Party girl door Lynne Ewing

3. Samenvatting In de onderbuurt van Los Angeles, waar Kara woont, is er maar een persoon die om haar geeft en dat is Ana, haar beste vriendin. Ze doen alles samen en als het ware vormen zij met ze tweeën één heel persoon. Ze dansen veel met elkaar bij competities en de mannen gaan hierbij dan ook flink uit hun dak. Alles verandert als Ana op een nacht na het dansen vertelt dat ze zwanger is. Op dezelfde avond komt Ana om het leven bij een schietpartij, dit gebeurt voor de ogen voor haar vriendin Kara. Kara kan geen kant meer op zonder haar Ana. Kara’s moeder stopt met drinken om haar dochter bij te staan maar dit is in Kara’s ogen veel te laat. Bij Kara speelt wraak nog een hele belangrijke rol en dit wil ze dan ook doen. Ze gaat samen met Pocho, dit was de vriend van Ana en de leider van de gang waar ze bij zit, naar de andere wijk om de moordenaar van Ana, Raul, neer te schieten. Als zij Raul heeft gevonden en hem onderschot heeft verteld hij dat hij Ana niet heeft neergeschoten en dat hij juist zielsveel van haar hield. Kara gelooft dit en schiet niet. Pocho en Kara moeten vluchten voor de politie en de gang uit de wijk, hun zogenaamde vijanden. Ze splitsen en ze worden niet gepakt. Als Kara het verhaal tegen Pocho vertelt over Raul geloofd hij het niet. Kara komt erachter dat haar leven niets meer voorstelt en dat ze iets nuttigs moet gaan doen en weg moet gaan bij de gang. Als Nando, de ex-vriend van haar moeder, op komt dagen vertelt hij tegen haar dat ze door moet gaan met haar leven en weer moet gaan dansen. Kara probeert deze wijze les te volgen. Als ze Pocho een dag later op straat ziet met de zus van Ana, gaat Kara helemaal over de rooie tegen Pocho. Pocho is hier niet van gediend en pakt een mes. Hij raakt haar een paar keer in haar buik. Ze schreeuwt tegen Pocho dat ze haar leven gaat verbeteren en dat hij dat ook maar eens moet gaan doen. Ze gaat naar de eerste hulp en daarna naar huis. Als ze s’ avonds in haar bed ligt hoort ze de muziek van een paar huizen verder en een licht briesje. Ze heeft het gevoel dat Ana op haar kamer is en zonder iets te doen gaat ze zelf op de maat van de muziek dansen. Ze voelt dus nog steeds de oude magie van het dansen. A1 . Dit verhaal gaat dus over Kara, die samen met haar vriendin Ana bij een soort van criminele gang zit. Kara en Ana zijn elkaars steun en toeverlaat als beste vriendinnen en de wereld van Kara stort dan ook in wanneer Ana voor haar neus wordt vermoord, kort nadat Ana haar heeft verteld dat ze zwanger is. Kara weet niet meer wat ze op deze manier met haar leven aan moet en wraak is dus het enige wat ze nog wil. Samen met Pacho, een vriend van hen besluiten ze de moordenaar van Ana op te zoeken maar doen dit uiteindelijk toch niet. Gelukkig ziet Kara net op tijd dat het zo niet langer door kan ze gaan en ze echt eens wat moet gaan doen met haar leven. Met veel moeite probeert ze dit wat helaas uit loopt op een ruzie met Pacho die haar met een mes in haar buik steekt. Gelukkig loopt dit goed af en realiseert ze zich die avond nog dat ze echt verder moet gaan met haar leven te verbeteren. A2. Wat me vooral aansprak bij dit boek was de titel. Party girl klinkt vrij ondeugend en al helemaal niet saai in mijn oren. Vandaar dat ik dit boek puur op de titel afgaand heb gekozen. Ook heb ik er dit keer eens voor gekozen om nu eens níet de achterkant te lezen maar ben ik gewoon lekker begonnen met lezen om vervolgens zelf te ontdekken waar het over gaat en of het een leuk boek is. A3. De schrijver van dit boek is voor mij totaal onbekend, ik had dus nog nooit van haar gehoord. Maar over begrippen zoals moord, vriendschap en gangs heb ik wel vaker gelezen. Ik ben met deze onderwerpen dus niet geheel onbekend. Wat ik echter wel verrassend vond aan dit boek is het in mijn opzicht vrij verrassende einde. Want uiteindelijk realiseert de hoofdpersoon zich de juiste dingen, en loopt alles goed af. Vaak is dit in boeken met moord en gangs niet het geval, hier dus gelukkig wel. B1. De hoofdpersoon in dit boek is duidelijk de 15 jarige Kara. Kara is de beste vriendin van Ana en lijkt op het eerste gezicht een vriendelijk en rustig meisje. Maar niets blijkt minder waar, want vanwege haar kinderjaren in een achterbuurt heeft geleerd agressief te zijn en dat komt dus ook snel naar voren in haar boze en agressieve reacties. Ze kan dus nogal snel boos worden. Dit komt ook heel goed naar voren wanneer haar beste vriendin Ana wordt vermoord. Voor Kara telt niets anders meer dan wraak nemen op de moordenaar. Het enige wat telt is hem vinden en vermoorden, al moet ze daar haar eigen leven voor op het spel zetten. Misschien blijkt hier ook wel uit dat ze veel voor anderen over heeft, in het speciaal dan mensen die veel voor haar betekenen. Ook blijkt Kara niet bang uit te zijn gevallen want ze zit bij een gang en maakt gebruik van pistolen: Achterzijde boek : “I sat in the front seat of Pocho’s 1981 Oldsmobile Cutlass and took the gun when he handed it to me. It was heavy in my hands. My heart beat rapidly, thumping inside my chest as the car pulles away from the curb.” Pacho is/was de vriend van Ana en zat samen met Kara en Ana in een van de vele gewelddadige gangs uit de beruchte achterbuurten. Ook Pacho is erop uit de moordenaar van Ana te vinden, en dit duidt er dus ook wel op dat hij veel om haar geeft en voor haar over heeft. Maar hieraan kan de lezer sterk gaan twijfelen wanneer Kara Pacho met de zus van Ana ziet. Kara kan dit niet aanzien en gaat over de rooie. Wat Pacho hierna doet laat ons duidelijk zien dat hij nogal agressief is. Hij trekt namelijk een mes en steekt Kara in haar buik. B2. In mijn ogen maakt Kara, de hoofdpersoon in dit geval, toch wel een behoorlijke verandering door. Ze lijkt namelijk zo rustig en stil maar wanneer haar beste vriendin wordt vermoord is opeens haar wereld in gestort en veranderd ook Kara hierdoor. Ze is uit op wraak en dat is het enige wat telt. Maar gelukkig verandert ook dit weer wanneer zij zich realiseert dat ze echt wat van haar leven moet gaan maken en zich erbij neer moet leggen dat Ana dood is en dat altijd zo zal blijven. Ook al neemt zij wraak op de moordenaar. B3. De duidelijkste relatie die Kara in dit boek heeft is die met Ana. Ze zijn tenslotte beste vriendinnen, ze vormen een zogenoemde eenheid. Maar wanneer Ana helaas komt te overlijden lijkt het wel dat Kara er een beetje alleen voor komt te staan. Tuurlijk heeft ze nog Pacho, de gang en haar moeder. Maar met haar moeder heeft ze niet echt een goede band want die drinkt nogal veel. Pacho probeert haar later in het boek neer te steken dus ook die band lijkt niet veel voor de stellen. En de relatie tussen Kara en de gang wordt later opgeheven wanneer ze besluit eruit te stappen. B4. Eigenlijk herken ik best wel veel in Kara van mezelf. Natuurlijk niet extreem, zoals haar agressieve uitbarstingen en het omgaan met pistolen. Maar juist de kleine dingen zoals veel overhebben voor je dierbaren en je beseffen dat je doormoet gaan met het leven, ondanks de tegenslagen. Ik heb namelijk ook wel eens, als ieder ander denk ik, wel eens het idee dat niets meer wat voor stelt en dan heb je zin om bij de pakken neer te gaan zitten, net als Kara op een gegeven moment doet. Maar gelukkig komt ze ook hier weer overheen en dat is dus precies waarin mezelf herken. B5. De manier waarop Kara met haar problemen om gaat lijkt voor de lezer nogal onwaarschijnlijk. Maar wat zou jij doen als je in haar schoenen stond? De meeste lezers zullen waarschijnlijk denken, wat belachelijk dat ze wraak wil nemen, met geweld los je geen geweld op. Maar ik denk dat dit een vrij natuurlijke reactie is. Ik zeg niet dat het goed is maar ik zou het zelf ook willen denk ik. Verder vind ik dat ze het onwijs knap van haar dat ze met al haar kracht probeert weer wat van haar leven te maken, wat natuurlijk vrij moeilijk is in haar positie, met al die negatieve gebeurtenissen in haar leven. B6. N.v.t. B7. Meest sympathieke persoon in dit boek vind ik de ex vriend van de moeder van Kara, genaamd Nando. Hij is degene die Kara duidelijk maakt dat ze weer wat met haar leven moet gaan doen en dat vind ik toch wel een groot bewijs dat hij het beste met haar voor heeft. Erg sympathiek dus! B8. het minst sympathiek vind ik duidelijk Pacho. Op het eerste gezicht lijkt hij aardig en sympathiek, door met Kara mee te gaan de moordenaar te zoeken. Maar als hij uiteindelijk wordt gezien met Ana haar zus en hij Kara neer wil steken, nee dat vind ik toch wel verre van sympathiek. C1. Dit verhaal speelt zich niet specifiek in een historische tijd af. Er worden ook geen bepaalde tijdsaanduidingen gegeven dus het zou 10 jaar geleden kunnen zijn, nu of zelfs nog iets langer geleden. Wat je wel op kunt maken uit het verhaal is dat het het niet bijvoorbeeld 100 jaar geleden heeft aafgespeeld, aangezien er in dit verhaal televisie wordt gekeken en men naar het ziekenhuis gaat
Blz 54: “The changing pictures on the TV silently washed over her face with ghost lights” C2. Eigenlijk wordt er wel een beetje met de tijd gemanipuleerd. De dagen en dingen die Kara op een dag meemaakt gaan namelijk nogal snel voorbij. Er worden heel veel dagen beschreven en telkens maakt Kara hierbij iets mee. Maar de tijd die zit tussen het opstaan op de nieuwe dag en het liggen nadenken in haar bed hierover s’avonds is relatief kort, en daarom kun je wel een klein beetje spreken van tijdsmanipulatie. D1. Het verhaal van Kara speelt zich af in een Los Angeles, in Amerika. En dan worden vooral de achterbuurten hiervan genoemd, waar de beruchte gangs zich voornamelijk vestigen. D2. De omstandigheden in dit boek vormen toch wel het verhaal. Zonder de gebeurtenissen zoals de dood van Ana en het neersteken van Kara zou het verhaal überhaupt niet geschreven kunnen zijn dus vandaar dat het verhaal wordt gevormd door de gebeurtenissen en omstandigheden Wat ook geldt is dat als zij in een andere omgeving opgevoed zou zijn, dan zou het verhaal heel anders zijn geweest. E1. De lezer beleeft het verhaal door de ogen van Kara, de hoofdpersoon. Naar voren komt hoe zij denkt en wat zij vind. Dit zie je ook aan het volgende citaat: Blz 56: “My heart was pumping. I was ready, but Pocho was making met too nervous, like hot wire jumping through my skin, the way he was searching through the cassettes, clattering the plastic.” E2. Kara is toch wel de persoon waar het in dit verhaal om draait. Mocht er nou sprake zijn geweest van een ander perspectief had het verhaal er heel anders uit gezien. Er is dus wel degelijk sprake van een invloed van de vorm van perspectief in dit verhaal. Als de schrijfster bijvoorbeeld gebruik had gemaakt van een alwetende verteller, had je niet begrepen waarom Kara op een bepaalde manier op verschillende dingen. Ik denk dat je dan dus heel anders tegen het verhaal had aangekeken. F1./ F2. Voor mij komt er in dit verhaal een heel duidelijke boodschap naar voren. Namelijk het volgende: Er is niets mis met het feit om je geliefden te missen en alles voor ze over te hebben, ook al is dit je eigen leven, maar laat dit jou leven niet beheersen en te heftig beïnvloeden. Realiseer je dat sommige dingen nooit meer het zelfde worden wat je ook doet. Ga door met leven en maak er het beste van! F3. Ik ervaar deze boodschap als wijze levensles, want er zijn vaak genoeg situaties in je leven waarbij je het idee hebt: waar doe ik het voor, ik kan net zo goed alles opgeven. Maar hierdoor zie je weer in dat je door moet gaan en je best moet doen. Uit dit citaat komt duidelik de boodschap naar voren: Blz. 87: “Don’t look at the earth for the center of life,“ he said. “if you look up at the night and see what’s above you, a lot of the things that bother you here aren’t worth the fuss.“ G1. Als al haar boeken een boodschap bevatten lijkt het me interessant nog meer van deze schrijfster te lezen . Maar het gaat me bij een boek niet om de schrijver maar om het verhaal dus het is niet zo dat ik zeg dat ik perse boeken van haar wil gaan lezen. G2. Een boek dat elementen bevat uit onze tijd is altijd wel leuk om te lezen. Een boek over dezelfde tijd zou ik dus wel snel weer gaan lezen. G3. Als ik toevallig een boek over dezelfde plaats tegen kom, dan is dat leuk. Maar het is nu niet zo dat ik speciaal een boek ga zoeken over deze bepaalde plaats. Maar ik zou er dus geen bezwaar van maken als hij over dezelfde plaats zou gaan. G4. De gebeurtenissen en onderwerp in dit boek zijn wel extreem en zul je dus zelf denk ik nooit/zelden meemaken. Ik lees daarom ook liever over dingen die jou zouden kunnen overkomen, meer realistisch dus.