The Rock jockey's door Gary Paulsen

Rick, JD en Spud gingen de Duivelspiek beklimmen, maar ze hadden het JD niet verteld. Hij dacht dat ze de Ossenrug gingen beklimmen. Ze hadden tegen niemand gezegd dat ze die berg gaan beklimmen. De volgende ochtend braken ze vroeg hun kamp op dat ze de vorige dag op hadden gezet. De berg was loodrecht omhoog en Spud controleerde of zijn gordel goed vastzat. Toen ze alles gecontroleerd hadden begonnen ze met klimmen. Ze kwamen bij een schoorsteen. Ze moesten zich met hun benen tegen de ene kant klemzetten en met hun rug tegen de andere, zo kwamen ze langzaam omhoog. Toen ze bij een richel kwamen besloten ze om daar even te rusten. Rick had ondertussen alvast een rotshaak in de rots geslagen, om omhoog te komen moest hij boven een lege diepte hangen. Rick raakte zijn balans kwijt waardoor hij naar beneden viel. Hij hing nog aan het klimtouw. Spud en JD trokken Rick weer omhoog die niet gewond was geraakt. Rick ging weer verder met klimmen. Ze rusten even uit en zagen dat ze ongeveer op de heft van de rotswand waren. Nu kwam het moeilijkste stuk, een rotswand die zo glad is als een stuk gepolijst zwart marmer met nergens een barst of een richel. Ze deden hun hoofdlampen op want het was al begonnen met schemeren. Opeens brak er een groot stuk rots los en viel naar beneden, bovenop JD’s schouder. 2 uur later voelde Rick opeens geen rots meer, ze waren eindelijk boven. De volgende dag werd JD wakker van geritsel. Rick en Spud waren al op pad. Hij wou weer verder gaan slapen toen ze er aan kwamen. Ze hadden gehoord dat er een oude bommenwerper op de berg zou liggen, dus gingen ze een verkenningstocht om te kijken of die er echt lag.
Opeens zag Spud iets glinsteren, toen ze iets verder waren zagen ze een geschutskoepel liggen. Ze gingen uit elkaar verder zoeken tot Spud het vliegtuig had gevonden. Toen ze er in gingen kijken zagen ze op de stoelen van de piloten allemaal bruine vlekken, waarschijnlijk bloedvlekken. Spud had zijn rugzak volgepropt met allemaal spullen, zoals munitie en de radio en een stuk van de propeller. Ze gingen weer terug naar hun kamp om eten te maken.
Opeens hoorde JD iets, het was een beekje. Spud liet zijn rugzak vallen en ging ervan drinken. JD vulde zijn veldfles en toen gingen ze weer verder met hun tocht. Rick besloot om de rugzak van Spud even over te nemen. Opeens hoorde JD een kreet achter zich, Spud is spoorloos verdwenen. Rick en JD renden gelijk naar de plek waar ze Spud het laatst hebben gezien. Daar zagen ze een groot en diep gat, dat bedekt was geweest met bladeren. Rick ging met zijn klimtouw het gat in en toen Spud omhoog getrokken werd stootte hij de hele tijd tegen de zijkant van de kuil. Toen Rick eens goed rondkeek in de kuil zag hij een hele stapel botten liggen. Spud had zijn arm gebroken en JD spalkte de gebroken arm. Ze hadden geen pijnstillers dus had Spud de hele tijd pijn aan zijn arm. De volgende ochtend dacht Spud dat hij alles gedroomd, maar gelijk voelde hij weer de pijn in zijn arm en merkte dat dat niet zo was. JD had gekeken welke route naar beneden het makkelijkst was, maar je kon de moeilijke stukken niet goed zien.
Spud ging de spullen uit het vliegtuig uit zijn rugzak halen zodat hij die zelf kon dragen. De volgende dag gingen ze weer op weg naar huis alleen dan via een makkelijkere route.