Pied Piper door Nevil Shute

Pied Piper - Nevil Shute

Het verhaal begint in Engeland tijdens de tweede wereldoorlog. Tijdens een bombardement vertelt Howard tegen de ik persoon over zichzelf en zijn reis door Frankrijk met de kinderen..

Howard kan nergens werk vinden en gaat er tussenuit naar de Jura. In zijn hotel logeert ook een Engelse vrouw met haar 2 kinderen Sheila en Ronnie. Haar man werkt in Zwitserland en omdat men bang is dat Zwitserland wordt aangevallen door de Duitsers heeft hij haar met de kinderen naar de Jura overgebracht. Howard raakt bevriend met de Engelsen en vooral met de kinderen. Howard maakt een fluitje voor hen van hout. Ondertussen rukken de Duitsers op en komen steeds dichterbij. Het wordt Howard te heet onder de voeten en hij besluit terug te gaan naar Engeland. Als de Engelsen dat horen vragen zij hem of hij de 2 kinderen mee wil nemen naar Engeland en hen daar naar een tante te brengen. Howard stemt toe en ze gaan op weg met de trein. Onderweg wordt Sheila ziek en kan niet verder reizen dus moeten ze wachten tot ze beter is. Howard huurt een hotelkamer en legt Sheila op bed. Ze zijn nu in Dijon. Howard wacht tot Sheila beter is ondanks dat de Duitsers steeds dichterbij komen. Hij krijgt een militaire lift aangeboden naar het zuiden maar wijst die af omdat Sheila nog niet kan reizen. Als Sheila beter is probeert hij een auto te huren om naar de kust te rijden. Dit lukt helaas niet omdat auto\'s zijn gevorderd door het leger en vooral brandstof is nergens te krijgen. Als ze verder willen reizen met de trein vraagt het kamermeisje van het hotel of Rosemarie ook mee mag naar haar vader in Engeland. Howard twijfelt, maar stemt toe omdat hij gemak van haar denkt te hebben bij het verzorgen van de kleintjes. Integendeel! Rose wordt ziek in de trein naar Parijs door de hitte. De trein rijdt langzaam en stopt vaak. Op gegeven moment stopt de trein en de conducteur zegt dat de trein niet verder gaat. Howard besluit nu met de bus verder te gaan. Onderweg krijgt de bus pech en terwijl het wiel wordt verwisselt komt er een Duitse luchtaanval op de weg. De bus is onbruikbaar geworden en er zitten grote gaten in de weg. Howard moet verder gaan lopen. Onderweg passeren ze veel kapot geschoten voertuigen e.d. De kinderen willen graag doden zien, maar Howard verbiedt dat. Dan zien ze een jongetje alleen langs de weg staan en ze besluiten hem mee te nemen. Het jongetje zegt niets. Bij een boerderij koopt Howard een karretje en water. Omdat het jongetje zo stil is maakt Howard een houten fluitje voor hem. Na een poosje komen ze bij een beekje langs de weg en ze rusten daar even uit. Ronnie en Sheila gaan zwemmen in het beekje. Howard vraagt aan Pierre (stille jongetje) of hij ook wil zwemmen maar dat wil hij niet. Hij gaat pootje banden op aandrang van Howard. Ondertussen probeert Howard een lift te krijgen bij een militaire vrachtwagen. Dat lukt na lang zeuren. Ze zeggen eerst dat er te weinig ruimte is maar dan zegt Howard dat hij zelf wel gaat lopen als de kinderen mee mogen. Dan mogen ze opeens allemaal mee. Na verloop van tijd komen ze bij een plaatsje dat er nogal verdacht uitziet. Howard gaat met de kinderen vooruit om te kijken en zien dat er geen Duitsers zijn. Wel zegt de bevolking dat een spelend jongetje een Duitse spion is en ze gooien stenen naar hem. Howard besluit het jongetje ook mee te nemen en het blijkt een Nederlander, Willem, te zijn. De benzine van de vrachtwagen is bijna op en ze kunnen geen pomp vinden in dat plaatsje. Dan gaan ze verder naar Angerville en Howard vraagt bij een boerderij langs de weg waar een pompstation is in Angerville. De boer vertelt echter dat de Duitsers al in Angerville zijn, maar hij wil hen wel benzine verkopen voor 100 Fr. per liter. De militairen en Howard met zijn kinderen besluiten uit elkaar te gaan en verder te lopen. De militairen blazen eerst hun vrachtwagen op en gaan dan de andere kant op. In Angerville krijgt Willem van de Duitsers nieuwe kleren en wordt zijn nekwond verzorgt. Howard besluit zo snel mogelijk door te reizen want vroeg of laat zal duidelijk worden dat hij Engels is. Ze slapen in het hooi bij een boerderij buiten de stad. Ze gaan van daar uit met de tram naar Chartres waar Howard de familie Rougeron kent van een vroegere skivakantie. Aangekomen bij de familie Rougeron blijkt de vader al maanden weg te zijn dus verliest Howard de hoop omdat zijn vriend er niet is. Hij wil dochter en vrouw niet om hulp vragen, maar de dochter dringt aan. Ze brengen daar de nacht door en praten verder. Nicole wil helpen en weet een visser die hen misschien wel wil overvaren naar Engeland (Jenri is een vriend van haar vader). De reden van haar hulp blijkt achteraf te zijn dat zij een relatie had met de omgekomen zoon John van Howard. Ze gaan op weg naar de schoonvader van Jenri om hem om toestemming te vragen. Onderweg doet Howard net alsof hij heel oud en doof is. Zo hoeft hij niks te zeggen en Nicole doet het woord. Arvers geeft geen toestemming omdat het veel te gevaarlijk is. Na de plannen met betrekking tot de bestemming van de kinderen gehoord te hebben vindt hij het toch wel een goed plan omdat hij zelf een Pools-Joodse jongen (Marjan) in de kost heeft die ook niet veilig is. Arvers zoekt dan een andere schipper, Focquet, die hen wil overvaren omdat hij zichzelf wil aansluiten bij generaal de Gaulle in Engeland. Howard brengt twee nachten door bij Arvers. Ondertussen regelt Arvers hun verdere reis met andere bekenden. Arvers brengt het gezelschap met zijn bestelbusje naar een afgelegen boerderij enkele kilometers van de kust. Daar staan een paard en wagen waarmee ze verder moeten reizen naar \'l Abervrach. Aan het begin van een plaatsje waar ze door moeten worden ze aangehouden door een Duitser. Howard doet weer alsof hij doof en erg oud is en Nicole doet het woord. Ze zegt dat een van de kinderen jarig is en dat ze nu de verjaardag willen vieren. Ze mogen door rijden. Uiteindelijk komen ze in \'l Abervrach waar ze om 9 uur in de estaminet hun schipper zullen ontmoeten. Ze zijn echter te vroeg en eten en drinken wat in de estaminet. Sheila en Ronnie vervelen zich en gaan naar de zee. Daar spreekt Sheila in het Engels met een Duitse soldaat. Even later moet het hele gezelschap mee naar de Feldwebel. Ondertussen is ook Focquet er bij. Ze hebben hem herkent omdat hij naar Pernod des Anges vroeg, wat niet bestaat. Aangekomen bij de Feldwebel worden ze ondervraagt en in de cel gezet. Daar besluiten Howard en Nicole de waarheid te vertellen zonder verdere tussenpersonen te noemen. Majoor Diessen gelooft hem niet en denkt dat hij een spion is die Nicole en de kinderen als dekmantel gebruikt. Ze denken dat hij een handlanger is van Charenton, een gevangen spion. Ze ondervragen hem op de gekste momenten en brengen hem een keer bij Charenton om te kijken of ze elkaar kennen. Op een gegeven moment wordt Howard weer \'s nachts uit bed gehaald en naar Diessen gebracht. Daar moet hij aanzien dat Charenton wordt doodgeschoten. Hij had hem kunnen redden als hij wist hoe Charenton gegevens kon overbrengen naar Engeland. Maar omdat hij Charenton niet kende kon hij dat niet zeggen. Diessen begint te twijfelen aan zijn schuld. Na nog enkele verhoren en een betere situatie komt Diessen met een compromis. Howard mag met de kinderen naar Engeland op voorwaarde dat hij er voor zorgt dat het dochtertje van de omgekomen broer van Diessen veilig in Amerika bij broer Ruprecht van Diessen aankomt. Nicole blijft in handen van de Gestapo totdat Diessen bericht krijgt van Ruprecht dat Anna veilig is overgekomen. Howard moet beloven dat hier niets van uitlekt want Diessen is illegaal bezig. Howard zegt dan dat als hij hoort dat Nicole niet goed wordt behandeld het hele verhaal publiekelijk zal maken. In de boot bij Focquet zijn de kinderen zeeziek, behalve Pierre die aan het roer staat. Ze hebben geen eten bij zich maar wel wijn en water. Uiteindelijk komen ze verhongerd en doodmoe aan in Engeland. Hier houdt het verhaal op.

Alle kinderen zijn achteraf naar Amerika vertrokken en veilig overgekomen vertelt Howard. Het bombardement is afgelopen en het gesprek stopt.