The Way up to Heaven door Roald Dahl

Auteur: Roald Dahl
Aant. Blz: ±9
Leestijd: 30 min

Samenvatting:

Mrs. Foster is heel erg bang om een trein, vliegtuig, boot of zelfs een theater voorstelling te missen. Ze wordt dan heel nerveus en gaat met haar linker oog knipperen, dat gaat door tot een uur nadat ze een vliegtuig of trein op tijd gepakt heeft. Haar man maakt daar misbruik van en laat haar expres langer wachten. Mrs. Foster durft er nooit iets van te zeggen en blijft altijd trouw tegen haar man.

Het gaat erom dat Mrs. Foster naar het vliegveld moet, om haar dochter en kleinkinderen in Parijs te bezoeken. Ze wil in ieder geval het vliegtuig niet missen, maar haar man is die dag weer heel erg langzaam. Daardoor kwam ze te laat maar vanwege dichte nevel werd de vertrektijd van het vliegtuig uitgesteld. Maar omdat het vliegtuig dan pas de volgende dag zou vliegen, moest ze weer naar huis naar haar man. Mrs. Foster zou dan de volgende dag met de taxi opgehaald worden om 10uur. Haar man wou meerijden en bij de Pub gedropt worden, die in de tegenovergestelde richting van het vliegveld ligt. De volgende dag was Mr. Foster nog langzamer dan normaal, en ging zelfs weer in huis toen ze bijna vertrokken. Het was al zo laat dat Mrs. Foster gewoon zonder hem vertrok. Na de vakantie ziet ze dat haar man dood in de lift ligt, maar daar is ze helemaal niet verdrietig om. Ze is juist blij. Wie zou dat toch gedaan hebben???

Tijd en ruimte:

Het verhaal speelt zich in deze tijd af. Dat lijkt me duidelijk doordat er sprake is van een vliegtuig, de Rolls Royce en nog veel andere snufjes uit deze tijd. Het verhaal speelt zich af in de maand januari.

De ruimte waar het verhaal zich afspeeld, is voor een groot deel thuis en in hun auto. Man en vrouw Foster wonen in een groot huis in New York. Ze hebben meerdere butlers en rijden in een Rolls Royce. Wanneer ze in de auto zitten begint het heel erg te regenen en is er nevel. Dit maakt de situatie natuurlijk extra bedrukt.

Perspectief:

Het perspectief in dit verhaal is het verteller perspectief. Er wordt nooit vanuit een persoon verteld, maar er is één iemand die alles in de gaten houdt, de verteller. Ondanks dit perspectief zijn de emoties van de personen toch duidelijk te merken, dit komt doordat deze zo goed worden beschreven en ook worden geuit doormiddel van dialogen tussen de verschillende personen.

Spanning:

Er is wel degenlijk spanning aanwezig in dit verhaal. Mrs. Foster is heel erg gespannen, nerveus en moet persee op geruime tijd op het vliegveld zijn in tegenstelling tot haar man. Deze weet heel goed dat zijn vrouw erg gestresst is om daar te komen en maakt daar op een vervelende manier gebruik van. Hij neemt zich alle tijd en maakt het haar zo extra moeilijk.

Thema en motieven:

Het thema is duidelijk angst. De vrouw van dit verhaal is bang om bv. een vliegtuig, bus, trein te missen. Deze angst komt duidelijk naar voren, doordat zij altijd een zeer geruime tijd van te voren al weg wil zodat ze er zeker van is het vliegtuig te halen. Als ze maar 2 minuten achterligt op haar schematje, wordt ze al helemaal kriebelig en zenuwachtig. Maar ook is ze bang om in opstand te komen tegen haar man, die altijd extra tijd rekt om haar te pesten. De motieven hier zijn ook angst en nerveusiteit. Ook het ergeren van Mr. Foster herhaald zich constant.

Personages:

Mr. Foster: Heel haar leven heeft ze een angst om dingen te missen, te laat te komen. Ze is gedisciplineerd door haar man, ze durft dus niets tegen zijn pestereien te zeggen. Ze wordt heel snel nerveus wanneer ze maar denkt een minuut te laat te zijn. Het is voor haar een obsessie geworden om extra op tijd te komen. Een eigenschap van haar is dat, wanneer ze nerveus is, ze zenuwtrekkingen krijgt bij haar linker oog. Verder is ze heel trouw aan haar man en erg goed opgevoed.

Mr. Eugene Foster: Hij is erg sluw in zijn manier waarop hij zijn vrouw ergert. Hij doet net alsof hij met haar mee leeft, maar ondertussen rekt hij zoveel mogelijk tijd als het maar kan. Af en toe leek het zelfs erop alsof hij wilde dat zij te laat kwam alleen om haar nog meer te laten lijden. Hij is bijna 70 jaar oud.

De Butler, Walker: Hij is één van de zeven butlers van de familie Foster. In dit verhaal is hij vooral de chauffeur die Mrs. Foster naar het vliegveld moet brengen. Hij speelt geen grote rol in dit verhaal.

Titelverklaring:

‘The way up to heaven’ kan ik met drie dingen in verband brengen bij dit verhaal:

Waar ik eerst aan moest denken is dat ze toch haar vliegtuig zal halen, zo dus toch opstijgt in de lucht, naar de hemel gaat.

Een andere verklaring waar ik aan dacht is best wel ver gezocht. Als je het verhaal beschouwt als een weg die je moet afleggen en dan kijkt naar Mrs. Foster, zou ik zeggen dat ze eerst in een soort ‘hel’ was. Ze had heel veel angsten en die werden noch erger doordat haar man haar ermee pestte. Aan het einde van het verhaal is ze eindelijk verlost van haar man, de ‘hemel’. Ze kan nu eindelijk haar eigen gang gaan.

(De meest logische verklaring), wat net bij me binnenschoot is waarschijnlijk dat je de title heel letterlijk moet opvatten. In dit verhaal ging namelijk Mr. Foster dood. Maar ergens vind ik toch de andere twee verklaringen dichter bij het verhaal komen. Je moet het gewoon niet letterlijk opvatten.

Mening:

Ik vond dit echt een heel leuk verhaaltje van Roald Dahl. Hij heeft veel spanning tussen de personen laten merken en heeft duidelijk de emoties naar voren laten komen. Toen ik het las, werd ik er zelf ook kriebelig van. Zo kreeg je zelf ook het gevoel van ‘Mr. Foster ga toch weg! Doe is niet zo iritant!’. Ik kon dus goed meeleven met Mrs. Foster, omdat je goed ziet hoe zij onder haar angst te lijden heeft. Maar ik vond het ook heel stom van haar dat ze maar niet in opstand durfde te komen. Als je het verhaal leest wordt je dus echt helemaal gek. Wat ik echt goed vond aan het verhaal, was het einde. Het was echt heel onverwachts, ik moest ook ff een tijdje nadenken voordat ik door had wat er werkelijk was gebeurd. Het wordt namelijk niet duidelijk gezegd dat Mrs. Foster haar man express in de lift heeft laten zitten. Dat zou je toch niet verwachten van zo een lief vrouwtje!!!? Kortom, vind ik het echt een grappig, verfrissend verhaaltje.