Kiss kiss door Roald Dahl

Verhalenbundel Kiss Kiss Roald Dahl
Penguin Books

Deze verhalenbundel bevat elf verhalen die tussen de vijftien en dertig bladzijden lang zijn. In deze verhalen is de verhaallijn de hele tijd oppervlakkig maar op ’t eind krijgt het opeens een hele andere wending. Het gaat meestal over een vrouw die haar hele leven door haar echtgenoot onder druk is gezet maar op het eind wraak neemt. De verhalen zijn afgesloten gehelen, en hebben verder niets met elkaar te maken.

Ik vond al deze verhalen leuk om te lezen behalve William and Mary, dit verhaal was veel te langdradig. De andere verhalen zijn leuk en hebben een goed einde. Vooral het eind van Mrs Bixby and the Colonel’s coat vond ik erg goed, deze spreekt mij dan ook het meest aan. Mijn eindoordeel is dat het een leuke verhalenbundel is met veel verhalen die op dezelfde stijl geschreven worden, wat het erg leuk maakt. Je weet dat er iets onverwachts gaat komen. Ik zou een ander best aanraden om deze bundel te lezen om eerder genoemde dingen.

Verhaal 1: The Landlady

Hoofdpersonen: Billy, The Landlady en Mr Mulholland

Het verhaal “The Landlady” gaat over Billy die op zoek is naar een kamer in Bath. Hij vraagt daar aan iemand of die misschien een plaats weet op te slapen. Deze persoon verwijst hem naar The Bell And Dragon, iets verderop. Maar onderweg komt hij langs een huis waar een bord voorstaat met daarop: ‘Bed And Breakfast” hij kijkt even naar binnen en zit te twijfelen waar hij zal gaan slapen. Hij kiest voor het huis waar hij voor staat en als hij aanbelt gaat de deur meteen open, er staat een vrouw van rond de 45 voor hem. Ze is heel overdreven vriendelijk en laat hem alles van het huis zien. Als hij naar zijn kamer gaat vraagt ze of hij het gastenboek wil tekenen, wanneer hij dat doet ziet hij dat er in 3 jaar nog maar 2 mensen zijn geweest: Mr Mulholland en Mr Temple. Dit vindt hij raar, A omdat ze de enige zijn die er ooit zijn geweest en B omdat hij de namen ergens van kent. Later zit hij met de Landlady op de bank en vertelt ze allemaal dingen die ze eigenlijk niet kan weten over de 2 eerdere gasten, bijvoorbeeld dat er eentje een zachte huid had. Daarna merkt hij dat de dieren in de kamer zijn opgezet en dan kun je wel raden wat er met de 2 eerdere gasten is gebeurd.

Verhaal 2: William And Mary

Hoofdpersonen: William, Mary en dokter Landal

Het verhaal “William And Mary” gaat over twee echtgenoten die 30 jaar met elkaar getrouwd waren. Maar kort geleden is William overleden, hij heeft een brief achtergelaten voor zijn vrouw. In die brief staan geen aardige afscheidswoorden maar een heel verhaal over wat er met William gaat gebeuren na zijn dood. In de brief staat dat dokter Landal, een goede vriend van William, hem heeft overgehaald na zijn dood z’n hersens uit zijn hoofd te halen en in een bassin te leggen. Het gaat hier om een experiment dat na de dood van “je lichaam” je hersens nog door kunnen leven. William stemt hiermee, na lang praten in, op de voorwaarde dat hij iets heeft om mee te kunnen communiceren. Hij krijgt een oogje aan zijn hersens gemaakt.

Door het verhaal heen blijkt dat Mary meer slaafje dan echtgenote was van William en nadat ze de brief heeft gelezen gaat ze naar dokter Landal om William op te halen en mee naar huis te nemen. Ze kan nu eindelijk leven in vrijheid en nu kan zij Williams leven teisteren, bijvoorbeeld door met een sigaret in het oogje van William te blazen. Van William mocht ze nooit roken. Ze mocht eigenlijk helemaal niets van William, en op het eind neemt ze dus wraak.

Verhaal 3: The Way Up To Heaven

Hoofdpersonen: Mr Eugene Foster en Mrs Foster

Het verhaal “The Way Up To Heaven” gaat over de twee echtgenoten Mr Eugene Foster (70 jaar oud) en Mrs Foster, ze wonen in Nine East Sixty-second Street in New York. Mr Foster heeft een tik, als ze bijvoorbeeld een trein, vliegtuig of boot moet halen wordt ze erg nerveus en trekt er een spiertje in haar oog samen. Haar man, Eugene Foster is juist een man die altijd rustig aan doet, maar door het verhaal heen blijkt dat hij dit doet om zijn vrouw te teisteren. Zijn vrouw moet op een dag het vliegtuig naar Parijs halen, daar gaat ze haar enige dochter Ellen en haar drie kleinkinderen ontmoeten. Ze moeten s’morgenvroeg eerst nog met de auto een uur rijden naar Idlewild, waar ze op het vliegtuig stapt. Die morgen heeft mevrouw Foster alles al geregeld en is helemaal klaar om te gaan, haar man doet heel rustig aan en gaat nog van alles doen voordat ze eindelijk vertrekken. Als ze in de auto zitten vertelt haar man dat hij alle bediendes 6 weken vrij heeft gegeven tegen de helft van het salaris. Ook zegt hij steeds dat hij denkt dat de vlucht niet gaat vertrekken en hij zit haar een beetje op te naaien. Als ze daar aankomen blijkt inderdaad dat de vlucht niet vertrekt. Hij wordt uitgesteld tot de volgende morgen. Ze wil eigenlijk in de buurt van het vliegveld gaan slapen maar haar man dringt haar aan dat ze weer terug naar huis komt. Thuis gekomen gaat ze meteen slapen en de volgende morgen is ze weer vroeg op, alles is geregeld maar haar man heeft weer lang werk. Als ze, een kwatier later dan geplant weer in de auto zitten is haar man opeens het cadeautje kwijt wat hij zijn dochter wilde geven. Dus hij weer terug het huis in, in de tussentijd vind mevrouw Foster het cadeautje ver weggestopt in een scheur in de stoel van de auto, nu komt Mevrouw Foster erachter dat het toch allemaal expres gedaan is een ze gaat het huis in. Daar merkt ze dat haar man in de lift vastzit, dan rent ze snel naar buiten en zegt tegen de chauffeur dat hij snel door moet rijden. Ze haalt het vliegtuig en is zes weken bij haar dochter, elke week stuurt ze een brief naar haar man. Als ze na zes weken weer thuiskomt opent ze de deur en ziet dat alle post nog op de deurmat ligt. Ze ruikt een rotte geur in het huis en merkt zogenaamd nu pas dat de lift vastzit. Ze belt een reparateur om de lift te laten maken, maar het is wel duidelijk wie er nog in de lift zit.

Verhaal 4: Parson’s Pleasure

Hoofdpersonen: meneer Boggis, Rummins, Bert (Rummins zoon) en Claud

Dit verhaal gaat over meneer Boggis, meneer Boggis is een antiekhandelaar die een speciale manier heeft ontdekt om goedkoop antiek binnen te halen. Hij neemt elke zondag een gebied in de London Country’s van vijf bij vijf mijl en daar belt hij bij verschillende boerderijen aan. Als de mensen opendoen is meneer Boggis verkleed als een priester en hij weet zich altijd wel achter de voordeur te praten. Zo heeft hij al veel goedkope antiek kunnen kopen. Zo ook deze zondag, hij heeft weer een gebied van vijf bij vijf mijl uitgekozen en gaat daar langs verschillende huizen. Het eerste huis is niets, alleen maar troep. In het tweede huis ziet hij door het raam mooie stoelen staan, maar die mensen zijn niet thuis. Bij het derde huis staan drie mannen op ’t erf, ze kijken heb strak en emotieloos aan als hij naar hun toe komt lopen. Hij komt lopen want hij heeft zijn auto ( een busje ) ver weg geparkeerd omdat priesters nooit busjes hebben. De drie mannen zijn Rummins, Bert ( Rummins zoon) en Claud, Claud heeft een luchtje gekregen van het varken dat de vorige dag illegaal geslacht is en wil daar zijn voordeel uit halen. Na lang praten met de heren die hem niet echt lijken te vertrouwen, mag hij ook hier naar binnen, binnen ziet hij het verzamelobject waarvan niemand dacht dat er nog meer waren, de Chippendale, een kast van een van de beste timmermannen van Engeland. Hij doet natuurlijk net of hij het ding niet wil hebben om de prijs zo laag mogelijk te houden en uiteindelijk wil hij zogenaamd alleen de poten van de kast hebben, maar hij zal toch de hele kast meenemen voor twintig pond. Als meneer Boggis terugloopt naar zijn busje is hij natuurlijk heel blij en zit te denken dat hij beroemd wordt. Ondertussen zeggen de mannen op de boerderij dat die kast nooit in een auto kan, en dat ze misschien beter de poten onder de kast vandaan kunnen halen. Dit doen ze dan snel en dan slopen ze ook nog heel de kast omdat meneer Boggis minder zou betalen als ie niet alles mee kon nemen. Ze slopen dus een waardevol antiek werk van tien tot twaalfduizend pond. Dan komt meneer Boggis terug gereden met zijn autotje…

Verhaal 5: Mrs Bixby and the Colonel’s Coat

Hoofdpersonen: Meneer en Mevrouw Bixby en “the colonel”

Meneer en Mevrouw Bixby wonen samen in New York, Meneer Bixby is daar tandarts en mevrouw Bixby doet het huishouden. Een keer in de maand gaat mevrouw Bixby naar haar tante Maude in Baltimore, althans dat zegt ze. Eigenlijk gaat ze naar een meneer die bekend staat als “the colonel”. Naar deze meneer gaat ze 1 keer per maand en dus twaalf keer per jaar. Omdat ze elkaar zo weinig zien wordt haar liefde elke keer alleen maar groter. Op een dag, als ze weer bij The Colonel is geweest, en wacht op de trein komt er een butler van de Colonel naar haar toe en geeft haar een pakje. In de trein gaat ze naar de damestoilet en maakt daar het pakje open, het is een hele dure jas van zijde. In het pakje ziet ze een briefje liggen waar op staat: “ik heb je eens horen zeggen dat je zijde mooi vind en daarom geef ik deze jas, door persoonlijke redenen kan ik je niet meer zien. Op de achterkant staat nog: “ps. Zeg tegen je man dat je hem heb gekregen van je tante. Maar toen dacht ze ineens dat haar tante helemaal niet zo rijk is om haar die jas te geven en haar man wist dat ook. Toen begon ze de rest van de treinreis na te denken hoe ze de jas toch kon houden zonder dat haar man argwaan zou krijgen. Ze deed het volgende: toen ze uit de trein stapte pakte ze een taxi en reed naar de dichtstbijzijnde winkel waar je goederen in kan wisselen voor geld. Ze deed dit en wisselde haar jas in voor 50 Dollar. Ze nam de ticket waarop het nummer van de jas stond mee naar huis en zei daar tegen haar man dat ze de ticket gevonden had. Haar man zou het de volgende dag onderweg naar zijn werk wel even ophalen. Zo gezegd zo gedaan en haar man zou bellen als ie wist wat het was, dit deed hij en mevrouw Bixby mocht de jas om half een op de praktijk van meneer Bixby op komen halen. Toen ze daar was bleek het geen jas te zijn maar een sjaal die haar man haar gaf, ze werd bijna gek maar liet dit natuurlijk niet merken aan haar man. Toen ze het kantoor uitliep terug naar huis was ze vastbesloten om de man aan wie ze de jas gegeven had te vermoorden, maar toen zag ze de tandartsassistente met HAAR jas naar binnenlopen….