Going solo door Roald Dahl

Samenvatting

Het verhaal gaat over de schrijver, Roald Dahl. Roald vertrekt in de herfst van 1938 op de S.S. Mantola, een boot, naar Dar Es Salaam, omdat hij bij Shell werkt en daar moet gaan werken. Op de lange reis naar Dar Es Salaam ontdekt hij rare medepassagiers, die ’s ochtends vroeg in hun nakie gaan rondhuppelen op het dek van de boot. Maar na een lange reis komt hij in Dar Es Salaam aan waar hij meteen naar het huis van Shell waar hij de tijd in Afrika doorbrengt. Er stonden drie, door Shell gebouwde huizen. En iedereen had een eigen kok, persoonlijke bediende en een tuinman. Zijn persoonlijke bediende heette Mdisho. Hij werkte hard in Dar Es Salaam. Hij beleefde veel avonturen, zoals het doden van verscheidene slangen en het achterna zitten van een leeuw.

Op een gegeven moment brak de oorlog tussen Duitsland en Engeland uit en moest Roald als officier een grondtroep leiden in Dar Es Salaam. Hij werd gevraagd door het leger van Tanzania. Op dat moment had Roald besloten te gaan vliegen in de oorlog. Hij ging naar Nairobi om deel te nemen aan een vliegcursus. Zodra hij de beginopleiding in Nairobi erop had zitten ging hij naar Habbanija om een vervolgopleiding te volgen. Het was een zware tijd daar. Ook moest hij een keer naar een squadron midden in de woestijn vliegen, maar ze hadden hem de verkeerde coördinaten opgegeven dus kwam hij midden in de woestijn zonder benzine te staan en stortte neer. Hij raakte erg gewond en was daardoor tijdelijk blind geworden. Hij kon 6 maanden lang niet vliegen en lag in het ziekenhuis. Na die 6 maanden werd hij meteen weer doorgestuurd naar Eleusis, dichtbij Athene. Hij leerde daar zijn beste vriend kennen: David Coke. Hij was van adellijke afkomst. Hij was altijd heel aardig voor Roald en Roald ook tegen hem. In Eleusis heeft hij zijn eerste ontmoeting met een bandiet meegemaakt. Zijn taak was daar vooral om de scheepvaart bij de haven te dekken. Ook heeft hij op 20 april 1941 een bloeddorstige strijd om Athene waar hij een aantal van zijn medevliegers kwijtraakte. Nadat Griekenland volledig overgenomen was en het kleine vliegveldje in Eleusis niets meer kon doen werden de overgebleven vliegers, o.a. Roald Dahl, naar een geheim vliegveldje gestuurd in Argos. Helaas vloog er precies op het verkeerde moment een Duits vliegtuig boven hen. Dat betekende maar 1 ding: Wegwezen, want ze hadden ons ontdekt! Toen ze later in Argos terugkwamen was hun kamp helemaal verwoest. Ze werden door een vrachtwagen opgehaald en naar Alexandrie gebracht. Op een gegeven moment kregen ze een bericht dat ze zich moesten verzamelen in Haifa. Roald reed erheen met zijn eigen Ford. Vanuit Haifa gingen ze naar een uitgerolde grasmat in een maisveld, wat hun landingsbaan moest voorstellen. Daar kreeg Roald te horen dat hij naar huis moest…….

De karakteristieken

De belangrijkste persoon uit het verhaal is Roald Dahl, omdat de schrijver, Roald Dahl, een biografie heeft geschreven. Hij is 23 jaar en voor geen enkel dier bang, behalve voor slangen. Dat staat in dit stukje: ”De enige dieren waar ik bang voor was, waren slangen.” Het is een knappe knul. Niet te dik en niet te dun. Hij had half lang haar totdat hij bij de R.A.F. ging vliegen, want toen moest zijn haar veel korter. Meer kan ik niet over hem vertellen, omdat er bijna geen informatie over zichzelf. Roald is erg sympathiek, dat kun je zien in zijn leven. Hij werd meteen vriendjes met Mdisho, zijn huisgenoot en met David Coke. Ook hield hij een goede band met zijn moeder. Zijn moeder vond hem ook aardig, want eigenlijk kon ze geen dag zonder hem.

Een andere personage is Mdisho, een jongen uit de Mwanumwezi stam. Dat betekende heel wat in die tijd, want die stam had de grote Masai verslagen. Mdisho was lang en had een zachte stem. Het was een soort neger dus hij was ook aardig dun en zwart. Hij had een sierlijke uitstraling over zich. Ik citeer: “ Mdisho was lang en gracieus en had een zachte stem.” Ook was hij erg trouw aan zijn meester, Roald dus. Daardoor werd Roald net zo trouw aan hem. Mdisho sprak, net als alle andere mensen in Dar Es Salaam Swahili. Dat is een aparte taal, het is eenvoudig te leren als je een Engels-Swahili woorden boek hebt en er een beetje tijd voor maakt.

De laatste personage is David. David Coke kwam uit een hoog adellijk familie en als hij niet enige tijd later met zijn Hurricane verongelukt, was hij nu niemand minder dan de Graaf van Leicester. Hij was net zoals Roald dapper. Ook was hij gul. Roald zegt het in zijn boek: “Al heb ik nog nooit iemand ontmoet die zich minder gedroeg als een toekomstige graaf. Hij was hartelijk en dapper en gul en in de volgende paar weken waren we vrienden.” David was net als Roald een vlieger en had een lang maar vriendelijk gezicht. Hij stond voor iedereen klaar.

Waarom geeft het boek spanning

De spanning van het boek komt tot stand omdat, je graag wilt weten hoe hij zijn andere vijanden in de lucht verslaat. Je weet natuurlijk dat hij het overleeft, want hij stierf in 1990 en niet in zijn vliegtijd. Wel spannend is natuurlijk of het vliegveldje de bombardementen overleeft en of Griekenland niet helemaal plat wordt gebombardeerd door de Duitsers. En het was ook spannend toen hij met zijn vliegtuig in de woestijn belandde. Misschien zouden de Duisters hem vinden. Dan was hij er geweest.

De tijd waarin het zich afspeelt.

De tijd waarin het verhaal zich afspeelt is van 1938 tot 1941 als Roald 23 tot 26 jaar is. Hij is dan nog een jonge knul en op de krachten van zijn leven.

Het verhaal duurt dus werkelijk 3 jaar. Maar in het boek wordt de 3 jaar van de schrijver in Afrika en Griekenland precies in 200 bladzijden beschreven.

Roald Dahl beschrijft in het begin heel kort er in het boek gebeurt en dat het een autobiografie is, dat is dus in het “heden”. Voor de rest is het boek in het verleden geschreven, hij vertelt dus wat hij allemaal beleefd heeft in die tijd.

Er worden soms gebeurtenissen overgeslagen in het boek, want dat vond de schrijver niet belangrijk om te vertellen. Bijvoorbeeld als hij in zijn kamp een vrije dag had, of als het etenstijd was. Of in Afrika ging hij ook alleen maar boeiende gebeurtenissen vertellen. Stukken waar echt iets interessants gebeurt. Hij vertelde bijvoorbeeld niet al zijn werkdagen. Zo werd het hele boek opgebouwd.

De plaats en de omstandigheden van het boek.

Het verhaal speelt zich af in Afrika en Griekenland. Eerst gaat hij met een boot naar Dar Es Salaam, dat ligt in Tanzania. Dar Es Salaam had een prachtig strand: “ Overal om ons heen lagen lichtgele zandstranden, bijna wit, en grote golven rolden op het strand. Op de stranden groeiden kokosbomen met hun kleine groene bladerhoedjes en er stonden casurinabomen.” Voor zijn werk is hij in en om Dar Es Salaam. Na een tijdje ging hij op vliegcursus in Nairobi, want hij wilde meevechten om Hitler te verdrijven. Nairobi is de hoofdstad van Kenia. Het is bijna 1000 kilometer rijden. En dat was in de hitte en in een oude Ford Prefect geen pretje.

Na een tijdje daar gebleven te zijn ging Roald met een vliegboot naar Cairo. Daar werd hij met een vrachtauto naar Irak gebracht om zijn vliegcursus te vervolgen. Om precies te zijn in Habbanija. Habbanija was zoals Roald het in zijn boek verteld: “ Het was een opeenhoping van hangars, nissenhutten en bakstenen bungalows, zomaar neergeplant midden in een kokendhete woestijn aan de oever van de modderige rivier de Eufraat, kilometers van alles af.” Na een intensieve tijd in Habbanija te hebben gehad, werd hij naar Griekenland gestuurd. Het was voor hem een bijzondere plaats, want hij heeft daar zijn eerste solovlucht gemaakt, die hij nooit meer van zijn leven zal vergeten.

Hij moest naar het kleine vliegveldje in Eleusis, dichtbij Athene. Het vliegveld viel voor Roald een beetje tegen:” Het vliegveld waar ik was geland, was niet meer dan een grasveld en overal om me heen bloeiden miljoenen blauw, gele en rode wilde bloemen.” Hij moest naar Griekenland, omdat hij na zijn val zijn Squadron weggevaagd was. Deze plaats was voor hem een bijzondere plek, want daar heeft hij zijn eerste vliegtuig uit de lucht gehaald. Om precies te zijn een Ju’88. Een Duitse Bommenwerper.

De eerlaatste plek waar Roald Dahl bleef in het boek was op een weiland in Megara. Het moest een vliegveld voorstellen, maar het was een stukje gras waaroverheen gewalst was. Er waren veel olijfbomen waar ze hun vliegtuigen konden parkeren. Hun kamp werd daar gebombardeerd. Dus aan die plek heeft hij niet zo’n goede herinnering.

De laatste plek waar Roald was in Haifa. Hij was daar heen gevlucht vanuit Griekenland, waar hun laatste verzamelpunt van het Squadron. Er waren negen Hurricanes, vliegtuigen, er waren wachtposten en er was een officiersmess. Hij heeft daar nog een beetje gevlogen en daar is hij uiteindelijk teruggezonden naar Engeland.

Perspectief

Het verhaal is geschreven in een ik-perspectief, omdat het een autobiografie is.

Thema

De schrijver wil met dit boek zijn eigen gebeurtenissen vertellen over wat hij beleeft heeft in zijn vroegere jaren. Hij beschrijft natuurlijk alleen de heldhaftigste dingen, omdat het spannend en leuk moet blijven.