Kiss kiss door Roald Dahl

Titel: ‘Kiss Kiss’, de titel is vrij moeilijk te verklaren, omdat het verhaal uit zo veel verschillende verhalen bestaat. Ik Georgy Porgy is de titel wel heel duidelijk terug te vinden. Daar staat een kus redelijk centraal in het verhaal. In de andere verhalen is veel sprake van liefde. Ook de tegenstelling van liefde, haat staat in de verhalen soms lijnrecht tegenover elkaar.

Schrijver: Roald Dahl; Roald Dahl werd geboren in1916 (nog net ‘Victorian Age’) in Llandaf, in het zuiden van Wales. Zijn ouders waren Noorse immigranten. Dahl had nooit gepland schrijver te worden, hij was altijd uit op avontuur. Hij werkte in Oost-Afrika voor de ‘Shell Oil Company’. Tijdens de Tweede Wereldoorlog ging hij bij de Britse Koninklijke Luchtmacht als piloot, daarna spioneerde hij de regering van de V.S..

Zijn eerste boek: Over to you: 10 verhalen over piloten (1946). Hij woonde in Engeland met zijn vrouw en kinderen. In de jaren ‘60 begon hij kinderboeken te schrijven. Zijn eerste twee romans, James and the Giant Peach en Charlie and the Chocolate Factory, zijn inmiddels verfilmd. In zijn boeken gebruikt hij vaak komische en gruwelijke effecten. Hij won twee grote Engelse literatuur prijzen: ‘the Withbread Prize’ en ‘the Children’s Book Award’. Nadat hij scheidde trouwe hij in 1983 opnieuw. Hij stierf in 1990 te Oxford.

Periode: in 1962 werd dit boek voor het eerst uitgebracht. Het behoort daarom tot het tweede gedeelte van de twintigste eeuw. Dahl werd geboren in 1916, in de ‘Victorian Age’. Het boek heeft enige aspecten van deze tijd in zich. Eigenlijk niet veel, dat komt omdat Dahl nog heel jong was toen de ‘Victorian Age’ voorbij was. Ik heb het boek gelezen uitgegeven door Penguin.

Inhoud: het boek bestaat uit 11 verhalen. Van al die 11 verhalen een aparte samenvatting. De verhalen zijn: - The Landlady. - William and Mary. - The way up to heaven. - Parson’s Pleasure. - Mrs Bixby and the Colonel’s Coat. - Royal Jelly. - Georgy Porgy. - Genisis and Catastrophe. - Edward the Conqueror. - Pig. - The Champion of the world.

The Landlady:

Personages en de mening over deze mensen:

- Billy; Billy is zeventien jaar oud. Hij komt erg naïef over, als een ‘jong kalfje’. Over zijn uiterlijk wordt niet zoveel gezegd. Ook niet over zijn relaties. Hij verandert niet in het verhaal, al krijg je wel de indruk dat hij steeds naïever wordt omdat je als lezer allang door hebt dat er iets mis is en hij nauwelijks. Ik vind het een zielig persoon. Alleen en nog onwetend over wat hem te wachten staat.

- De hospita; zij is een ‘rare’ vrouw. Ze lijkt een beetje verward. Ze heeft een hotel, maar in de tijd van bestaan slechts twee gasten gehad. Het ergste is, deze zijn nooit meer weg gegaan. Ze heeft ze, net als verschillende dieren, opgezet. Ik vind haar een verkeerd persoon. Ze doet dingen die niet door de beugel kunnen. Een onguur persoon die op een rare manier haar ‘hobby’ bedrijft.

Plaats en Ruimte: Het verhaal speelt zich af in Londen op een donkere ongure avond. Tekenend voor het verhaal, aangezien de hoofdpersoon veel onguurs te wachten staat. Er staan ok een aantal flashback in, de hospita kijkt terug naar de andere twee gasten. Het verhaal is chronologisch verteld.

Samenvatting: Een jongen (Billy), zoekt een goedkope plaats om te logeren, hij vindt onverwachts een B&B (Bed & Breakfast) waar hij wordt geholpen door een rare oude vrouw, die hem een kamer aanbied. Als hij het gastenboek gaat tekenen ziet hij slechts 2 andere namen in het boek staan. De namen komen hem bekend voor. Hij kent ze van de krant. Daar stonden ook dieren die opgezet waren bij. Hij denkt dat die oude vrouw gewoon een beetje gek is, als zij hem vertelt dat die andere twee gasten nog steeds op de derde vloer zijn. Hij vindt de thee die ze hem aanbiedt niet lekker, want het heeft een rare smaak en al lijkt hij zelf niets in de gaten te hebben weet de lezer dat Billy de B&B nooit meer zal verlaten. En hij hetzelfde lot zal ondergaan als de twee in het gastenboek. Hij zal waarschijnlijk worden opgezet.

Mening: Gezien de andere verhalen van Dahl, ‘ the wonderful story of henry sugar’, vind ik dit verhaal toch een beetje tegenvallen. Ik had bij dit verhaal het idee dat Dahl het een beetje af wilde raffelen. Toch was ook dit verhaal weer erg spannend en leuk. Vooral de onwetendheid van Billy is erg grappig. Zeker als ik, de lezer, wel weet wat er gaat gebeuren.

William en Mary:

Personages en de mening over deze mensen:

- William; hij is een heel ingenomen persoonlijkheid die wil dat het gaat zoals hij dat voor ogen had. Hij maakt het leven van zijn vrouw erg zuur. Op zijn sterfbed bedenkt hij zich dat hij toch veel van haar houdt en besluit in leven te blijven. Zijn hersenen blijven in leven. Ook krijgt hij een oog om te zien. William vind ik een bijzonder dapper man. Je moet maar durven om zo’n grote stap te nemen. Daarnaast vind ik dat hij meer had moeten ‘leven. Niet zo op zichzelf.

- Mary; is de vrouw van William. Je leest in het boek haar gedachten na de dood van haar man. Je merkt dat ze duidelijk geleden heeft. Ze zegt eindelijk verlost te zijn van zijn doordringende ogen en zijn regels. Mary houdt wel heel veel van William. Wanneer William’s hersenen in het ziekenhuis zijn dan wil ze hem mee naar huis nemen. Onmogelijk

Plaats en ruimte: Het is niet duidelijk waar het verhaal zich afspeelt. Ook de tijd is niet duidelijk. Ik vind het niet raar dat dit alles niet duidelijk wordt, omdat het niet nodig is voor het verhaal. Het enige war ik kan opmaken is dat het wel vrij recent moet zijn gebeurd, vanwege de hedendaagse wetenschap erg duidelijk naar voren komt. Verder maakt het voor het verhaal niets uit waar het afspeelt. Het verhaal is chronologisch. Door middel van de brief heeft het verhaal ook een flashback.

Samenvatting: William en Mary zijn getrouwd, maar William overlijdt en laat een brief achter voor Mary. Hun huwelijk was niet echt goed, omdat hij altijd de baas speelde en haar het leven heel zuur maakte. Mary overziet na de dood haar leven, maar is ook erg benieuwd naar de brief. Ze leest de brief aandachtig. In de brief staat dat er een vriend van William is langs gekomen met een groots idee, vlak voordat hij stierf. Het idee was om een gedeelte van hem altijd te laten bestaan. Dit gedeelte waren zijn hersens. De vriend heeft William over moeten halen, want William liet het niet zomaar toe. In de brief vroef William of Mary zo snel mogelijk de vrien wilde bellen. Mary doet dat en maakt een afspraak. Mary gaat naar de plek waar ze die vriend zal ontmoeten. Hij vertelt haar dat dee hersens in een kom met zitten. Met een oog erbij (zodat hij haar altijd kan zien). Als ze het ziet gaat ze het oog martelen, omdat hij dat ook bij haar deed. De vriend die ook de Dokter is zegt dat ze daarmee moet stoppen. Zij vertelt hem dat ze niet kan wachten om de hersens mee naar huis te nemen. Ze is gestoord geworden.

Mening: Zoals (bijna) alle boeken van Dahl lees je er heerlijk doorheen. Makkelijk Engels, maar ook weer niet te simpel. Af en toe wel wat boven mij uit. Verder zit de tekst steeds weer goed ik elkaar. Elk woord dat je niet weet is wel af te leiden. William en Mary is moeilijk als de techniek om de hersenen buiten het lichaam verder te laten leven uitgelegd wordt. Al met al was ook dit weer een heel apart verhaal. Soms vraag ik me wel eens af waar haalt Dahl het vandaan. Dit verhaal verzin je toch niet, Dahl wel!

The Way Up to Heaven:

Personages en de mening over deze mensen:

- Mevrouw Foster; mevrouw Foster heeft een nare eigenschap. Ze is altijd bang te laat te zijn. Zo ook op een dag als ze met het vliegtuig naar Parijs zal gaaan. Haar man treitert haar en gaat terug iets halen, maar komt niet meer terug. Mevrouw Fosteer besluit te gaan. Terwijl ze eigenlijk weet dat haar man vast zit in de lift. Door die streek vind ik mevrouw Foster een gruwelijke vrouw. Ze weet dat haar man dood zal gaan, maar laat hem vanwege haar angst te laat te komen gewoon barsten.

- Meneer Foster; is een trieterkop. Hij treiter zijn vrouw met haar angst om te laat te komen. Hij moet dat uiteindelijk bekopen met de dood. Wanneer hij nog net even een grapje uit wil halen blijft de lift vastzitten en zijn vrouw komt niet helpen. Ik vind het niet aardig en zelf erg dat hij zijn vrouw zo veel treitert met haar eigenschap. Maar ik vind niet dat hij daarom dood moet gaan.

Plaats en ruimte: Het verhaal speelt zich af ergens in Londen in een onbekende tijd. Het ligt op zo’n 20 min van een vliegveld. In dit geval Heatrow of Gatwick. Voor het verhaal heeft dat totaal geen invloeg. Het verhaal speelt zich wel af in een villa met lift. Dat is echter wel belangrijk, omdat dat meneer Foster fataal wordt. Het verhaal verloopt chronologisch zonder flashback/forward.

Samenvatting: De familie Foster woont in een groot huis. Een vervelende eigenschap van mevrouw Foster is dat ze een grote angst heeft te laat komen en te lat dingen te doen. Meneer Foster pest haar hier vaak mee. Op een dag moet mevrouw Foster met het vliegtuig naar Parijs. Ze pakt haar koffers en is al vroeg in de morgen klaar. Haar man en de butler zetten haar af op het vliegveld. Meneer Forrester zegt de hele weg dat het vliegtuig niet zal vliegen vanwege het slechte weer. Hij krijgt gelijk. De volgende dag zal het vliegtuig wel vertrekken. Ze gaat naar huis. De volgende morgen voltrekt zich een vergelijkbare situatie. Als ze al vroeg klaar is om naar het vliegveld te rijden zegt meneer Foster plotseling dat hij een cadeau in het huis heeft laten liggen, maar mevrouw Foster vindt het cadeau in de auto. Ze volgt meneer Foster terug naar het huis, maar de voordeur is op slot. En dan hoort ze iets zij blijft even bij de voordeur luisteren en dan verandert ze van gedachten. Ze gaat terug naar de auto en vertelt de chauffeur dat hij haar snel naar het vliegveld moet brengen. Haar man zal wel een taxi nemen. Wanneer ze terug komt van Parijs neemt ze een taxi naar huis met haar eigen sleutel gaat ze naar binnen. Het huis lijkt verlaten en naar even rond te hebben gekeken belt ze met grote tevredenheid iemand op om de lift te repareren. Zij zegt dat de lift blijkt vast te zitten tussen de tweede en de derde verdieping.

Mening: Een heel aangrijpend verhaal. Een vrouw heeft een ‘kwaal’, maar de man wordt uiteindelijk slachtoffer van deze eigenschap. Door het taalverschil had ik niet meteen door dat de man dood was gegaan in de lift. Later realiseerde ik met pas dat die man opeens weg was. Ik vind het mysterieuze effect erg leuk. Waar is die man nou heen, waarom zoekt de vrouw hem niet? Het blijkt dat mevrouw Foster zelfs blij is dat haar man overleden is.

Parson’s Pleasure:

Personages en de eigen mening:

- Mr Boggis; hij leeft voor zichzelf. Hij is een afzetter. Hij koopt voor een belachelijk lage prijs een groot aantal meubels in en verkoopt die met enorme winst. Ik vind dat eigenlijk misdaad. Mr. Boggis berooft vele boerenlui van hun waardevolle meubels om er zelf van te profiteren.

- De drie verkopers; deze drie mensen geloven niet dat Boggis de tafel wil kopen, maar willen er alles aan doen om de koop door te laten gaan. Als Boggis weg is zagen ze de waardevolle poten, zo zij Boggis, van de tafel af. Deze verkopen ze. Eigenlijk zijn deze mensen niet eerlijk en ruïneren ze het verkoopstuk, maar in dit geval is het goed dat ze het doen. Zonder dat ze het weten straffen ze Boggis.

Plaats en ruimte: Het is logisch dat het verhaal zich afspeelt op het platte land. Hier zijn de meubels het best te vinden en zijn de mensen, met alle respect, niet de allerslimste. De tijd is niet duidelijk. Het verhaal verloopt chronologisch, met enkele flashbacks.

Samenvatting: Mr. Boggis is een verkoper van antieke meubelen. Elke zondag gaat hij verkleed als pastoor op zoek naar dure meubelen. Op een dag gaat hij naar een huis, waar hij een uniek meubelstuk ziet wat veel geld kan opbrengen. Met het originele aankoop bewijs er nog bij ook! Hij probeert het tegen een lage prijs te kopen. Dat lukt hem, omdat de verkopers geen verstand hebben van antieke meubels. Boggis zegt dat hij het alleen maar koopt voor de mooie poten die er onder staan. Als Mr. Boggis zijn auto gaat halen om de tafel in te laden besluiten de verkopers om de poten eraf te zagen, omdat ze bang zijn dat het meubelstuk niet in de auto zal passen. Gevolg zou zij dat de verkoop niet door gaat. Mr. Boggis wou toch alleen maar de tafelpoten. (Wat eigenlijk niet waar was)

Mening: In veel verhalen van Dahl komt gerechtigheid niet naar voren en staat vooral pech centraal, maar ook liefde. In dit verhaal komt ook weer pech voor, maar nu is dat eindelijk ook eens terecht. De pech zit dit keer op de juiste plaats. Vooral door dit gegeven vond ik het een prachtig verhaal. Ik zou willen dat het altijd op deze manier ging. Degene die gestraft dient te worden moet ook gestraft worden. Boontje komt om zijn loontje past daarom wel bij dit prachtige verhaaltje.

Mrs Bixby and the Colonel’s Coat.

Personages en de mening over deze mensen:

- Mrs. Bixby; is een slimme vrouw. Daarnaast is ze echter niet trouw aan haar man. Elke maand gaat ze naar een kolonel. Door een cadeau dat ze krijgt komt haar man achter het vreemdgaan van zijn vrouw. Hij neemt op een speciale manier wraak. Ik vind Mrs. Bixby een zeer ontrouwe vrouw. Blij was ik ook dat ze gestraft werd en raakt ze de weg kwijt.

- Kolonel uit Baltimore; is een vrijgezel, maar uit op Mrs. Bixby. Hij geeft haar een cadeau, waarschijnlijk met voorbedachte raad! Hij wilde dat het zou uitdraaien op een scheiding, misschien is dat ook wel gebeurt. Ik vind de kolonel een slimme man, maar wel een oneerlijke man. Hij is uit op een ander. Verder had hij dat naar mijn mening op een andere manier moeten proberen te bewerkstelligen.

- Mr. Bixby; is een getrouwde hardwerkende man. Hij houdt veel van zijn vrouw. Wanneer hij bedrogen wordt, is hij echter meteen uit op wraak. Het kost hem misschien zijn huwelijk, maar hij is boos en teneergeslagen. Ik had bij deze man altijd wel een goed gevoel. Hij werkte hard en hield zijn mond toen hij bedrogen werd. Hij loste het op een ietwat vuile manier op, maar hij ging echter niet tekeer.

Plaats en ruimte: Het verhaal speelt zich af in Baltimore en omstreken. Belangrijk voor het verhaal si dat de tijd rond kerst is, daarom krijgt Mrs. Bixby een cadeau. Verder is het zo dat in alle verhalen van Dahl de tijd niet echt duidelijk is. Chronologisch verteld.

Samenvatting: Mrs. Bixby zegt tegen haar man dat ze regelmatig naar haar tante in Baltimore gaat. Eigenlijk gaat ze altijd naar een kolonel in Baltimore. Het gaat altijd goed, maar ze komt zelden bij haar tante. Op een dag krijgt Mrs. Bixby een cadeau van de kolonel. Als ze het open maakt ziet ze dat het een bontjas is. Ze is er dolblij mee. In de trein doet ze de jas constant aan, maar bedenkt ze ook wat ze kan doen zonder dat haar man erachter komt. Ze is bang dat haar man argwaan krijgt als hij erachter komt, want ze kan niet zeggen dat de jas van haar tante komt. Haar tante is niet erg rijk en zou zoiets nooit geven. Ze besluit de jas naar een lommerdboer te brengen, daar laat ze de jas een tijdje. De lommerdboer wil het eerst niet aannemen, maar doet het uiteindelijk toch. Ze krijgt een briefje waar op staat dat zij de eigenares is. Bij thuiskomt doet ze net alsof ze het briefje gevonden heeft en vertelt het aan haar man. Mrs. Bixby wil het graag zelf ophalen, maar Mr. Bixby staat erop dat hij het mag doen. De volgende morgen gaat hij naar de lommerdboer en ziet dat hij bedrogen is door zijn vrouw. Hij geeft zijn vrouw iets heel ander. Hij geeft de bontjas aan zijn secretaresse en zegt daarover niets tegen zijn vrouw. Mrs. Bixby ziet dat de secretaresse haar bontjas draagt, maar kan niets zeggen.

Mening: Dit verhaal vond ik weer heel apart. Wederom stond gerechtigheid centraal. Het is duidelijk dat het boek daarmee een ommezwaai heeft gemaakt. Van veel pech en onrechtvaardigheid, komt het in dit en het vorige verhaal meer aan op gerechtigheid. De manier waarop Dahl dat naar voeren brengt is meestal ietwat extreem. Zeker in ‘Parson’s Pleasure’. In dit verhaal is het wat minder extreme. Het is een redelijk geloofwaardig verhaal. Het zou net zo goed in het echt kunnen gebeuren. Het hoort natuurlijk niet tot de normaalste zaak van de wereld, maar dat is Dahl’s vrijheid als schrijver. In ieder geval heeft ‘Kiss Kiss’ me met elk verhaal tot nu toe verbaast. Beter gezegd Dahl heeft me in dit verhaal verbaast. Je moet een onuitputbare fantasiebron hebben om dit alles te vertellen.

Rojal Jelly:

Personages en de mening over deze mensen:

- Mevrouw Taylor; ze is een zorgzame vrouw. Ze is dan ook erg bezorgd om haar kind wanneer het niet wil eten. Ook staat ze niets anders toe dan wat normaal is voor een kind. Ik vind haar een bijzonder mens. Ze is erg begaan met het leven van haar kind en haar leven stelt weinig voor als het slecht gaat met het kind.

- Meneer Taylor; hij is het tegenovergestelde van zijn vrouw. Hij is niet erg zorgzaam, maar hij is er meer op uit bijen beter te begrijpen. Eigenlijk gebruikt hij zijn kind dan ook als ‘proefpersoon’ voor een onbekende stof die bijen produceren. Ik vind mede door het geven van die stof aan zijn kind, dat de vader erg egoïstisch is. Hij ziet zichzelf al als een bekende man, want hij heeft ‘Royal Jelly’. Daarnaast is hij wel een troost voor zijn vrouw, wanneer het kind nog niets eet. Dat kan ik als enige positieve aanzijzen.

Plaats en ruimte: Het verhaal speelt zich af op het platte land, want om het huis heen heeft meneer Taylor veel bijenkolonies. Deze hebben natuurlijk ruimte nodig. De tijd waarin het verhaal zich afspeelt is onduidelijk. Door middel van enige artikelen is er lichte sprake van flashbacks.

Samenvatting: Meneer en mevrouw Taylor hebben een kind, dat niet goed eet. Meneer Taylor is een bijenhouder en weet veel van bijen af. Hij leest veel tijdschriften over bijen en regelmatig leest hij over de ontdekkingen van het leven van een wesp. Op een dag leest hij het zoveelste artikel over ‘Royal Jelly’. Hij krijgt door het artikel een idee. Hij geeft zijn eigen kind ‘Royal Jelly’. Hij doet het in de fles en meteen eet het kind beter. Meneer Taylor vertelt zijn vrouw niets over het spul. Zijn vrouw merk na een tijdje dat hun kind beter blijft eten, maar ze denkt er verder niet bij na. Dan vertelt Meneer Taylor zijn vrouw wat hij hun kind te eten heeft gegeven. Ook vertelt hij haar dat hij het zelf ook eet. Zijn vrouw is er niet mee eens en wordt ontzettend kwaas Ze zegt dat hij er onmiddellijk mee moet stoppen. Als ze haar man bekijkt ziet ze dat hij ook op een bij gaat lijken, net als haar kind. Ze merkt ze dat de benen en armen van hun kind niet meer groeien en alleen het lijf. Precies waarvoor ‘Royal Jelly’ in het echt voor gebruikt wordt, het laten groeien van wespen.

Mening: In ‘Royal Jelly’ speelt egoïsme een zeer belangrijke rol. Het is fantastisch hoe Dahl ook over dit thema weer een bijzonder verhaal weet te schrijven. Het is vooral leuk dat Dahl af en toe net een beetje overdrijft. Hij maakt het verhaal er iets ongeloofwaardiger door, maar wel een stuk leuker. Ik denk dat een verhaal leuk maken ook het hoofddoel is van Dahl. Hij wiliets overbrengen, maar de lezer het allerliefst amuseren. En dat lukt hem in elk verhaal weer. In ‘Royal Jelly’ vind ik het verhaalverloop geweldig. Hoe een mens kan denken dat een bijenstofje ervoor kan zorgen dat een mensenbaby beter wordt. Hoe kun je op de gedachten komen. Als je stress hebt ben je blijkbaar tot veel in staat!

Georgy Porgy:

Personages en de mening over deze mensen:

- Georgy Porgy; is een heel bijzondere man. In tegenstelling tot andere mannen is hij overal goed in. Daarnaast heeft hij nog een groot verschil met andere mannen, hij heeft angst van vrouwen. In zijn jeugd ziet hij hoe een moederkonijn haar jongen opeet en vrijwel direct hoe zijn moeder overlijdt. Dit ‘trauma’ draagt hij altijd mee. Zelfs als hij toch een vrouw zoent. Ik vind door de bijzondere eigenschappen van Georgy Porgy dat hij erg bijzonder is. Een grote bevestiging is zijn angst voor vrouwen wat hem af en toe tot een angsthaas maakt.

- Moeder; de moeder van Georgy Porgy is, in tegenstelling tot haar man, heel erg begaan met hem. Zij probeert hem alle mysteries van het leven te laten zien en uit te leggen. Helaas komt die goedwilligheid haar duur te staan. Ik vind haar een lief persoon. Ze wil dat haar zoon niet voor een groot mysterie komt te staan. Ze wil hem alles vertellen voordat iemand anders dat doet. Ze probeert het altijd te doen, ook als haar man haar tegenspreekt.

Plaats en ruimte: Plaats en ruimte zijn beide onbekend. Wel kan ik de ruimte omschrijven. Het verhaal speelt zich eerst in de jeugd van Georgy Porgy af. Thuis in zijn eigen omgeving. Wanneer Georgy zo’n 20 jaar is vinden we hem terug. In zijn ‘nieuwe’ leven. Hij zoent voor het eerst.

Samenvatting: Georgy Porgy is een man die overal heel goed in is, maar hij heeft één zwak punt en dat is de angst voor vrouwen. Als een vrouw hem aanraakt wordt hij helemaal zenuwachtig en weet hij niet meer wat hij moet doen. Zijn moeder liet hem een keer de geboorte van konijntjes zien, maar toen at het (moeder)konijn plotseling de kleine konijntjes op. Zijn moeder begon te schreeuwen. Georgy schrok en ging er vandoor. Als zijn moeder hem achterna wil komen, komt ze onder een auto en overlijdt vrijwel meteen. Een paar jaar later is Georgy erg gewild door vrouwen, maar dat vindt hij zelf niet zo leuk. Op een dag is hij zo zelfverzekerd dat hij besluit om met een paar vrouwen te gaan stappen. Hij denkt dat een van de vrouwen niets van hem wil weten en wanneer die hem een drankje aanbied(alcohol),durft hij niet te weigeren. Als hij dronken is gaat hij de vrouw zoenen, hij ziet dan de mond van de vrouw steeds groter worden. Aan het einde van de zoenpartij denkt hij dat hij in de maag van die vrouw zit…

Mening: Van dit verhaal heb ik het minst genoten. Dit verhaal is niet zo onverwachts als al die andere verhalen van Dahl. Dit verhaal is ook vrij fantasierijk, maar niet zoveel als bijvoorbeeld in ‘Royal Jelly’. In dit verhaal vind ik ook geen les terug. Ik merk niet iets waarvan ik geleerd heb. Het verhaal wordt verteld, een heel bijzonder verhaal, maar een moraal vind ik niet. Jammer, want het maakt een boek nog net iets leuker als je het kan plaatsen in een ‘eigen’ wereld.

Genisis and Catastrophe

Personages en de mening over deze mensen:

- Klara Hitler; is een erg bange vrouw. Ze heeft in haar leven drie kinderen verloren, maar haar vierde kind, Adolf, komt eraan. Ze is wederom erg bang een kind te verliezen. Het kind overleeft, dat heeft de hele wereld geweten. Ik vind Klara, zonder aan de naar Hitler te denken, een erg lief persoon. Ze is erg begaan met het lot van haar kind.

- De dokter; hij is een rustige man, die wil dat alles vlekkeloos verloopt. Hij moet Klara steeds geruststellen en zeggen dat alles goed is/komt. Toch merk je dat hij best bang is als hij al die verhalen van Klara hoort. Ik vind dat de dokter zijn werk goed opvat. Het is zijn beroep om ervoor te zorgen dat alles goed gaat. Hij is er dan ook erg geïrriteerd over dat het nu mogelijk fout kan gaa. Dat laat hij echter niet merken.

Plaats en ruimte: Het verhaal is erg kort en speelt zich af in het ziekenhuis. Door middel van flashback kijkt Klara terug op de dood van haar drie kinderen. Waar het ziekenhuis staat is niet bekend, behalve dan dat het Oostenrijks is.

Samenvatting: Klara, een Oosterijkse vrouw, is net bevallen van een baby. Alle vorige baby’s waarvan ze is bevallen zijn allemaal overleden, dus ze was heel bang dat deze baby ook zou overlijden. Het duurt een tijd voordat het kind komt, ondertussen hoort ze de baby ook niet meer huilen. Ze is erg bang en vertelt de dokter over haar eerste drie kinderen. Ook vertelt ze hoe ze zijn gestorven. De dokter kalmeert haar en zegt dat alles in orde komt. Haar man maakte zich zorgen, toen ze alweer zwanger was. De dokter zegt tegen de vrouw dat haar baby wel klein is maar voor de rest kerngezond. Hij vraagt aan vrouw Frau Hitler of ze al een naam heeft voor de baby. Ze wil het kind Adolf noemen. Als haar man binnen komt zegt hij meteen tegen de dokter dat hij het kind veel te klein vindt. De dokter zegt dan tegen haar man dat hij zijn vrouw moet geruststellen en dat het kind het wel zal halen. Klara huilt, ze heeft er maanden voor gebeden dat dit kind zal overleven. En ze vraagt god dit kind een grote toekomst te geven!

Mening: Misschien was dit wel het meest bijzondere verhaal van alle verhalen. Dit verhaal zat namelijk het meest vol verrassingen. Het is een vrij normaal verhaal dat je een kind verliest. Twee kinderen klinkt al bizarre. Je verwacht al helemaal niet dat je drie kinderen kunt verliezen. Vervolgens deelt Dahl ons mee dat het om de familie Hitler. Je denkt dat, daar had een vierde dode best bij mogen komen.

Edward the Conqueror:

Personages en de mening over deze mensen:

- Louisa; is volgens het verhaal altijd heel trouw geweest voor haar man, maar verveelde zich ook wel eens. Ze is erg muzikaal en speelt elke dag piano. Ze is blij als ze de kat in huis heeft als ze piano speelt. Er is dan eindelijk iemand ie naar haar luister. Ze behandelt de kat als een kind. Helaas gaat ze daar iets teveel in op. Helemaal als ze denkt dat de kat een reïncarnatie is van de componist Frans Liszt. Ik vind Louisa een heel aardige vrouw die trouw is en veel van Edward houdt. Ze wil alleen graag iemand hebben waar ze zich voor in kan zetten. Ze vindt een kat en is er dolgelukkig mee. Ik vond dat ze dat ook wel verdiend had. Helaas wordt de kat van haar afgenomen.

- Edward; hij is een hardwerkende man, die wil dat zijn vrouw daar iets tegenover zet. Hij wil de hele tijd als hij terugkomt eten. Gelukkig merk je dat hij ook veel van zijn vrouw houdt. Hij wordt jaloers op een kat omdat hij geen aandacht meer krijgt van zijn vrouw. De hardwerkende man wil dat zijn vrouw van hem houdt. Ik vind Edward geen verkeerde man. Wel vind ik dat hij de kat niet had moeten doden. Hij had het misschien op een andere manier op moeten lossen. Nu krijgt hij toch een slechte naam bij mij. Edward is ondanks dat op mij overgekomen als een rechtvaardige, hardwerkende en liefdevolle man.

Plaats en ruimte: Louisa wonen in een vrij groot huis, met een hele grote tuin. In deze tuin ontdekken ze de kat en wordt deze ook vermoord. Bovendien wonen ze niet ver van het centrum. In welke tijd het speel is niet duidelijk. Wel is de vertelde tijd heel kort, namelijk 1 dag. Het verhaal is geheel chronologisch.

Samenvatting: Louisa en Edward zijn een getrouwd stel. Edward werkt veel. Op een dag is hij in de tuin hout aan het verbranden als hij en zijn vrouw een kat zien zitten. De vrouw wil hem mee naar huis nemen, Edward niet. Luoisa neemt de kat mee het te voeren. Edward wil dat hij niet langer dan 1 dag blijft. Louisa speelt, zoals ze dat elke dag doet, piano. Louisa merkt dat als zij op de piano Frans Liszt speelt de kat dat leuk vindt. Ze probeert het een aantal keer en steeds bij Frans Liszt wordt de kat opgewonden. Ze denkt dan dat de kat een reïncarnatie is van Frans Liszt. Ze gaat informatie opzoeken over deze componist. Ze leest welke composities Liszt leuk vind en speelt die allemaal voor de kat. Steeds weer reageert de kat zeer opgewonden. Louisa gelooft steeds meer dat de kat een reïncarnatie is van Liszt. Haar man gelooft het niet. Louisa bedenkt haar in de avond dat de kat nog niets te eten heeft gehad. Edward laat weten dat ook hij nog geen eten gehad heeft. Louisa komt uit de keuken met een zeer uitgebreid maal. Edward denkt dat het voor hem is, maar het eten blijkt voor de kat te zijn! Hij wordt zo jaloers op de kat dat hij hem in het vuur gooit.

Mening: In ‘Kiss Kiss’ lijkt het of Dahl steeds weer een ander thema vertelt in een gelijksoortig verhaal. Het gaat steeds een beetje om liefde, maar dit keer was jaloezie het hoofdthema. Wederom heeft Dahl dat thema in een bijzonder jasje gestoken. Ik heb dit verhaal weer met plezier gelezen. Helaas loopt ook dit verhaal slecht af voor een van de personages. Dit verhaal vind ik ondanks dat het een leuk verhaal toch een van de mindere verhalen. Waarschijnlijk komt dat toch door de dodelijke afloop van de kat, maar ook door de weinig verrassingen.

Pig:

Personages en de mening over deze mensen:

- Lexington; is een jongen met een heel moeilijk leven. Hij verliest na zijn geboorte zijn vader en zijn moeder. Hij moet naar zijn tante. Zij is vegetarisch, maar ook erg streng. Lexington mag weinig. Als zijn tante ook sterft voelt Lexington zich een beetje vrij. Hij besluit een stuk vlees te gaan eten, wat ik best dapper vind als je dat nog nooit eerder mocht. Zijn leven eindigt echter op een hele rare manier. Dat heeft hij niet verdient vind ik. Lexington heeft het altijd zwaar gehad en wordt op een belachelijke manier gestraft als hij een stukje vlees eet. Ik had van het begin tot hetn eind medelijden met de aardige jongen.

- Tante; zij wil Lexington niet in huis. Ze besluit het toch te doen, er is niemand anders die hem weil. Ze is vegetarisch, streng voor Lexington en doet vrijwel nooit aardig. Het lijkt of zij degene is die Lexington straft omdat hij een stuk vlees heeft gegeten. Ik vind haar een vervelende en weinig liefdevolle vrouw. Ze mag best wat aardiger doen tegen haar eigen familie.

Plaats en ruimte: Geen flashback en flashforwards. Wel heeft het enige tijdsprongen. Het hele leven van Lexington wordt namelijk vertelt. Het verhaal neemt in totaal zo’n 30 jaar in beslag. Lexington bevindt zich in het verhaal voornamelijk bij zijn tante. Het verhaal eindigt met de dood van Lexington in een slachthuis.

Samenvatting: Kort na de geboorte van de jongen Lexington, sterven zijn beide ouders. Niemand van de familie wilde hem graag in huis nemen. Uiteindelijk nam een tante hem toch maar in huis. Zij was streng vegetarisch, zodat hij ook opgroeide als vegetariër. Lexington leerde goed koken. Hij ging een kookboek schrijven. Hij had echter nog nooit een stuk vlees gegeten. Toen ook zijn tante overleed besloot hij naar de ‘grote’ stad te gaan, en daar verder te gaan werken aan zijn kookboek. Hij ging naar een restaurant om een stuk vlees te proeven en wou weten waar het van was gemaakt. Hij geeft de ober een paar biljetten van honderd dollar. De ober vertelt hem dat het varkensvlees is. Daarnaast is hij benieuwd waar het varkensvlees vandaan komt. Hij gaat naar het slachthuis. Daar keek hij werkelijk zijn ogen uit. Hij werd rondgeleid door een gids, en zag hoe de varkens werden opgehangen. En opeens werd hij ook opgehangen, hij riep om hulp. Er kwam een man aangelopen met een mes. Die sneed hem de keel slagader door en zo kwam Lexington aan zijn einde. Als vlees…?

Mening: Dit verhaal zit weer boordevol verrassingen en onverwachtse gebeurtenissen. Het verhaal heeft echter wel een tragische afloop, maar is derhalve niet saai. Het verhaal is juist heel erg spannend. Ik stelde me de hele tijd dezelfde vraag: Wat zal er nu weer gebeuren? Wat ik me voorstelde gebeurde vrijwel nooit. Er gebeurde altijd wat anders.

The Champion of the World:

Personages en de mening over deze mensen:

- Claude; is een onrechtvaardige man. Hij ‘steelt’ de fazanten van iemand en lijkt ook nog bang te zijn om gepakt te worden. Eigenlijk is hij het zelf schuld dat hij gepakt kan worden. Ik vind Claude een vervelende en stomme man. Hij jaagt op dieren en heeft dus weinig liefde in zich. Daarnaast is hij ook nog een dief.

Plaats en ruimte: Soms speelt het verhaal zich af op het tankstation. Vooral op het landgoed van Victor Hazel. Daar leven veel fazanten die ze stelen. De tijd zal ongeveer twee dagen zijn. Het verhaal is geheel chronologisch.

Samenvatting: Claude is een stroper. Hij werkt bij een tankstation. Hij gaat altijd naar Victor Hazel’s land om fazanten te vangen. Op een dag heeft een vriend van hem een idee om opiaat in de rozijnen te doen (fazanten zijn daar gek op). Ze voeren het plan uit een dag voor de grote jacht op het land van Victor Hazel. Op die manier konden zij alle fazanten vangen. Het plan werkte en ze bedachten een plan om de fazanten mee naar huis te kunnen nemen. Een vrouw zou met de kinderwagen de fazanten naar het tankstation brengen. Toen ze aan het wachten waren hoorden ze de baby in de kinderwagen schreeuwen. Wat bleek nu, de baby lag op de suffe fazanten. Toen ze gingen kijken zagen ze dat alle fazanten uit de kinderwagen wegvlogen. De fazanten zaten over het hele tankstation, en het duurde niet lang meer voordat Victor Hazel voorbij zou komen.

Mening: Een iets minder leuk verhaal dan dat ik gewend ben van Dahl. Misschien komt dat wel omdat het me allemaal niet zoveel aanspreekt. Ik houdt sowieso niet zoveel van jagers en stropers. Ik vind dan ook dat Claude een stomme man is. Het verhaal ligt gewoon niet in mijn straatje.

Eindoordeel: Het boek is leuk om te lezen. Het is zelfs af en toe spannend. Er zit geen duidelijke lijn in de verhalen. De plaats en tijd waarin de verhalen zich afspelen zijn niet belangrijk, omdat het verzonnen en vrijwel onrealistische verhalen zijn. Behalve bij ‘Genesis and catastrophe’ want dat verhaal is wel echt gebeurd. En uit dit verhaal zou je de conclusie kunnen trekken, dat als de laatste baby ook gestorven was, er waarschijnlijk geen tweede wereldoorlog gekomen zou zijn. Het boek loopt over van perversiteit en onzin, zoals het verhaal met de fazanten en de stroper, kun je voorstellen hoeveel fazanten versuft in een kinderwagen kunnen liggen. Volgens het verhaal zat het hele tankstation daarna vol met fazanten. Allemaal in een kinderwagen gezeten. Ondanks dat is het juist leuk dat al die verhalen niet waar zijn en meestal onzin. Fantaseren blijft het leukste om te doen. Dahl helpt je er een handje bij! Een van de leukste verhalen was Parson’s pleasure, omdat Mr. Boggis die altijd de mensen die iets wouden verkopen met een rot smoes wou beduvelen. Nu is ook hij aan de beurt komt, wel jammer van het mooie meubelstuk. Ook leuk vond ik William and Mary , uiteindelijk kreeg Mary ook eens een kans om William terug te pesten en te martelen. Alleen is de manier waarop een beetje raar, met alleen maar een stel hersenen en oog. Fantasie heeft wederom de overhand! Het verhaal Pig vond ik het meest bizar, omdat het einde zeer luguber en bloederig eindigt. Hoe kan je als schrijver in godsnaam zoiets verzinnen. Zeker het laatste stukje wanneer Lexington ondersteboven aan een vleesaak hangt langzaam dood bloeiend.

Ik had dit boek gekozen omdat Roald Dahl een bekende schrijver is en bekend staat voor zijn goede kinderboeken. ‘Kiss Kiss’ lijkt echter niet echt op ‘The wonderful story of Henry Sugar’. Op weer een heel andere manier maakt Dahl een aantal thema’s heel belangrijk. Het derde boek dat ik ga leze wordt zeker weten ook van Dahl!