Stargirl door Jerry Spinelli

Samenvatting Stargirl is een meisje, dat zo mysterieus is als haar naam en zo gek als haar troetelrat, iedereen houdt van haar, maar als ze ineens dingen gaat doen dat niemand begrijpt, slaat het om…

Leo Borlock, de jongen die het verhaal vertelt, is 15 jaar, zijn beste vriend heet Kevin. Ze zitten samen op de school Mica Area High School. Op de eerste schooldag van de elfde klas komt er een nieuw meisje bij hen op school. Ze heet Stargirl, Stargirl Caraway. Haar echte naam is Susan, maar op een moment vond ze dat die naam niet meer bij haar paste, daarom heeft ze al heel veel namen gehad, en nu heet ze Stargirl.

Je hoorde het in de gangen, bij Engels en bij Wiskunde: “Heb je haar gezien?” Stargirl is een meisje met zandkleurig haar tot op haar schouders, blauwe ogen en sproetjes. Ze draagt vaak lange rokken en heeft altijd haar ukelele en haar troetelrat Cinnamon bij zich. Als er iemand jarig is, speelt ze “Happy Birthdat”op haar ukelele voor de jarige. Niemand weet wie ze is of waar ze vandaan komt. Het vreemde meisje is heel spontaan en altijd zichzelf, maar ze is heel anders dan de andere mensen. Haar klasgenoten willen haar bespotten, maar voelen zich, of ze het willen of niet tot haar aangetrokken. Een tijd lang gaat alles goed en houdt iedereen van Stargirl en van elkaar. Nou, niet iedereen, Hillary Kimble, cheerleader van het Mica Area High Team, gelooft niet dat Stargirl echt is, maar beweert dat ze een toneelspeelster is, een truc van de directeur, een raar kind dat wat leven in ded brouwerij brengt. Zij probeert er alles aan te doen om iedereen tegen Stargirl op te stoken. Tot Hillary’s grote verbazing, wordt Stargirl gevraagd om bij het Cheerleader Team te komen, en dat doet ze. Iedereen vindt het geweldig en er komen heel veel mensen op de wedstrijden af, om haar te zien. Maar als Stargirl begint voor de andere partijen te juichen en zomaar ongenodigd naar een begrafenis van een voor haar totaal onbekende persoon gaat, beginnen mensen haar raar te vinden. Ze doet dingen dat zij normaal vindt, maar de anderen vinden dat niet.

Mensen konden haar niet meer waarderen en al gauw werd ze door iedereen genegeerd. Leo (inmiddels het vriendje van Stargirl) wordt ook genegeerd, omdat hij met haar omgaat. Na een tijdje heeft Leo er genoeg van en probeert zijn vriendin uit te leggen waarom de dingen die zij doet soms niet gepast zijn. Omdat Stargirl Leo niet kwijt wilt, probeert zij te veranderen. Ze wordt net als alle andere meiden, make-up, spijkerbroek, strakke truitjes. Zelfs zingt ze niet meer als iemand jarig is, haar rat Cinnamon blijft thuis, ze probeert zich zo normaal mogelijk te gedragen, ze heet ook geen Stargril meer, maar Susan. Maar wat ze ook doet het helpt niet, iedereen blijft haar negeren!!

Aan het eind van het jaar is er een schoolbal, Susan gaat er heen, in haar eentje, want het is uit met Leo. Maar ze komt niet als Susan, maar als de oude Stargirl. Ze danst in haar eentje, totdat opeens iedereen met haar meedanst. Ze doen met z’n allen de bunny hop. Na het feest verdwijnt Stargirl en niemand hoort ooit nog iets van haar.

Later, als Leo inmiddels groot is, krijgt hij voor zijn verjaardag, een stekelvarkendas... Zijn laaste gedachten over Stargirl zijn :Ik vraag me af hoe ze zich nu noemt. Ik vraag me af of ze haar sproeten kwijt is. Ik vraag me af of ik ooit nog een kans krijg. Ik vraag me dingen af, maar ik wanhoop niet. Hoewel ik zelf geen gezin heb, voel ik me niet alleen. Ik weet dat iemand me in de gaten houdt. De echo van haar lach is de tweede zonsopgang die me ’s ochtends wakker maakt en ‘s nachts voel ik dat het niet alleen sterren zijn die op me neerkijken.