Fair stood the wind for France door H.E. Bates

1. Zakelijke gegevens

Auteur:H.E. Bates
Titel: “Fair stood the wind for France”
Genre: Het gaat hier om een oorlogsroman.
Het verhaal speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog, en in het verhaal komen veel effecten van die oorlog terug (Franklin en zijn bemanning kunnen niet zomaar naar huis, ze zijn in bezet gebied). Ook hebben Franklin en zijn bemanning met de oorlog te maken, omdat ze net terugkomen van een militaire missie in Italië. Omdat ze van engelse afkomst zijn, moeten ze dan ook nog beter oppassen om uit handen van de Duitsers te blijven.
In het verhaal komen meer gebeurtenissen en meer personen aan bod, er zijn uitvoerige karakterbeschrijvingen, en er komen veel verhaalfiguren in voor. Dit maakt het verhaal tot een roman.

2. Eerste reactie

Inhoud:
Ik vond het een boeiend verhaal, maar een nadeel was dat alles zeer uitvoerig werd beschreven en dit maakte het soms moeilijk lezen. Als je begint met lezen moet je eerst even terug in het verhaal komen, voordat je het weer helemaal begrijpt. Na het lezen van de eerste paar bladzijden in het boek begint het ook wat spannender en daardoor boeiender te worden, wat bij mij werkte om door te lezen. Het was een lang verhaal waar veel tijd in zat, maar achteraf was het dit wel waard.

3. Verdieping

Samenvatting:
Het vliegtuig van John Franklin en zijn bemanning stort neer kort nadat ze een militaire missie hebben volbracht in Italië. Nadat een van de vliegtuigschroeven is gebroken probeert Franklin een snelle noodlanding te maken, waarbij hij landt in een moeras. Iedereen komt er zonder botbreuken vanaf, alleen Franklin zelf heeft een grote wond in zijn bovenarm, die ook nog flink aan het bloeden is. Een half uur nadat ze geland zijn komt Franklin weer bij bewustzijn, hij wil zo snel mogelijk weg bij het vliegtuig, omdat ze niet weten of ze in bezet of bevrijd Frankrijk zijn. Als het donker wordt gaan ze op pad, ze komen eerst nog langs een boerderij, maar daar kunnen ze niet blijven, de vrouw is namelijk erg bang en heeft geen eten voor ze. Wanneer ze verder lopen, komen ze bij een gevaarlijke rivier die ze moeten oversteken. De sergeants willen doorlopen om bij een brug de rivier over te steken, maar Franklin wil per se zwemmend verdergaan.

Dan zien ze vanaf een heuvel de vele appelbomen en een huis, in de tuin staat een jonge vrouw. Franklin besluit om zelf naar de vrouw toe te gaan. Zij vertelt haar dat ze in bezet gebied zijn. De mannen kunnen blijven, maar ze moeten zich overdag wel stil houden en zeker niet uit de molen komen, de plek waar ze zolang verblijven.
Omdat het erg slecht gaat met de arm van Franklin, besluiten ze om ermee naar een dokter in de stad te gaan. Samen met Pierre, een hulpje bij de familie, gaan Franklin en Françoise naar de stad.
Die nacht verblijven ze in de watermolen, de volgende dag vertelt Françoise dat haar vader voor papieren kan zorgen. Twee mannen gaan uiteindelijk weg, ze besluiten om de jongste met het minste ervaring het eerst te laten vertrekken, dat zijn Tayler en Godwin.
Met de arm van Franklin gaat het alsmaar slechter, als de dokter er naar komt kijken besluit die dat de arm geamputeerd moet worden. Eigenlijk zou dit in een ziekenhuis moeten gebeuren maar omdat ze in bezet Frankrijk zijn kan dit niet. Wel kan de broer van de dokter de operatie uitvoeren. Voordat de operatie is verricht, komt Françoise met het goede nieuws dat vader dezelfde nacht nog zal thuiskomen met papieren voor twee personen. Zo vertrekken ook O’ Connor en Sandy, nog voordat de arm van Franklin geamputeerd wordt.

De broer van de dokter haalt de arm van Franklin eraf tot onder zijn elleboog. Ondertussen merkt hij dat er liefde opbloeit tussen hem en Françoise. Françoise, die erg lief voor hem is, oefent ondertussen hard om samen met Franklin via de rivier naar Marseille te gaan. Als de familie op een dag de informatie krijgt dat de Duitsers ook hun huis gaan controleren, vluchten Françoise en Franklin met een boot de rivier op. Als alles weer veilig is en ze terug komen, vertelt vader dat de dokter die Franklin geopereerd heeft, is doodgeschoten.

Uiteindelijk kan de vader van Françoise ook zorgen voor papieren voor Franklin. Het is de bedoeling dat Franklin via Marseille de Spaanse grens overgaat. Nadat de vader van Françoise voor papieren heeft gezorgd, pleegt hij zelfmoord met Franklins revolver. Franklin besluit om nog een paar dagen te blijven, maar als het op een moment erg gevaarlijk is, besluiten ze toch maar te gaan. Françoise en Franklin roeien met een boot de rivier op richting Marseille.
Als ze rusten aan de kant van de rivier, ontmoeten ze een man die ze wel verder wil helpen. Hij zegt dat ze per boot niet helemaal in Marseille kunnen komen en dat hij in ruil voor de boot, voor twee fietsen en eten kan zorgen.

In de boot doet Franklin een huwelijksaanzoek, Françoise wil wel trouwen, maar weet niet of dit wel kan in Marseille, wat Franklin wil. Drie dagen later komen ze in een klein, vies, stinkend stadje met heel slechte mensen, waar de zus van Pierre zou moeten wonen. Als Françoise bij een huis aanbelt, blijkt het dat zei daar al lang niet meer woont, maar in Marseille. Zo gaan ze door naar Marseille. In Marseille kunnen ze terecht bij de zus van Pierre, Franklin verblijft op een eigen hotel kamertje. Op een dag loopt Franklin wat rond bij het station in Marseille. Hij ziet een militair, maar het is te laat om weg te rennen. De militair vraagt om zijn papieren, dan doet Franklin iets waardoor hij de mogelijk krijgt weg te rennen. Hij hoort schoten en verstopt zich onder een treinwagon. Hij realiseert zich dan pas dat er niet op hem word geschoten, maar op iemand anders. Dan ziet hij dat een andere man, waar waarschijnlijk op geschoten werd, zich ook heeft verstopt onder een treinwagon. Het blijkt sergeant O’Connor te zijn!

Samen met O’Connor probeert Franklin te zorgen voor papieren. Als ze een Engelse en een Schotse mevrouw, Miss Campbell en Miss Baker ontmoeten wordt ze vertelt dat ze zo snel mogelijk de trein op moeten stappen, en de grens over moeten gaan. Ook hebben ze papieren van iemand anders, die ze vervalsen door de leeftijd van 55 naar 35 te veranderen.

Ze gaan diezelfde avond nog met de trein naar Madrid. Bij de grens moet iedereen uitstappen. Franklin raakt eerst O’Connor kwijt en daarna is hij ook Françoise uit het oog verloren. Ook in de trein kan hij ze niet vinden. Als de trein uiteindelijk aanrijdt ziet hij dat O’Connor achterna wordt gezeten door Duitsers, het blijkt dat de papieren van Françoise niet in orde waren. O’Connor wilde de aandacht afleiden van de militairen zodat Françoise weg kon komen, maar hij werd doodgeschoten. Franklin en Françoise hebben samen Spanje gehaald.
Op zoek naar de thematiek:
Ik kon niet direct een hoofdgedachte uit de tekst halen, wel waren een aantal ideeën duidelijk terug te vinden. Zo wilde de schrijver de liefde tussen Franklin en Françoise laten opbloeien. Ook waren de dood van een aantal mensen, de dokter, de vader van Françoise, en O’Connor belangrijke gebeurtenissen.
Het verhaal is helemaal chronologisch geschreven. Er zijn geen echte flashbacks in het verhaal, wel denkt Franklin een aantal keer aan Engeland, zoals bij Miss Campbell en Miss Baker als hij de thee ruikt. Ook heeft het verhaal een open einde, want je weet niet wat er gebeurt als Franklin en Françoise in Madrid aankomen.
Het thema van het boek had te maken met de oorlog, eigenlijk om de oorlog te ontwijken en heelhuids thuis te komen. De liefde tussen Franklin en Françoise was maar bijzaak, er werd ook maar weinig over gesproken.
De titel van het boek is Fair stood the wind for France. Het boek heet zo omdat Franklin en zijn sergeants dankzij veel aardige Franse mensen toch weten te overleven. Zonder de familie, de dokter en de zus van Pierre hadden ze het misschien allemaal wel niet overleefd.

4. Beoordeling

Ik beoordeel het boek nu op verschillende punten, zoals ze beschreven staan in Eldorado basisboek havo:
• Het einde van het verhaal heeft mij het meest ontroerd, het leek logisch dat iedereen zou overleven, toen werd O’Connor onverwachts neergeschoten.
• Het deel waarin Franklin en Françoise uit bezet gebied proberen weg te komen vond ik het mooiste, dan gebeurt er het meest.
• Wat voor mij een negatieve werking had, waren de uitvoerige beschrijvingen die in het boek voorkwamen, dit maakte het soms saai om te lezen.
• Ik kon het moeilijk vergelijken met andere werken, omdat dit de eerste oorlogsroman is die ik heb gelezen.
• Het thema vond ik wel goed, ik vind het altijd boeiend om te lezen hoe mensen zich uit een bepaalde probleemsituatie zien te redden.
• Het taalgebruik was heel algemeen, de hele tijd op dezelfde toon, maar soms wel moeilijk te volgen.
• Uiteindelijk vond ik het een leuk boek, wel lang maar toch wel het lezen waard.
• Ik zou het boek wel aanraden bij anderen, omdat je er veel van kan leren en er een goed verhaal in zit.