Nineteen Eighty – Four.

Schrijver: George Orwell
Informatie over de schrijver:
Eric Arthur Blair (George Orwell) werd geboren in 1903 in India, waar zijn vader werkte voor de overheid. Het gezin verhuisde in 1907 naar Engeland en in 1917 ging Orwell naar Eton. Van 1922 tot 1927 deed hij dienst aan de Indische Imperial Politie in Burma. Dat was een inspiratiebron voor zijn eerste roman, Burmese Days (1934). Enkele jaren van armoede volgden. Voor twee jaren heeft hij in Parijs gewoond voordat hij terugkeerde naar Engeland, waar hij met succes werkte als persoonlijk begeleider, leraar en assistent van een boekhandel. Ook schreef hij artikelen voor een aantal tijdschriften. Down and Out in Paris and London werd uitgebracht in 1933. In 1936 kreeg hij van Victor Gollancz de opdracht gebieden met grote werkloosheid in Lancashire en Yorkshire te bezichtigen en The Road to Wigan Pier (1937) is een schitterende beschrijving van de armoede die hij daar zag. Eind 1936 ging Orwell vechten in Spanje voor de republikeinen en werd hij gewond. Homage to Catalonia is zijn verslag van de burgeroorlog. Hij bracht zes maanden door in Marokko en schreef daar Coming Up for Air. Gedurende de Tweede Wereldoorlog deed hij dienst in de Home Guard en werkte voor de BBC Eastern Service van 1941 tot 1943. Als literair uitgever van Tribune schreef hij geregeld een pagina met commentaar over de politiek en literatuur. Hij schreef ook voor de Observer en later de Manchester Evening News. Zijn unieke politieke roman, Animal Farm, werd uitgebracht in 1945, en dit boek samen met Nineteen Eighty-Four (1949) bezorgde hem zijn wereldberoemde faam.
George Orwell overleed in januari 1950 in Londen. Enkele dagen daarvoor, had Desmond MacCarthy hem een boodschap gestuurd met de mededeling: ‘U heeft een grote stempel gedrukt op de Engelse literatuur….u hoort bij de enkele grote schrijvers van uw generatie.’

Titelverklaring: George Orwell heeft het boek in 1948 geschreven. Het communisme begon toen volgens mij sterker te worden en Orwell was er een beetje sceptisch over. Hij gaf een beeld van hoe hij dacht dat het communisme in de toekomst zou zijn. Daarom nam hij een jaar in de toekomst. Maar hij wilde het wel geloofwaardig over laten komen daarom koos hij voor 1984, dat was niet al te ver in de toekomst dus zou het geloofwaardiger en angstaanjagender overkomen dan het jaar 2000 of zoiets. Ik vind dat 1984 wel heel spannend klinkt, ik kreeg een spannende verwachting over het boek, verder zegt het niet echt veel over de inhoud van het boek.

Thema en motto: George Orwell wilde in zijn boek waarschuwen voor het communisme of te wel, dictaturen. Hij wilde laten zien hoe ernstig de situatie in Rusland eigenlijk was als Stalin nog verder zou gaan. Hij laat eigenlijk zien dat hij tegen het communisme in Rusland was. Er zit geen motto in het boek..

Genre: Toekomst – roman

Wijze van vertellen: Het is een hij-perspectief. Je leest het vanuit Winston maar niet in de ik-vorm. Maar je leest wel wat Winston denkt. George Orwell is eigenlijk de alwetende verteller.
Constructie: Het boek bestaat uit drie delen. Deel 1 bestaat uit 8 hoofdstukken, deel 2 bestaat uit 10 hoofdstukken en deel 3 bestaat uit 6 hoofdstukken. Daarna is nog een appendix over nieuwspraak. Het boek heeft in totaal 326 bladzijden.
Setting: Het speelt zich af in 1984 in Londen. Engeland heet in het boek airstrip one, het is een deel van oceanie, oceanie omvat het volledige Amerika en Engeland. George Orwell schrijft het 36 jaar daarvoor.

Karakters:
Winston Smith: Winston is de hoofdpersoon van het verhaal. Hij is ongeveer 40 jaar. Hij werkt op het ministerie van de waarheid. Hij moet krantenstukken vervalsen voor de partij. Maar hij gelooft niet in de partij. Dit is heel gevaarlijk want als ze erachter komen dat hij ‘misdenkt’ Hij is getrouwd met Katherine maar die is sinds een aantal jaren verdwenen.
Julia: Julia is een jong meisje die een verhouding met Winston krijgt. Ze houden erg veel van elkaar maar dat moet in het geheim omdat de partij daar niks van mag weten. Ze werkt ook op het ministerie van waarheid op de afdeling romans.
O’brien: Winston denkt dat hij bij het ‘broederschap’ hoort. Hij werkt op hetzelfde ministerie als Winston. Winstin vertrouwd hem maar aan het eind van het boek is hij degene die voor de martelingen van Winston verantwoordelijk is. Hij blijkt Winston al zeven jaar in de gaten te hebben gehouden.
Carrington: Bij deze man koopt Winston zijn dagboek en huurt daar een kamer op stiekem met Julia af te spreken. Maar Carrington blijkt bij de ‘thought police’ te horen.
Big Brother: Hij is de leider van de partij, Winston twijfelt aan zijn bestaan.

Motief: Winston leeft erg naar zijn verstand, naar wat zijn gevoel hem ingeeft.

Samenvatting:

In het jaar 1984 is de wereld verdeeld in drie grote machten: Oceania, Eurasia, en Eustasia. Deze zijn voortdurend met elkaar in oorlog. In Oceania heerst Big Brother en zijn partij met absolute macht. De samenleving is verdeeld in de proleten, die vrij zijn, de partij leden, die de hele dag en nacht gecontroleerd worden door middel van teleschermen, een soort televisies met ingebouwde camera, en de leden van de binnenste partij, die alles controleren.
Winston Smith leeft in Londen, Oceania, maar leeft niet volgens de regels van de partij. Hij is een vijand van de partij en weet dat hij daarom zal sterven, zoals elke thought criminal. Hij kan niet geloven in de dingen die de partij doet, zoals het veranderen van het verleden. Hij gelooft niet dat hij de enige is. Hij neemt aan dat een man die ook op zijn afdeling werkt, O’Brien, hem begrijpt, nadat deze in een droom aan Winston heeft gezegd: we shall meet in the place where there is no darkness, wat winston als symbool voor de toekomst ziet. Daarom schrijft hij een dagboek, deels aan O’Brien.
Dan ontmoet hij Julia, van wie hij eerst dacht dat ze hem zou aangeven, en zei laat hem weten dat ze van hem houdt. Nadat ze hebben afgesproken hebben ze seks, geheel tegen de regels van de partij, die elke vorm van plezier verbiedt. Ze besluiten om een kamer te huren in de winkel van Carrington, een proleet. In de kamer is geen telescherm aanwezig, zodat ze gewoon hun gang kunnen gaan. Ze maken contact met O’Brien van wie ze denken dat hij bij een organisatie tegen Big Brother hoort en melden zich aan. Winston krijgt dan een boek met daarin de ideeën van Goldstein, de vijand van Big Brother, over politiek en geschiedenis.
Dan worden ze opgepakt en blijkt Carrington een lid van de thought police. Winston komt in het ministerie van liefde terecht, waar hij wordt gemarteld. Hij komt daar ook O’Brien tegen, die hem al zeven jaar in de gaten bleek te houden als lid van de partij. In het ministerie branden de lichten voortdurend (the place where there is no darkness) Hij legt aan Winston het doel van de partij uit: macht, zonder verdere idealen. Onder zijn toezicht wordt Winston gemarteld en verraad hij uiteindelijk ook Julia. Als hij gelooft dat 2 plus 2, 5 is, als de partij dat zegt, wordt hij vrijgelaten.
Pas na een tijdje gebeurt het dat hij echt gelooft in de partij en Big Brother. Na 40 jaar heeft hij in zijn visie de strijd gewonnen, hij houdt van Big Brother.

Reflectie: Ik vond het een ontzettend leuk boek. Het lezen ging heel snel ik heb twee weken elke avond een hoofdstuk (meestal meer) gelezen en het was echt een heel erg boeiend boek. Ik heb er erg veel plezier aan gehad.

Analyse-opdracht:
Ik kies voor analyse-opdracht nummer 1, ruimte. Ik kies hiervoor omdat in het boek hele duidelijk ruimtes en ruimteomschrijvingen zijn gegeven. Alles wordt heel nauwkeurig beschreven.

Er zijn drie belangrijke ruimtes:

Ruimte 1 (blz. 124 t/m 132):
Ik kies hiervoor de plek in het bos waar Winston en Julia voor het eerst een open ontmoeting en vervolgens seks hebben.
Ik heb voor het omschrijven van de ruimtes de vertaling erbij gehaald. Hierdoor kreeg ik een duidelijker beeld van deze ruimte. Bluebelles zijn bijvoorbeeld grasklokjesen zo kwam ik meer dingen tegen die ik niet wist over de ruimte. Na een tocht door het bos waar Winston en Julia niks tegen elkaar kunnen zeggen omdat er veborgen microfoons in de bomen zouden kunnen zitten, komen ze aan bij een omgevallen boom daar achter de struiken is een natuurlijke open plek. Ze staan op een met gras begroeid heuveltje met jonge bomen er omheen die de hele open plek omsloten. Winston en Julia hadden afgesproken op een veldje helemaal vol met grasklokjes. Winston had grasklokje voor haar geplukt maar laat ze op de open plek uit zijn handen vallen. Winston en Julia hebben seks op de open plek tussen de gevallen grasklokjes.

Ruimte 2 (wordt meerdere keren genoemd in het boek, de eerste keer is op blz. 100/101):
Ik kies als ruimte 2 de kamer boven de antiekwinkel van Meneer Charrington. De kamer kijkt uit op een binnenplaats met keien en heel erg veel schoorstenen. Er ligt een stuk kleed op de vloer er hangen een paar schilderijen en er staat een diepe leunstoel voor de haard. Er staat een ouderwetse klok onder een glazen stolp op de schoorsteenmantel. Onder het raam staat een enorm bed met matras en neemt bijna een kwart van de hele kamer in beslag. Het is een mahoniehouten bed maar er zitten wel luizen in. Winston vindt de kamer prachtig en al helemaal als hij ziet dat er geen telescherm hangt. In deze kamer speelt zich een heleboel af. Het wordt een geheime plek voor Winston en Julia. De eerste keer zijn ze verbaast door het ontzettend grote bed, tweepersoonsbedden bestaan namelijk niet meer. Hier komt ook Winstons angst voor ratten naar boven als zij een rat ontdekken, dit komt later nog terug in het boek als Winston is opgepakt. En hier worden ook Winston en Julia opgepakt. Meneer Charrington blijkt namelijk van de thoughtpolice te zijn. Er blijkt een microfoon of een telescherm achter een van de schilderijen te hangen. De kamer is een erg belangrijke ruimte in het boek.

Ruimte 3 (blz. 299/300):
Hiervoor kies ik kamer 101. Kamer 101 is het ergste in het hele boek. Winston wordt ontzettend gemarteld in het ministerie van liefde maar kamer 101 is het allerergste van de hele serie martelpartijen. Winston heeft vaak gehoord van mensen die naar kamer 101 worden gebracht. Hij vraagt zich altijd al af wat daar nu eigenlijk aan de hand is, hij vraagt het verschillende malen maar hier wordt op geantwoord dat hij daar vanzelf wel achter komt. En dat komt hij. Op een dag wordt hij naar kamer 101 gebracht. En daar wordt zijn haat voor ratten weer naar bovengebracht. Hij krijgt een masker over zijn hoofd. In dat masker zitten deurtjes met aan de andere kant ratten in een kooitje. Winston is doodsbang, hij is bijna bereid alles te zeggen wat de partij van hem wil en dan verraad hij uiteindelijk Julia. Al die tijd had hij het volgehouden om Julia niet te verraden maar nu zegt hij: ‘Do it to Julia! Do it to Julia! Not me! Julia! I don’t care what you do to her. Tear her face off, strip her to the bones. Not me! Julia! Not me! En dan valt hij helemaal, weg van de ratten, helemaal weg en merkt hij niks meer. Dit is ook eigenlijk het open einde van het boek, je weet niet of hij nou door de ratten wordt aangevallen, of ze het luikje open zetten. Je weet niet hoe hij uit kamer 101 komt en je weet ook niet hoe hij uiteindelijk wordt vrijgelaten.