella en hun zoontje later een attractiepark bezoeken voor de verjaardag van hun zoontje, ziet Arthur de zwart geklede vrouw weer, wijzend naar zijn zoontje en Stella. Het volgende moment vliegen deze beide uit de attractie, hun zoontje overlijdt ter plekke en ook Stella overlijdt na 10 maanden aan haar ernstige verwondingen.

Arthur Kipps, een jonge accountant, moet de begrafenis van een overleden cliënt, Mrs. Drablow bijwonen. Hier ziet hij een vrouw, helemaal gekleed in het zwart. Dit blijkt een geest te zijn, die vroeger haar eigen kindje is verloren en nu anderen daardoor straft. Ook Arthur wordt hier de dupe van.

Het leek me een spannend boekje toen ik de achterkant las. Verder stond er een citaat op de achterkant uit de Daily expres: “Heartstoppingly chilling”, dat sprak mij ook erg aan, alhoewel ik over het algemeen niet zo van enge boeken en al helemaal niet van boeken met geesten hou.

Ik kende deze schrijver, Susan Hill nog helemaal niet, ik had nog nooit van haar gehoord. Van het onderwerp wist ik ook niet zoveel, aangezien ik maar weinig boeken over geesten lees.

Arthur kipps, een jonge accountant is de hoofdpersoon van het boek. Het boek draait om zijn beleving met de in zwart geklede vrouw. Verder zijn er nog veel bijfiguren die een rol spelen in het boek, maar geen hoofdrol spelen.

Arthur Kipps moet papierwerk uitzoeken, wat een reeds overleden cliënt heeft achtergelaten. Naarmate de tijd vordert wordt Arthur ook steeds nieuwsgieriger naar de geheimzinnige vrouw gekleed in het zwart. “I took out the packet of Mrs. Drablow’s papers which I had brought with me, for I was still curious about the story I had begun to piece together from my initial reading of the letters and i thought I would divert myself further by trying to complete it.” P. 114.

Arthur Kipps ontmoet in de tijd dat hij in het dorpje Crythin Gifford is, veel nieuwe mensen, maar ook zijn familie in Londen, waar Arthur woont, spelen een rol tijdens zijn bezoek aan Cryntin Gifford. Zo denkt hij gedurende de dagen die hij in het dorp doorbrengt regelmatig aan zijn vrouw Stella, die hij heel erg mist.
Maar vooral de relatie met Jennet speelt een belangrijke rol in het boek. De geest van Jennet houdt Arthur namelijk constant bezig en roept steeds meer vragen bij hem op. Dankzij Jennet overlijden Arthur’s vrouw Stella en zijn zoontje Joseph, wat hij haar natuurlijk niet kan vergeven noch vergeten.
Verder krijgt Arthur een goede band met Spider, de hond van Samuel daily, die hij ook heel erg dankbaar is voor alles wat hij voor Arthur heeft gedaan. Spider houdt hem gezelschap tijdens zijn verblijf op ‘Eel Marsh’.
Verder speelt ook Mr. Keckwick nog een kleine rol in het boek. Mr. Keckwick is de bestuurder van het paard en wagen die hem naar ‘Eel Marsh’ brengt. Achteraf blijkt dit verder ook de vader te zijn van Jennet’s kind, maar in het verhaal wordt niet echt duidleijk wat Arthur nou van deze man vindt, of wat hun relatie is.

Arthur is voor zijn vertrek naar Crynthin Gifford een vrij nuchter en avontuurlijk persoon. Hij is in eerste instantie ook helemaal niet bang voor de in het zwart geklede vrouw. Maar naarmate de tijd vordert en hij langer in ‘Eel Marsh’ verblijft wordt hij steeds banger.

Ik herken maar weinig van mijzelf in Arthur. Arthur is een avontuurlijk persoon met maar weinig angst. Hij vindt het in eerste instantie ook helemaal geen probleem om alleen in het grote huis te verblijven zonder iemand in de buurt die hem zou kunnen helpen als dat nodig is. Ik vind het nooit echt prettig om alleen in een groot verlaten huis te verblijven en al helemaal niet doordat het alleen met eb is te bereiken. Met vloed zit je dus volkomen opgesloten, dat lijkt mij niet echt een prettig idee. Ik herken wel wat van mezelf in Samuel Daily. Hij is een heel bezorgt type, die anderen graag helpt, dat heb ik ook wel. Verder is Samuel Daily heel bezorgd, hij geeft zelfs zijn hond Spider mee omdat hij het allemaal niet helemaal vertrouwd.

De hoofdpersoon is geen bekend figuur, ik kan deze vraag dus ook niet beantwoorden.

Ik vind het op zich heel goed van Arthur dat hij erachter wil komen wie de in het zwart geklede vrouw is en waarom zij hier rondzwerft. Wat ik alleen niet echt goedvind is dat hij geen hulp zoekt na alles wat er gebeurd is. Ik denk dat zo iemand dat niet alleen kan verwerken, zowel het in contact komen met een geest als het overlijden van zijn zoontje en verloofde, die overlijden door Jennet, de geest. Ik denk dat zo iemand hulp nodig heeft om zulke trauma’s te kunnen verwerken. Zoiets lijkt mij dan niet te bevatten. Wat ik wel heel goed en moedig van hem vind, is dat hij zijn verhaal op papier heeft durven zetten. “They asked for my story. I have told it. Enough.” P. 128
Verder vind ik het heel logisch dat Jennet heel erg verdrietig is om de dood van haar zoontje. Elke ouders zouden verdrietig zijn. Maar ik vind het niet goed dat ze deze dood op anderen afreageert. Ook anderen zijn nu de dupe van een ongeluk waar niemand iets aan kan doen, dus om dan onschuldige kinderen en ouders te doden, dat vind zeer slecht van haar. Je moet leren hoe je met gevoelens om kunt gaan en een ding is zeker en dat is niet door het op anderen af te reageren.

Ik vind Samuel Daily het meest sympathiek, hij steunt Arthur namelijk ontzettend. Zowel door zijn hond Spider mee te geven, als hem verzorgen als hij ziek is. Hij helpt hem door dik en dun en dat terwijl hij hem helemaal niet goed kent. Het is zo’n sociale man, dat spreekt mij erg aan.

Het minst sympathiek vind ik Jennet. Doordat zij niet weet wat ze met haar verdriet aanmoet, reageert ze dit op anderen af, dat vind ik helemaal niet goed van haar. Ze had, hoe moeilijk dat ook is, hulp moeten vragen bij iemand die haar kan helpen bij het verwerken van de dood van haar kindje.

Het verhaal speelt zich af in Engeland, in het plaatsje Crythin Gifford. “You’ill reach Crynthin Gifford by late this evening, and there’s a small hotel you can put up at for tonight. The funeral is tomorrow morning at eleven.” P. 26.

Ik wist al wel dat het in Engeland altijd vrij koud is, zoals ook in het boek wordt beschreven. Verder had ik nog nooit van het dorpje Crynthin Gifford gehoord, ik weet ook niet of het echt bestaat of dat het een verzonnen plaatsje is.

De plaats geeft geen extra betekenis aan het verhaal.

Over de maatschappelijke situatie wordt niks vertelt, maar dat is ook niet belangrijk voor de lijn van het verhaal. Het is in Engeland vrij koud en veel mist, vooral aan de kust is het erg mistig, dat wordt ook in het boek vertelt.

De omstandigheden vormen niet het onderwerp van het verhaal, het is alleen maar een decor waartegen het verhaal zich afspeelt.

Je volgt het verhaal door de ogen van Arthur Kipps, deze is tevens de hoofdpersoon van het verhaal. “I went back into the one room in the house that had some pretensions to comfort, for all it was chilly and musty-smelling, the little sitting-room, and there I sipped my brandy and tried as calmly as I could to work out what I should do.” P. 61.

Doordat je alles door de ogen van Arthur beleefd, is het verhaal natuurlijk erg subjectief. Hierdoor krijg je alleen Arthur’s oogpunt op de situatie te zien en je weet hierdoor niet of dit ook zo is, of dat dat alleen zijn mening is.

Ik zou best nog wel eens iets van dezelfde schrijver willen lezen. Ze schrijft op een spannende manier, waardoor de lezer zich helemaal in de situatie kan inleven.

Ik zou ook best nog wel een boek willen lezen dat zich ook in deze tijd afspeelt. Meestal doet de tijd er alleen niet zo toe in en boek, is het meer een decor waartegen het verhaal zich afspeelt.

Ik hoef niet per se nog een boek te lezen over dezelfde plaats. Het is maar een klein dorpje waar maar weinig te beleven valt, dus dat is dan redelijk eentonig, saai.

Ik houd nooit zo erg van boeken met geesten, het komt zo snel over als een fantasie en dat staat mij nooit zo aan. Maar dit boek vond ik toch wel erg leuk, dus als andere boeken ook zo op mij overkomen (niet te fantasieachtig, vrij reëel dus) zou ik best nog wel eens een boek over hetzelfde onderwerp willen lezen.